INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na złe długi w przypadku doręczenia zawiadomienia na adres członka zarządu (osoby fizycznej) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na złe długi w przypadku doręczenia zawiadomienia na adres członka zarządu (osoby fizycznej).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W 2009 r. Wnioskodawczyni wykonała usługę na rzecz podatnika będącego spółką z o.o., zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w momencie świadczenia usługi, jak i obecnie, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Przychód został przez Wnioskodawczynię wykazany w deklaracji VAT-7 i został odprowadzony podatek należny na rachunek Urzędu Skarbowego. Niestety kontrahent okazał się nieuczciwy i nie uregulował należności. Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, ponieważ nie została uregulowana w terminie 180 dni od upływu terminu jej płatności, ale nie została jeszcze przedawniona, ponieważ nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Spółka z o.o. jest nadal zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, ale nie wywiązała się z obowiązku aktualizacji danych identyfikacyjnych.

Adres siedziby jest nieaktualny i w Urzędzie Skarbowym i w Sądzie Rejestrowym. Zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego nie zostało odebrane, a na kopercie widnieje zapis „firma nie istnieje”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego dostarczone na adres członka zarządu (osoby fizycznej) jest prawnie skuteczne do zastosowania tzw. ulgi na złe długi...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku ze spełnieniem wszystkich warunków zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT Wnioskodawczyni jest uprawniona do zastosowania tzw. ulgi na złe długi. Świadczenie usług zostało wykonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, nie będącego w momencie świadczenia usługi w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wierzytelność uprzednio została wykazana jako obrót opodatkowany i podatek należny. Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni (potwierdzenie z Urzędu Skarbowego zgodnego z właściwością miejscową dłużnika). Wierzytelność nie została zbyta. Od daty wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W związku z brakiem aktualnego adresu siedziby czy prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę z o.o. (spółka celowo nie dokonała aktualizacji, przeniosła siedzibę nie dokonując zmian). Zawiadomienie o zmianie dokonania korekty podatku należnego zostało wysłane na adres członka zarządu (osoby fizycznej). Zgodnie z art. 201 par. 1 k.s.h. zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. W związku z powyższym to na nim ciąży obowiązek dokonania korekty w deklaracji VAT-7 spółki. Wszystkie punkty art. 89a ust. 2 ustawy o VAT według Wnioskodawcy są spełnione, więc ma prawo do zastosowania ulgi na złe długi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054ze zm.), zwana dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepis art. 89a ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Wobec powyższego, aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Przepis ten wprost wskazuje, że jednym z warunków niezbędnych dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia, określonego w art. 89a ust. 2 pkt 6 i otrzymanie jego potwierdzenia odbioru przez wierzyciela.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Natomiast stosownie do art. 89b ust. 5 ustawy do zawiadomienia, o którym mowa w art. 89b ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zgodnie z art. 148 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. Art. 148 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że pisma mogą być również doręczone:

1. w siedzibie organu podatkowego;
2. w miejscu pracy adresata – osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji;
   
   

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3 Ordynacji podatkowej).

Natomiast w myśl art. 149 Ordynacji podatkowej w przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) – w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
   
   

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej – na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej – pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności – osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa ustalono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2009 r. Wnioskodawczyni wykonała usługę na rzecz podatnika będącego spółką z o.o., zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w momencie świadczenia usługi, jak i obecnie, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Przychód został przez Wnioskodawczyni wykazany w deklaracji VAT-7 i został odprowadzony podatek należny na rachunek Urzędu Skarbowego. Niestety kontrahent okazał się nieuczciwy i nie uregulował należności. Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, ponieważ nie została uregulowana w terminie 180 dni od upływu terminu jej płatności, ale nie została jeszcze przedawniona, ponieważ nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Spółka z o.o. jest nadal zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, ale nie wywiązała się z obowiązku aktualizacji danych identyfikacyjnych. Adres siedziby jest nieaktualny i w Urzędzie Skarbowym i w Sądzie Rejestrowym. Zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego nie zostało odebrane, a na kopercie widnieje zapis „firma nie istnieje”. W związku z powyższym zawiadomienie o zmianie dokonania korekty podatku należnego zostało wysłane na adres członka zarządu spółki (osoby fizycznej).

Możliwość skorzystania z tzw. ulgi na złe długi powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Jednym z warunków do skorzystania z ww. ulgi jest obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy bezpośrednio do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile próba doręczenia zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego na adres siedziby dłużnika (osoby prawnej), zgodny z aktualnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego, a następnie otrzymanie tej korespondencji przez Wnioskodawcę z adnotacją na kopercie: "firma nie istnieje" odbyła się zgodnie z art. 151 i art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa, to tym samym został spełniony warunek zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy. Pod tym warunkiem Wnioskodawca ma możliwość dokonania korekty, na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy, w trybie określonym w art. 89a ust. 3 ustawy, o ile również zostały spełnione pozostałe przesłanki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, iż doręczenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, członkowi zarządu (osobie fizycznej) jest prawnie skuteczne dla zastosowania ulgi za złe długi należy uznać za nieprawidłowe.

Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności w zakresie spełnienia przez Wnioskodawcę ww. warunków określonych w art. 89 ust. 2 pkt 1-5 ustawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ informuje, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 ww. ustawy tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, a w szczególności wykorzystywania przez Wnioskodawcę powstałego w wyniku realizacji projektu mienia do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.