INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanej z Urzędu Pracy oraz możliwości zaliczenia wydatków sfinansowanych z dotacji do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanej z Urzędu Pracy oraz możliwości zaliczenia wydatków sfinansowanych z dotacji do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 grudnia 2010 roku została podpisana przez Wnioskodawczynię umowa w sprawie przyznania jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej (dalej jako „Umowa”) w ramach projektu pt. „Z podniesioną głową zrób karierę zawodową” poddziałanie 6.1.3 w oparciu o Program Operacyjny współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz.415 ze zm.) oraz Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2009 r. Nr 62, poz. 51 2 z późn. zm.). Zatem zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Wnioskodawczyni otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowe środki na podjęcie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Środki w kwocie brutto 18.000 zł przeznaczone na określone w Umowie wydatki wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w dniu 14 grudnia 2010 roku. Przyznane środki stanowią pomoc de minimis. Zgodnie z zapisami Umowy Wnioskodawczyni została zobowiązana do wydatkowania przyznanych ww. środków na określone w Umowie urządzenia, oprogramowania (LEX, Microsoft Office, Windows, antywirus) materiały biurowe, pomoce naukowe z zastrzeżeniem, że wydatki muszą zostać poniesione w okresie od dnia zawarcia umowy do 30 dni od dnia podjęcia działalności gospodarczej, zgodnie z przeznaczeniem. Zatem Umowa przewiduje, że zakupy na potrzeby działalności gospodarczej mogą być dokonane przez dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej jak i po jej rozpoczęciu (w określonym terminie).

W dniu 1 lutego 2011 roku Wnioskodawczyni podjęła działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod symbolem PKD 69.20 Z „działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe”, przed tym dniem natomiast dokonała częściowych zakupów ze środków uzyskanych na podstawie Umowy, tzn. licencja na oprogramowanie LEX (dnia 29 grudnia 2010 roku) w wartości netto przekraczającej 3.500 zł, jednak o przewidywanym okresie używania dokładnie na rok czasu. Pozostałe zakupy zostały dokonane po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Zakupy zostały dokonane (poza wskazanym oprogramowaniem) w miesiącu lutym 2011 r., co dokumentują stosowane faktury VAT. Wydatki z jednorazowych środków zostały zaakceptowane i rozliczone przez Powiatowy Urząd Pracy.

Wartość netto nabytych przez Wnioskodawczynię urządzeń oraz licencji (poza oprogramowaniem LEX) z jednorazowych środków nie przekroczyła 3.500 zł. Zatem nie spełniają te wydatki definicji środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawczyni nie wprowadziła zakupionych przedmiotów do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Pismem z dnia 03.10.2011 r. (data wpływu 03.10.2011 r.) Wnioskodawczyni poinformowała, iż prowadzi ewidencję księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów stosując kasową (uproszczoną) metodę rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Ponadto Wnioskodawczyni uiściła brakującą opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana dotacja stanowi przychód podatkowy Wnioskodawczyni, zwolniony z podatku na podstawie art. 121 ust. 1 pkt 121 Ustawy PIT...
2. Czy wskazane w stanie faktycznym towary (wyposażenie) oraz licencje sfinansowane z dotacji, stanowią koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 22 ust. 1 Ustawy PIT...
3. Skoro licencja LEX została nabyta do używania, o przewidywanym okresie nie przekraczającym roku i tym, samym nie spełnia definicji wartości niematerialnej i prawnej wyrażonej w art. 22b ust. 1 Ustawy PIT, będzie również stanowiła dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu, mimo, że koszt na nabycie licencji został dokonany przed rozpoczęciem działalności gospodarczej...
4. Czy koszty poniesione na nabycie określonych w Umowie z Powiatowym Urzędem Pracy towarów i usług stanowią koszty pośrednie i powinny zostać rozliczone w momencie ich poniesienia...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1, 2 i 3. W zakresie pytania oznaczonego nr 4 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana dotacja stanowi przychód podatkowy, zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 121 Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 14 ust 2 pkt 2 Ustawy PIT przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 121 Ustawy PlT wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. 2008 r. Nr 69 poz. 415 ze zm.). W myśl tego przepisu starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności (...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową pomoc finansową z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą od dnia 1 lutego 2011 r. a za przyznane środki zakupiła wskazane w Umowie towary i usługi. Z tym, że licencja na oprogramowanie LEX została zakupiona po otrzymaniu jednorazowych środków jednak przed rozpoczęciem działalności. Reszta zakupów dokonana została po dniu 1 lutego 2011. W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż otrzymane przez Wnioskodawczynię środki z Funduszu Pracy przeznaczone na zakup wyposażenia i usług określonych w Umowie stanowią przychód z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 Ustawy PIT. Zatem Wnioskodawczyni nie miała obowiązku wykazywania zwolnionego przychodu w zeznaniu rocznym za 2010 r.

Tak Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 maja 2011 r. ILPB1/415- 132/11-2/TW.

Ad. 2 i 3

Zdaniem Wnioskodawczyni wskazane w stanie faktycznym towary oraz licencje sfinansowane ze środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej, stanowią koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawczyni. Jednocześnie wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na zakup licencji ze środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej przed jej rozpoczęciem stanowi dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu. Poniesienie wydatku w sposób pośredni wpływa bowiem na wysokość przychodu Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 Ustawy PIT nie uważa się za koszty podatkowe wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 47a 47c 47d 116 122 129 136 i 137 Ustawodawca nie wyłączył z kosztów natomiast wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 Ustawy PIT, co oznacza iż wydatki sfinansowane z takiej dotacji mogą stanowić koszty podatkowe, o ile zostaną spełnione ww. warunki określone w art. 22 ust. 1 Ustawy PIT. Ponadto, z katalogu kosztów zostały wyłączone odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie ( art. 23 ust.1 pkt 45 Ustawy PIT).

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g nie przekracza 3.500 zł wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego wartość wszystkich zakupów (towary, licencje) nabytych na podstawie Umowy nie przekraczała 3.500 zł z wyjątkiem zakupu usługi licencji na LEX.

Zgodnie bowiem z art. 22b ust 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r.Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych zwiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższej cytowanego przepisu wynika, że amortyzacji podlegają m.in. licencje, jeżeli przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż rok. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż licencja zakupiona przez wnioskodawczynię będzie wykorzystywana przez Nią w działalności gospodarczej dokładnie przez rok czasu (na taki okres została zamówiona licencja).

Ponadto powyżej cytowane przepisy Ustawy PIT wprost nie wymieniają wydatku poniesionego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej jako niestanowiącego kosztu uzyskania przychodu, wydatek ten, jeżeli podatnik wykaże związek pomiędzy jego poniesieniem a osiągniętym przychodem - może stanowić koszt uzyskania przychodu. Jest to zasada, która odnosi się ogólnie do wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Warto dodać, że ustawodawca nie wprowadził w Ustawie PIT rozróżnienia na koszty, które zostały poniesione przed formalnym rozpoczęciem działalności, i koszty poniesione potem. Licencja została zakupiona ze środków przyznanych na rozpoczęcie działalności gospodarczych na podstawie Umowy z Powiatowym Urzędem Pracy. Przedmiotowa Umowa stanowi również, iż środki mogą zostać wydane przed planowanym rozpoczęciem działalności.

Przedmiotowa licencja nie spełnia definicji wartości niematerialnej i prawnej wyrażonej w art. 22b ust. 1 Ustawy PIT i w konsekwencji będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu, mimo, że koszt na nabycie licencji został dokonany przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. W tym miejscu należy zauważyć, iż podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 22 ust 1 Ustawy PIT, stosownie do którego, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni, bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 Ustawy PIT. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

W konsekwencji powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, skoro wskazane w stanie faktycznym towary i usługi, sfinansowane z dotacji przyznanej na podjęcie działalności gospodarczej, nie stanowią środków trwałych ani WNiP (wartość netto poszczególnych towarów/licencji nie przekracza 3.500 zł; przewidywany czas używania licencji równy rok) podlegających amortyzacji, związane z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą oraz są poniesione w celu osiągania przez Nią przychodów, będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Takie stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji z dnia 2 maja 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nr ILPB1/415-132/11-3/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca błędnie powołał w sprawie art. 121 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczynię w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.