INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2011r. (data wpływu 5 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2011r. (data wpływu 1 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy wystawianiu faktur dokumentujących otrzymane opłaty konferencyjne, gdy przy ich kalkulacji zostały uwzględnione dodatkowe koszty:

• w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od studentów – jest prawidłowe,
• w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, a także przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2011r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 29 kwietnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy wystawianiu faktur dokumentujących otrzymane opłaty konferencyjne, gdy przy ich kalkulacji zostały uwzględnione dodatkowe w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od studentów, pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, a także przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 lipca 2011r. (data wpływu 1 sierpnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-752/11/AL z dnia 19 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

„X” jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako uczelnia publiczna „X” podlega pod ustawę z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164 poz. 1365 ze zm.).

Art. 13 ww. ustawy zawiera katalog podstawowych zadań uczelni, do których należą między innymi:

• kształcenie i promowanie kadr naukowych;
• upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
• kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy.
  
  

Ponadto, stosownie do zapisu art. 111 powołanej ustawy, pracownicy dydaktyczni zobowiązani są do kształcenia i wychowywania studentów, podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i uczestniczenia w pracach organizacyjnych uczelni. Pracownicy naukowi zobowiązani są również do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, rozwijania twórczości naukowej albo artystycznej. Regulacje zawarte w art. 111 nakładają na nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego obowiązek kształcenia kardy naukowej.

W ramach działalności statutowej, w związku z zadaniami narzuconymi przez ustawodawcę w powołanej ustawie, Wnioskodawca organizuje konferencje naukowe. Konferencje adresowane są przede wszystkim do pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, studentów, a także zainteresowanych daną dziedziną wiedzy przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych itp. Tematy konferencji są ściśle powiązane z kierunkiem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności naukowej i dydaktycznej. Program konferencji obejmuje odczyty, wykłady, publiczne dyskusje. Celem organizowanych konferencji jest wymiana szeroko pojętej myśli naukowej. Bezpośrednie kontakty uczestników sprzyjają szybkiej wymianie informacji oraz doświadczeń naukowych, poglądów i osiągnięć. Pozwalają ich uczestnikom na zdobycie, pogłębienie wiedzy z danej dziedziny, a co się z tym wiąże wpływają na podnoszenie kwalifikacji pracowników naukowo-dydaktycznych i studentów.

Konferencje odbywają się zwykle poza siedzibą „X”.

Od uczestników pobierane są opłaty, których wysokość ustalana jest na podstawie wstępnej kalkulacji kosztów zakupu usług z zewnątrz. Należą do nich: koszty wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek itp.

W przypadku konferencji, której adresatami są przede wszystkim pracownicy naukowi uczelni wyższych, kalkulując wysokość opłaty konferencyjnej zwykle bierze się również pod uwagę koszty związane z przygotowaniem i drukiem publikacji pokonferencyjnej zawierającej streszczenia wygłoszonych referatów. Pracownicy naukowi uczelni wyższych są bowiem zobowiązani do dokumentowania swojego dorobku naukowego, co jest weryfikowane na podstawie opublikowanych artykułów, referatów itp.

Stosownie do zapisu art. 16 Ustawy z dnia 14 marca 2003r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003r. Nr 65, poz. 595 ze zm.) jednym z warunków dopuszczenia do przewodu habilitacyjnego osoby, która posiada stopień naukowy doktora, jest uzyskanie znacznego dorobku naukowego. Z uwagi na rolę, jaką odgrywa udokumentowany dorobek naukowy przy nadawaniu kolejnych stopni naukowych, zdarzają się sytuacje, w których pracownicy naukowi z innych uczelni, nie mogąc wziąć udziału w organizowanej konferencji, przesyłają jedynie referat do opublikowania w materiałach pokonferencyjnych. W takich przypadkach również pobierana jest opłata. Kalkuluje się ją w oparciu o koszty honorarium, opracowania redakcyjnego wraz z korektą składu, druku itp.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lipca 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż głównym celem organizowanych przez niego konferencji jest upowszechnianie najnowszych wyników badań naukowych, wymiana informacji, myśli, doświadczeń i poglądów w celu zapewnienia postępu nauki i rozwoju dydaktyki, wsparcie dla współpracy sfery nauki i sfery gospodarczej. Są to cele mieszczące się w podstawowych zadaniach, do wypełniania których uczelnie wyższe zostały zobowiązane ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym. Organizacja konferencji umożliwia realizację ustawowych zadań - kształcenia i promowania kadr naukowych i dydaktycznych. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „kształcenia”.

Zgodnie z definicją zawartą w Wikipedii „kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania jak i uczenia się. Pojęcie kształcenia często utożsamia się z formalnym kształceniem w instytucji systemu szkolnictwa. W szerszym rozumieniu, obejmuje ono także kształcenie nieformalne, mające źródło w codziennych doświadczeniach, rodzinnych, kontaktach z rówieśnikami i informacjami pochodzącymi z mass mediów.”

Proces kształcenia jest głównym celem organizowanych konferencji. Stanowiące element kalkulacyjny opłat konferencyjnych usługi dodatkowe (noclegi, gastronomia, publikacja referatu itp.) mają charakter pomocniczy i nie stanowią celu same w sobie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT Uczelnia powinna zastosować przy wystawianiu faktur dokumentujących otrzymane opłaty konferencyjne, przy założeniu, że przy ich kalkulacji zostały uwzględnione między innymi koszty noclegów, czy też koszty związane z przygotowaniem i drukiem publikacji pokonferencyjnej...

Zdaniem Wnioskodawcy ustawodawca w nowelizacji do ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. wprowadził do art. 43 ust. 1 pkt 26 zapis, w myśl którego zwolnione z podatku VAT są usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe ...oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Organizowane przez Uczelnię konferencje, mające na celu wymianę doświadczeń naukowych i poglądów, których tematyka związana jest z prowadzoną na Uczelni działalnością naukową i dydaktyczną, umożliwiają poszerzenie wiedzy z danej dziedziny, a tym samym wpływają na podnoszenie kwalifikacji jej uczestników. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż jako usługi ściśle związane z kształceniem, powinny korzystać ze zwolnienia na mocy powołanego zapisu ustawy.

Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż bez względu na fakt, iż opłaty konferencyjne obejmują zwykle również koszty wyżywienia, noclegu czy też wydania publikacji pokonferencyjnej, usługą zasadniczą jest udział w konferencji. Koszty noclegu, wyżywienia, wydania publikacji itp., jako niestanowiące celu samego w sobie i nierozerwalnie związane z usługą główną (udziałem w konferencji) nie powinny być wykazywane odrębnie na fakturze. Wnioskodawca uważa, iż otrzymane opłaty od uczestników konferencji powinniśmy wykazywać na fakturze w jednej pozycji (udział w konferencji), stosując zwolnienie zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za –

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku przy wystawianiu faktur dokumentujących otrzymane opłaty konferencyjne, gdy przy ich kalkulacji zostały uwzględnione dodatkowe koszty, w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od studentów,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku przy wystawianiu faktur dokumentujących otrzymane opłaty konferencyjne, gdy przy ich kalkulacji zostały uwzględnione dodatkowe koszty, w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, a także przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub do podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe … oraz jednostki badawczo -rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe … oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy korzystać mogą uczelnie, jednostki naukowe ...oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Wskazany przepis art. 43 ust. 17 od dnia 1 kwietnia 2011r. na mocy art. 1 pkt 13 lit. d ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) otrzymał brzmienie: „zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia”.
   
   

Natomiast od dnia 1 kwietnia 2011r. mocą art. 1 pkt 13 lit. e ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach, został wprowadzony w życie przepis art. 43 ust. 17a, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zgodnie z przepisem art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006 nr 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega kształcenie dzieci i młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznawane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest uczelnią publiczną, działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164 poz. 1365 ze zm.).

Art. 13 ww. ustawy zawiera katalog podstawowych zadań uczelni, do których należą między innymi:

• kształcenie i promowanie kadr naukowych;
• upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
• kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy.
  
  

Ponadto, stosownie do zapisu art. 111 powołanej ustawy, pracownicy dydaktyczni zobowiązani są do kształcenia i wychowywania studentów, podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i uczestniczenia w pracach organizacyjnych uczelni. Pracownicy naukowi zobowiązani są również do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, rozwijania twórczości naukowej albo artystycznej. Regulacje zawarte w art. 111 nakładają na nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego obowiązek kształcenia kardy naukowej.

W ramach działalności statutowej, w związku z zadaniami narzuconymi przez ustawodawcę w powołanej ustawie, Wnioskodawca organizuje konferencje naukowe. Konferencje adresowane są przede wszystkim do pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, studentów, a także zainteresowanych daną dziedziną wiedzy przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych itp. Tematy konferencji są ściśle powiązane z kierunkiem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności naukowej i dydaktycznej. Program konferencji obejmuje odczyty, wykłady, publiczne dyskusje.

Celem organizowanych konferencji jest wymiana szeroko pojętej myśli naukowej. Bezpośrednie kontakty uczestników sprzyjają szybkiej wymianie informacji oraz doświadczeń naukowych, poglądów i osiągnięć. Pozwalają ich uczestnikom na zdobycie, pogłębienie wiedzy z danej dziedziny, a co się z tym wiąże wpływają na podnoszenie kwalifikacji pracowników naukowo-dydaktycznych i studentów.

Konferencje odbywają się zwykle poza siedzibą „X”.

Od uczestników pobierane są opłaty, których wysokość ustalana jest na podstawie wstępnej kalkulacji kosztów zakupu usług z zewnątrz. Należą do nich: koszty wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek itp.

Proces kształcenia jest głównym celem organizowanych konferencji. Stanowiące element kalkulacyjny opłat konferencyjnych usługi dodatkowe (noclegi, gastronomia, publikacja referatu itp.) mają charakter pomocniczy i nie stanowią celu same w sobie.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej brak jest definicji „kształcenia”. Posiłkując się Wolną Encyklopedią Internetową (Wikipedia), należy wskazać, że kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się. Pojęcie kształcenie często utożsamia się z formalnym kształceniem w instytucjach systemu szkolnictwa. W szerszym rozumieniu, obejmuje ono także kształcenie nieformalne, mające źródło w codziennych doświadczeniach, kontaktach z rówieśnikami i informacjami pochodzącymi z mass mediów. Podkreśla się także znaczenie szeroko rozumianego kształcenia ustawicznego (uczenia się przez całe życie).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej;
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6. kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy;
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.
   
   

W świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w uczelni mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na to przez kogo dana usługa jest świadczona ale także na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia. Ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kształcenia. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez uczelnie, jednostki naukowe ...oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana.

Natomiast przepis § 13 ww. rozporządzenia poszerza zakres o świadczenie usług kształcenia inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, a więc inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Zatem, jeśli w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia (edukacyjna) ma zasadniczy udział, to organizacja takich konferencji przez uczelnie wyższą jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie wyżej przytoczonych przepisów.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, będący uczelnią wyższą organizuje konferencje naukowe, które adresowane są przede wszystkim do pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, studentów, a także zainteresowanych daną dziedziną wiedzy przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych, zaś tematy konferencji są ściśle powiązane z kierunkiem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności naukowej i dydaktycznej (program konferencji obejmuje odczyty, wykłady, publiczne dyskusje).

Od uczestników pobierane są opłaty za udział w konferencjach, których wysokość ustalana jest na podstawie wstępnej kalkulacji kosztów zakupu usług z zewnątrz. Należą do nich koszty: wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek, wydania publikacji pokonferencyjnej.

Proces kształcenia jest głównym celem organizowanych konferencji. Stanowiące element kalkulacyjny opłat konferencyjnych usługi dodatkowe (noclegi, gastronomia, publikacja referatu itp.) mają charakter pomocniczy i nie stanowią celu same w sobie.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeśli w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia ma zasadniczy udział, ich przeprowadzenie przez Uczelnię spełnia wymóg kształcenia innego niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy (a więc inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym) i korzysta od dnia 1 stycznia 2011r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia.

Zatem organizowane przez Wnioskodawcę konferencje (wraz z usługami dodatkowymi tj. wynajem sali konferencyjnej, transport, zakwaterowanie, wyżywienie, druk ulotek, wydania publikacji pokonferencyjnej koniecznymi do jej realizacji), których uczestnikami są pracownicy naukowi krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, a także przedstawiciele instytucji naukowych, badawczych, korzystać będą ze zwolnienia na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 19 cyt. rozporządzeń.

Zatem opłaty pobierane od ww. uczestników konferencji za uczestnictwo w tych konferencjach (zawierające w sobie również koszty wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek wydania publikacji pokonferencyjnej) będą tym samym podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 cyt. rozporządzeń.

Jednakże organizowane przez Wnioskodawcę konferencje (wraz z usługami dodatkowymi tj. wynajem sali konferencyjnej, transport, zakwaterowanie, wyżywienie, druk ulotek, wydania publikacji pokonferencyjnej koniecznymi do jej realizacji), których uczestnikami są studenci korzystać będą ze zwolnienia na podstawie przepisu 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, iż studenci będą uczestniczyć w organizowanych konferencjach w ramach studiów wyższych.

Tym samym opłaty pobierane od studentów za ich uczestnictwo w konferencjach (zawierające w sobie również koszty wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek wydania publikacji pokonferencyjnej) będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 marca 2011r.

w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Natomiast stosownie do postanowień § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom (…) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zatem w sytuacji gdy opłata za uczestnictwo w konferencji zawiera również dodatkowe koszty związane z organizacją konferencji tj. koszty: wynajmu sali konferencyjnej, transportu, zakwaterowania, wyżywienia, druku ulotek, wydania publikacji pokonferencyjnej, jako nierozerwalnie związane z organizacją konferencji winny zostać wykazane na fakturze VAT w jednej pozycji jako opłata za udział w konferencji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż opłaty od uczestników konferencji powinny być wykazywane na fakturze w jednej pozycji stosując zwolnienie zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT należało uznać za:

• prawidłowe - w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od studentów,
• nieprawidłowe - w przypadku opłat konferencyjnych pobieranych od pracowników naukowych krajowych i zagranicznych uczelni wyższych, a także przedstawicieli instytucji naukowych, badawczych.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.