Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-684/11-4/AJ
z 15 września 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB2/415-684/11-4/AJ
Data
2011.09.15



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Nieograniczony obowiązek podatkowy


Słowa kluczowe
Niemcy
nieograniczony obowiązek podatkowy
podatek dochodowy od osób fizycznych
renta


Istota interpretacji
1. Czy polski bank słusznie pobrał zaliczkę od renty wypłaconej przez Niemcy?
2. Czy Zainteresowany powinien sporządzić korekty do PIT-36 za okres 2006-2010 r.?
3. Kto powinien: Skarb Państwa czy Wnioskodawca odprowadzić podatek do Niemiec?
4. Czy Niemcy słusznie dopominają się o podatek od renty otrzymywanej przez Wnioskodawcę?



Wniosek ORD-IN 473 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Niemiec - jest:

  • prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1 i nr 2,
  • nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 3.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Niemiec.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 września 2011 r. nr ILPB2/415-684/11-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 września 2011 r., (skutecznie doręczono dnia 9 września 2011 r.), zaś w dniu 14 września 2011 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 13 września 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2005 roku ZUS wystawił orzeczenie o niepełnosprawności z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W latach 1990-1994 Zainteresowany świadczył pracę u niemieckiego podmiotu na podstawie umowy o pracę. Po przejściu na rentę - 2005 roku - Wnioskodawca wystosował pismo do Niemiec z prośbą o naliczenie świadczenia rentowego wynikającego z przepracowanego okresu w Niemczech.

W dniu 22 września 2005 r. Wnioskodawca otrzymał od Krajowego Zakładu Ubezpieczeniowego Berlin decyzję rentową, z przyznaniem renty starczej dla osób ciężko upośledzonych. Renta rozpoczyna swój bieg z dniem 1 stycznia 2005 r.

Ww. świadczenie KZU-Berlin wypłaca dwa razy do roku na konto bankowe Zainteresowanego w Polsce. Od 2006 roku ww. bank za poszczególne lata tj. od 2006 do 2010 r. wystawił PIT -11 i pobrał podatek. Z uzyskanego przychodu i renty wypłaconej przez ZUS Wnioskodawca składa do urzędu skarbowego zeznania PIT-36 z załącznikiem Z. G.

W dniu 19 stycznia 2011 r. Zainteresowany otrzymał z Niemiec formularze EU/EWR do wypełnienia, z informacją, iż polski bank niesłusznie pobrał zaliczkę na podatek za lata 2006-2010 od przyznanej przez Niemcy renty.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż renta, która została Mu przyznana przez państwo niemieckie jest świadczeniem wypłacanym przez Krajowy Zakład Ubezpieczeń – jest świadczeniem wypłacanym z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego. Wnioskodawca poinformował również, iż renta ta traktowana jest w Polsce jako lata pracy – uzupełnienie do stażu pracy, dzięki któremu Zainteresowany przeszedł w Polsce na zasłużoną emeryturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Polski bank słusznie pobrał zaliczkę od renty wypłacanej przez Niemcy...
  2. Czy Zainteresowany powinien sporządzić korekty do PIT-36 za okres 2006-2010 r....
  3. Kto powinien: Skarb Państwa czy Wnioskodawca odprowadzić podatek do Niemiec...
  4. Czy Niemcy słusznie dopominają się podatku od otrzymywanej przez Zainteresowanego renty...


Zdaniem Wnioskodawcy, bank polski niesłusznie opodatkował otrzymywane świadczenie, winno zrobić to państwo niemieckie, aby uniknąć podwójnego opodatkowania.

Zainteresowany uważa również, iż skarb państwa powinien oddać Niemcom zaliczkę na podatek, a Wnioskodawca powinien sporządzić korekty z wykazaniem zaliczki na podatek w wysokości „0” zł.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1-3. Natomiast w zakresie pytania nr 4 w dniu 15 września 2011 r. zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB2/415-684/11-5/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  • prawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 1 i nr 2,
  • nieprawidłowe - w odniesieniu do pytania nr 3.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca wskazał, iż otrzymywane przez Niego świadczenie jest rentą wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż otrzymywana przez Wnioskodawcę renta jako świadczenie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W takiej sytuacji bank w Polsce nie powinien od tych należności pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ustosunkowując się natomiast do kwestii złożenia przez Wnioskodawcę korekty zeznania podatkowego za lata 2006-2010 wskazać należy, że zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę:

  1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
  2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
  3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
  4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.


W myśl art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazać trzeba także, że wniosek o stwierdzenie nadpłaty składa się do Naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

Zatem należy stwierdzić, iż w przypadku opodatkowania w Polsce – w latach 2006-2010 - renty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego, Wnioskodawca ma prawo złożyć we właściwym urzędzie skarbowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wraz z korektami zeznań rocznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii zawartej w pytaniu nr 3, a więc tego kto powinien odprowadzić podatek do Niemiec, wskazać należy, iż przepisy wspomnianej wyżej umowy międzynarodowej przyznają prawo do opodatkowania przedmiotowej renty tylko państwu niemieckiemu. Jednak to wewnętrzne przepisy podatkowe tego państwa decydują czy w konkretnym przypadku zachodzi obowiązek opodatkowania danego świadczeniaw Niemczech, czy też nie.

Wobec tego w sytuacji gdy prawo niemieckie przewiduje obowiązek zapłaty podatku od otrzymanej przez Zainteresowanego renty, to nie na Skarbie Państwa a na Wnioskodawcy jako podatniku (osobie otrzymującej świadczenie) spoczywa ciężar zapłaty podatku.

Podkreślenia wymaga, że dokument dołączony do wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres:, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj