Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDSL2-1.4012.5.2019.3.AP
z 31 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) oraz z dnia 23 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek gruntu. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 3 stycznia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, sformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz potwierdzenie wpłaty dodatkowej opłaty. Natomiast pismem z dnia 23 stycznia 2020 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki stanowiące część gospodarstwa rolnego (dział specjalny produkcji rolnej - pasieki), które prowadziła wraz z mężem przeszło 30 lat.

Zainteresowana posiada nieruchomość gruntową, która wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, stanowi gospodarstwo rolne o powierzchni całkowitej 1,6994 hektara, KW (…). Razem z mężem na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Wnioskodawczyni prowadziła pasieki. Było to główne źródło utrzymania.

Zainteresowana obecnie jest emerytką. Wnioskodawczyni ma kilka uli, które utrzymuje z powodów sentymentalnych. Mąż Zainteresowanej zmarł rok temu. Wnioskodawczyni jest właścicielką 4/6 gospodarstwa, a jej dwie córki w wyniku dziedziczenia stały się współwłaścicielkami po 1/6.

Z powodu wieku i stanu zdrowia już wcześniej Zainteresowana ograniczyła z mężem wielkość prowadzonych pasiek. Około 10 lat temu Wnioskodawczyni chciała z mężem zmniejszyć prowadzone gospodarstwo rolne. W tym celu zostały wydzielone trzy niezabudowane działki o powierzchni ok. 14 arów każda (obręb ewidencyjny (…), nr 3, 4, 5), które Wnioskodawczyni wraz z mężem chciała sprzedać. Nie istniał wówczas plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. grunt, na postawie decyzji o warunkach zabudowy Zainteresowana wraz z mężem uzyskała pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na wydzielonych działkach. Nie znaleziono jednak kupców, pozwolenia wygasły. Sposób korzystania z tych działek w księdze wieczystej w chwili obecnej to: zurbanizowane tereny niezabudowane. Nie są one uzbrojone (woda, kanalizacja, gaz, prąd). Jedynie doprowadzony jest prąd „roboczy” o niewystarczającym napięciu na cele mieszkaniowe, jedna skrzynka na te trzy działki. Działki położone są wzdłuż istniejącej drogi, oddzielone od niej są wąską działką nr 6, która jest zarezerwowana na cele budowy sieci i urządzeń elektroenergetycznych.

Zainteresowana nie ogłaszała się nigdzie. Pojawili się zainteresowani zakupem, a nawet Wnioskodawczyni ma oferenta na wszystkie trzy działki jednocześnie. Córki godzą się na decyzję o sprzedaży. Zainteresowana chce skorzystać z okazji i sprzedać wszystkie lub część działek. Zainteresowana nie zamierza podejmować żadnych czynności związanych
z uzbrojeniem terenu, ani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, może jedynie zwykłe formy ogłoszenia.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi jedynie sprawa podatki VAT.

W piśmie z dnia 30 grudnia 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Wnioskodawczyni uzupełniła opis sprawy o następujące informacje:

1. Nr działek będących przedmiotem przyszłej sprzedaży: 3, 4, 5 6.
2. Nieruchomość, z której wydzielono ww. przedmiotowe działki została nabyta na podstawie umowy kupna-sprzedaży dwóch działek w 1979 r. i 1995 r., które po połączeniu stanowią gospodarstwo rolne. Zakup nie został udokumentowany fakturą VAT, ani nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług.
3. W związku z nabyciem nieruchomości, z której wydzielono przedmiotowe działki, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.
4. Przedmiotowe działki nie są obecnie wykorzystywane w żadnym celu.
5. Nieruchomość była wykorzystywana na cele działalności gospodarstwa rolnego - dział specjalny produkcji rolnej - pasieki, które Wnioskodawczyni prowadziła razem ze zmarłym przed rokiem mężem. W 2015 r. Zainteresowana wraz z mężem sprzedała pasieki i odtąd posiadała kilka rodzin pszczelich ze względów sentymentalnych, wyłącznie na własny użytek. Rodziny te Wnioskodawczyni posiada nadal, tylko do użytku własnego, nie sprzedaje miodu.
6. Od momentu wydzielenia przedmiotowych działek nie były z nich dokonywane żadne dostawy produktów rolnych. Pasieka znajdowała się na działce zabudowanej domem mieszkalnym, będącej częścią gospodarstwa rolnego, która nie jest przedmiotem zapytania.
7. Działki nie były ani nie będą udostępniane osobom trzecim do chwili sprzedaży.
8. Około 10 lat temu Wnioskodawczyni wraz z mężem chciała zmniejszyć gospodarstwo rolne. W tym celu wydzielono trzy niezabudowane działki o powierzchni ok. 14 arów każda (obręb ewidencyjny (…), nr 3, 4, 5), które zamierzano sprzedać. Nie istniał wówczas plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący przedmiotowy grunt, na postawie decyzji o warunkach zabudowy Zainteresowana wraz z mężem uzyskała pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na wydzielonych działkach. Nie znaleziono jednak kupców, pozwolenia wygasły. Sposób korzystania z tych działek w księdze wieczystej w chwili obecnej to: zurbanizowane tereny niezabudowane. Nie są one uzbrojone (woda, kanalizacja, gaz, prąd). Jedynie doprowadzony jest prąd „roboczy” o niewystarczającym napięciu na cele mieszkaniowe, jedna skrzynka na te trzy działki. Działki położone są wzdłuż istniejącej drogi, oddzielone od niej są wąską działką nr 6, która jest zarezerwowana na cele budowy sieci i urządzeń elektroenergetycznych.
9. Działki 3, 4, 5 stanowią niezurbanizowane tereny niezabudowane. Pozwolenia na budowę wygasły parę lat temu. Działka 6 – grunty rolne, zarezerwowana na cele budowy sieci i urządzeń elektromagnetycznych na podstawie obowiązującego prawa.
10. 10 lat temu po wydzieleniu przedmiotowych działek na ich terenie postawiona była tablica z ogłoszeniem, że są na sprzedaż, były też zgłoszone do jednej agencji nieruchomości. Nie ogłaszano chęci sprzedaży przedmiotowych działek w żadnych środkach masowego przekazu. Obecnie tablic z ogłoszeniami nie ma.
11. Od momentu wydzielenia przedmiotowych działek nie były one w żaden sposób wykorzystywane.
12. Nie jest zawarta żadna umowa przedwstępna z przyszłym nabywcą.
    
    

Natomiast w piśmie z dnia 23 stycznia 2020 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawczyni w odpowiedzi na poniższe pytania udzieliła następujących informacji:

1. Czy Wnioskodawczyni jest/była czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarstwa rolnego?
   Odpowiedź:
   Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarstwa rolnego.
2. Czy działki gruntu nr 3, 4 oraz 5 mające być przedmiotem planowanej sprzedaży na moment sprzedaży objęte będą zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego? Jeżeli tak, to:
   1. jakie będzie ich przeznaczenie wynikające z tego planu,
   2. z czyjej inicjatywy nastąpiło/nastąpi uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działek, czy uchwalenie ww. planu nastąpiło/nastąpi z inicjatywy Wnioskodawczyni?
   Odpowiedź:
   Działki gruntu 3, 4, 5 będące przedmiotem przyszłej sprzedaży nie są aktualnie objęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; kopia zaświadczenia z Urzędu Gminy w (…) w załączeniu.
3. Czy wydane decyzje o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek są/będą na moment sprzedaży nadal aktualne, czy też wygasły?
   Odpowiedź:
   Wydane przed laty decyzje o warunkach zabudowy na ww. działki oraz pozwolenia na budowę aktualnie wygasły.
4. Jeśli ww. decyzje wygasły, to czy dla tych działek na dzień sprzedaży będą wydane nowe decyzje o warunkach zabudowy i kto o nie będzie wnioskował?
   Odpowiedź:
   Aktualnie Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy na ww. działki ani zgodnie z jej wiedzą nikt o nie nie występował.
5. Czy Wnioskodawczyni podejmowała lub zamierza podjąć jakiekolwiek działania/ ponieść nakłady w celu przygotowania działek do sprzedaży (np.: ogrodzenie; utwardzenie dróg wewnętrznych; uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek? Jeśli tak, to jakie to będą działania/nakłady?
   Odpowiedź:
   Wnioskodawczyni nie podejmowała ani nie zamierza podjąć jakichkolwiek działań, ani ponosić wydatków w celu przygotowania ww. działek do sprzedaży.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 30 grudnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku).

Czy sprzedaż działek nr 3, 4, 5, które stanowią część gospodarstwa rolnego, które jest majątkiem osobistym Zainteresowanej, dokonana będzie w ramach zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, nie będzie to działalność gospodarcza, czyli jest neutralna z punku widzenia podatku VAT, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawczyni (sformułowanym ostatecznie w piśmie z dnia 30 grudnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku), sprzedaż działek jednemu czy kilku kupującym, które stanowią część gospodarstwa rolnego, które jest majątkiem osobistym Zainteresowanej, dokonana będzie w ramach zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, nie będzie to działalność gospodarcza, czyli jest neutralna z punku widzenia podatku VAT. Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższych przepisów w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 112, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki nr 3, 4, 5, 6, stanowiące część gospodarstwa rolnego (dział specjalny produkcji rolnej - pasieki), które prowadziła wraz z mężem przeszło 30 lat.

Nieruchomość, z której wydzielono ww. przedmiotowe działki została nabyta na podstawie umowy kupna-sprzedaży dwóch działek w 1979 r. i 1995 r., które po połączeniu stanowią gospodarstwo rolne. Zakup nie został udokumentowany fakturą VAT, ani nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług. W związku z nabyciem nieruchomości, z której wydzielono przedmiotowe działki, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Zainteresowana posiada nieruchomość gruntową, która wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, stanowi gospodarstwo rolne o powierzchni całkowitej 1,6994 hektara. Razem z mężem na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Wnioskodawczyni prowadziła pasieki. Było to główne źródło utrzymania.

Zainteresowana obecnie jest emerytką. Wnioskodawczyni ma kilka uli, które utrzymuje z powodów sentymentalnych. Mąż Zainteresowanej zmarł rok temu. Wnioskodawczyni jest właścicielką 4/6 gospodarstwa, a jej dwie córki w wyniku dziedziczenia stały się współwłaścicielkami po 1/6.

Z powodu wieku i stanu zdrowia już wcześniej Zainteresowana ograniczyła z mężem wielkość prowadzonych pasiek. Około 10 lat temu Wnioskodawczyni chciała z mężem zmniejszyć prowadzone gospodarstwo rolne. W tym celu zostały wydzielone trzy niezabudowane działki o powierzchni ok. 14 arów każda. Nie istniał wówczas plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. grunt, na postawie decyzji o warunkach zabudowy Zainteresowana wraz z mężem uzyskała pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na wydzielonych działkach. Nie znaleziono jednak kupców, pozwolenia wygasły. Sposób korzystania z tych działek w księdze wieczystej w chwili obecnej to: zurbanizowane tereny niezabudowane. Nie są one uzbrojone (woda, kanalizacja, gaz, prąd). Jedynie doprowadzony jest prąd „roboczy” o niewystarczającym napięciu na cele mieszkaniowe, jedna skrzynka na te trzy działki. Działki położone są wzdłuż istniejącej drogi, oddzielone od niej są wąską działką nr 6, która jest zarezerwowana na cele budowy sieci i urządzeń elektroenergetycznych.

Nieruchomość była wykorzystywana na cele działalności gospodarstwa rolnego - dział specjalny produkcji rolnej - pasieki, które Wnioskodawczyni prowadziła razem ze zmarłym przed rokiem mężem. W 2015 r. Zainteresowana wraz z mężem sprzedała pasieki i odtąd posiadała kilka rodzin pszczelich ze względów sentymentalnych, wyłącznie na własny użytek. Rodziny te Wnioskodawczyni posiada nadał, tylko do użytku własnego, nie sprzedaje miodu.

Od momentu wydzielenia przedmiotowych działek nie były z nich dokonywane żadne dostawy produktów rolnych. Pasieka znajdowała się na działce zabudowanej domem mieszkalnym, będącej częścią gospodarstwa rolnego, która nie jest przedmiotem zapytania. Od momentu wydzielenia przedmiotowych działek nie były one w żaden sposób wykorzystywane. Działki nie były ani nie będą udostępniane osobom trzecim do chwili sprzedaży. Przedmiotowe działki nie są obecnie wykorzystywane w żadnym celu.

10 lat temu po wydzieleniu przedmiotowych działek na ich terenie postawiona była tablica z ogłoszeniem, że są na sprzedaż, były też zgłoszone do jednej agencji nieruchomości. Nie ogłaszano chęci sprzedaży przedmiotowych działek w żadnych środkach masowego przekazu. Obecnie tablic z ogłoszeniami nie ma.

Pojawili się zainteresowani zakupem, a nawet Wnioskodawczyni ma oferenta na wszystkie trzy działki jednocześnie. Córki godzą się na decyzję o sprzedaży. Zainteresowana chce skorzystać z okazji i sprzedać wszystkie lub część działek. Zainteresowana nie zamierza podejmować żadnych czynności związanych z uzbrojeniem terenu, ani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, może jedynie zwykłe formy ogłoszenia.

Nie jest zawarta żadna umowa przedwstępna z przyszłym nabywcą.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarstwa rolnego.

Działki gruntu 3, 4, 5 będące przedmiotem przyszłej sprzedaży nie są aktualnie objęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wydane przed laty decyzje o warunkach zabudowy na ww. działki oraz pozwolenia na budowę aktualnie wygasły.

Aktualnie Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy na ww. działki ani zgodnie z jej wiedzą nikt o nie nie występował.

Wnioskodawczyni nie podejmowała ani nie zamierza podjąć jakichkolwiek działań, ani ponosić wydatków w celu przygotowania ww. działek do sprzedaży.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy sprzedaż działek nr 3, 4, 5, dokonana będzie w ramach zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, będzie neutralna z punku widzenia podatku VAT i jednocześnie czy Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług VAT w wysokości 23%.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek gruntu, Wnioskodawczyni spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowana nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zainteresowana nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarstwa rolnego. Nieruchomość była wykorzystywana na cele działalności gospodarstwa rolnego - dział specjalny produkcji rolnej - pasieki, które Wnioskodawczyni prowadziła razem mężem. Około 10 lat temu Wnioskodawczyni chciała z mężem zmniejszyć prowadzone gospodarstwo rolne. W tym celu zostały wydzielone trzy niezabudowane działki o powierzchni ok. 14 arów każda. Nie istniał wówczas plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. grunt, na postawie decyzji o warunkach zabudowy Zainteresowana wraz z mężem uzyskała pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na wydzielonych działkach. Nie znaleziono jednak kupców. Wydane przed laty decyzje o warunkach zabudowy na ww. działki oraz pozwolenia na budowę aktualnie wygasły. Działki nie są uzbrojone (woda, kanalizacja, gaz, prąd). Jedynie doprowadzony jest prąd „roboczy” o niewystarczającym napięciu na cele mieszkaniowe, jedna skrzynka na te trzy działki. Od momentu wydzielenia przedmiotowych działek nie były z nich dokonywane żadne dostawy produktów rolnych – nie były one w żaden sposób wykorzystywane. Działki nie były ani nie będą udostępniane osobom trzecim do chwili sprzedaży. Przedmiotowe działki nie są obecnie wykorzystywane w żadnym celu.

10 lat temu, po wydzieleniu przedmiotowych działek na ich terenie postawiona była tablica z ogłoszeniem, że są na sprzedaż, były też zgłoszone do jednej agencji nieruchomości. Nie ogłaszano chęci sprzedaży przedmiotowych działek w żadnych środkach masowego przekazu. Obecnie tablic z ogłoszeniami nie ma. Zainteresowana nie zamierza podejmować żadnych czynności związanych z uzbrojeniem terenu, ani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, może jedynie zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawczyni nie podejmowała ani nie zamierza podjąć jakichkolwiek działań, ani ponosić wydatków w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży. Aktualnie Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy na ww. działki ani zgodnie z jej wiedzą nikt o nie nie występował. Nie została zawarta żadna umowa przedwstępna z przyszłym nabywcą.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie będzie działała jako handlowiec w odniesieniu do czynności sprzedaży opisanych działek.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanej w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek nr 3, 4, 5, które stanowią część gospodarstwa rolnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowa dostawa dokonana będzie w ramach zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym. W konsekwencji Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również wskazać, że stosownie do przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla Jej córek (współwłaścicielek opisanych we wniosku działek gruntu), które chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinny wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto nadmienia się, że zgodnie z powołanym wyżej art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym, załączone przez Wnioskodawczynię do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.