INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania VAT – marża do dostawy używanych książek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania VAT – marża do dostawy używanych książek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą na własny rachunek w zakresie sprzedaży książek używanych. Są to w przeważającej mierze podręczniki szkolne o różnych tytułach i różnym stopniu zużycia. Nabywa je Pan od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Dowodami nabycia są umowy kupna-sprzedaży, zawierające ogólne kwoty nabycia od poszczególnych osób. W celu obliczenia podatku od towarów i usług prowadzi Pan miesięczną ewidencję tych umów. Sprzedaż jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej oraz ujmowana w rejestrach sprzedaży. Prowadzi Pan oddzielną ewidencję nabycia towarów i usług niehandlowych, które stanowią koszty działalności firmy. W związku ze zmianą od 1 maja 2011 r. stawki podatku na książki z 0% na 5%, złożył Pan w urzędzie skarbowym zawiadomienie o wyborze „marżowej formy rozliczeń” i wniosek o zgodę na sposób ustalania podstawy opodatkowania (marży), w oparciu art. 120 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Otrzymał Pan wezwanie do złożenia wyjaśnień, po czym poinformowano Pana, że w odniesieniu do towarów używanych nie przewiduje się zgody, gdyż sposób ustalania marży w tym zakresie określa ust. 4, dla zastosowania którego nie jest wymagane uzyskanie zgody naczelnika urzędu skarbowego. Zasugerowano, aby wycofał Pan złożone pismo. Wycofał Pan zatem część pisma dotyczącą ww. wniosku. Za miesiąc maj ustalił Pan marżę w jedyny – Pana zdaniem – możliwy sposób, jako różnicę między sprzedażą, a nabyciem w maju. Wyniosła ona zero, ze względu na to, że w maju (a także w czerwcu), jak co roku, uczniowie i studenci sprzedają swoje podręczniki, zaś kupują głównie w lipcu, sierpniu i we wrześniu.

Wskazał Pan następujący sposób wyliczenie podstawy opodatkowania:

sprzedaż wg. kasy rejestrującej 1928,55

nabycie wg. ewidencji umów - 9143,50

nabycie do rozliczenia w następnym okresie - 7214,95

marża = 0

Urząd skarbowy zakwestionował wykazaną w deklaracji VAT-7 marżę w wysokości 0 i zażądał ustalenia jej na nowo wg art. 120 ust. 4, gdyż – zdaniem urzędu – ust. 5 nie dotyczy artykułów używanych. Specyfika branży książek używanych nie pozwala Panu na szczegółowe ustalenie kosztu nabycia dotyczącego samej sprzedaży w miesiącu, natomiast możliwe jest rozliczenie miesięczne w oparciu o miesięczne ewidencje nabycia i sprzedaży, co w dłuższym okresie daje taki sam efekt.

W związku z powyższym ostatecznie zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej opisanym przypadku przysługuje prawo do ustalania marży wg art. 120 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późniejszymi zmianami) i czy konieczna jest wówczas zgoda naczelnika urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, w przedmiotowej sprawie przysługuje prawo do ustalenia marży, w celu rozliczenia podatku, w oparciu o art. 120 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług i jest wówczas wymagana zgoda naczelnika urzędu skarbowego. Wskazał Pan, iż z art. 120 ust. 10 ustawy wynika, że ust. 5 tegoż artykułu jest poszerzony i dotyczy również towarów wymienionych w ust. 4 tego artykułu, a zatem także towarów używanych, a nie tylko artykułów kolekcjonerskich. Gdyby tak nie było, to w ust. 10 nie użyto by słów „ust. 4 i 5”, lecz tylko słów „ust. 4”, ponieważ w ust. 4 są również wymienione artykułu kolekcjonerskie. Wskazał Pan, iż jest zdania, że ustawodawca w ust. 10 celowo rozszerzył ust. 5 o artykuły wymienione w ust. 4, aby dać możliwość łatwiejszego obliczania marży także pozostałym podatnikom nabywającym i sprzedającym artykuły, których rodzaj i specyfika dostaw czynią określenie marży podobnie skomplikowanym, jak w przypadku artykułów kolekcjonerskich. Książki używane – w Pana ocenie - są artykułami o takiej specyfice, która z pewnością czyni ustalenie marży skomplikowanym. Są to bowiem artykuły bardzo różnorodne i każda o różnym stopniu zużycia i różnej przydatności. Stwierdził Pan, że rejestrowanie każdego egzemplarza przy nabyciu, a następnie także przy sprzedaży, aby określić koszt nabycia dotyczący sprzedanych książek w danym okresie jest wręcz niemożliwe, ze względu na ogromną pracochłonność, która z kolei pozbawiłaby sensu prowadzenie działalności w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków zostały uregulowane w rozdziale 4, działu XII tej ustawy.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się:

1. znaczki pocztowe lub skarbowe, stemple pocztowe, koperty pierwszego obiegu, ostemplowane materiały piśmienne i im podobne, ofrankowane, a jeżeli nieofrankowane, to uznane za nieważne i nieprzeznaczone do użytku jako ważne środki płatnicze (CN 9704 00 00),
2. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Zgodnie z ust. 1 pkt 4 tego artykułu, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Stosowanie do brzmienia ust. 4 powołanego wyżej artykułu, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym (art. 120 ust. 5).

W myśl art. 120 ust. 10, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z powyższego uregulowania wynika, że podstawowym warunkiem opodatkowania dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków według systemu „VAT-marża” jest uprzednie ich nabycie od podmiotu spełniającego wskazane wyżej kryteria.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność w zakresie sprzedaży książek używanych, głównie podręczników szkolnych. Nabywa je Pan od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Dowodami nabycia są umowy kupna-sprzedaży, zawierające ogólne kwoty nabycia od poszczególnych osób. W celu obliczenia podatku od towarów i usług prowadzi Pan miesięczną ewidencję tych umów. Prowadzi Pan również oddzielną ewidencję nabycia towarów i usług niehandlowych, które stanowią koszty działalności firmy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że do określenia marży przy sprzedaży książek używanych nie może Pan stosować rozwiązania przewidzianego w art. 120 ust. 5 ustawy, który umożliwia, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczanie marży jako różnicy pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich. Skoro nie dokonuje Pan dostaw przedmiotów kolekcjonerskich, to w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis.

Wbrew Pana twierdzeniu, z brzmienia art. 120 ust. 10 ustawy nie wynika, by ust. 5 tego artykułu odnosił się również do towarów wymienionych w ust. 4 tego artykułu, a więc towarów używanych. Regulacja ust. 10 tego artykułu określa jedynie kategorie podmiotów, od których nabycie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, uprawnia podatnika dokonującego dostawy, do opodatkowania jej według systemu „VAT-marża”.

Należy podkreślić, że okoliczność, iż książki używane są artykułami o takiej specyfice, która czyni ustalenie marży skomplikowanym, nie jest przesłanką wystarczającą do tego, aby zastosować regulację art. 120 ust. 5 ustawy.

W konsekwencji powyższego, o ile dokonując sprzedaży korzysta Pan z procedury „VAT-marża”, to winien Pan stosować art. 120 ust. 4, stanowiący o tym, iż marżą jest różnicą między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (t.j. kwotą za jaką nabył Pan daną książkę używaną), pomniejszoną o kwotę podatku. W takim przypadku zgoda naczelnika urzędu skarbowego nie jest wymagana.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 - 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.