2019.11.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.403.2019.1.AS
z 15 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu według procedury VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. W oparciu o art. 120 ustawy o VAT, dokonuje dostawy towarów używanych, które zostały nabyte do celów prowadzonej działalności lub importowane w celu odsprzedaży, co zostaje opodatkowane w systemie VAT marża. Samochody są kupowane m.in. na portalu aukcyjnym.

Firma Wnioskodawcy jest zarejestrowana na portalu aukcyjnym, którego właścicielem jest A (NIP UE: (…)).

Zainteresowany wylicytował na tym portalu samochód. W odpowiedzi otrzymał potwierdzenie wygrania aukcji wraz z podaniem: numeru zamówienia, danych pojazdu, kwoty do zapłaty, numeru rachunku bankowego. Wszystkie te dane umieszczone zostały na dwóch fakturach proforma. Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymanych w pakiecie wchodzą: faktura zakupu towaru handlowego (na której znajduje się klucz faktury „VAT key M”, wg którego jest to procedura VAT-marża) oraz faktury za usługi aukcyjne i usługi związane z samochodem. Faktury dotyczące zakupu usług oznaczone są „VAT key I” i definiowane są jako import usług.

Płatności są dokonywane przez Wnioskodawcę na jedno konto: płatność za samochód, opłata za przekazanie dokumentu, opłata za przekazanie samochodu oraz prowizja aukcyjna na konto B (NIP UE: (…)), oraz płatność za transport samochodu na konto spółki A (NIP: (…)). Obydwie spółki posiadają ten sam numer konta IBAN. Po wpłacie zostają wystawione trzy faktury dokumentujące nabycie tego samego samochodu, który jest przeznaczony do dalszej odsprzedaży.

Wymienione wyżej dokumenty zawierają: ten sam model i VIN samochodu, ten sam numer zamówienia, ten sam numer rachunku bankowego, suma dokumentów jest równa zapłacie.

Na pierwszej z faktur znajdują się następujące elementy: dane zakupionego samochodu (marka, model, nr vin, przebieg pojazdu, data pierwszej rejestracji, cena pojazdu). Wystawca: B (NIP UE: (…)).

Na drugiej fakturze znajdują się: dane zakupionego pojazdu (marka, model, nr vin, dane dotyczące miejsca rozpoczęcia transportu, dane dotyczące miejsca zakończenia transportu, cena za usługę transportu). Wystawca: A (NIP UE: (…)).

Trzecia faktura, to faktura za usługi związane z samochodem oraz prowizja aukcyjna (opłata za obsługę dokumentów, opłata za obsługę samochodu, prowizja aukcyjna). Zawiera ona również Wystawca: A (NIP UE: (…)). Zawiera ona również dane zakupionego pojazdu, te same co na fakturach poprzednich.

W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymanych w pakiecie wchodzą: faktura za sam zakupiony samochód, faktura za prowizje aukcyjne oraz za usługi związane z samochodem, a także faktura za transport samochodu. Kwoty wyrażone na fakturach są w walucie euro.

Faktura za zakupiony samochód przeliczana jest wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie wprowadzana jest do KPiR, natomiast faktury za opłaty aukcyjne i faktury za usługi związane z samochodem, rozliczane są w oparciu o unijną procedurę importu usług.

Sprzedając samochody, Wnioskodawca wystawia faktury VAT – procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%.

Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia, tj. cenę wynikającą z faktury za dany samochód.

Wnioskodawca nabywa samochody od podmiotu wymienionego w ustawie o podatku od towarów i usług art. 120 ust. 10 pkt 3 – dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5 ww. artykułu. Przedmiotowe samochody spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatków od towarów i usług.

Zainteresowany nabywa samochody będące przedmiotem wniosku w celu dalszej odsprzedaży – przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż samochodów używanych.

W związku z zakupem każdego jednego samochodu od kontrahenta, Zainteresowany opłaca fakturę za zakupiony samochód, fakturę aukcyjną wraz z opłatami dotyczącymi samochodu, oraz fakturę za transport samochodu.
(…)

Najistotniejszym w tej kwestii jest fakt, że licytując pojazd Wnioskodawca zna tylko cenę końcową – dopiero później cena ta jest rozbijana na poszczególne faktury, przez co Zainteresowany nie może jednoznacznie stwierdzić, czy zakup przez niego danego samochodu jest opłacalny, czy też nie.

W skład pakietu dokumentów potwierdzających zakup samochodu wchodzą:

Faktura za zakup samochodu wystawiona przez B o numerze NIP UE: (…), na kwotę (…) euro.
Faktura za korzystanie z platformy aukcyjnej, opłatę za obsługę dokumentów oraz opłatę za obsługę samochodu wystawiona przez A, o numerze NIP UE: (…), na kwotę: (…) euro.
Faktura za transport pojazdu wystawiona przez A, o numerze NIP UE: (…), na kwotę (…) euro.

Wszystkie dokumenty posiadają wspólne cechy:

mają tę samą datę,
ten sam unikalny numer wewnętrzny pojazdu, który był również na potwierdzeniu sprzedaży oraz na portalu od momentu wystawienia na aukcję samochodu (w opisywanym przypadku to nr (…)),
ten sam numer rachunku bankowego i dane bankowe.

Dotychczas Wnioskodawca rozliczał marżę biorąc pod uwagę jedynie fakturę za używany pojazd. Pozostałe koszty były księgowane jako koszty dodatkowe – nie były wliczane w kwotę nabycia do rozliczenia podatku VAT w systemie VAT marża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży towaru używanego, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwotą nabycia, do kwoty nabycia Wnioskodawca może zaliczyć kwoty wynikające z trzech otrzymanych faktur:

faktura za zakup samochodu,
faktura z prowizją aukcyjną oraz za usługi powiązane z pojazdem,
faktura za transport pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy, do kwoty nabycia towaru można zaliczyć kwoty wynikające z trzech wymienionych faktur (faktura za zakup samochodu, faktura za prowizję aukcyjną, faktura za usługi powiązane z pojazdem).

W skład wyżej wspomnianych faktur potwierdzających zakup samochodu wchodzą:

Faktura za zakup samochodu wystawiona przez B o numerze NIP UE: (…), na kwotę (…) euro.
Faktura za prowizję aukcyjną, opłatę za obsługę dokumentów oraz opłatę za obsługę samochodu wystawiona przez A, o numerze NIP UE: (…), na kwotę: (…) euro.
Faktura za transport pojazdu wystawiona przez A, o numerze NIP UE: (…), na kwotę (…) euro.

Zainteresowany uważa, że kwota nabycia to cena, którą zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu również faktury za prowizje aukcyjne i usługi powiązane z samochodem. Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana przez niego podstawa opodatkowania powinna uwzględniać koszty związane z prowizjami aukcyjnymi, a cena nabycia w związku z uiszczaniem prowizji aukcyjnej i opłaty za zakupiony samochód jednemu i temu samemu kontrahentowi, powinna uwzględniać również prowizje aukcyjne. Zainteresowany stoi na stanowisku, iż powinien w procesie ustalania ceny nabycia uwzględniać również prowizje aukcyjne oraz opłaty dodatkowe uiszczane na rzecz dostawcy towaru, którym jest kontrahent niemiecki, gdyż ich niedoliczenie skutkuje zaniżeniem realnych obciążeń, które ciążą na Wnioskodawcy każdorazowo w przypadku zakupu samochodu.

Prowizja aukcyjna uiszczana jest wraz z każdym kolejnym samochodem, który Zainteresowany wylicytował na aukcji (co swoje potwierdzenia znajduje w wyszczególnieniu marki, modelu kupowanego samochodu oraz w unikalnym numerze VIN danego egzemplarza, znajdującym się w opisie szczegółowym każdej faktury). Zaznaczyć należy, iż samochody kupowane na niemieckim portalu aukcyjnym, w odróżnieniu od realiów znanych z rodzimych portali aukcyjnych, stanowią wyłączną własność rzeczonych portali aukcyjnych, a wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ww. serwisy aukcyjne przed wystawieniem przez nie ofert sprzedaży samochodów w formie aukcji. Potwierdzeniem powyższej tezy jest również przekazywanie przez Wnioskodawcę opłaty za zakupiony samochód poprzez przelanie kwoty należnej z tytułu nabycia samochodu, a także wynikającej z prowizji aukcyjnych oraz usług dodatkowych związanych z samochodem na jedno i to samo konto bankowe sprzedającego. Dla potrzeb procedury „VAT-marża”, przez kwotę nabycia Zainteresowany rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego od Wnioskodawcy otrzymał. Zainteresowany przyjmuje, iż kwota nabycia to cena, którą zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za prowizje aukcyjne związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem. Zdaniem Wnioskodawcy, oddziały podatników nie są odrębnymi podatnikami VAT, gdyż wszystkie te spółki posiadają jedno konto bankowe, niezależnie od kraju, w którym zarejestrowana jest dana spółka (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2014 r. – sygn. akt I FSK 353/13). W konsekwencji, pomimo udziałów w transakcjach, o których mowa, oddziałów firmy niemieckiej z różnych państw członkowskich, jest to transakcja z udziałem – po stronie dostawcy – tylko jednego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych, ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, określając podstawę opodatkowania (marżę), powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. W oparciu o art. 120 ustawy, dokonuje dostawy towarów używanych, które zostały nabyte do celów prowadzonej działalności lub importowane w celu odsprzedaży, co zostaje opodatkowane w systemie VAT marża. Samochody są kupowane m.in. na portalu aukcyjnym.

Zainteresowany jest podatnikiem podatku VAT oraz odprowadza podatek dochodowy rozliczany w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną księgę przychodów i rozchodów. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Firma Wnioskodawcy jest zarejestrowana na portalu aukcyjnym, którego właścicielem jest A. Zainteresowany wylicytował na tym portalu samochód. W odpowiedzi otrzymał potwierdzenie wygrania aukcji wraz z podaniem: numeru zamówienia, danych pojazdu, kwoty do zapłaty, numeru rachunku bankowego. Wszystkie te dane umieszczone zostały na dwóch fakturach proforma. Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymanych w pakiecie wchodzą: faktura zakupu towaru handlowego (na której znajduje się klucz faktury „VAT key M”, wg którego jest to procedura VAT-marża) oraz faktury za usługi aukcyjne i usługi związane z samochodem. Faktury dotyczące zakupu usług oznaczone są „VAT key I” i definiowane są jako import usług. Płatności są dokonywane przez Wnioskodawcę na jedno konto: płatność za samochód, opłata za przekazanie dokumentu, opłata za przekazanie samochodu oraz prowizja aukcyjna na konto B oraz płatność za transport samochodu na konto spółki A. Obydwie spółki posiadają ten sam numer konta IBAN. Po wpłacie zostają wystawione trzy faktury dokumentujące nabycie tego samego samochodu, który jest przeznaczony do dalszej odsprzedaży. Powyższe dokumenty zawierają: ten sam model i VIN samochodu, ten sam numer zamówienia, ten sam numer rachunku bankowego, suma dokumentów jest równa zapłacie. Na pierwszej z faktur znajdują się następujące elementy: dane zakupionego samochodu (marka, model, nr vin, przebieg pojazdu, data pierwszej rejestracji, cena pojazdu). Wystawca: B (NIP UE: (…)). Na drugiej fakturze znajdują się: dane zakupionego pojazdu (marka, model, nr vin, dane dotyczące miejsca rozpoczęcia transportu, dane dotyczące miejsca zakończenia transportu, cena za usługę transportu). Wystawca: A (NIP UE: (…)). Trzecia faktura, to faktura za usługi związane z samochodem oraz prowizja aukcyjna (opłata za obsługę dokumentów, opłata za obsługę samochodu, prowizja aukcyjna). Zawiera ona również Wystawca: A (NIP UE: (…)). Zawiera ona również dane zakupionego pojazdu, te same co na fakturach poprzednich. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymanych w pakiecie wchodzą: faktura za sam zakupiony samochód, faktura za prowizje aukcyjne oraz za usługi związane z samochodem, a także faktura za transport samochodu. Kwoty wyrażone na fakturach są w walucie euro. Faktura za zakupiony samochód przeliczana jest wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie wprowadzana jest do KPiR, natomiast faktury za opłaty aukcyjne i faktury za usługi związane z samochodem rozliczane są w oparciu o unijną procedurę importu usług. Sprzedając samochody, Wnioskodawca wystawia faktury VAT – procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%. Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia, tj. cenę wynikającą z faktury za dany samochód. Wnioskodawca nabywa samochody od podmiotu wymienionego w ustawie – art. 120 ust. 10 pkt 3 – dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5 ww. artykułu. Samochody spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zainteresowany nabywa samochody będące przedmiotem wniosku w celu dalszej odsprzedaży. W związku z zakupem każdego jednego samochodu od kontrahenta, Zainteresowany opłaca fakturę za zakupiony samochód, fakturę aukcyjną wraz z opłatami dotyczącymi samochodu oraz fakturę za transport samochodu. Licytując pojazd, Wnioskodawca zna tylko cenę końcową – dopiero później cena ta jest rozbijana na poszczególne faktury, przez co Zainteresowany nie może jednoznacznie stwierdzić, czy zakup przez niego danego samochodu jest opłacalny czy też nie. W skład pakietu dokumentów potwierdzających zakup samochodu wchodzą: faktura za zakup samochodu wystawiona przez B, o nr NIP UE: (…), na kwotę (…) euro, faktura za korzystanie z platformy aukcyjnej, opłatę za obsługę dokumentów oraz opłatę za obsługę samochodu wystawiona przez A, o nr NIP UE: (…), na kwotę: (…) euro, faktura za transport pojazdu wystawiona przez A, o nr NIP UE: (…), na kwotę (…) euro. Wszystkie dokumenty posiadają wspólne cechy: mają tę samą datę, ten sam unikalny numer wewnętrzny pojazdu, który był również na potwierdzeniu sprzedaży oraz na portalu od momentu wystawienia na aukcję samochodu, ten sam numer rachunku bankowego i dane bankowe. Dotychczas Wnioskodawca rozliczał marżę biorąc pod uwagę jedynie fakturę za używany pojazd. Pozostałe koszty były księgowane jako koszty dodatkowe – nie były wliczane w kwotę nabycia do rozliczenia podatku VAT w systemie VAT marża.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedając towar używany (samochód), gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwotą nabycia, może do kwoty nabycia zaliczyć kwoty z trzech otrzymanych faktur, tj.: za zakup samochodu, za korzystanie z platformy aukcyjnej wraz z opłatą za obsługę dokumentów i obsługę samochodu oraz za transport pojazdu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa powyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszego wniosku należy zatem stwierdzić, że w przedstawionym opisie sprawy podmiot dokonujący dostawy samochodu, jak i podmiot świadczący usługi związane z jego nabyciem (tj. usługi aukcyjne, obsługa dokumentów, obsługa samochodu oraz transport pojazdu) są odrębnymi podatnikami VAT, co potwierdzają różne numery NIP.

W związku z powyższym, opłata za korzystanie z platformy aukcyjnej, opłata za obsługę dokumentów i samochodu oraz transport samochodu nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. usługi oraz faktura za zakup samochodu – jak wynika z wniosku – wystawione są przez różne podmioty (dwie spółki) o różnych nazwach i numerach NIP, co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są różnym podmiotom, a nie jedynie sprzedawcy samochodu.

To, że Wnioskodawca należności za zakup samochodu, opłaty aukcyjne, za obsługę dokumentów i obsługę samochodu oraz transport pojazdu wpłaca na to samo konto bankowe oraz to, że wszystkie wystawione faktury dotyczą zakupu tego samego pojazdu, nie zmienia tego, że ostatecznie nabył różne towary i usługi od różnych podmiotów, wobec których Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu opłat aukcyjnych, za obsługę dokumentów i obsługę samochodu oraz za transport pojazdu przysługują innemu podmiotowi niż pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższym, nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) będzie różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną sprzedawcy samochodu zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym, przy określaniu kwoty nabycia, winien uwzględnić on kwotę wynikającą z faktury za samochód, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur za usługi aukcyjne, opłatę za obsługę dokumentów i samochodu oraz transport pojazdu, które są należne innym podmiotom, a nie sprzedawcy samochodu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (sformułowanego pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji. Dotyczy to w szczególności możliwości zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży samochodu.

Jednocześnie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy, w tym przede wszystkim o informację, że faktury wystawiane są przez dwie spółki (posiadające różne nazwy i różne numery NIP). Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin