Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-800/12-5/WM
z 27 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu 21 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismami (data wpływu 13 i 14 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej z tytułu zakupu pieca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej z tytułu zakupu pieca.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 6 listopada 2012 r. nr ILPB2/415-800/12-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 listopada 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 8 listopada 2012 r.), zaś w dniach 13 i 14 listopada 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania pism w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego odpowiednio – 12 i 13 listopada 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2008 r. w stosunku do Wnioskodawcy orzeczono II stopień niepełnosprawności. Zainteresowany zachorował na raka złośliwego gardła dolnego. W okresie 7 tygodni Wnioskodawca odbył leczenie w ramach radioterapii i chemioterapii.

W grudniu 2010 r. Zainteresowany przeszedł zabieg operacyjny wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego lewego, a następnie w grudniu 2011 r. zabieg operacyjny wszczepienia stawu biodrowego prawego.

Ze względu na stan zdrowia Wnioskodawca planuje dokonać wymiany zwykłego pieca c.o. na piec c.o. typu eko-groszek. Zainteresowany podaje, iż piec ten umożliwiłby Mu wdychanie mniejszej ilości dymu i pyłu przy dosypywaniu opału. Ponadto, obsługa pieca typu eko-groszek jest mniej wymagająca, gdyż nie wymaga tak częstego dosypywania opału, jak ma to miejsce w przypadku zwykłego pieca c.o. Do pieca c.o. typu eko-groszek dosypywanie opału następuje co 2-3 dni. Również usuwanie popiołu mogłoby ograniczyć wdychanie pyłu, co jest niezwykle istotne dla Wnioskodawcy, który – jak wskazano powyżej – ma problemy z gardłem.

Ponadto, Zainteresowany nie składał wniosku o sfinansowane (dofinansowane) wydatku zakupu pieca c.o. typu eko-groszek ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jak również ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia oraz zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Planowane przez Zainteresowanego wydatki nie zostaną Mu zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca podaje, iż przedmiotowe wydatki zostaną w całości poniesione z własnych środków finansowych.

Zainteresowany nadmienia, iż jest zatrudniony na podstawie stosunku pracy, zaś Jego dochody opodatkowane są na zasadach ogólnych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy, jedyną formą zwrotu wydatków, które zamierza ponieść w celu zakupu pieca typu eko-groszek, jest skorzystanie z odliczenia w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć – w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej – wydatki poniesione na zakup pieca c.o. typu eko-groszek?

Zdaniem Wnioskodawcy, może odliczyć od dochodu wydatki związane z zakupem pieca c.o. typu eko-groszek ze względu na stan zdrowia (rak gardła) oraz przebyte operacje wszczepienia implantów dwóch stawów biodrowych.

Swoje stanowisko Zainteresowany uzasadnia tym, że ww. piec ograniczyłby ilość wdychanych przez Niego pyłów – co byłoby korzystne z uwagi na chorobę gardła. Ponadto, w opinii Wnioskodawcy, piec c.o. typu eko-groszek pozwoliłby na rzadszą eksploatację niż ma to miejsce w przypadku zwykłego pieca c.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Z cytowanego przepisu wynika zatem, że podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne jest uprawniony do odliczenia od dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym, kwot wydatków poniesionych w tym roku na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, które to ustawodawca określił wyraźnie w art. 26 ust. 7a ww. ustawy. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ww. ustawy).

Z wniosku wynika, iż Zainteresowany zamierza dokonać zakupu pieca c.o. typu eco-groszek. Przedmiotowy wydatek nie będzie sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jak również ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia oraz zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Planowane wydatki nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Zostaną one w całości poniesione z Jego środków finansowych. Zainteresowany jest osobą niepełnosprawną, mającą problemy z poruszaniem się oraz z drogami oddechowymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż Zainteresowanemu przysługuje prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu nabycia pieca c.o. typu eco-groszek. Wskazać bowiem należy, iż koszt związany z ww. piecem stanowić będzie wydatek poniesiony na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.