2020.07.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-1.4011.554.2020.1.DJD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.554.2020.1.DJD
z 7 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszty kwalifikowane nowej inwestycji wydatków poniesionych na wytworzenie:

Kompleksu produkcyjnego, czyli Budynku produkcyjno-magazynowego z częścią laboratoryjną wraz z wyposażeniem biurowym związanym z funkcjonowaniem laboratorium, oraz wydatków poniesionych na Wyposażenie produkcyjne oraz wytworzenie Urządzeń technicznych służących bezpośrednio do produkcji Nowego produktu – jest prawidłowe,

Kompleksu produkcyjnego w części biurowo-socjalnej, oraz zawiązanych z nimi wydatków dotyczących Wyposażenia biurowego (z wyłączeniem wydatków wyposażenia związanego z funkcjonowaniem laboratorium), wydatków poniesionych na wytworzenie Urządzeń technicznych rozumianych jako środki trwałe stanowiące infrastrukturę techniczną oraz instalacyjną służącą dostawie mediów oraz wydatków dotyczących Zagospodarowania przestrzeni związanych z budową Parkingu, drogi dojazdowej, szamba, ogrodzenia, zbiorników na deszczówkę i zagospodarowania przestrzeni wokół Kompleksu produkcyjnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest komandytariuszem w J…. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „Spółka”), zobowiązanym do uwzględnienia w podatku dochodowym przychodów i kosztów Spółki w proporcji do posiadanego przez siebie udziału. Wnioskodawca posiada w Spółce udział przychodów i kosztów równy 91% wszystkich udziałów. W takiej też części przypisywane są Mu skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych w Spółce komandytowej. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1389, z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT”). Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej (siedzibę i zarząd) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie prowadzi działalność polegającą na produkcji aromatów, w formie proszkowej i płynnej, do żywności oraz sprzedaży dodatków do żywności, takich jak: barwniki, olejki eteryczne, wanilina, proszek kakaowy, czy agar. Spółka dostarcza swoje towary zarówno do krajowych producentów żywności, jak i zagranicznych.

W chwili obecnej wspólnikami Spółki są: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz osoba fizyczna (Wnioskodawca), natomiast Spółka nie wyklucza w przyszłości zmiany składu osobowego zarządu Spółki komandytowej, np. poprzez przystąpienia do Spółki nowego wspólnika, bądź poprzez wystąpienie obecnych wspólników.

Spółka w dniu 30 grudnia 2019 r. uzyskała decyzję o wsparciu (dalej: „Decyzja”), o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162, z późn. zm.; dalej: „Ustawa ws. nowej inwestycji”), na nową inwestycję polegającą na utworzeniu nowego przedsiębiorstwa, w którym produkowane będą towary dotychczas niewytwarzane przez Spółkę, tj. aromaty w postaci granulowanej (dalej: „Nowy produkt”) oraz usługi, które dotychczas nie były przez Spółkę świadczone na rzecz podmiotów trzecich. Procesy produkcyjne w celu wytworzenia Nowego produktu w postaci aromatu w formie granulowanej, będą realizowane w nowym przedsiębiorstwie w oparciu o opracowanie technologii produkcji, przeprowadzone na zlecenie Spółki przez publiczną, technologiczną, uczelnię akademicką opracowującą projekty z zakresu prac badawczo-rozwojowych.

W nowo utworzonym przedsiębiorstwie będzie prowadzona także działalność obecnie prowadzona w innej lokalizacji niż wskazana w Decyzji (dalej: „Przedsiębiorstwo”), tym samym w nowym przedsiębiorstwie (dalej: „Zakład”) będą realizowane przedmioty działalności gospodarczej wskazane w Decyzji, mieszczące się w tym samym PKWiU, co dotychczasowa działalność realizowana w innej lokalizacji. Spółka przewiduje możliwość pozostawienia przez pewien czas części produkcji w obecnym Przedsiębiorstwie, natomiast docelowo cała dotychczasowa działalność produkcyjna i usługowa ma zostać przeniesiona do Zakładu (dalej wszystkie ww. zbiorczo jako: „Inwestycja”). Na ostatnim etapie realizacji Inwestycji do Zakładu zostanie przeniesiona produkcja barwników, która obecnie stanowi niewielką część obrotu Spółki. W Zakładzie (objętym Decyzją) będą zarówno wytwarzane produkty (aromat w formie granulowanej) oraz świadczone usługi, które nie były oraz nie będą produkowane i świadczone przez Spółkę w Przedsiębiorstwie znajdującym się w innej lokalizacji niż wskazana w Decyzji, jak również będą realizowane przedmioty działalności gospodarczej prowadzonej w Przedsiębiorstwie w innej lokalizacji, niż wskazana w Decyzji, mieszczące się w tym samym grupowaniach PKWiU, co wskazane w Decyzji.

Proces produkcyjny Nowego produktu (aromatu w formie granulowanej) w ramach Działalności wskazanej w Decyzji, na podstawie opracowania przygotowanego na zlecenie Spółki, składać się może z następujących etapów:

dobranie odpowiednich składników kompozycji nośnika dla aromatu w formie płynnej,

wytworzenie aromatu proszkowego,

przeprowadzanie procesu granulacji metodą kompaktorowania,

konfekcjowanie w opakowania handlowe,

sprzedaż wytworzonego produktu.

Spółka (już po uzyskaniu Decyzji) rozpocznie ponoszenie wydatków mieszczących się w kategoriach określonych w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: „Rozporządzenie ws. nowej inwestycji”).

W Decyzji określono, że przedmiotem działalności nią objętą jest działalność określona w następujących pozycjach klasyfikacji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) PKWiU 2015 (dalej: „PKWiU”):

Przyprawy (10.84);

Barwniki i pigmenty (20.12);

Tlenki, wodorotlenki i nadtlenki pozostałych pierwiastków chemicznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych; hydrazyna i hydroksyloamina i ich sole nieorganiczne (20.13.25);

Siarczki, siarczyny i siarczany; azotany, fosforany i węglany (20.13.4);

Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych (20.13.9);

Pozostałe podstawowe chemikalia organiczne (20.14);

Preparaty kosmetyczne i toaletowe (20.42);

Olejki eteryczne; mieszaniny substancji zapachowych (20.53);

Odpady z papieru i tektury (38.11.52);

Odpady z tworzyw sztucznych (38.11.55);

Odpady farmaceutyczne (38.12.22);

Niebezpieczne odpady chemiczne (38.12.24);

Oleje odpadowe (38.12.25);

Odpady rozpuszczalników organicznych (38.21.3);

Surowce wtórne metalowe (38.32.2);

Surowce wtórne niemetalowe (38.32.3);

Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów (52.10.19.0);

Pozostałe usługi spedycji towarów (52.29.12);

Pozostałe usługi wspomagające transport, gdzie indziej niesklasyfikowane (52.29.2);

Pozostałe usługi doradztwa związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i usługi zarządzania (70.22);

Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (71.20), z wyłączeniem usługi w zakresie przeglądów technicznych pojazdów (71.20.14);

Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk interdyscyplinarnych (72.00);

Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie biotechnologii (72.11);

Usługi w zakresie specjalistycznego projektowania (74.1), z wyłączeniem usługi opracowywania projektów wystroju wnętrz i dekoracji (74.10.11);

dalej: „Działalność Wskazana w Decyzji”.

Spółka w ramach nowej inwestycji wytworzyła lub wytworzy we własnym zakresie następujące środki trwałe:

Budynek służący do produkcji i magazynowania (dalej: „Budynek produkcyjno- magazynowy”) wraz z częścią biurowo-laboratoryjną i socjalną przeznaczoną dla wszystkich pracowników (zarówno związanych z działalnością produkcyjną, jak i administracyjnych (dalej: „Część biurowo-laboratoryjna i socjalna”, dalej razem jako: „Kompleks produkcyjny”);
Wyposażenie niezbędne do produkcji Nowego produktu, tj. maszyny i urządzenia (dalej: „Wyposażenie produkcyjne”);
Środki trwałe stanowiące niezbędną infrastrukturę techniczną oraz instalacyjną, w tym budowle i urządzenia budowlane, służące dostawie mediów (prąd, woda, gaz, ciepło) dla całego Kompleksu produkcyjnego (dalej: „Urządzenia techniczne”);
Wyposażenie Części biurowo-laboratoryjnej i socjalnej, m.in.: meble, wyposażenie IT, stanowiska pracy, serwery, urządzenia i sprzęty laboratoryjne, itp. (dalej: „Wyposażenie biurowe”);
Parking, drogi dojazdowej, szamba, ogrodzenia, zbiorniki na deszczówkę oraz zagospodarowanie przestrzeni wokół Kompleksu produkcyjnego (dalej: „Zagospodarowanie przestrzeni”).

Zgodnie z Decyzją, Inwestycja będzie w całości realizowana na nieruchomości składającej się z określonych działek gruntu, wyszczególnionych w oparciu o przepisy o ewidencji gruntów (dalej: „Obszar”). Przed otrzymaniem Decyzji na Obszarze w niej wskazanym nie była przez Spółkę prowadzona działalność produkcyjna. Wszystkie wyżej wymienione środki trwałe (dalej łącznie: „Zakład”) będą mieścić się na Obszarze. Spółka planuje poniesienie także innych wydatków mieszczących się w kategoriach określonych w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji (dalej zbiorczo: „Koszty kwalifikowane”), które będą stanowić odrębne środki trwałe, bądź będą zwiększać wartość początkową środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Cała działalność gospodarcza realizowana w Zakładzie będzie mieścić się rodzajowo w zakresie działalności wskazanej w Decyzji. Inwestycja na Obszarze wskazanym w Decyzji będzie realizowana w sposób niezależny, samodzielny oraz odrębny pozostałej części działalności gospodarczej Spółki (tu: Przedsiębiorstwa). W lokalizacji, w której powstanie Zakład, Spółka nie prowadziła wcześniej działalności gospodarczej. Zakład będzie przestrzennie, organizacyjnie i funkcjonalnie niezależną jednostką od obecnie prowadzonej działalności przez Spółkę, do którego zostanie przeniesiona dotychczas realizowana przez Spółkę działalność produkcyjna i usługowa oraz będzie produkowany Nowy produkt (dotychczas nieznajdujący się w ofercie Spółki) i będą świadczone nowe usługi.

Wnioskodawca nie osiągnął jeszcze dochodu z działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie Decyzji.

Spółka będzie prowadzić działalność w zakresie działalności wskazanej w Decyzji głównie z użyciem zasobów zakupionych po uzyskaniu Decyzji, w szczególności środków trwałych (maszyn, urządzeń, narzędzi), funkcyjnie przystosowanych do wytwarzania Nowego produktu nieznajdującego się wcześniej w ofercie Spółki. Z obecnego Przedsiębiorstwa Spółka planuje przenieść wyłącznie narzędzia pełniące funkcje pomocnicze (nieużywane w fizykochemicznej przemianie surowców w gotowy produkt), np. część beczek stanowiących naczynia produkcyjne i magazynowe, służące głównie do mieszania, przechowywania i magazynowania surowców (dalej: „Beczki”). Przenoszone z Przedsiębiorstwa zasoby, przykładowo Beczki, nie stanowią elementów konstrukcyjnych żadnej instalacji, ani urządzenia, a pełnią jedynie funkcję pomocniczą (głównie magazynową) do przeprowadzanych procesów produkcyjnych (nie jest możliwe wyprodukowanie czegokolwiek wyłącznie z użyciem przenoszonych z Przedsiębiorstwa zasobów, np. Beczek). Spółka planuje nabyć podobne funkcyjnie i konstrukcyjnie beczki również w ramach Inwestycji realizowanej na podstawie Decyzji. Poza tym, w Zakładzie będzie wykorzystywana wieża suszarnicza (dalej: „Wieża”), zakupiona przez Spółkę przed uzyskaniem Decyzji, która natomiast nie była używana w działalności gospodarczej prowadzonej w Przedsiębiorstwie. Wieża suszarnicza będzie wykorzystywana w procesie produkcji proszków i granulatów, jako jeden z elementów ciągu technologicznego (będzie wykorzystywana na jednym etapie wieloetapowego procesu produkcyjnego). Nie ma możliwości wyprodukowania towaru końcowego (aromatu proszkowego lub granulowanego) jedynie przy wykorzystaniu Wieży. Wydatki poniesione przez Spółkę na zakup Wieży przed uzyskaniem Decyzji, nie stanowią Kosztów kwalifikowanych, a tym samym, nie zostaną przez nią uwzględnione w kalkulacji pomocy publicznej. Realizacja Inwestycji będzie odbywać się stopniowo wraz z ponoszeniem kolejnych Kosztów kwalifikowanych (m.in. wydatki na nabycie elektronarzędzi), stanowiących odrębne środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, czy też Wyposażenie produkcyjne, Wyposażenie biurowe, Urządzenia techniczne, czy wydatki na Zagospodarowania przestrzeni.

Spółka w związku z prawidłową realizacją Inwestycji dokona zmian organizacyjnych istniejącego Przedsiębiorstwa. Spółka zwłaszcza na wstępnym etapie Inwestycji będzie w Zakładzie wspomagać się kadrą pracowniczą zatrudnioną w Przedsiębiorstwie. Zakres kompetencyjny pracowników na stanowiskach kierowniczych zostanie rozszerzony o nadzór nad nowym Zakładem. Spółka planuje stopniowy wzrost zatrudnienia w Zakładzie położonym na Obszarze wskazanym w Decyzji w ramach zwiększania skali produkcji Nowego produktu i skali świadczenia nowych usług. W pierwszych latach prowadzenia działalności w Zakładzie nie będzie możliwe prowadzenie działalności w zakresie działalności wskazanej w Decyzji bez wykorzystania istniejącej kadry pracowniczej Przedsiębiorstwa.

Spółka w ramach działalności zwolnionej będzie mogła świadczyć również m.in.: usługi magazynowe, spedycyjne, czy usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, których przebieg (proces) zależny jest od rodzaju oraz zakresu czynności, które Spółka będzie musiała wykonać na podstawie zlecenia otrzymanego od klienta. W Zakładzie zatem będzie wykorzystywane w przeważającej mierze Wyposażenie produkcyjne, Wyposażenie biurowe i Urządzenia techniczne zakupione po uzyskaniu Decyzji, na które poniesione wydatki stanowić będą Koszty kwalifikowane w rozumienia Rozporządzenia. Nie jest możliwe prowadzenie żadnej produkcji, ani nie będą świadczone żadne usługi z wykorzystaniem wyłącznie zasobów (środków trwałych) uprzednio wykorzystywanych w Przedsiębiorstwie (nieobjętym Decyzją), tj. w szczególności Beczek, czy Wieży - zawsze zaangażowane będą zasoby nabyte w ramach Inwestycji. Nie ma również możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie uzyskanej Decyzji bez zaplecza pracowniczego (w tym również pracowników administracyjnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dochód Wnioskodawcy z działalności w zakresie działalności wskazanej w Decyzji, która będzie prowadzona przez Spółkę po uzyskaniu Decyzji na Obszarze, będzie podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do prawa Wnioskodawcy do udziału w zysku Spółki i do „przypadającej” na Wnioskodawcę części limitu przysługującej Spółce pomocy publicznej?
Czy w przypadku zmiany grona wspólników Spółki, np. poprzez przystąpienie nowego wspólnika do Spółki, bądź poprzez wystąpienie ze Spółki któregokolwiek z obecnych wspólników, do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, uprawnieni będą wszyscy wspólnicy Spółki po zmianach grona wspólników, proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zysku Spółki i do „przypadającej” na nich części limitu przysługującej Spółce pomocy publicznej?
Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych będzie podlegał cały dochód Wnioskodawcy uzyskany ze sprzedaży towarów wytworzonych przez Spółkę i świadczenia przez Spółkę usług z Działalności Wskazanej w Decyzji po jej uzyskaniu i na Obszarze w niej wskazanym, do wysokości określonych limitów pomocy i poniesionych kosztów stanowiących Koszty kwalifikowane, proporcjonalnie do prawa Wnioskodawcy do udziału w zysku Spółki i do „przypadającej” na Wnioskodawcę części limitu przysługującej Spółce pomocy publicznej?
Czy wszystkie wydatki rodzajowo zawierające się w katalogu określonym w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w szczególności na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (magazynowo-produkcyjnego z Częścią biurowo-administracyjną i socjalną), Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, będą w całości stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i wpłyną na kwotę zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej i do „przypadającej” na Wnioskodawcę części limitu przysługującej Spółce komandytowej pomocy publicznej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 4, natomiast w zakresie pozostałych pytań wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 4, wszystkie wydatki rodzajowe zawierające się w katalogu określonym w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w szczególności na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (magazynowo-produkcyjnego z częścią biurowo-administracyjną i socjalną), Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, będą w całości stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i wpłyną na kwotę zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej i do „przypadającej” na Niego części limitu przysługującej Spółce komandytowej pomocy publicznej.

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje (zwiększających wartość zwolnienia i jednocześnie decydujących o spełnieniu kryterium ilościowego; tzw. koszty kwalifikowane, kwalifikowalne) zalicza się koszty będące:

kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (ŚT), pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej,
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli – pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 3 lata, licząc od terminu zakończenia nowej inwestycji,
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem, lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu, lub dzierżawy),

-pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z brzmieniem przepisów, wydatek poniesiony przez przedsiębiorcę będzie stanowił koszt kwalifikowany pod warunkiem spełnienia (łącznie) następujących warunków:

musi być związany (funkcjonalnie) z nową inwestycją,

musi zostać poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu (a więc po jej wydaniu i przed określonym w niej terminem zakończenia inwestycji),

musi zostać poniesiony „w danej lokalizacji” (a więc dla zakładu, dla którego wydano decyzję, a nie, np. dla drugiego, w którym produkuje się to samo, ale gdzie indziej).

Niezbędne jest więc, aby poniesione wydatki były „związane z nową inwestycją”.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o nowych inwestycjach, „nowa inwestycja” stanowi inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

Z dosłownego brzmienia przepisów wynika, że wszystkie wydatki wskazane w Rozporządzeniu ws. nowej inwestycji są kosztami kwalifikowanymi przy założeniu, że spełniają powyżej wskazane warunki. Dlatego też wszystkie wydatki mieszczące się w katalogu wskazanym w z § 8 ust. 1 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i funkcjonalnie związane z nową inwestycją stanowią koszty kwalifikowane.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka poniesie wydatki w szczególności na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (tj. Budynku magazynowo - produkcyjnego wraz z Częścią biurowo-laboratoryjną i socjalną), Wyposażenia produkcyjnego, Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, stanowiącego środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych (a więc poniesie wydatki na wytworzenie środków trwałych), które będą wykorzystywane wyłącznie na cele Działalności Wskazanej w Decyzji.

Zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu przepisów Rozporządzenia ws. nowej inwestycji będą podlegać wydatki „mieszczące się” rodzajowo w § 8 ust. 1 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w tym poniesione na budowę Kompleksu produkcyjnego, który zostanie wprowadzony przez Spółkę do majątku przedsiębiorstwa oraz ujęty odpowiednio w Ewidencji Środków Trwałych (Ewidencja).

Jest to możliwe ze względu na to, że wydatki poniesione na ich wytworzenie wypełniają następujące warunki, pozwalające na uznanie ich za koszt kwalifikowany:

będą związane funkcjonalnie z nową inwestycją (wykorzystywane do świadczenia usług w działalności objętej Decyzją oraz do magazynowania towarów wytworzonych w Zakładzie),

będą poniesione w okresie obowiązywania Decyzji,

będą usytuowane w lokalizacji (Obszarze), która została wskazana w Decyzji (wydatki na budowę zostaną tam poniesione),

będą nowo wybudowane (wytworzone we własnym zakresie) i zostaną wprowadzone do Ewidencji.

Podsumowując, z uwagi na wykorzystywanie w całości do działalności wskazanej w Decyzji wytwarzanych przez Spółkę środków trwałych, nabytych po uzyskaniu Decyzji, wydatki na ich wytworzenie spełniają przesłanki „rodzajowe” (określone w § 8 i innych Rozporządzenia ws. nowej inwestycji) uznania za koszty kwalifikowane. Nawet gdyby miały być wykorzystywane w części do celów działalności nieobjętej zwolnieniem, nie stanowiłoby to przeszkody do uwzględnienia tych wydatków w kosztach kwalifikowanych.

Potwierdza to praktyka interpretacyjna, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 września 2019 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.377.2019.1.IZ, w której potwierdzono, że: „fakt, że na terenie Magazynu będą przechowywane towary inne niż Produkcja Własna, w tym towary magazynowane na rzecz innych podmiotów i Oddziałów, nie przeszkadza w kwalifikacji wydatków na budowę Magazynu jako kosztu kwalifikowanego. Jak wskazano wyżej, Spółka będzie w ten sposób świadczyć usługi magazynowania (objęte Decyzją), z tytułu których musi rozpoznać przychód, koszty jego uzyskania i dochód. Spółka będzie więc wykorzystywać Magazyn wyłącznie do działalności objętej Decyzją (uzyskiwania dochodów zwolnionych z CIT). Podsumowując, wydatki na Magazyn spełniają przesłanki „rodzajowe” (określone w § 8 i innych Rozporządzenia) uznania za koszty kwalifikowane, a sam Magazyn będzie wykorzystywany w działalności określonej w Decyzji. Tym samym, wydatki na jego wytworzenie będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia i wpłyną na kwotę zwolnienia przysługującego Spółce, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT”.

Tym samym wydatki, które zostaną poniesione po uzyskaniu Decyzji na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (Budynku magazynowo-produkcyjnego z Częścią biurowo- laboratoryjną i socjalną), Wyposażenia produkcyjnego, Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, stanowiących środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i wpłyną na kwotę zwolnienia. Natomiast Kosztów Kwalifikowanych nie stanowią wydatki poniesione przez Spółkę przed uzyskaniem Decyzji na nabycie Wieży, tym samym nie zostaną one uwzględnione przez Spółkę przy wyliczaniu poziomu pomocy publicznej podczas wnioskowania o uzyskanie decyzji o wsparciu.

Końcowo Wnioskodawca podkreśla, że w przedmiocie niniejszego wniosku nie byłoby właściwe wydanie postanowienia, o którym mowa w art. 14b § 5a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.). Przepis ten znajduje zastosowanie, jeżeli przedstawiony we wniosku o interpretację indywidualną stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe odpowiadają zagadnieniu będącemu przedmiotem interpretacji ogólnej wydanej w takim samym stanie prawnym i uprawnia do wydania postanowienia o stwierdzeniu, że do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku ma zastosowanie interpretacja ogólna, z jednoczesnym stwierdzeniem bezprzedmiotowości wniosku. Pytania zadane w ramach niniejszego wniosku pozostają poza zakresem zagadnienia rozstrzygniętego Interpretacją Ogólną i wymagają odrębnego rozstrzygnięcia. Wnioskodawca prosi o ocenę konkretnego zdarzenia przyszłego, natomiast pytania zadane w ramach niniejszego wniosku wprost pozostają poza zakresem Interpretacji Ogólnej oraz Objaśnień podatkowych z dnia 6 marca 2020 r. dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, gdyż nie odwołują się one w żadnym ze swoich fragmentów do stanu faktycznego tożsamego z opisanym przez Spółkę

Interpretacja Ogólna oraz Objaśnienia formułują bowiem ogólne zasady rozpoznawania dochodu zwolnionego, dając się w istocie streścić w stwierdzeniu, że w przypadku inwestycji w istniejący zakład (Przedsiębiorstwo), jeżeli możliwe jest funkcjonalne (na podstawie zaangażowanych w procesy produkcyjne zasobów) wyodrębnienie „dochodu z nowej inwestycji” z ogółu dochodów, to wyłącznie te dochody podlegają zwolnieniu, gdy zaś to nie jest możliwe - zwolnieniu podlega dochód z całego obszaru objętego decyzją o wsparciu, przy uwzględnieniu oczywiście zawężenia zwolnienia do przedmiotów działalności wskazanej w Decyzji i limitu pomocy publicznej. Interpretacja Ogólna nie stwierdza jednak w odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę, czy w Jego przypadku, odnoszącym się do konkretnych i opisanych we wniosku procesów produkcyjnych prowadzonych z wykorzystaniem określonych zasobów, taka sytuacja będzie mieć miejsce.

Podobnie Objaśnienia, choć odnoszą się do tematyki utworzenia nowego przedsiębiorstwa, robią to w bardzo ograniczonym zakresie, choć, co należy podkreślić, potwierdzają prawidłowość stanowiska Spółki (np. odnośnie pytań 3-4, stanowiąc, że „jeżeli realizacja nowej inwestycji polega na inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne, w związku z którą powstaje nowe przedsiębiorstwo [...] zwolnieniu z opodatkowania podlega cały dochód osiągnięty z tego nowego przedsiębiorstwa”). Tym samym, zdarzenie przyszłe niniejszego wniosku nie odpowiadają zagadnieniu będącemu przedmiotem Interpretacji Ogólnej, ani Objaśnień - choć rodzajowo są to zagadnienia zbieżne, to wskutek znacznie bardziej szczegółowego charakteru sytuacji i wynikającego z niego sformułowania pytania, na które Interpretacja Ogólna wprost nie odpowiada, Wnioskodawca w niniejszym wniosku wykroczył poza jej zakres przedmiotowy i właściwe jest wydanie w Jego względzie odrębnego rozstrzygnięcia. Wydanie postanowienia, że do zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku ma zastosowanie Interpretacja Ogólna lub Objaśnienia, nie prowadziłoby do uzyskania przez Wnioskodawcę odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku i podważałoby cały sens interpretacji indywidualnych, jakim jest uzyskanie przez Wnioskodawcę oceny prawnej Jego stanowiska, określonego w zadanych pytaniach i odpowiedziach na nie w części „stanowisko Wnioskodawcy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na mocy art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółki osobowe nie są podatnikami podatku dochodowego, są one transparentne podatkowo. Podatnikami są wspólnicy, którzy mają udziały w tych spółkach. Przychody i koszty ich uzyskania z udziału w spółce niebędącej osobą prawną są przychodami i kosztami wspólnika, odpowiednio do posiadanego przez niego udziału. Jeżeli spółka taka prowadzi działalność gospodarczą, to przychody z udziału w takiej spółce stanowią przychody wspólnika będącego osobą fizyczną ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; dalej: Ustawa PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 2 tej ustawy stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28 tej ustawy, a więc m.in. spółkę komandytową.

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej wyżej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania oraz podatku. Zatem rozliczenie kosztów, zwolnień i ulg następuje proporcjonalnie do posiadanego przez podatnika udziału w spółkach osobowych oraz współwłasności, współposiadania (użytkowania) i wspólnego przedsięwzięcia.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Przepis ten został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dnia 30 czerwca 2018 r. ww. ustawą o wspieraniu nowych inwestycji.

W myśl art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 21 ust. 5cc ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:

osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, przez nową inwestycję należy rozumieć ̵ inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, użyte w ustawie określenia oznaczają: przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Natomiast zgodnie z art. 4 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji, zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Stosownie do treści art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie nie może być udzielone w sytuacji lokalizacji inwestycji na obszarach występowania niezagospodarowanych złóż kopalin, z wyjątkiem inwestycji dotyczących tych złóż.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji:

która spełnia kryteria:
1. ilościowe,
2. jakościowe;
w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku na podstawie zezwolenia, bądź decyzji o wsparciu przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, bądź w ww. decyzji. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Wskazać należy, że z treści oceny skutków regulacji (OSR), sporządzonej do ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wynika, że „instrument zwolnień podatkowych dostępny będzie dla nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz definicją Komisji Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycje. Dotyczy to inwestycji spełniających kryteria ilościowe: nakłady inwestycyjne i kryteria jakościowe zgodne z SOR, weryfikujące wpływ inwestycji na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki oraz wpływ na rozwój gospodarczy regionu”.

Na mocy ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wprowadzono nowy mechanizm udzielania przedsiębiorcom wsparcia w podejmowaniu nowych inwestycji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozwiązanie zawarte w powołanej ustawie przewiduje wsparcie nowych inwestycji w formie zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wsparcie, którego dotyczy ww. ustawa, zastąpi wsparcie dotychczas funkcjonujące w ramach ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010, ze zm.). Należy jednak zauważyć, że ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie została uchylona. Obowiązywanie dwóch ustaw powoduje czytelny podział na inwestycje, które będą korzystać z dotychczasowego wsparcia do 2026 r. w ramach zezwoleń wydanych na podstawie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, oraz inwestycje nowe, które mogą korzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji od momentu jej wejścia w życie. Wskazany w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji system wsparcia w postaci prawa do uzyskania przez przedsiębiorcę zwolnienia od podatku dochodowego stanowi ważne i skuteczne narzędzie zachęcające przedsiębiorców do inwestowania na terenie całego kraju. Ten instrument pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego jest dostępny dla przedsiębiorców planujących dokonanie na terenie kraju nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz prawem Unii Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycję. W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie mogą ubiegać się przedsiębiorcy z całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji można zaliczyć również koszty rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych. Zatem, preferencje podatkowe są skierowane zarówno do podatników funkcjonujących na rynku od wielu lat, jak i do nowych podmiotów.

Podsumowując, celem ustawy o WNI, jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych na terenie całego kraju w ramach projektu Polskiej Strefy Inwestycji. Ustawa ta wprowadziła nowe mechanizmy udzielania przedsiębiorcom wsparcia dla nowych inwestycji. W odróżnieniu od dotychczasowego mechanizmu wskazanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych preferencje związane są z nową inwestycją, tj. projektem gospodarczym o ściśle określonym w decyzji charakterze, który jest możliwy do realizacji na obszarze całego kraju, zróżnicowanym pod względem stopnia preferencji. Decyzja pozwala na uzyskanie preferencji w postaci zwolnienia podatkowego, którego granice zakreślone są przedmiotem decyzji o wsparciu.

Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713), maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub
zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

–z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Wskazać należy, że decydującym kryterium o uznaniu kosztów danej inwestycji za koszt kwalifikowany ma rodzaj poniesionych wydatków, oraz w przypadku kosztów związanych z nabyciem, bądź wytworzeniem środków trwałych, spełnienie przez te składniki majątku kryterium kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia go do używania.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 rozporządzenia o wspieraniu nowych inwestycji. Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli – pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro przedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców – co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

–pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych pomniejsza się o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli podlega on odliczeniu na podstawie odrębnych przepisów.

Aby poniesione wydatki mogły być uznane jako koszt kwalifikowany, muszą być spełnione następujące warunki:

koszt musi być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

najem lub dzierżawa gruntów, budynków i budowli musi trwać co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata,

po upływie najmu lub dzierżawy w postaci leasingu finansowego przedsiębiorca jest

zobowiązany do nabycia aktywów,

wartości niematerialne i prawne w zakresie transferu technologii muszą być wykorzystywane wyłącznie w zakładzie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje wsparcie, muszą być ujęte w aktywach tego zakładu co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorców co najmniej 3 lata, muszą być nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą oraz muszą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

W przypadku dużych przedsiębiorstw:

nabycie środków trwałych musi dotyczyć jedynie nowych środków,

koszty kwalifikowane na nabycie wartości niematerialnych i prawnych w zakresie transferu technologii nie mogą przekroczyć 50% poniesionych wydatków z tego tytułu.

Warunkiem uznania kosztów nowej inwestycji jest udział co najmniej 25% kosztów własnych przedsiębiorcy lub z zewnętrznych źródeł finansowania, przy czym za koszty własne lub zewnętrzne źródła finansowania nie uznaje się środków pozyskanych w wyniku udzielonego publicznego wsparcia, bez względu na jego formę i przeznaczenie.

Do kosztów kwalifikowanych zalicza się również dwuletnie koszty pracy w związku z realizacją nowej inwestycji. Warunkiem korzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest utrzymanie określonej liczby pracowników przez okres 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców przez okres 3 lat. Koszty pracy mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, nie mogą natomiast być uznane za nową inwestycję, co oznacza, że muszą występować wspólnie z poniesionymi kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, w związku z którą dokonuje się zatrudnienia. Poniesienie kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników bez związku z realizacją nowej inwestycji, nie jest również wystarczające, aby koszty te zostały uznane na koszty kwalifikowane.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zgodnie bowiem z § 9 rozporządzenia o wspieraniu nowych inwestycji wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Zauważyć zatem należy, że uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na działalność produkcyjną przedsiębiorstwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem w Spółce komandytowej, zobowiązanym do uwzględnienia w podatku dochodowym przychodów i kosztów Spółki w proporcji do posiadanego przez siebie udziału. Spółka w 2019 r. uzyskała Decyzję o wsparciu, na nową inwestycję polegającą na utworzeniu nowego przedsiębiorstwa, w którym produkowane będą towary dotychczas niewytwarzane przez Spółkę, tj. aromaty w postaci granulowanej oraz usługi, które dotychczas nie były przez Spółkę świadczone na rzecz podmiotów trzecich. Procesy produkcyjne w celu wytworzenia Nowego produktu w postaci aromatu w formie granulowanej, będą realizowane w nowym przedsiębiorstwie w oparciu o opracowanie technologii produkcji, przeprowadzone na zlecenie Spółki przez publiczną, technologiczną, uczelnię akademicką opracowującą projekty z zakresu prac badawczo-rozwojowych. W nowo utworzonym przedsiębiorstwie będzie prowadzona także działalność obecnie prowadzona w innej lokalizacji niż wskazana w Decyzji, tym samym w nowym przedsiębiorstwie będą realizowane przedmioty działalności gospodarczej wskazane w Decyzji, mieszczące się w tym samym PKWiU, co dotychczasowa działalność realizowana w innej lokalizacji. Spółka przewiduje możliwość pozostawienia przez pewien czas części produkcji z obecnym Przedsiębiorstwie, natomiast docelowo cała dotychczasowa działalność produkcyjna i usługowa ma zostać przeniesiona do Zakładu. Na ostatnim etapie realizacji Inwestycji do Zakładu zostanie przeniesiona produkcja barwników, która obecnie stanowi niewielką część obrotu Spółki. W Zakładzie (objętym Decyzją) będą zarówno wytwarzane produkty (aromat w formie granulowanej) oraz świadczone usługi, które nie były oraz nie będą produkowane i świadczone przez Spółkę w Przedsiębiorstwie znajdującym się w innej lokalizacji niż wskazana w Decyzji, jak również będą realizowane przedmioty działalności gospodarczej prowadzonej w Przedsiębiorstwie w innej lokalizacji, niż wskazana w Decyzji, mieszczące się w tym samym grupowaniach PKWiU, co wskazane w Decyzji. Spółka rozpocznie ponoszenie wydatków mieszczących się w kategoriach określonych w § 8rozporządzenia ws. nowej inwestycji. Spółka w ramach nowej inwestycji wytworzyła lub wytworzy we własnym zakresie następujące środki trwałe: Budynek służący do produkcji i magazynowania wraz z Częścią biurowo-laboratoryjną i socjalną przeznaczoną dla wszystkich pracowników (zarówno związanych z działalnością produkcyjną, jak i administracyjnych (Kompleks produkcyjny); Wyposażenie niezbędne do produkcji Nowego produktu, tj. maszyny i urządzenia (Wyposażenie produkcyjne); Środki trwałe stanowiące niezbędną infrastrukturę techniczną oraz instalacyjną, w tym budowle i urządzenia budowlane, służące dostawie mediów (prąd, woda, gaz, ciepło) dla całego Kompleksu produkcyjnego (Urządzenia techniczne); Wyposażenie Części biurowo-laboratoryjnej i socjalnej, m.in.: meble, wyposażenie IT, stanowiska pracy, serwery, urządzenia i sprzęty laboratoryjne (Wyposażenie biurowe); Parking, drogi dojazdowej, szamba, ogrodzenia, zbiorniki na deszczówkę oraz zagospodarowanie przestrzeni wokół Kompleksu produkcyjnego (Zagospodarowanie przestrzeni). Inwestycja będzie w całości realizowana na nieruchomości składającej się z określonych działek gruntu, gdzie nie była przez Spółkę prowadzona działalność produkcyjna. Wszystkie wyżej wymienione środki trwałe - Zakład - będą mieścić się na Obszarze inwestycji. Spółka planuje poniesienie także innych wydatków mieszczących się w kategoriach określonych w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji (dalej zbiorczo: „Koszty kwalifikowane”), które będą stanowić odrębne środki trwałe, bądź będą zwiększać wartość początkową środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Cała działalność gospodarcza realizowana w Zakładzie będzie mieścić się rodzajowo w zakresie działalności wskazanej w Decyzji. Inwestycja na Obszarze wskazanym w Decyzji będzie realizowana w sposób niezależny, samodzielny oraz odrębny pozostałej części działalności gospodarczej Spółki. W lokalizacji, w której powstanie Zakład, Spółka nie prowadziła wcześniej działalności gospodarczej. Zakład będzie przestrzennie, organizacyjnie i funkcjonalnie niezależną jednostką od obecnie prowadzonej działalności przez Spółkę, do którego zostanie przeniesiona dotychczas realizowana przez Spółkę działalność produkcyjna i usługowa oraz będzie produkowany Nowy produkt (dotychczas nieznajdujący się w ofercie Spółki) i będą świadczone nowe usługi. Spółka będzie prowadzić działalność w zakresie Działalności Wskazanej w Decyzji głównie z użyciem zasobów zakupionych po uzyskaniu Decyzji, w szczególności środków trwałych (maszyn, urządzeń, narzędzi), funkcyjnie przystosowanych do wytwarzania produktu nieznajdującego się wcześniej w ofercie Spółki. Z obecnego Przedsiębiorstwa Spółka planuje przenieść wyłącznie narzędzia pełniące funkcje pomocnicze, np. część beczek stanowiących naczynia produkcyjne i magazynowe, wieżę suszarniczą, która natomiast nie była używana w działalności gospodarczej prowadzonej w Przedsiębiorstwie. Wydatki na zakup wieży, nie stanowią Kosztów kwalifikowanych, a tym samym, nie zostaną przez nią uwzględnione w kalkulacji pomocy publicznej. Realizacja Inwestycji będzie odbywać się stopniowo wraz z ponoszeniem kolejnych Kosztów kwalifikowanych (m.in. wydatki na nabycie elektronarzędzi), stanowiących odrębne środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, czy też Wyposażenie produkcyjne, Wyposażenie biurowe, Urządzenia techniczne, czy wydatki na Zagospodarowania przestrzeni.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że wszystkie wydatki rodzajowo zawierające się w katalogu określonym w § 8 Rozporządzenia w sprawie nowej inwestycji, wymienione przez Wnioskodawcę w pytaniu nr 4, poniesione na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (magazynowo-produkcyjnego z Częścią biurowo-laboratoryjną i socjalną), Wyposażenia produkcyjnego, Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, będą w całości stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia w sprawie nowej inwestycji i wpłyną na kwotę zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej i do „przypadającej” na Wnioskodawcę części limitu przysługującej Spółce komandytowej pomocy publicznej.

Warunku uznania za koszty, które będą miały wpływ na działalność produkcyjną Spółki nie sposób dopatrzyć się bowiem w wydatkach mających zostać poniesione przez Spółkę na wytworzenie części biurowo-administracyjnej i socjalnej Kompleksu produkcyjnego i Wyposażenia biurowego oraz Zagospodarowania przestrzeni.

Stanowisko tut. Organu potwierdza treść przykładów zawartych w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r. (Przykłady nr 3 i 11) w których wskazano, że za koszt kwalifikowany należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Tym samym za koszt kwalifikowany nowej inwestycji nie sposób uznać wydatków poniesionych na wybudowanie m.in. budynku administracyjnego jako kosztów kwalifikowanych, gdyż ta inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych.

Kosztem może być natomiast koszt dotyczący zakupu maszyn i urządzeń oraz dostosowania pomieszczeń byłego budynku administracyjnego. Inwestycja w budynek o charakterze administracyjnym nie spełnia natomiast definicji nowej inwestycji, określonej w art. 2 pkt 1 ustawy o WNI. Zaplecze administracyjno-biurowe każdego przedsiębiorstwa służy innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

W przykładzie nr 13 ww. Objaśnień wskazano natomiast sytuację, gdy: przedsiębiorca realizuje nową inwestycję polegającą na wybudowaniu hal produkcyjnych wraz z niezbędną infrastrukturą, nabyciu wyspecjalizowanych maszyn i urządzeń produkcyjnych oraz uzupełniających środków trwałych. Podatnik zamierza dodatkowo ponieść nakłady na budowę przyzakładowej stołówki pracowniczej i zakup odpowiedniego wyposażenia. Obiekt zlokalizowany będzie na terenie objętym decyzją o wsparciu. Budynek, w którym będzie się mieściła stołówka, pozostaje w funkcjonalnym i lokalizacyjnym związku z działalnością prowadzoną przez przedsiębiorcę. wydatki poniesione na budowę stołówki nie będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, a tym samym nie będą mogły zostać uwzględnione przez Spółkę w kalkulacji wysokości limitu przysługującej jej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Budowa stołówki nie spełni również definicji nowej inwestycji, jeśli wykorzystywana będzie dla celów pracowniczych, gdyż pozostaje bez wpływu na proces produkcji przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego wydatki poniesione przez Spółkę na wytworzenie w ramach nowej inwestycji Kompleksu produkcyjnego, czyli Budynku produkcyjno-magazynowego z częścią laboratoryjną wraz z wyposażeniem biurowym związanym z funkcjonowaniem laboratorium, oraz wydatki poniesione na Wyposażenie produkcyjne oraz wytworzenie Urządzeń technicznych służących bezpośrednio do produkcji Nowego produktu mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, albowiem ich wytworzenie wywierać będzie wpływ na proces produkcji w nowej inwestycji.

Warunków tych nie będą spełniały natomiast wydatki związane z budową Kompleksu produkcyjnego w części biurowo-socjalnej, oraz zawiązane z nimi wydatki dotyczące Wyposażenia biurowego (z wyłączeniem wydatków wyposażenia związanego z funkcjonowaniem laboratorium), wydatki poniesione na wytworzenie Urządzeń technicznych rozumianych jako środki trwałe stanowiące infrastrukturę techniczną oraz instalacyjną służącą dostawie mediów oraz wydatki dotyczące Zagospodarowania przestrzeni związane z budową parkingu, drogi dojazdowej, szamba, ogrodzenia, zbiorników na deszczówkę i zagospodarowania przestrzeni wokół Kompleksu produkcyjnego, które to wydatki ponoszone są przez Spółkę niezależnie od faktu uzyskania Decyzji o wsparciu nowej inwestycji i w istocie pozostają bez wpływu na proces produkcji w nowej inwestycji.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego i wyjaśnienia Organu w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym wszystkie wydatki rodzajowo zawierające się w katalogu określonym w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w szczególności na wytworzenie Kompleksu produkcyjnego (magazynowo-produkcyjnego z częścią biurowo-laboratoryjną i socjalną), Wyposażenia produkcyjnego, Wyposażenia biurowego, Urządzeń technicznych i Zagospodarowania przestrzeni, stanowią lub będą w całości stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i wpłyną na kwotę zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej i do „przypadającej” na Wnioskodawcę części limitu przysługującej Spółce komandytowej pomocy publicznej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszty kwalifikowane nowej inwestycji wydatków poniesionych przez Spółkę na wytworzenie:

Kompleksu produkcyjnego, czyli Budynku produkcyjno-magazynowego z częścią laboratoryjną wraz z wyposażeniem biurowym związanym z funkcjonowaniem laboratorium, oraz wydatków poniesionych na Wyposażenie produkcyjne oraz wytworzenie Urządzeń technicznych służących bezpośrednio do produkcji Nowego produktu – jest prawidłowe,

Kompleksu produkcyjnego w części biurowo-socjalnej, oraz zawiązanych z nimi wydatków dotyczących Wyposażenia biurowego (z wyłączeniem wydatków wyposażenia związanego z funkcjonowaniem laboratorium), wydatków poniesionych na wytworzenie Urządzeń technicznych rozumianych jako środki trwałe stanowiące infrastrukturę techniczną oraz instalacyjną służącą dostawie mediów oraz wydatków dotyczących Zagospodarowania przestrzeni związanych z budową Parkingu, drogi dojazdowej, szamba, ogrodzenia, zbiorników na deszczówkę i zagospodarowania przestrzeni wokół Kompleksu produkcyjnego – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek Wnioskodawcy i tylko w Jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie pozostałych wspólników Spółki.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3§ 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin