Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.193.2020.3.AB
z 26 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2020 r. (data wpływu 4 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) oraz pismem z 12 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych oraz obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych oraz obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.193.2020.1.AB oraz pismem z 12 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 11.09.2018 Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną w formie aktu notarialnego, dotyczącą zobowiązania do sprzedaży części dwóch działek przekształconych przez gminę na tereny inwestycyjne. Wraz z żoną Wnioskodawca jest właścicielem działek. Działka nr 1 leży w obrębie ewidencyjnym Nr 3, należy do jednostki ewidencyjnej (…) - obszar wiejski, stanowi jednostkę rejestrową G zawiera obszar 2,4116 ha. Działka nr 2 leży w obrębie ewidencyjnym nr 0, należy do jednostki ewidencyjnej (…) - obszar wiejski, stanowi jednostkę rejestrową nr (…), zawiera obszar 3,8442 ha. Z dwóch działek ma zostać wydzielony obszar 2,66ha, który kupujący chce przeznaczyć na budowę obiektu magazynowo-produkcyjnego. Podmiotem który chce kupić teren jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Umowa przedwstępna ma ważność do dnia 30.06.2021.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne od 2006 r., jest czynnym podatnikiem VAT od 01.03.2012. Gospodarstwo przejął w 2006 r. po rodzicach jako współwłasność z żoną. Na działkach prowadzi wyłącznie działalność rolną. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w celu przekształcenia gruntu, nie dzielił gruntów na mniejsze działki celem odsprzedaży oraz nie dokonywał żadnych ulepszeń podmiotowych, które miałby podnieść wartość nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Dostawa części wydzielonych z działek nr 1 i 2, gdy dojdzie do ostatecznej sprzedaży, będzie miała miejsce po 30 czerwca 2020 r.
   
2. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej.
   
3. Działka nr 1 jest niezabudowana, działka 2 jest zabudowana, aczkolwiek część działki 2 która wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy na obszarze wsi (…) z dnia 2019-01-31, z której będzie wydzielona działka na sprzedaż (tereny inwestycyjne) będzie stanowić działkę niezabudowaną. Dlatego działkę nr 2 w dalszej części uzupełnienia traktuje jako niezabudowaną, mając na myśli wyłącznie część niezabudowaną, która zostanie z niej wydzielona w razie sprzedaży.
   
   1. Działka nr 1 została nabyta przez akt darowizny, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działka nr 2 została nabyta przez akt darowizny, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego
      
   2. Działka nr 1, w części która zostanie w przypadku sprzedaży wydzielona, jest przeznaczona pod zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług. Działka nr 2, w części która zostanie w przypadku sprzedaży wydzielona, jest przeznaczona pod zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług.
      
   3. Dla działki nr 1 nie będą wydane do dnia sprzedaży decyzje o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego. Dla działki nr 2 nie będą wydane do dnia sprzedaży decyzje o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego.
      
   4. Na działce nr 1 była i jest prowadzona działalność rolnicza - uprawy roślin. Na działce nr 2 była i jest prowadzona działalność rolnicza - uprawy roślin. Część działki nr 1 i część działki nr 2 z których będzie wydzielona część na sprzedaż nie są wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jeśli dojdzie do sprzedaży terenów inwestycyjnych, które są na w/w działkach Wnioskodawca musi wystawić fakturę VAT oraz doliczyć 23% podatku VAT do ceny za metr kwadratowy, która podana jest w umowie?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że musi doliczyć do ceny podanej na umowie przedwstępnej, która według wg Wnioskodawcy jest także ceną netto, 23% podatku VAT oraz wystawić fakturę VAT, jeśli dojdzie do ostatecznej sprzedaży gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego wyżej przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne od 2006 r., jest czynnym podatnikiem VAT od 1 marca 2012 r. W dniu 11 września 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną w formie aktu notarialnego, dotyczącą zobowiązania do sprzedaży części dwóch działek przekształconych przez gminę na tereny inwestycyjne. Z działki nr 1 oraz z działki nr 2 ma zostać wydzielony obszar, który kupujący chce przeznaczyć na budowę obiektu magazynowo-produkcyjnego. Działka nr 1 jest niezabudowana, działka 2 jest zabudowana, aczkolwiek część działki 2, która wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, z której będzie wydzielona działka na sprzedaż (tereny inwestycyjne) będzie stanowić działkę niezabudowaną. Dlatego działkę nr 2 Wnioskodawca traktuje jako niezabudowaną, mając na myśli wyłącznie część niezabudowaną, która zostanie z niej wydzielona w razie sprzedaży. Działki nr 1 i 2 zostały nabyte przez akt darowizny, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działki nr 1 i nr 2 w części, która zostanie w przypadku sprzedaży wydzielona, są przeznaczone pod zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług. Dla działek nr 1 i 2 nie będą wydane do dnia sprzedaży decyzje o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego. Część działki nr 1 i część działki nr 2, z których będzie wydzielona część na sprzedaż nie są wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku.

Opis przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazuje, że działki niezabudowane, które zostaną wydzielone z działek nr 1 i 2 a następnie sprzedane, jak wskazał Wnioskodawca przeznaczone są pod zabudowę obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług. Tym samym przedmiotowe działki będące przedmiotem sprzedaży stanowią tereny budowlane, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT a zatem ich dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla przedmiotowych działek, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działek wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przy nabyciu działek nr 1 i 2, z których będą wydzielone działki do sprzedaży nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – działki nabyte w formie darowizny, jednak przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej.

Mając powyższe na uwadze, sprzedaż działek niezabudowanych wydzielonych z części działek nr 1 i nr 2 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana właściwą stawką VAT dla gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

Odnosząc się do kwestii sposobu dokumentowania czynności sprzedaży działek zauważyć należy, że zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostały zawarte w Dziale XI rozdziale 1 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 2 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Podsumowując należy stwierdzić, że sprzedaż działek przez Wnioskodawcę, jak wynika z powyższego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku właściwej dla przedmiotu sprzedaży tj. gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany naliczyć przy sprzedaży ww. gruntu podatek VAT. Wnioskodawca będzie również zobowiązany udokumentować sprzedaż działek fakturą VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku doliczenia podatku VAT przy sprzedaży oraz obowiązku wystawienia faktury jest prawidłowe.

Kwestia dotycząca zastosowania 23% stawki podatku VAT dla dostawy ww. działek która będzie miała po 30 czerwca 2020 r. została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania. Stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku, a nieobjęte pytaniem nie były przedmiotem niniejszej interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.