2019.11.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.435.2019.1.JKU
z 8 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży nieruchomości za objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, która nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży nieruchomości za objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, która nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 grudnia 1991 r. została zawarta umowa spółki cywilnej, pod nazwą A s.c. (zarejestrowany, czynny podatnik VAT), dalej: Spółka, Wnioskodawca, Zainteresowany.

W dniu 6 lipca 2000 r., J. W., M. M., S. R., J. F. – wspólnicy spółki cywilnej A s.c. z siedzibą w (…), dokonali zmiany umowy spółki cywilnej, poprzez wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego. Wspólnicy S. R. i J. F. wnieśli do spółki prawo wieczystego użytkowania działki nr 1, obręb, położonej w (…) przy al. (…) (dalej jako Działka nr 1) oraz prawo własności budynków i budowli, stanowiących odrębną nieruchomość. Na Działce nr 1 posadowiony był magazyn konsygnacyjny (dwukondygnacyjny, o pow. (…) m²), portiernia (jednokondygnacyjna, pow. (…) m²), magazyn (jednokondygnacyjny, o pow. (…) m²), objęte księgą wieczystą nr (…). Wieczystymi użytkownikami i właścicielami wymienionych budynków byli S. R. w ¹/₂ części oraz J. F. i K. F. na prawach wspólności ustawowej w ¹/₂ części.

W związku z dokonaniem zmiany umowy spółki cywilnej, w przedmiocie wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci prawa wieczystego użytkowania Działki nr 1 i prawa własności wymienionych budynków, posadowionych na Działce nr 1, S. R. i J. F., na mocy umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i własności budynków i budowli, zawartej w formie aktu notarialnego, przenieśli wymienione powyżej prawa do majątku spółki cywilnej, na współwłasność łączną wspólników, tj. J. W., M. M., S. R. i J. F. Wartość prawa wieczystego użytkowania wynosiła (…) zł, natomiast wartość budynków położonych na Działce nr 1 wynosiła (…) zł. Wniesiony wkład do spółki cywilnej nie stanowił wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

J.F. złożyła oświadczenie woli o wyrażeniu zgody na powyższe rozporządzenie wspólnym prawem i wniesienie przez jej męża J. F. udziału wynoszącego ¹/₂ z części w prawie użytkowania wieczystego Działki nr 1 oraz udziału wynoszącego ¹/₂ części w prawie własności budynków i budowli znajdujących się na tej działce, stanowiących odrębną nieruchomość. Wniesienie wkładu w postaci wymienionej nieruchomości do spółki cywilnej nie stanowiło czynności podlegającej ustawie o podatku od towarów i usług i nie wiązało się dla wspólników wnoszących wkład z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W związku z przeniesieniem do spółki cywilnej prawa użytkowania wieczystego Działki nr 1, wspólnicy J. W., J. F., M. M., S. R., stali się współużytkownikami wieczystymi.

Spółka A spółka cywilna przeprowadziła inwestycję budowlaną, polegającą na wyburzeniu wymienionych budynków znajdujących się na Działce nr 1 i w miejscu wyburzonych budynków, wybudowała nowy budynek w postaci pawilonu handlowego pod nazwą B. Spółka cywilna A s.c. na mocy aneksu do umowy spółki cywilnej, z dnia 20 marca 2001 r., przekształciła się w spółkę jawną – A M. M. i wspólnicy sp. jawna. Po zakończeniu budowy nowego pawilonu handlowego, w dniu 2 kwietnia 2001 r. decyzją (…) Prezydent Miasta (…) wydał pozwolenie na użytkowanie budynku kompleksu handlowego, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki. Spółka z tytułu poniesionych wydatków na wybudowanie pawilonu handlowego odliczyła podatek VAT. Wartość początkowa pawilonu handlowego na moment wprowadzenia do ewidencji środków trwałych wynosiła (…) zł. W dniu 11 maja 2001 r. A M. M. i wspólnicy sp. jawna zawarła umowę najmu z A Spółka z o.o. (zarejestrowany, czynny podatnik VAT). Początkowo przedmiotem najmu była część budynku pawilonu handlowego i obejmowała powierzchnię użytkową (…). Aneksem do umowy najmu z dnia 1 sierpnia 2002 r., zwiększono powierzchnię wynajmowaną i objęto umową najmu całą powierzchnię budynku. Przedmiotem najmu był budynek pawilonu handlowego.

Na mocy decyzji Prezydenta Miasta (…), z dnia 31 sierpnia 2001 r., zmianie uległo oznaczenie działki. Działka nr 1 będąca przedmiotem najmu zmieniła oznaczenie na działkę nr 2, obręb 216.

Najemca wykorzystuje nieprzerwanie przedmiot najmu na działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i magazynowania wykładzin, chodników i dywanów. Miesięczny czynsz od początku najmu obejmuje kwotę netto oraz podatek VAT ze stawką podatku 23%. Od dnia 1 stycznia 2005 r. do opłaty rocznej uiszczanej z tytułu użytkowania wieczystego był naliczany podatek VAT, który spółka jawna odliczała. W dniu 1 sierpnia 2005 r., najemca –A Spółka z o.o. zawarła umowę podnajmu z Meble – (…) Sp. z o.o., na mocy której A Spółka z o.o. podnajęła powierzchnię użytkową na pierwszym piętrze (…). Umowa podnajmu została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2011 r.

Zgodnie z treścią protokołu uzgodnień do aktu notarialnego z dnia 27 maja 2009 r., Skarb Państwa sprzedał w drodze bezprzetargowej nieruchomość gruntową, położoną w (…), obręb, stanowiącą działkę nr 2, jej użytkownikowi wieczystemu, tj. A M. M. i wspólnicy Sp. jawna. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, w formie aktu notarialnego, wygasło z mocy prawa uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. W dniu 1 lipca 2009 r. A M. M. i wspólnicy Sp. jawna, na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, nabyła własność nieruchomości, składającej się z działki o nr 2, położonej w (…), obręb, za cenę powiększoną o należny podatek VAT. A M. M. i wspólnicy Sp. jawna odliczyła podatek VAT z ceny nabycia przedmiotowej nieruchomości.

A M. M. i wspólnicy Sp. jawna zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowym, będącą obecnie przedmiotem najmu, tj. nieruchomość zabudowaną składającą się z działki nr 2, obręb, w (…) przy al. (…). Stan zabudowy nieruchomości nie ulegnie zmianie do dnia sprzedaży. Obecnie, jak i na moment transakcji, A M. M. i wspólnicy Sp. jawna będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zawierając umowę sprzedaży będą działać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. A M. M. i wspólnicy Sp. jawna nie świadczy usług zwolnionych od VAT i co do zasady, posiada pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. A M. M. i wspólnicy Sp. jawna nie wykorzystuje budynku pawilonu handlowego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Cała powierzchnia budynku pawilonu handlowego jest przedmiotem najmu komercyjnego na rzecz A S.A.

Wnioskodawca prowadzi obecnie wyłącznie działalność gospodarczą, która polega na odpłatnym wynajmowaniu nieruchomości opisanej we wniosku (budynku pawilonu handlowego). Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości. Wynajem przedmiotowej nieruchomości stanowi jedyne źródło przychodów operacyjnych Wnioskodawcy, a nieruchomość stanowi główne aktywo Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Budynek pawilonu handlowego nie stanowi i nie będzie stanowił na dzień sprzedaży nieruchomości, finansowo i organizacyjnie wydzielonej części z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W ramach planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości, nabywca nie nabędzie innych składników majątku Wnioskodawcy. Przedmiotem transakcji sprzedaży będzie opisana nieruchomość, którą Wnioskodawca sprzeda na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego. Wnioskodawca zamierza rozwiązać umowę najmu nieruchomości (budynku pawilonu handlowego) z dnia 1 maja 2001 r., przed zawarciem transakcji sprzedaży tej nieruchomości.

W ramach transakcji sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca planuje wydać nabywcy wyłącznie dokumentację prawną i techniczną związaną z tą nieruchomością, którą posiada Wnioskodawca. W ramach transakcji sprzedaży nieruchomości nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę należności i zobowiązań Wnioskodawcy związanych z tą nieruchomością. Nie dojdzie do wydania bądź przeniesienia na nabywcę:

praw i obowiązków wynikających z umowy rachunku bankowego Wnioskodawcy, za pośrednictwem którego Wnioskodawca dokonuje rozliczeń z najemcą,
tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz know-how,
ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i innych dokumentów (np. handlowe, korporacyjne) związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,
nazwy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy,
praw i obowiązków wynikających z umowy najmu z dnia 11 maja 2001 r., w związku z jej uprzednim rozwiązaniem przed sprzedażą nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Dostawa nieruchomości stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W wyjątkowych okolicznościach dostawa nieruchomości może zostać uznana za czynność niepodlegającą opodatkowaniu, tj. w przypadku spełnienia przesłanek kwalifikacji nieruchomości komercyjnej (będącej przedmiotem dostawy), jako przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy nieruchomość powinna być uznana za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Wskazanej powyżej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55(1) ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e tej ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie miała miejsce, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną jednym budynkiem pawilonu handlowego. Budynek ten jest obecnie w całości wynajęty. Wynajem powierzchni w tym budynku, stanowi obecnie jedyne źródło przychodów Wnioskodawcy.

W ramach planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości, nabywca nie nabędzie innych składników majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza rozwiązać umowę najmu nieruchomości (budynku pawilonu handlowego) z dnia 11 maja 2001 r., przed zawarciem transakcji sprzedaży tej nieruchomości. W ramach transakcji sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca planuje wydać nabywcy wyłącznie dokumentację prawną i techniczną związaną z tą nieruchomością, którą posiada Wnioskodawca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), zwany dalej również k.c. lub Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmowała zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Należy ocenić, czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 15 grudnia 1991 r. została zawarta umowa Spółki cywilnej, (zarejestrowany czynny podatnik VAT). W dniu 6 lipca 2000 r. wspólnicy Spółki, dokonali zmiany umowy spółki cywilnej, poprzez wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego. W związku z dokonaniem zmiany umowy Spółki cywilnej, w przedmiocie wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci prawa wieczystego użytkowania Działki nr 1 i prawa własności wymienionych budynków, posadowionych na Działce nr 1, na mocy umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i własności budynków i budowli, zawartej w formie aktu notarialnego, dwaj wspólnicy przenieśli wymienione powyżej prawa do majątku spółki cywilnej, na współwłasność łączną wszystkich wspólników. Wniesiony wkład do spółki cywilnej nie stanowił wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wniesienie wkładu w postaci wymienionej nieruchomości do spółki cywilnej nie stanowiło czynności podlegającej ustawie o podatku od towarów i usług i nie wiązało się dla wspólników wnoszących wkład z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W związku z przeniesieniem do Spółki cywilnej prawa użytkowania wieczystego Działki nr 1, wspólnicy stali się współużytkownikami wieczystymi.

Spółka cywilna przeprowadziła inwestycję budowlaną, polegającą na wyburzeniu wymienionych budynków znajdujących się na Działce nr 1 i w miejscu wyburzonych budynków, wybudowała nowy budynek w postaci pawilonu handlowego pod nazwą B. Spółka cywilna na mocy aneksu do umowy spółki cywilnej, z dnia 20 marca 2001 r., przekształciła się w spółkę jawną. Po zakończeniu budowy nowego pawilonu handlowego, w dniu 2 kwietnia 2001 r. decyzją Prezydent Miasta wydał pozwolenie na użytkowanie budynku kompleksu handlowego, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki. Spółka z tytułu poniesionych wydatków na wybudowanie pawilonu handlowego odliczyła podatek VAT. Wartość początkowa pawilonu handlowego na moment wprowadzenia do ewidencji środków trwałych wynosiła (…) zł. W dniu 11 maja 2001 r. Spółka jawna zawarła umowę najmu z A Spółka z o.o. (zarejestrowany czynny podatnik VAT). Początkowo przedmiotem najmu była część budynku pawilonu handlowego i obejmowała powierzchnię użytkową (…). Aneksem do umowy najmu z dnia 1 sierpnia 2002 r., zwiększono powierzchnię wynajmowaną i objęto umową najmu całą powierzchnię budynku. Przedmiotem najmu był budynek pawilonu handlowego.

Na mocy decyzji Prezydenta Miasta, z dnia 31 sierpnia 2001 r., zmianie uległo oznaczenie działki. Działka nr 1 będąca przedmiotem najmu zmieniła oznaczenie na działkę nr 2, obręb.

Najemca wykorzystuje nieprzerwanie przedmiot najmu na działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i magazynowania wykładzin, chodników i dywanów. Miesięczny czynsz od początku najmu obejmuje kwotę netto oraz podatek VAT ze stawką podatku 23%. Od dnia 1 stycznia 2005 r. do opłaty rocznej uiszczanej z tytułu użytkowania wieczystego był naliczany podatek VAT, który spółka jawna odliczała. W dniu 1 sierpnia 2005 r., najemca –Spółka z o.o. zawarła umowę podnajmu z Meble (…) Sp. z o.o., na mocy której Spółka z o.o. podnajęła powierzchnię użytkową na pierwszym piętrze (…). Umowa podnajmu została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2011 r.

Zgodnie z treścią protokołu uzgodnień do aktu notarialnego z dnia 27 maja 2009 r., Skarb Państwa sprzedał w drodze bezprzetargowej nieruchomość gruntową, stanowiącą działkę nr 2, jej użytkownikowi wieczystemu, tj. Spółce jawnej. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, w formie aktu notarialnego, wygasło z mocy prawa uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. W dniu 1 lipca 2009 r. Spółka jawna, na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, nabyła własność nieruchomości, składającej się z działki o nr 2, za cenę powiększoną o należny podatek VAT. Spółka jawna odliczyła podatek VAT z ceny nabycia przedmiotowej nieruchomości. Spółka jawna zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowym, będącą obecnie przedmiotem najmu, tj. nieruchomość zabudowaną składającą się z działki nr 2. Stan zabudowy nieruchomości nie ulegnie zmianie do dnia sprzedaży. Obecnie, jak i na moment transakcji, Spółka jawna będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zawierając umowę sprzedaży będzie działać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka jawna nie świadczy usług zwolnionych od VAT i co do zasady, posiada pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Spółka jawna nie wykorzystuje budynku pawilonu handlowego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Cała powierzchnia budynku pawilonu handlowego jest przedmiotem najmu komercyjnego na rzecz A S.A.

praw i obowiązków wynikających z umowy rachunku bankowego Wnioskodawcy, za pośrednictwem którego Wnioskodawca dokonuje rozliczeń z najemcą,
tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz know-how,
ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i innych dokumentów (np. handlowe, korporacyjne) związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,
nazwy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy,
praw i obowiązków wynikających z umowy najmu z dnia 11 maja 2001 r., w związku z jej uprzednim rozwiązaniem przed sprzedażą nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazał, Wnioskodawca w opisie sprawy – w ramach planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości, nabywca nie nabędzie innych składników majątku Wnioskodawcy. Przedmiotem transakcji sprzedaży będzie nieruchomość, którą Wnioskodawca sprzeda na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego. W ramach transakcji sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca planuje wydać nabywcy wyłącznie dokumentację prawną i techniczną związaną z tą nieruchomością, którą posiada Wnioskodawca. W ramach transakcji sprzedaży nieruchomości nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę należności i zobowiązań Wnioskodawcy związanych z tą nieruchomością. Nie dojdzie do wydania bądź przeniesienia na nabywcę:

praw i obowiązków wynikających z umowy rachunku bankowego Wnioskodawcy, za pośrednictwem którego Wnioskodawca dokonuje rozliczeń z najemcą,
tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz know-how,
ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i innych dokumentów (np. handlowe, korporacyjne) związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,
nazwy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy,
praw i obowiązków wynikających z umowy najmu z dnia 11 maja 2001 r., w związku z jej uprzednim rozwiązaniem przed sprzedażą nieruchomości.

Budynek pawilonu handlowego razem z jego częściami składowymi stanowi zespół składników wyłącznie materialnych, brak zaś jest składników niematerialnych, takich jak know-how, goodwill, czy znak towarowy lub osobne księgi rachunkowe. Budynek pawilonu handlowego nie stanowi i nie będzie stanowił na dzień sprzedaży nieruchomości, finansowo i organizacyjnie wydzielonej części z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jak wynika z przedstawionych powyżej okoliczności sprawy, w analizowanym przypadku planowana transakcja nie obejmie istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Zatem nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. Przedmiot planowanej transakcji nie będzie również stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Przedmiotem transakcji będzie jedynie Nieruchomość, która na moment sprzedaży nie będzie wyodrębniona finansowo i organizacyjnie z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zatem nie można uznać, że w tym konkretnym przypadku Nieruchomość będąca przedmiotem dostawy stanowi przedsiębiorstwo bądź też zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Nabywca nie będzie kontynuował działalności w niezmienionej formie, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – przed sprzedażą dojdzie do rozwiązania umowy najmu.

Skoro więc przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jego zbycie nie będzie wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym, transakcja ta będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a zatem nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem oceniając stanowisko Zainteresowanego w zakresie zadanego pytania należało uznać je za prawidłowe.

Tutejszy organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin