INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2011 r. (data wpływu 04.07.2011 r.), uzupełnionym w dniu 16.09.2011 r. (data wpływu 21.09.2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu podatkowego z dnia 09.09.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 15.09.2011 r. (data wpływu 21.09.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 09.09.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna zajmuje się hurtową sprzedażą paliw płynnych. W ramach prowadzonej działalności sprzedaje także produkty chemiczne, używane w transporcie drogowym, takie jak AdBlue. Produkt ten jest 32,5% roztworem mocznika. Substancja ta jest źródłem amoniaku i znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla, powodując redukcję tlenków azotu w spalinach samochodów ciężarowych. Może być też stosowana jako nawóz, ale ze względu na wysoką czystość, a w konsekwencji tego wyższą cenę, jest wyłącznie stosowana do oczyszczania spalin. Produkt ten zawiera 46,6% azotu w suchej masie. Według informacji otrzymanej od producentów, towar ten jest sklasyfikowany w grupowaniu 20.15.31.0 — zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U.08.207.1293).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla towaru o nazwie handlowej AdBlue (32,5% roztworu mocznika), a sklasyfikowanego w PKWiU jako ex 20.15.3 Spółka ma prawo przy sprzedaży stosować obniżoną do 8% stawkę podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 i załącznika nr 3 poz. 59 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.04.54.535)...

Roztwór mocznika o stężeniu 32,5%, zawierający 46,6% azotu w suchej masie, o nazwie handlowej AdBlue, powinien być opodatkowany obniżoną 8% stawką VAT przewidzianą dla towarów o symbolu PKWiU 20.15.3, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nawet wtedy, gdy nie jest stosowany jako nawóz. W poz. 59 załącznika nr 3 do ustawy jako jedyne wyłączenie z preferencyjnie opodatkowanego grupowania 20.15.3 jest wymieniony cyjanoamid wapnia.

Według zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz wskazanego sposobu zaliczania produktów do poszczególnych grupowań:

„Pkt 7.3 Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. W przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent może zwrócić się o pomoc do właściwego terytorialnie urzędu statystycznego lub Głównego Urzędu Statystycznego. Również do tych jednostek należy zwracać się w przypadkach sporów wynikłych w tym zakresie między producentami a organami państwowymi względnie innymi, zainteresowanymi jednostkami (por. pkt 8).”

Producent towaru dystrybuowanego przez Spółkę jednoznacznie wskazuje jako prawidłowe zaklasyfikowanie towaru do grupowania PKWiU 20.15.3, uzyskał też potwierdzenie klasyfikacji w opinii Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stanowisko wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w indywidualnej interpretacji nr IPPP3/443-1115/10-2/Kr z dnia 7 lutego 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, w której znajdujemy stwierdzenie :

„Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, w szczególności wskazaną klasyfikację stosowaną przez Spółkę do wyrobów będących przedmiotem zapytania, stwierdzić należy, że sprzedaż opisanych produktów, mieszczących się w grupowaniu 24.15.30-13.00 PKWiU —jako wymienionych pod pozycją 56 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług — podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%. Z wniosku nie wynika bowiem, aby wyroby te znajdowały się w wyłączeniach z przedmiotowej preferencji podatkowej.”

Stanowisko to zostało potwierdzone także w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2011 r. nr ITPP3/443-17/11 -2/IB, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, wydanej dla kontrahenta naszej Spółki.

Cytowana jako pierwsza interpretacja indywidualna wydana została pod rządami przepisów prawa przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 226, poz. 1476), gdzie nastąpiło przyjęcie do stosowania — przy identyfikowaniu towarów i usług dla potrzeb obrotów krajowych, w zakresie w jakim ustawa powołuje się do takiego identyfikowania — PKWiU z 2008 r. (rozporządzenie rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zmianie uległy również stawki podatku od towarów i usług wprowadzone ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacja ustawy budżetowej (Dz. U. nr 238, poz. 1578).

Zmiana PKWiU z 24.15.30 na 20.15.3 nie ma jednak wpływu na preferencje w opodatkowaniu. Nową stawką podatkową jest 8%, ponieważ PKWiU ex 20.15.3 wymienione jest w załączniku nr 3 poz. 59 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług po zmianach obowiązujących w 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. I tak, w świetle regulacji przepisu art. 41 ust. 2 ustawy stawka podatku dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją 59 znajdują się produkty sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 20.15.3 „Nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia”.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje produkty chemiczne używane w transporcie drogowym, takie jak AdBlue – 32.5% roztwór mocznika. Substancja ta jest źródłem amoniaku i znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla powodując redukcję tlenków azotu w spalinach samochodów ciężarowych. Może być też stosowana jako nawóz, ale ze względu na wysoką cenę jest wyłącznie stosowana do ww. celów. Produkt ten zawiera 46,6% azotu w suchej masie. Towar ten jest sklasyfikowany w PKWiU 2008 w grupowaniu 20.15.31.0.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, iż sprzedaż opisanego towaru o nazwie handlowej ADBlue (32,5% roztwór mocznika) sklasyfikowanego w PKWiU 2008 jako ex 20.15.31.0 podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Wykluczeniu z powyższego prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku podlega jedynie cyjanamid wapnia.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego. Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.