2020.02.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.316.2019.1.PB
z 21 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 7 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), uzupełnionym 17 i 23 grudnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących Sklep – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących Sklep.

W wyniku wezwania dokonanego pismem z 18 grudnia 2019 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.636.2019.1.AKA o uzupełnienie braków formalnych, ww. wniosek został rozszerzony pismem z 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.) o zagadnienie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących Sklep. Wniosek ten został również uzupełniony 17 grudnia 2019 r. poprzez wpłatę dodatkowej opłaty w wysokości 80 zł. W związku z powyższymi okolicznościami datą, od której należy liczyć 3-miesięczny termin na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, jest data wpływu uzupełnienia rozszerzającego zakres wniosku, tj. 23 grudnia 2019 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

przedstawiono (po jego uzupełnieniu) następujące zdarzenie przyszłe:

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Nabywca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z przyjętymi założeniami Spółka jest podmiotem powołanym do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej.

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: „Zbywca” lub „B.”) również jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktualnie Zbywca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej, między innymi, na terenie Portu Lotniczego X (dalej: „PL X”).

Wnioskodawca i Zbywca należą do grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). W skład Grupy wchodzą m.in.: Wnioskodawca, C spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „C”), D spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „D”) oraz B (dalej łącznie jako: „Spółki z Grupy”). Obecnie na terenie PL X działalność gospodarczą (sprzedaż detaliczną) prowadzą trzy spółki z Grupy, tj. B, C i D.

Działalność jest prowadzona w odrębnych placówkach handlowych. Spółki z Grupy prowadzą na terenie PL X m.in. następujące sklepy (dalej łącznie jako: „Sklepy”): sklep 1 prowadzony przez C, sklep 2 prowadzony przez B (dalej: „Sklep”), sklep 3 oferujący papierosy prowadzony przez D.

Na podstawie umowy najmu z 16 listopada 2012 r. zawartej ze spółką Port Lotniczy X S.A., Najemcą powierzchni handlowej, na której zlokalizowane są Sklepy prowadzone przez Spółki z Grupy, jest C.

C zawarła następujące umowy podnajmu powierzchni w PL X:

umowę z B z 1 kwietnia 2019 r. podnajmu powierzchni z przeznaczeniem prowadzenia na niej sklepu 2,
umowę z D z 3 października 2016 r. podnajmu powierzchni z przeznaczeniem prowadzenia na niej Sklepu.

Na tle wyżej opisanego stanu faktycznego, planowane jest przeprowadzenie reorganizacji działalności w zakresie sprzedaży realizowanej na terenie PL X przez Spółki z Grupy poprzez połączenie i utworzenie wspólnej linii biznesowej w ramach jednego podmiotu – Wnioskodawcy. Zgodnie z założeniami, jeśli koncept polegający na połączeniu różnych linii biznesowych (sklepów) w ramach jednego podmiotu sprawdzi się w odniesieniu do działalności na PL X, Grupa rozważa wdrożenie analogicznego rozwiązania również w innych lokalizacjach, gdzie prowadzona jest sprzedaż przez Spółki z Grupy, a gdzie jest to uzasadnione specyfiką lokalizacji (w szczególności chodzi o lokale połączone ciągiem komunikacyjnym i tworzące z perspektywy klienta całość).

W tym celu C, B oraz D zamierzają przenieść na rzecz Spółki prowadzone Sklepy. Przedmiotem niniejszego wniosku jest pytanie dotyczące Sklepu prowadzonego przez B.

W ofercie prowadzonego przez B sklepu 2 znajdują się perfumy i kosmetyki (w tym edycje travel, polskie marki), alkohole polskie i zagraniczne, słodycze, zabawki, akcesoria podróżne i dodatki. B prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Sprzedaż w Sklepie jest realizowana z wykorzystaniem odrębnych kas fiskalnych należących do B.

Na Sklep składa się zespół składników materialnych i niematerialnych, które obejmują: aktywa, a w szczególności: meble, wyposażenie, elementy konstrukcyjne sklepów (tzw. budowlanka), środki w kasie i na rachunku bankowym, listy dostawców, a także niezmaterializowany know-how w zakresie prowadzenia Sklepu (wiedza i umiejętności posiadane przez pracowników niezbędne dla kontynuacji działalności). Co do zasady w ramach transakcji planowane jest przeniesienie pozostałych w Sklepie zapasów. Jednak kwestia ta uzależniona jest od obiektywnych względów operacyjnych, dlatego możliwe jest, że w praktyce zapasy nie będą przenoszone.

Powyższe wynika z kilku okoliczności, a przede wszystkim z:

konieczności opróżnienia lokalu (magazynu), który będzie wykorzystywany przez Spółkę z wszelkich towarów na czas wizji lokalnej przeprowadzonej przez przedstawicieli aparatu skarbowego przed założeniem dla Spółki prywatnego składu celnego oraz
faktu nie posiadania przez Zbywcę koncesji na hurtową sprzedaż napojów alkoholowych, co implikuje, że Zbywca nie może sprzedawać na rzecz Wnioskodawcy zapasów tego typu towarów.

Bez względu na powyższe, pełne zatowarowanie Sklepu zostanie zapewnione dzięki listom dostawców, które zostaną przeniesione na rzecz Wnioskodawcy w ramach transferu Sklepu.

Zbywca zamierza również przenieść na rzecz Wnioskodawcy związane z prowadzeniem Sklepu zobowiązania, które obejmują zarówno zobowiązania handlowe, jak również zobowiązania z tytułu umów o pracę.

Należy zaznaczyć, że Sklep, który zostanie przeniesiony przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy jest w sposób faktyczny wyodrębnioną i samodzielną jednostką handlową, a system księgowy i system rachunkowości zarządczej Zbywcy pozwalają na wyodrębnienie przychodów i kosztów Zbywcy związanych z działalnością w ramach Sklepu. W momencie transferu do Spółki, Sklep będzie pozostawał jednostką zdolną do samodzielnego funkcjonowania. Ponadto, Spółka zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Zbywcę wykorzystując składniki majątku nabywane w ramach transakcji.

Zgodnie z przyjętymi założeniami osoby, za pomocą których Spółki z Grupy prowadzą działalność na terenie PL X w Sklepach (pracownicy i ajenci) mają zostać zatrudnione w Spółce na podstawie umów o pracę.

Przeniesienie wszystkich wskazanych elementów umożliwi Spółce kontynuowanie prowadzenia działalności w Lokalu po dokonaniu planowanej reorganizacji.

Należy także dodać, że w związku z planowaną reorganizacją, B, na mocy porozumienia z C, zamierza rozwiązać umowę podnajmu dotyczącą powierzchni, na której prowadzony jest Sklep. Wnioskodawca zaś zawrze z C analogiczną umowę podnajmu (dalej: „Umowa Podnajmu”) obejmującą powierzchnię, na której znajduje się Sklep. Umowa Podnajmu zostanie zawarta przed datą docelowej sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) przez B na rzecz Spółki. Wydanie lokalu na podstawie Umowy Podnajmu nastąpi zaś w dacie transferu ZCP. Umowa podnajmu zostanie zawarta przed datą sprzedaży ZCP, gdyż w celu kontynuowania prowadzenia w sklepach działalności obejmującej sprzedaż napojów alkoholowych Wnioskodawca musi uprzednio uzyskać stosowne pozwolenie (dotychczasowe pozwolenie nie podlega bowiem przeniesieniu w wyniku aportu ZCP), a wniosek o jego wydanie musi obejmować wykazanie uprawnienia do dysponowania lokalem, w którym ma odbywać się sprzedaż. Ponadto, uprzednie posiadanie tytułu prawnego do lokalu konieczne jest również dla celów utworzenia prywatnego składu celnego przez Wnioskodawcę.

Cele planowanej transakcji są gospodarczo uzasadnione (dążenie do unifikacji części działalności Grupy na terenie PL X w ramach jednej spółki, tj. Wnioskodawcy). Rozpoczęcie prowadzenia działalności w sposób opisany w niniejszym wniosku, tzn. poprzez ujednolicenie sprzedaży prowadzonej na terenie PL X w ramach jednego podmiotu, powinno mieć pozytywny wpływ na wysokość osiąganych tam przychodów, a także przyczynić się do poprawy wizerunku Grupy. Obecna organizacja sklepów, które są połączone ze sobą jednym ciągiem komunikacyjnym, powoduje sytuacje, w których klienci z towarem z jednego sklepu udają się do kas innego punktu. To z kolei powoduje, że niejednokrotnie klienci są zmuszeni kilkukrotnie ustawiać się w kolejkach do różnych kas, a część klientów rezygnuje z pierwotnie zaplanowanych zakupów. Ujednolicanie sposobu sprzedaży ułatwiające nabywanie produktów stanowiących dotychczas odrębny asortyment trzech różnych sklepów prowadzonych przez różne podmioty, ale z perspektywy klienta tworzących jedną całość powinno zatem mieć pozytywny wpływ na wysokość łącznych przychodów osiąganych z działalności na terenie PL X.

Z perspektywy Grupy planowane rozwiązanie będzie stanowić program pilotażowy, który jeżeli okaże się sukcesem, będzie wdrażany w innych punktach obsługi podróżnych (lotniska, dworce).

Spółka zaznacza, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej z uwagi na fakt, iż elementy przedstawionego stanu faktycznego nie mogą być przedmiotem decyzji wydanej na podstawie art. 119a Ordynacji podatkowej (zgodnie z art. 119b § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej przepisu art. 119a nie stosuje się, jeżeli zastosowanie innych przepisów prawa podatkowego pozwala na przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania) oraz nie mogą stanowić nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o VAT.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że zbywany zespół składników przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zbywana masa majątkowa będzie stanowić funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych działań gospodarczych. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do kwestii, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W tym znaczeniu Sklep prowadzony przez Zbywcę jest wyodrębniony funkcjonalnie, bowiem mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo osiągające przychody z tytułu sprzedaży produktów na rzecz konsumentów. Dodatkowo Sklep jest wyodrębniony pod kątem lokalizacyjnym od pozostałych punktów sprzedaży Zbywcy – pozostałe sklepy Zbywcy są bowiem położone w innych miejscach (tj. poza PL X). Oznacza to, że Sklep stanowi samodzielny i niezależny od pozostałych punktów sprzedaży Zbywcy obiekt handlowy.

Aktualnie Zbywca prowadzi na terenie PL X działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży m.in. artykułów spożywczych, upominków, prasy i książek, tekstyliów czy akcesoriów podróżnych. Placówka jest dostosowana do sprzedaży tego typu towarów poprzez odpowiednie wyposażenie lokalu, asortyment (umowa sprzedaży obejmować będzie m.in. zapasy z zastrzeżeniem opisanym we wniosku), sprawdzonych dostawców oraz wyszkoloną obsługę. Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność z tym zakresie po nabyciu sklepu od Zbywcy przy wykorzystaniu tych samych zasobów.

Zbywana masa majątkowa – Sklep jest również finansowo wyodrębniony w ramach Zbywcy, co wynika z faktu że system księgowy i system rachunkowości zarządczej Zbywcy pozwala na przypisanie przychodów i kosztów (wyodrębnienie finansowe na bazie MPK) związanych ze Sklepem, a także konkretnych aktywów i pasywów tworzących Sklep.

Nabywca na bazie nabytej części przedsiębiorstwa będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Zbywcę. Aktualnie na terenie PL X funkcjonują trzy sklepy prowadzone przez trzy spółki z Grupy Wnioskodawcy, tj.: D, B oraz C. W celu zwiększenia przychodów ze wszystkich trzech placówek, oraz dalszego polepszenia wizerunku Grupy, Wnioskodawca zamierza dokonać unifikacji działalności gospodarczej prowadzonej aktualnie na terenie PL X. W tym celu zamierza nabyć składniki majątkowe tworzące sklepy od trzech wymienionych podmiotów. Obecna organizacja sklepów, które (choć jak wskazano osobne i stanowiące odrębne zorganizowane części przedsiębiorstwa) są połączone ze sobą jednym ciągiem komunikacyjnym, powoduje sytuacje, w których klienci z towarem z jednego sklepu udają się do kas innego punktu. To z kolei powoduje, że niejednokrotnie klienci są zmuszeni kilkukrotnie ustawiać się w kolejkach do różnych kas, a część klientów może zrezygnować z pierwotnie zaplanowanych zakupów. Wnioskodawca zamierza prowadzić w połączonej placówce działalność gospodarczą w takim samym zakresie, oferując te same produkty, w jakim ta działalność jest aktualnie prowadzona we wszystkich trzech sklepach, ale już pod jednym wspólnym szyldem. Ujednolicanie sposobu sprzedaży ułatwiające nabywanie produktów stanowiących dotychczas odrębny asortyment trzech różnych sklepów prowadzonych przez różne podmioty, ale z perspektywy klienta tworzących jedną całość, powinno zatem mieć pozytywny wpływ na wysokość łącznych przychodów osiąganych z działalności na terenie PL X.

Nabyty w drodze umowy sprzedaży zespół składników jest wystarczający do kontynuowania działalności gospodarczej bez angażowania dodatkowych aktywów ponad te przenoszone.

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że umowy z dostawcami produktów sprzedawanych w Sklepie zawarte przez Zbywcę nie są przypisane do konkretnego punktu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Zbywcy, ale dotyczą działalności prowadzonej przez Zbywcę w wielu lokalizacjach. W celu zapewnienia zatowarowania pozostałych sklepów Zbywcy (zlokalizowanych poza PL X) umowy z dostawcami muszą pozostać w ramach Zbywcy. Zatem w przypadku sprzedaży Sklepu, umowy zawarte do tej pory przez Zbywcę z dostawcami asortymentu dostępnego w Sklepie nie będą już obejmowały zaopatrzenia Sklepu przeniesionego do Nabywcy. Jednakże, Nabywca zapewni adekwatne zatowarowanie sklepów poprzez własne umowy z dostawcami. Transakcja sprzedaży będzie obejmować zapasy (z zastrzeżeniem opisanym we wniosku) oraz listę dostawców wraz ze wskazaniem warunków handlowych, która umożliwi Nabywcy samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o Sklep, na analogicznych zasadach jak Nabywca. Zabieg ten, zdaniem Nabywcy, nie spowoduje, że zbywany zespół składników majątkowych i niemajątkowych straci przymiot ZCP. Takie stanowisko zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej (winno być: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej) z 3 października 2019 r. (Znak: 0115-KDIT1-2.4012.495.2019.l.KK), w której organ podatkowy potwierdził kwalifikację jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zorganizowanego zespołu składników majątkowych, w stosunku do których wnioskodawca wskazał we wniosku, że wyłączona ze zbycia będzie część umów: ,,część umów zostanie zrealizowanych lub wypowiedzianych przez Wnioskodawcę przed przejściem w całości zorganizowanej części przedsiębiorstwa na Spółkę. Nie można także wykluczyć, że ze względów praktycznych Spółka zawrze nowe umowy z podwykonawcami i dostawcami mediów. (...).”

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynie w przypadku pominięcia istotnych składników wykorzystywanych w dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej można byłoby powziąć wątpliwość, czy składniki będące przedmiotem planowanego aportu w dalszym ciągu stanowią przedsiębiorstwo. Zgodnie z powszechnie akceptowaną praktyką podatkową, w celu przeniesienia przedsiębiorstwa, przeniesienie to musi dotyczyć minimum środków koniecznych do prowadzenia tego przedsiębiorstwa.

Powyżej zaprezentowany pogląd znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 lipca 2013 r. (Znak: IBPP4/443-153/13/LG) podkreślił, że: „Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (...) w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot tej transakcji obejmował będzie całość składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo Spółki, z wyłączeniem pewnych składników, co jednak pozostaje bez wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki przez ich nabywcę w takim zakresie jak Wnioskodawca.”

Analogiczne stanowisko zostało zajęte w Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 sierpnia 2014 r. (Znak: IPPP1/443-655/14-2/AS), w której wskazano, że: ,,(...) zespół składników majątkowych i niemajątkowych z wyłączeniem zobowiązań niezbywalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych w celu ich zaspokojenia bądź z wyłączeniem posiadanych przez Spółkę akcji innej spółki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Mimo wyłączenia powyższych składników z przedmiotu wkładu niepieniężnego, mienie będące przedmiotem tego wkładu stanowić będzie całość przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. W jego skład wejdą bowiem składniki materialne i niematerialne (wymienione powyżej) składające się na aktualne Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Działalność Przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w oparciu o przejęte składniki przez Nabywcę.”

Podobne podejście w przedmiocie zachowania charakteru przedsiębiorstwa przy braku przeniesienia wszystkich składników wchodzących dotychczas w jego zakres wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z 8 kwietnia 2003 r. (sygn. akt: IV/CKN 51/01) „(...) nawet wyłączenie niektórych, składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c., jeśli na nabywcę przyszło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów, jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca. Wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego, dla oceny, że doszło do wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu do spółki z o.o., nie jest konieczne ani decydujące stwierdzenie w akcie aportu, że przedmiot aportu wyczerpuje wszystkie składniki przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. (...).”

Ponadto, w celu kontynuowania działalności na podstawie nabytych składników majątkowych, Wnioskodawca zapewni personel niezbędny do obsługi Sklepu na podstawie nowo zawartych umów lub przeniesionych umów o pracę (szczegóły zostały opisane poniżej). Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że jego zamiarem jest kontynuowanie współpracy w ramach nabytego Sklepu z tymi samymi osobami, które do tej pory współpracowały ze Zbywcą.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w formie Sklepu będącego przedmiotem transakcji B zatrudnia pracowników. W ramach transakcji nastąpi przejęcie przez Nabywcę zakładu pracy Zbywcy w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. z 2019 nr 1040 ze zm.).

Dla kompletności przedstawienia stanu faktycznego Wnioskodawca wyjaśnia, że aktualnie na terenie PL X funkcjonują trzy sklepy stanowiące zorganizowane części przedsiębiorstwa i prowadzone przez trzy spółki z Grupy Wnioskodawcy, tj.:

sklep prowadzony przez D,
sklep prowadzony przez B oraz
sklep prowadzony przez C.

Wnioskodawca zamierza dokonać unifikacji działalności gospodarczej prowadzonej aktualnie na terenie PL X i dlatego zamierza nabyć składniki majątkowe tworzące sklepy zarówno od B, jak i od dwóch pozostałych podmiotów wskazanych powyżej. Ujednolicenie sprzedaży prowadzonej na terenie PL X w ramach jednego podmiotu powinno mieć pozytywny wpływ na wysokość osiąganych tam przychodów, a także przyczynić się do dalszej poprawy wizerunku Grupy. Obecna organizacja sklepów, które (choć jak wskazano osobne i stanowiące odrębne zorganizowane części przedsiębiorstwa) są połączone ze sobą jednym ciągiem komunikacyjnym, powoduje sytuacje, w których klienci z towarem z jednego sklepu udają się do kas innego punktu. To z kolei powoduje, że niejednokrotnie klienci są zmuszeni ustawiać się w kolejkach do różnych kas, a część klientów może zrezygnować z pierwotnie zaplanowanych zakupów. Ujednolicanie sposobu sprzedaży, ułatwiające nabywanie produktów stanowiących dotychczas odrębny asortyment trzech różnych sklepów prowadzonych przez różne podmioty, ale z perspektywy klienta tworzących jedną całość powinno zatem mieć pozytywny wpływ na wysokość łącznych przychodów osiąganych z działalności na terenie PL X.

Podsumowując, B zatrudnia w sklepie prowadzonym na terenie PL X pracowników na podstawie umów o pracę. Dlatego nabycie składników majątkowych tworzących sklepy tego podmiotu przez Wnioskodawcę będzie jednocześnie stanowić przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem, po uzupełnieniu wniosku, zadano ostatecznie następujące pytanie:

Czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Sklep, będący przedmiotem zbycia na podstawie umowy sprzedaży między Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, a Spółką, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji czy przedmiotowa transakcja nie podlega na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, do którego zapłaty zobowiązany będzie Nabywca?

Zdaniem Zainteresowanych, zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Sklep, będący przedmiotem zbycia na podstawie umowy sprzedaży między Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, a Spółką, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji przedmiotowa transakcja nie podlega na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i na podstawie art. 1 ust. 1 pkt l lit. a) ustawy o PCC podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, do którego zapłaty zobowiązany będzie Nabywca.

Jeżeli zostanie potwierdzone, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Sklep, będący przedmiotem zbycia na podstawie umowy sprzedaży między Zbywcą a Nabywcą, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji przedmiotowa transakcja nie podlega, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, do zapłaty którego będzie zobowiązany Wnioskodawca, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy o PCC. Przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, opodatkowaniu PPC podlega czynność cywilnoprawna umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, o ile spełnia przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu PCC, jeżeli ich przedmiotem są:

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC opodatkowaniu PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

Jak stanowi art. 4 pkt 1 ustawy o PCC, obowiązek podatkowy z tytułu PCC przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Przechodząc do analizy planowanej transakcji pod względem przepisów ustawy o PCC należy stwierdzić, że przedmiotem planowanej transakcji będzie umowa sprzedaży składników majątkowych i niemajątkowych znajdujących się na terytorium Polski (tereny PL X), które w ocenie Wnioskodawcy będą stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT w związku z tym umowa ta będzie podlegać pod przepisy PCC na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) w zw. z ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC.

W przypadku gdy zostanie potwierdzone, że przedmiotem transakcji jest sprzedaż ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, która to czynność, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zostanie spełniona przesłanka wyłączająca opodatkowanie takiej sprzedaży z PCC (art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o PCC). W konsekwencji, przedmiotowa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, a po stronie Wnioskodawcy, występującego jako nabywca, powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, jeżeli stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w odpowiedzi na pierwsze pytanie postawione we wniosku będzie prawidłowe i transakcja zostanie uznana za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas po stronie Wnioskodawcy, występującego w przedmiotowej transakcji w roli nabywcy, powstanie obowiązek podatkowy w PCC.

Natomiast w przypadku uznania przez Dyrektora, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych opisanych we wniosku nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu VAT, a zatem Zbywca będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, a Nabywca będzie uprawniony, co do zasady, do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja z 17 stycznia 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.636.2019.2.AKA.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1519 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy – czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Zainteresowany niebędący stroną postępowania – Zbywca (B) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej, między innymi, na terenie Portu Lotniczego X. Zainteresowany będący stroną postępowania – Wnioskodawca i Zbywca należą do grupy kapitałowej. W skład Grupy wchodzą m.in.: Wnioskodawca, C spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, D spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, oraz B. Obecnie na terenie PL X działalność gospodarczą (sprzedaż detaliczną) prowadzą trzy spółki z Grupy, tj. B, C i D. Działalność jest prowadzona w odrębnych placówkach handlowych. Spółki z Grupy prowadzą na terenie PL X m.in. następujące sklepy: sklep 1 prowadzony przez C, sklep 2 prowadzony przez B (dalej: „Sklep”), sklep 3 oferujący papierosy prowadzony przez D. Obecnie planowane jest przeprowadzenie reorganizacji działalności w zakresie sprzedaży realizowanej na terenie PL X przez Spółki z Grupy poprzez połączenie i utworzenie wspólnej linii biznesowej w ramach jednego podmiotu – Wnioskodawcy. W związku z tym Zainteresowany niebędący stroną postępowania przeniesie na podstawie umowy sprzedaży prowadzony przez niego Sklep na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania. Na Sklep składa się zespół składników materialnych i niematerialnych, które obejmują: aktywa, a w szczególności: meble, wyposażenie, elementy konstrukcyjne sklepów (tzw. budowlanka), środki w kasie i na rachunku bankowym, listy dostawców, a także niezmaterializowany know-how w zakresie prowadzenia Sklepu (wiedza i umiejętności posiadane przez pracowników niezbędne dla kontynuacji działalności). Zbywany zespół składników przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy planowana transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.636.2019.2.AKA, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług Organ odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, podzielając ich stanowisko, że „(…) Sklep jako zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przenoszony przez Zbywcę na rzecz Spółki, należy zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Co za tym idzie, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę do Spółki Sklepu stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie podlega zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taką ocenę determinuje, w szczególności zorganizowany charakter, wyodrębnienie i komplementarność przenoszonych składników, pozwalająca na kontynuowanie działalności gospodarczej w zakresie detalicznej sprzedaży produktów na PL X.”

W związku z powyższym, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących Sklep będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży, w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ww. ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
innych praw majątkowych – 1%.

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki – od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu – notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jako że przepisy dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle wyżej przywołanej definicji przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast zorganizowana część przedsiębiorstwa to wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników niematerialnych i materialnych, mogących stanowić samodzielnie funkcjonujące przedsiębiorstwo.

W myśl art. 535 § 1 ww. Kodeksu – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Stosownie do art. 555 cyt. Kodeksu – przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.

Przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego mogą być zatem, oprócz rzeczy również prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

W świetle powyższego, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa na zasadach ogólnych przewidzianych dla umowy sprzedaży, a jej przedmiot stanowi zorganizowana część przedsiębiorstwa jako całość. Tak jak w przypadku każdej innej umowy sprzedaży, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym, a podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Przy czym, jeżeli w umowie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa strony wyodrębnią wartość rzeczy i praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki (1% i 2%), podatek winien być uiszczony według właściwych stawek. Jeżeli jednak przy dokonaniu czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpi przeniesienie własności, nie zostaną wyodrębnione wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki, to na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatek winien być uiszczony według stawki najwyższej (2%) od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych. Opodatkowanie umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa stawką 2% ma bowiem zastosowanie w przypadku, gdy cena sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, odpowiadająca jej wartości rynkowej, ustalona jest przez strony czynności cywilnoprawnej w jednej kwocie, bez wyodrębniania wartości jej poszczególnych elementów.

Podsumowując, omawiana transakcja sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Sklepu) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według zasad wyżej wskazanych. Na Nabywcy będzie zatem ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin