Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.261.2020.1.AC
z 21 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2020 r. (data wpływu 27 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

Pismem z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.) Wnioskodawczyni sprostowała pomyłkę we wniosku dotyczącą danych identyfikacyjnych Wnioskodawczyni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie małżeńskie w wysokości 335 dolarów (USA) miesięcznie (brutto), wypłacane z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Social Security Administration).

Świadczenie zostało przyznane Wnioskodawczyni dzięki temu, że Jej mąż, już teraz były mąż, był zatrudniony w USA, gdzie razem mieszkali i wypracował sobie tam rentę. Wnioskodawczyni, jako małżonce, będącej zarazem osobą niezdolną do pracy, przyznano owo świadczenie pieniężne. Od wypłacanego świadczenia w USA nie jest potrącany podatek, w związku z tym, że oprócz polskiego, Wnioskodawczyni posiada również obywatelstwo amerykańskie, co automatycznie powoduje zwolnienie z opodatkowania w tym przypadku. Świadczenie nie jest też objęte żadnymi składkami. W związku z faktem, że nie jest to ani renta, ani emerytura, bank polski nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy, nie wystawia PIT-11 i nie potrąca składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości czy dóbr materialnych za granicą, jak również nie otrzymuje żadnych innych dochodów z zagranicy. Za każdy rok obrachunkowy otrzymuje z USA roczne rozliczenie, określające kwotę świadczenia, jaką Wnioskodawczyni otrzymała za cały rok, pobrany w USA podatek (w przypadku Wnioskodawczyni 0%) oraz kwotę netto przekazaną na indywidualne konto bankowe.

Wnioskodawczyni podkreśla, że przed przeprowadzką do USA pracowała w Polsce. Niestety ze względu na zły stan zdrowia, Wnioskodawczyni zmuszona została przejść na wcześniejszą rentę, wypracowaną w Polsce z ZUS. Obecnie jest to już emerytura, z której potrącany jest podatek dochodowy od osób fizycznych, jak również składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Stan zdrowia Wnioskodawczyni ciągle się pogarsza, wpływając negatywnie na jakość Jej życia. Leczy się Ona m.in. na tarczycę, ciśnienie, zakrzepicę, reumatyzm. Ze względu na tragiczne wydarzenia w Jej życiu, m.in. śmierć synowej i syna oraz porzucenie przez męża, od wielu lat zmaga się z nerwicą i depresją. W 2009 r. przeszła operację kręgosłupa, w wyniku której doszło do uszkodzenia nerwu strzałkowego w nodze. Skutkiem tego jest opadająca stopa, wymagająca specjalnej wkładki ortopedycznej. Dodatkowo dochodzą również problemy z biodrami i zwyrodnienia. Wnioskodawczyni ma ogromne problemy z poruszaniem się i żyje w ciągłym bólu, który ze względu na złożoność schorzeń, jest nieuleczalny. Lekarze doradzają kolejną operację. Wnioskodawczyni porusza się za pomocą kuli, bądź chodzika. Potrzebuje stałej opieki i znacznych środków na rehabilitację ruchową oraz leki.

W związku ze znacznie ograniczoną mobilnością, Wnioskodawczyni ma przyznany znaczny stopień niepełnosprawności przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności.

Obecnie centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce, gdzie teraz mieszka na stałe. Nie będąc pewna czy świadczenie otrzymywane z USA jest opodatkowane, czy nie, Wnioskodawczyni zasięgała opinii doradców podatkowych, ale pomimo konsultacji, z wieloma specjalistami, nikt nie był w stanie dać jednoznacznej odpowiedzi, co do tego, czy świadczenie podlega opodatkowaniu, czy nie. Każdy powtarzał, że nie ma przepisów jasno określających zasady opodatkowania tego świadczenia. Nie chcąc zatem mieć problemów z Urzędem Skarbowym, w rozliczeniu rocznym PIT Wnioskodawczyni uwzględnia świadczenie małżeńskie, które otrzymuje z USA i płaci od niego podatek.

W tym roku Wnioskodawczyni dowiedziała się, że niesłusznie to czyni. Poprosiła zatem o pomoc córkę, która po rozmowie z Krajową Informacją Podatkową dotarła do interpretacji indywidualnych publikowanych w Systemie Informacji Podatkowej. Wśród wielu interpretacji znajdują się takie, które odnoszą się do sytuacji podobnej do Wnioskodawczyni, w których to przypadku został potwierdzony brak obowiązku uwzględniania świadczeń rodzinnych w rocznym zeznaniu podatkowym, a tym samym potwierdzono brak obowiązku odprowadzania podatku od ww. świadczenia.

Kierując się powyższym, art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz powołując się na interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, potwierdzające, że świadczenie rodzinne z USA jest w Polsce zwolnione z podatku od osób fizycznych i nie wykazuje się go w zeznaniu podatkowym, np. interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.149.2019.2.DJ oraz z dnia 23 kwietnia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.93.2019.3.MG, córka Wnioskodawczyni zasugerowała, aby Wnioskodawczyni zwróciła się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, co też Wnioskodawczyni czyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość zwolnienia z opodatkowania świadczenia małżeńskiego, które Wnioskodawczyni otrzymuje z USA, tak aby nie była Ona zobowiązana do wykazywania go w zeznaniu rocznym PIT, ani płacenia z tego tytułu podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie małżeńskie, które otrzymuje Ona z USA nie powinno podlegać opodatkowaniu, ponieważ jest to świadczenie rodzinne, otrzymane na podstawie polskich przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Jest ono klasyfikowane jako dochód, który jest odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych, otrzymanych na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kierując się tą ustawą, informacją otrzymaną z Krajowej Informacji Podatkowej oraz wydanymi przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjami indywidualnymi, Wnioskodawczyni uważa, że otrzymywane świadczenie nie powinno być traktowane jako dochód, wykazywany w rocznym zeznaniu PIT – nie powinno się go wykazywać, ani płacić z tego tytułu podatku.

W opinii Wnioskodawczyni, świadczenie małżeńskie – rodzinne powinno być uznane za równorzędne ze świadczeniem otrzymywanym w Polsce, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym będąc świadczeniem wolnym od podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni uważa, że powinna być zwolniona z obowiązku uwzględniania świadczenia otrzymywanego z USA w rocznym zeznaniu podatkowym oraz nie powinna podlegać obowiązkowi podatkowemu z tytułu otrzymywania ww. świadczenia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę z tego, że Jej stan zdrowotny nie ma tutaj wpływu na nic, lecz ciągłe wydatki na leczenie oraz rehabilitację ruchową, tym bardziej motywują Ją do złożenia wniosku, gdyż każdy przysłowiowy grosz się dla Niej liczy.

W załączeniu – kopia pisma wydanego przez Konsulat Stanów Zjednoczonych, potwierdzające charakter oraz wysokość otrzymywanego przez Wnioskodawczynię świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie małżeńskie w wysokości 335 dolarów (USA) miesięcznie (brutto), wypłacane z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Social Security Administration). Świadczenie zostało przyznane Wnioskodawczyni dzięki temu, że Jej były mąż, był zatrudniony w USA, gdzie razem mieszkali i wypracował sobie tam rentę. Wnioskodawczyni, jako małżonce, będącej zarazem osobą niezdolną do pracy, przyznano owo świadczenie pieniężne. Od wypłacanego świadczenia w USA nie jest potrącany podatek, w związku z tym, że oprócz polskiego, Wnioskodawczyni posiada również obywatelstwo amerykańskie, co automatycznie powoduje zwolnienie z opodatkowania w tym przypadku. Świadczenie nie jest też objęte żadnymi składkami. W związku z faktem, że nie jest to ani renta, ani emerytura, bank polski nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy, nie wystawia PIT-11 i nie potrąca składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości czy dóbr materialnych za granicą, jak również nie otrzymuje żadnych innych dochodów z zagranicy. Za każdy rok obrachunkowy otrzymuje z USA roczne rozliczenie, określające kwotę świadczenia, jaką Wnioskodawczyni otrzymała za cały rok, pobrany w USA podatek (w przypadku Wnioskodawczyni 0%) oraz kwotę netto przekazaną na indywidualne konto bankowe. Wnioskodawczyni podkreśla, że przed przeprowadzką do USA pracowała w Polsce. Obecnie centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce, gdzie teraz mieszka na stałe.

Wskazać należy, że w kwestii opodatkowania uzyskiwanych za granicą dochodów istotne znaczenie mają zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z krajem, z którego są one uzyskiwane.

W opisanej sytuacji zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Umowa ta w zakresie podatków od dochodu nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń przysługujących małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury, wypłacanych z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki (art. 19 ww. Umowy zawiera jedynie uregulowania dotyczące m.in. emerytur i rent lub podobnych dochodów, wypłacanych z funduszy publicznych z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi).

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 tej Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 cytowanej Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

• prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
  

• przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
  
  

W myśl art. 5 ust. 3 powołanej Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami art. 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 powołanej Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma obowiązek rozliczania się w Polsce ze wszystkich osiągniętych w roku podatkowym dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, ponieważ jako osoba mająca dla celów podatkowych miejsce zamieszkania w Polsce posiada w tym kraju nieograniczony obowiązek podatkowy. Jeżeli jednak uzyskiwane dochody w postaci świadczenia małżeńskiego stanowią świadczenia rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki – to jest ono zwolnione od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek wykazywania ww. dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć też należy, że Organ interpretacyjny nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.