Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.467.2020.2.JK3
z 14 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 4 września 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.467.2020.1.JK3 (data nadania 7 września 2020 r., data doręczenia 14 września 2020 r.) oraz pismem z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowaniem w Polsce zasiłku rodzinnego z Niemiec - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowaniem w Polsce zasiłku rodzinnego z Niemiec.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 4 września 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.467.2020.1.JK3 (data nadania 7 września 2020 r., data doręczenia 14 września 2020 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) oraz pismem z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) uzupełniono powyższe.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawca wyjechał do Niemiec, gdzie zamieszkał i podjął zatrudnienie. W 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie zasiłku rodzinnego (Kindergeld) na rzecz syna, który wówczas przebywał i uczył się w Polsce. W Niemczech Wnioskodawca mieszkał do końca lipca 2017 r. Decyzja w sprawie przyznania zasiłku została wydana po opuszczeniu przez Wnioskodawcę Niemiec, jednak dotyczyła okresu, w jakim tam Wnioskodawca przebywał i pracował, tj. od sierpnia 2013 r. do lutego 2017 r. Decyzja prawdopodobnie została przesłana na niemiecki adres Wnioskodawcy. Jednak w związku z Jego nieobecnością wróciła do Familienkasse. Wobec nieobecności Wnioskodawcy na terytorium Niemiec, Familienkasse przekazała kwotę z należnego zasiłku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwego dla osób pracujących poza granicami Polski. Pieniądze zostały przelane na rachunek bankowy po potrąceniu podatku dochodowego. ZUS nie przekazał Wnioskodawcy żadnej informacji odnośnie przelewu, nie wydał również żadnej decyzji. O przekazie Wnioskodawca dowiedział się po sprawdzeniu rachunku bankowego. W odpowiedzi na zapytanie Wnioskodawcy do Naczelnika Urzędu Skarbowego o podstawę prawną potrącenia podatku, Wnioskodawca otrzymał odpowiedź, że ZUS wypłacił opisane świadczenie jako świadczenie krajowe, zaś w związku z posługiwaniem się przez Wnioskodawcę adresem niemieckim - we wskazanej sytuacji zastosowanie znalazły przepisy umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania - art. 18 ust. 2.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w Niemczech przebywał od sierpnia 2013 r. do lipca 2017 r. W tym okresie Wnioskodawcy należał się zasiłek „Kindergeld”, Kinder - dzieci, geld- pieniądze). W Niemczech Kindergeld wypłaca się jednemu z rodziców na dziecko do ukończenia przez nie 18 lat, lub do ukończenia 25 lat, o ile uczy się bądź studiuje. Syn Wnioskodawcy skończył 25 lat w lutym 2017 r. i w tym czasie studiował w Polsce, czyli zasiłek należał się Wnioskodawcy od sierpnia 2013 r. do lutego 2017 r. włącznie. O wypłatę zasiłku Wnioskodawca starał się prawie 4 lata, w międzyczasie zmieniając adwokatów. Gdyby syn Wnioskodawcy przebywał wtedy i uczył się w Niemczach, zasiłek dostałby natychmiast. W okresie, którego dotyczy zasiłek Wnioskodawca przebywał w Niemczech. W całym tym okresie, ośrodek interesów osobistych i gospodarczych znajdował się w Niemczech. Zasiłek został Wnioskodawcy wypłacony pod koniec 2018 r., gdy Wnioskodawca był już w Polsce. Według Wnioskodawcy tzw. „Kindergeld”- niemiecki zasiłek rodzinny jest odpowiednikiem świadczeń rodzinnych w Polsce, przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Reasumując, gdyby Wnioskodawca przedmiotowy zasiłek otrzymał będąc na terenie Niemiec, nie zapłaciłby od niego żadnego podatku dochodowego, ani innego, gdyż ten zasiłek otrzymuje się od ręki i nie wlicza do dochodów rodzica.

Po analizie treści wniosku złożonego dnia 10 lipca 2020 r., mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tut. organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że intencją Wnioskodawcy było uzyskanie odpowiedzi na pytanie:

Czy niemiecki zasiłek rodzinny otrzymany przez Wnioskodawcę w 2018 r., gdy ośrodek interesów życiowych i gospodarczych znajduje się w Polsce, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pieniądze otrzymane z Familienkasse, a będące zasiłkiem rodzinnym (tzw. „Kindergeld”) podlegają ewentualnemu opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Tak więc, zgodnie z wiedzą i interpretacją Wnioskodawcy nie ma podstaw do opodatkowania tych pieniędzy w Polsce. Wnioskodawca posiada informacje, że osoby w Polsce, które otrzymały zasiłek rodzinny nie muszą od niego płacić podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ze względu na to, że w 2018 r. Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymany zasiłek rodzinny wypłacony był przez instytucję niemiecką, zastosowanie w tej sprawie będą miały przepisy umów zawartych między Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) obowiązującej w 2005 r. emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Polsce).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (Niemczech).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
  

• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
  

• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
  

• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz
  

• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.
  
  
  

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak, wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów ustawowego ubezpieczenia. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 1 umowy polsko - niemieckiej, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy od 2018 r. wypłacany jest zasiłek rodzinny dla syna z Familienkasse. Wobec nieobecności Wnioskodawcy na terytorium Niemiec (Wnioskodawca przebywał już na terenie Polski), Familienkasse przekazała kwotę z należnego zasiłku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Pieniądze zostały przelane na rachunek bankowy po potrąceniu podatku dochodowego.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że świadczenie (zasiłek rodzinny- Kindergled) przyznane z Niemiec i wypłacone w 2018 r. podlega – stosownie do treści art. 22 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej - opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że zasiłek rodzinny otrzymany z Niemiec stosownie do art. 22 ust 1 umowy polsko-niemieckiej podlega opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania, tj. w Polsce.

Jednocześnie jednak, ww. zasiłek, który jest – jak wskazał Wnioskodawca - świadczeniem rodzinnym, jest odpowiednikiem świadczeń rodzinnych w Polsce, przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych - jest zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca, nie był zobowiązany do odprowadzenia od ww. zasiłku rodzinnego podatku w Polsce, co oznacza, że w przypadku uzyskiwania innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek doliczenia do tych dochodów zasiłku rodzinnego otrzymanego z Niemiec.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż brak obowiązku zapłaty podatku w Polsce z tytułu otrzymanego zasiłku wynika z faktu, że zasiłek ten korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazał Wnioskodawca, że zasiłek ten podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.