2020.12.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.757.2020.2.MK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.757.2020.2.MK
z 7 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników będącego przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ZCP zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników będącego przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ZCP zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2020 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem są usługi fryzjerskie i pozostałe zabiegi kosmetyczne (96.02.Z). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, z siedzibą działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polega w szczególności na świadczeniu usług na rzecz klientów w zakresie fryzjerstwa, stylizacji paznokci, zabiegów pielęgnacyjnych, medycyny estetycznej i masaży.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi dwa salony kosmetyczno - fryzjerskie pod adresami:

„...”: ul. ..., ..., Polska, (dalej: Salon);
„...”: ul. ..., ..., Polska

Każdy z tych salonów stanowi odrębną jednostkę, zarządzaną i rozliczaną oddzielnie. Posiada również swoją własną zhierarchizowaną strukturę organizacyjną, oddzielną ewidencję księgową i osobne rachunki bankowe, a także wyodrębnione źródło dochodów i swoich własnych klientów. Finanse są więc prowadzone w sposób całkowicie rozłączny. Poza księgą przychodów i rozchodów spółki, każdy z salonów posiada również odrębną dokumentację.

Pracownicy zatrudniani są przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę oraz różnych umów cywilnoprawnych, a swoją pracę wykonują na rzecz konkretnego salonu.

Salony posiadają również odrębne wyposażenie, zarówno techniczne jak i biurowe. Wyposażenie to jest przyporządkowane do konkretnej placówki i znajduje się w niej na stałe.

Zakłady te posiadają własne zobowiązania i należności, które wynikają z osobnego zarządzania i szczególnych potrzeb. Również klienci, którzy korzystają z usług Wnioskodawcy zazwyczaj kierują się tylko do jednej z wybranych placówek.

Wnioskodawca podjął decyzję w przedmiocie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: Przedmiot transakcji), w postaci jednego z wskazanych wyżej salonów tj. przy ul. ... w ... (...).

W związku z powyższym wnioskodawca przygotował ofertę sprzedaży i skierował ją do potencjalnie zainteresowanych kupujących. Jeden z nich wyraził zainteresowanie ofertą, a po osobistej wizytacji salonu zdecydował się na zakup Przedmiotu transakcji.

Dlatego Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sprzedaży Przedmiotu transakcji, która zakładała przeniesienie własności Przedmiotu transakcji obejmującego z m.in.:

Nazwą przedsiębiorstwa „...”;
Księgami i dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w Salonie;
Prawami i obowiązkami wynikającymi ze stosunków pracy z pracownikami oraz ze stosunków z osobami zatrudnionymi na umowy cywilnoprawne;
Cesją praw i obowiązków z rachunku bankowego;
Cesją praw i obowiązków z umowy najmu oraz umów zawartych z właścicielem lokalu (media i inne koszty eksploatacyjne), w którym prowadzony jest Salon;
Bazą danych osobowych i kontaktowych klientów Salonu, którzy mają podpisaną zgodę na przetwarzanie danych osobowych;
Cesją praw i obowiązków z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej z ... sp. z o.o. na telefon firmowy oraz numer kontaktowy Salonu;
Cesją praw i obowiązków z umowy na dostawę Internetu do Salonu;
Cesją praw i obowiązków z umów handlowych z dostawcami;
Cesją praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia;
Wyposażeniem Salonu oraz produktami technicznymi;
Materiałami marketingowymi Salonu;
Bazą danych kontaktowych do partnerów biznesowych oraz do dostawców towarów i obsługi technicznej;
Prawami administratora oraz dostęp do fanpageu Salonu;
Prawem do indywidualnego dostępu do konta w systemie rezerwacji ..., bazy klientów zgormadzonej w systemie rezerwacji ..., korzystania z opinii klientów wypracowanych przez Salon.

Jak wskazuje więc treść umowy, przeniesieniu własności podlega nie tylko sama placówka, w której mieści się Salon, ale też to, co jest do niego przyporządkowane.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

Czy przedmiot transakcji posiada potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze, w istniejącym przedsiębiorstwie?
Czy przedmiot transakcji będzie stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przy czym należy wskazać, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie, czy przedmiot transakcji na dzień zbycia będzie wyodrębniony organizacyjne na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia organizacyjnego będzie przejawiał.
Wyodrębnienie finansowe natomiast najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie, czy na dzień zbycia będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia finansowego będzie przejawiał.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego należy wskazać jednoznacznie czy przedmiot transakcji będzie stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania? W przypadku negatywnej odpowiedzi, należy wskazać w czym się brak wyodrębnienia funkcjonalnego będzie przejawiał.
Czy przedmiot transakcji na dzień planowanej sprzedaży będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze?
Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej?
Czy Nabywca, w oparciu o nabyty majątek, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Zbywca?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiot transakcji posiada potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo, które realizuje określone zadania gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie.

Uzasadnienie:

Przedmiotem transakcji jest salon kosmetyczno - fryzjerski pod nazwą ... przy ul. ..., ..., Polska. Jest on osobno i niezależnie działającą jednostką, której zadania gospodarcze są wyodrębnione względem całości przedsiębiorstwa.

W art. 55¹ k.c. zawarta została definicja przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym. Należy przez nie rozumieć zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W ramach transakcji, która jest przedmiotem niniejszego wniosku, Nabywca nabędzie wszystkie wymienione wyżej składniki, a szczególnie:

Nazwą przedsiębiorstwa „...”;
Księgami i dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w Salonie;
Prawami i obowiązkami wynikającymi ze stosunków pracy z pracownikami oraz ze stosunków z osobami zatrudnionymi na umowy cywilnoprawne;
Cesją praw i obowiązków z rachunku bankowego;
Cesją praw i obowiązków z umowy najmu oraz umów zawartych z właścicielem lokalu (media i inne koszty eksploatacyjne), w którym prowadzony jest Salon;
Bazą danych osobowych i kontaktowych klientów Salonu, którzy mają podpisaną zgodę na przetwarzanie danych osobowych;
Cesją praw i obowiązków z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej z ... sp. z o.o. na telefon firmowy oraz numer kontaktowy Salonu;
Cesją praw i obowiązków z umowy na dostawę Internetu do Salonu;
Cesją praw i obowiązków z umów handlowych z dostawcami;
Cesją praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia;
Wyposażeniem Salonu oraz produktami technicznymi;
Materiałami marketingowymi Salonu;
Bazą danych kontaktowych do partnerów biznesowych oraz do dostawców towarów i obsługi technicznej;
Prawami administratora oraz dostęp do fanpage u Salonu;
Prawem do indywidualnego dostępu do konta w systemie rezerwacji ..., bazy klientów zgromadzonej w systemie rezerwacji ..., korzystania z opinii klientów wypracowanych przez Salon.

Na podstawie powyższego Wnioskodawca jest zdania, iż przedmiot transakcji może działać jako niezależne przedsiębiorstwo.

Ad. 2

Wyodrębnienie organizacyjne

W ocenie Wnioskodawcy przedmiot transakcji na dzień zbycia będzie wyodrębniony organizacyjnie, w związku z tym, że został wyodrębniony uchwałą wspólników i posiada odrębny regulamin wewnętrzny. Ten stan rzeczy utrzyma się do dnia sprzedaży.

Uzasadnienie:

Salon będący przedmiotem transakcji posiada swój odrębny regulamin wewnętrzy. Na mocy uchwały wspólników został również wyodrębniony z całości przedsiębiorstwa.

Tak więc Przedmiot transakcji, w rozumieniu strukturalnym i organizacyjnym posiada swoją odrębność. Warto podkreślić, że nie jest to jedyna jednostka organizacyjna, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Poza opisywanym przedmiotem transakcji, w ramach przedsiębiorstwa działa też drugi salon kosmetyczno-fryzjerski ... pod innym adresem tj. ul. ..., ....

Kolejną kwestią podkreślającą odrębność organizacyjną są kadry. Pracownicy zatrudnieni na umowie o pracę lub innych umowach cywilnoprawnych wykonują swoją pracę w jednym konkretnym salonie. Warto też nadmienić, iż na mocy umowy sprzedaży Nabywca przedmiotu transakcji, wejdzie w stosunek prawny z pracownikami w miejsce aktualnego pracodawcy.

Wyodrębnienie finansowe

Tak, przedmiot transakcji będzie wyodrębniony finansowo, ponieważ na dzień zbycia będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań.

Uzasadnienie:

Wnioskodawca wskazuje, iż na odrębność finansową składać się będzie kilka czynników. Po pierwsze, przedmiot transakcji posiada oddzielną, własną ewidencję księgową i osobny rachunek bankowy, a także wyodrębnione źródło dochodów i swoich własnych klientów. Finanse są więc prowadzone w sposób całkowicie niezależny. Poza ewidencją rachunkową, posiada również odrębną dokumentację.

Natomiast w skład niematerialnych składników majątku wchodzić będą zobowiązania i należności przedmiotu transakcji. Zgodnie z przytoczoną wyżej umową sprzedaży, składniki te również będą podlegać przekazaniu jako część składowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Warto podkreślić, iż każdy z salonów Wnioskodawcy posiada osobne zobowiązania, wynikające z bieżących potrzeb i różnic w zarządzaniu każdym z nich.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Tak, przedmiot transakcji będzie wyodrębniony funkcjonalnie, ponieważ będzie stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Uzasadnienie:

Do składników materialnych salonu, który jest przedmiotem sprzedaży, zaliczyć można wyposażenie, środki trwałe oraz rzeczy niepodlegające pod żadną z tych ewidencji. Wśród nich znajduje się wyposażenie techniczne i branżowe, m.in.: frezarka do pedicure, trymer, lampy do manicure, suszarki, lokówki, drobne przyrządy fryzjerskie, łóżka kosmetyczne regulowane, a także przedmioty codziennego użytku takie jak kasa fiskalna, meble, sejf. Oczywistym jest fakt posiadania osobnego sprzętu przez każdy z prowadzonych przez Wnioskodawcę salonów. Niemożliwym jest bowiem prowadzenie działalności opartej na kilku placówkach i nie zapewnienie należytego wyposażenia w każdej nich. Fakt ten przemawia za odrębnością każdego z punktów i jednoznacznie wskazuje na posiadanie przez nie cech zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W skład niematerialnych składników majątku wchodzić będą zobowiązania i należności salonu Wnioskodawcy. Przekazanie zobowiązań nastąpi na podstawie umów cesji praw i obowiązków wskazanych wyżej.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz określenie zakresu działań gospodarczych przypisanych do każdego z salonów zdaniem Wnioskodawcy stanowią one zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych Wnioskodawcy polegających na obsłudze klientów w każdej z lokalizacji osobno.

Oznacza to, iż salon fryzjerski podlegający sprzedaży będzie stanowił funkcjonalnie odrębną całość przeznaczoną do samodzielnej realizacji powierzonych zadań.

Ad. 3

Tak, Przedmiot transakcji na dzień planowanej sprzedaży będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Ad. 4

Tak, zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o przedmiot sprzedaży będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Uzasadnienie:

W ramach umowy sprzedaży Wnioskodawca przekaże wszystkie związane z przedmiotem sprzedaży składniki, zarówno materialne jak i niematerialne, które zdaniem Wnioskodawcy umożliwiają samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Warto również dodać, iż wiele przedsiębiorstw o podobnym profilu działalności działa właśnie w ten sposób - posiada jeden salon, w którym oferuje klientom swoje usługi. Otwieranie placówek dodatkowych nie jest wymagane ani konieczne w prowadzeniu takiej działalności gospodarczej. Na tej podstawie można więc jednoznacznie stwierdzić, że wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie naturalnym podziałem, który jedynie podkreśli już istniejącą odrębność każdego z tych zakładów.

Ad. 5

Tak, zgodnie z projektem umowy sprzedaży Nabywca, w oparciu o nabyty majątek, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Zbywca.

Uzasadnienie:

Nabywca ma w planie kontynuowanie działalności Zbywcy, w takiej samej formie w jakiej działalność była prowadzona do tej pory. Co więcej, w umowie sprzedaży Nabywca zobowiązał się m.in. do:

Prowadzenia działalności w Salonie zgodnie ze standardami dotychczas wypracowanymi przez Sprzedającego;
Terminowego wywiązywania się z umów zawartych z dostawcami rekomendowanymi przez Sprzedającego;
Świadczenia usług na rzecz klientów Salonu, którzy przed dniem zawarcia niniejszej Umowy nabyli karnety na zabiegi lub/i bony podarunkowe;

Istnieć więc będzie naturalna ciągłość prowadzonej działalności, planowane jest podtrzymanie obecnego standardu wykonywanych usług oraz kontynuacja obsługi klientów, którzy otrzymali gwarancję wykonania usług w przyszłości (na podstawie posiadanych karnetów lub bonów podarunkowych).

Działalność ta będzie prowadzona w oparciu o nabyte składniki majątkowe materialne i niematerialne, które zostaną Nabywcy przekazane w ramach przedmiotowej transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zespół składników, który jest przedmiotem opisanej wyżej umowy sprzedaży stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT)?
Czy zbycie przez Wnioskodawcę na podstawie opisanej wyżej umowy sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1) Tak, zdaniem wnioskodawcy jeden z salonów stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 2) Tak, zdaniem wnioskodawcy zbycie na podstawie opisanej wyżej umowy sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE

Ad 1)

Według art. 6 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Jest to wyłączenie przedmiotowe, które pozwala uzyskać zwolnienie z podatku VAT w przypadku wskazanych wyżej transakcji.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z definicji, którą normuje wskazany wyżej przepis, wyprowadzić można cztery warunki, które spełnione łącznie stanowić będą o możliwości wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Są to kolejno:

Posiadanie wyodrębnionych składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
Odrębność finansowa i organizacyjna;
Przeznaczenie do wykonywania określonych zadań i realizowania własnych funkcji;
Dopuszczalność stanowienie samodzielnego przedsiębiorstwa;

W skład niematerialnych składników majątku wchodzić będą zobowiązania i należności salonu Wnioskodawcy. Zgodnie z przytoczoną w opisie stanu faktycznego umową sprzedaży, składniki te również będą podlegać przekazaniu jako część składowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Po raz kolejny warto podkreślić, iż każdy z salonów posiada osobne zobowiązania, wynikające z bieżących potrzeb i różnic w zarządzaniu każdym z nich.

Przyjmuje się, iż o spełnieniu pierwszej ze wskazanych wyżej przesłanek decyduje pełne wyodrębnienie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa majątku (praw i zobowiązań) związanego z podstawowymi zadaniami gospodarczymi realizowanymi przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Mając to na uwadze Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym w strukturze działalności zostały wyodrębnione dwie osobne placówki, zarządzane niezależnie od siebie.

W dalszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, iż na odrębność finansową i organizacyjną składać się będzie kilka czynników. Po pierwsze, każdy z salonów posiada oddzielną księgowość i osobne rachunki bankowe, a także wyodrębnione źródło dochodów i swoich własnych klientów. Finanse są więc prowadzone w sposób całkowicie rozłączny. Poza księgami rachunkowymi, każdy z salonów posiada również odrębną dokumentację.

Organizacyjnie oba punkty Wnioskodawcy działają w sposób niezależny, oparty na aktualnych potrzebach i wymaganiach wiążących się z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Ich odrębność podkreśla fakt osobnych lokali, które dzieli spora odległość. Mimo działania w obrębie jednego miasta, zakłady te pozostają w całkowitej niezależności względem siebie.

Kolejną kwestią podkreślającą odrębność organizacyjną są kadry. Pracownicy zatrudnieni na umowie o pracę lub innych umowach cywilnoprawnych wykonują swoją pracę w jednym konkretnym salonie. Warto też nadmienić, iż na mocy umowy sprzedaży nabywca Przedmiotu transakcji, wejdzie w stosunek prawny z pracownikami w miejsce aktualnego pracodawcy.

Kolejną przesłanką zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest posiadanie osobnych funkcji i zadań. Należy przez to rozumieć przeznaczenie do wykonywania zadań gospodarczych, które pozwalają na wyodrębnienie konkretnej części z zorganizowanej całości przedsiębiorstwa.

Oznacza to, iż salon fryzjerski podlegający sprzedaży będzie stanowił funkcjonalnie odrębną całość przeznaczoną do samodzielnej realizacji powierzonych zadań. Należy więc uznać, iż spełniony został kolejny warunek niezbędny dla uznania salonu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT.

Jeśli zaś chodzi o dopuszczalność stanowienia samodzielnego przedsiębiorstwa, Wnioskodawca nie uważa by istniały ku temu przeciwwskazania. Wiele przedsiębiorstw o podobnym profilu działalności działa właśnie w ten sposób - posiada jeden salon, w którym oferuje klientom swoje usługi. Otwieranie placówek dodatkowych nie jest wymagane ani konieczne w prowadzeniu takiej działalności gospodarczej. Na tej podstawie można więc jednoznacznie stwierdzić, że wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie naturalnym podziałem, który jedynie podkreśli odrębność każdego z tych zakładów.

Po planowanej sprzedaży każdy z salonów korzystał będzie z dotychczasowo posiadanych składników majątkowych, co ma miejsce również obecnie.

Zdaniem Wnioskodawcy opisany w stanie faktycznym salon przy ul. ... spełnia wszystkie wskazane wyżej przesłanki, a więc stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 2)

Biorąc pod uwagę przytoczony wyżej stan faktyczny, a także dogłębną analizę opisanego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy planowana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi dwa salony kosmetyczno - fryzjerskie pod adresami: „...”: ul. ..., ..., Polska, (dalej: Salon) oraz „...”: ul. ..., ..., Polska. Każdy z tych salonów stanowi odrębną jednostkę, zarządzaną i rozliczaną oddzielnie. Posiada również swoją własną zhierarchizowaną strukturę organizacyjną, oddzielną ewidencję księgową i osobne rachunki bankowe, a także wyodrębnione źródło dochodów i swoich własnych klientów. Finanse są więc prowadzone w sposób całkowicie rozłączny. Poza księgą przychodów i rozchodów spółki, każdy z salonów posiada również odrębną dokumentację. Pracownicy zatrudniani są przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę oraz różnych umów cywilnoprawnych, a swoją pracę wykonują na rzecz konkretnego salonu. Salony posiadają również odrębne wyposażenie, zarówno techniczne jak i biurowe. Wyposażenie to jest przyporządkowane do konkretnej placówki i znajduje się w niej na stałe. Zakłady te posiadają własne zobowiązania i należności, które wynikają z osobnego zarządzania i szczególnych potrzeb. Również klienci, którzy korzystają z usług Wnioskodawcy zazwyczaj kierują się tylko do jednej z wybranych placówek. Wnioskodawca podjął decyzję w przedmiocie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci jednego z wskazanych wyżej salonów tj. przy ul. ... w .... Przedmiot transakcji posiada potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo, które realizuje określone zadania gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie. Przedmiot transakcji na dzień zbycia będzie wyodrębniony organizacyjnie, w związku z tym, że został wyodrębniony uchwałą wspólników i posiada odrębny regulamin wewnętrzny. Ten stan rzeczy utrzyma się do dnia sprzedaży. Przedmiot transakcji będzie wyodrębniony finansowo, ponieważ na dzień zbycia będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Przedmiot transakcji będzie wyodrębniony funkcjonalnie, ponieważ będzie stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. W oparciu o przedmiot sprzedaży będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Zgodnie z projektem umowy sprzedaży Nabywca, w oparciu o nabyty majątek, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Zbywca.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem sprzedaży, stanowiące salon fryzjerski przy ul. ... w ..., będą stanowiły organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników majątkowych, to ww. składniki majątkowe i niemajątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia salonu fryzjerskiego stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Jednocześnie – jak wskazał Wnioskodawca – nabywca będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca w ramach salonu fryzjerskiego przy ul. ... w ..., wyłącznie w oparciu o przedmiot sprzedaży.

W konsekwencji sprzedaż tak wyodrębnionej przez Wnioskodawcę części przedsiębiorstwa w zakresie salonu fryzjerskiego przy ul. ... w ... jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin