INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT za usługi cateringowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT za usługi cateringowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem wyrobów z włókien naturalnych. Zatrudnia ok. 190 pracowników. Przed kilku laty Wnioskodawca borykał się z problemami wydajności, problemem kosztów produkcji. Problemy te w znaczny sposób wpływały na słaby wynik finansowy. Wnioskodawca próbował wprowadzić zmiany organizacyjne i funkcjonalne. Niestety decyzje podjęte przez Zarząd spowodowały, że podjęte procedury miały charakter administracyjny i nie spowodowały zwiększenia aktywności pracowników, a co za tym idzie nie przyniosły spodziewanych rezultatów w zakresie efektywności pracy w zakresie wykorzystania środków produkcji.

Szansę na osiągnięcie pozytywnych rezultatów w przedstawionym zakresie Wnioskodawca dostrzegł w sprawdzonych i realizowanych w wielu krajach technikach inżynierii procesowej takich jak: XXX.

Od kilku lat Wnioskodawca wdraża system XXX. Technika ta zakłada, że pracownik musi być świadomy, że od jego działania uzależnione są relacje międzystanowiskowe, międzywydziałowe i międzydziałowe, że to On ma wpływ na poprawę organizacji swojego stanowiska pracy, wydajności i efektywności pracy.

Pracodawca powinien dbać o to by stworzyć jak najlepsze warunki do pracy dla swoich pracowników, by poczuli, że oni także są ważną częścią firmy. Realizując to Spółka prowadzi wiele kursów, szkoleń, organizuje spotkania m.in. z Zarządem, Kierownikami Działów. Często też w spotkaniach uczestniczą akcjonariusze. Część spotkań, szkoleń jest organizowana przez podmioty zewnętrzne.

Spotkania takie mają przede wszystkim cele szkoleniowe, informacyjne, integracyjne. Spotkania takie odbywają się zarówno na terenie przedsiębiorstwa jak i poza nim. Udział pracowników w tych spotkaniach jest obowiązkowy. Spółka organizuje też spotkania o charakterze integracyjnym. Tu obecność nie jest obowiązkowa. Każdy z pracowników podejmuje decyzje o uczestnictwie w takim spotkaniu. Na spotkania integracyjnych zawsze poza częścią „rozrywkową” jest część informacyjna służąca przekazaniu informacji o osiągniętych sukcesach i planach na przyszłość. Wszystkie spotkania finansowane są ze środków obrotowych przedsiębiorstwa.

Wprowadzana od kilku lat technika TPM w przedsiębiorstwie przyniosła widoczne pozytywne rezultaty. W wyniku działań TPM udało się dotychczas bardzo istotnie zwiększyć wydajność pracy w Spółce. Zwiększone zostało zaangażowanie załogi w celu poszukiwania rozwiązań technologicznych i technicznych dla lepszego przebiegu procesów. Utrzymano poziom produkcji przy istotnym zmniejszeniu zatrudnienia. Udało się utrzymać konkurencyjność cenową wyrobów na rynkach międzynarodowych. Założenia podjęte przy decyzji o wprowadzeniu TPM zostały zrealizowane.

Jednym z elementów występujących w czasie organizowanych spotkań szkoleniowych, informacyjnych czy integracyjnych jest posiłek, z którego może skorzystać każdy z pracowników. W czasie spotkań na terenie przedsiębiorstwa często Wnioskodawca zamawia usługę cateringową. Często również, a szczególnie gdy spotkania są poza siedzibą firmy Zainteresowany zleca ich organizację firmie zewnętrznej. Wówczas poza podstawowym przedmiotem spotkania, korzystają również z usługi gastronomicznej, przy czym podkreśleniu wymaga fakt, że usługa ta jest elementem składowym kompleksowej usługi organizacji imprezy czy też spotkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od towarów i usług zawarty w fakturach VAT za usługi cateringowe otrzymane przez Spółkę podlega odliczeniu w świetle treści ustawy obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z nowo wprowadzonym art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności opodatkowanych, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Użyty przez ustawodawcę wyraz „jeżeli” oznacza że PKWiU stosuje się obecnie jedynie w określonych w tym przepisie sytuacjach. Zdaniem Wnioskodawcy mimo nowego brzmienia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dalej będzie można odliczać podatek VAT od usług cateringowych.

Stanowisko Spółka opiera na treści art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy o VAT, który mówi o tym, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia usług gastronomicznych. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego" PWN gastronomią nazywamy działalność produkcyjno-usługową, obejmującą prowadzenie restauracji, barów itp. oraz sztukę przyrządzania potraw.

Cateringiem natomiast jest usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. Znaczenie leksykalne tych słów się nie pokrywa, co oznacza, iż ustawodawca nie może traktować tych usług, jako tych samych, lub też jeżeli chciałby to zrobić, to powinien stworzyć w ustawie definicję pojęcia usług gastronomicznych.

Takie definicje jednak w ustawie o VAT nie znajdziemy. Jeżeli posiłkowo (z uwagi na brzmienie art. 5a ustawy o VAT) Spółka odwoła się do nowego brzmienie PKWiU, gdzie nastąpiła zmiana klasyfikacji - usługi cateringowe zostały włączone do podgrupy 56.2 „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)" i pozostałe usługi gastronomiczne".

Taka treść PKWiU wskazywałaby, że art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT dotyczyłaby także usług cateringowych. Lecz przecież usługi cateringowe sklasyfikowane są w odrębnych podgrupach 56.21.1,56.21.11 oraz 56.21.19, a usługi gastronomiczne stanowią dalej odrębną kategorię „pozostałe usługi gastronomiczne" i rozpoczynają się od numerów 56.29.

Połączenie w jedną grupę nie oznacza automatycznego włączeniu usługi cateringu do gastronomii, bowiem w poprzednich PKWiU cały dział 55 (PKWiU 2004) oraz (PKWiU 1997) nazywał się „Usługi hotelarskie i gastronomiczne".

I jeszcze rzecz najważniejsza, związana z wyrażoną w przepisach wspólnotowych tzw. klauzulą stand-still, tzn. zasadą niepogarszania sytuacji prawnej podatnika, (jeśli chodzi o zakres prawa do odliczania) poprzez wejście nowych przepisów. Oznacza ona, że zakres prawa do odliczeń nie może zostać pomniejszony od dnia wejścia w życie Dyrektywy (czyli w przypadku Polski - od dnia 1 maja 2004 r.). Nie mogą zatem - zgodnie z prawem wspólnotowym być wprowadzone nowe (nie istniejące wcześniej) ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Ponadto, stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, odliczenie VAT naliczonego nie przysługuje w odniesieniu do nabywanych usług gastronomicznych i noclegowych.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest producentem wyrobów z włókien naturalnych. Zatrudnia ok. 190 pracowników.

Od kilku lat Wnioskodawca wdraża system XXX Technika ta zakłada, że pracownik musi być świadomy, że od jego działania uzależnione są relacje międzystanowiskowe, międzywydziałowe i międzydziałowe, że to On ma wpływ na poprawę organizacji swojego stanowiska pracy, wydajności i efektywności pracy.

Pracodawca powinien dbać o to by stworzyć jak najlepsze warunki do pracy dla swoich pracowników, by poczuli, że oni także są ważną częścią firmy. Realizując to Spółka prowadzi wiele kursów, szkoleń, organizuje spotkania m.in. z Zarządem, Kierownikami Działów. Często też w spotkaniach uczestniczą akcjonariusze. Część spotkań, szkoleń jest organizowana przez podmioty zewnętrzne.

Spotkania takie mają przede wszystkim cele szkoleniowe, informacyjne, integracyjne. Spotkania takie odbywają się zarówno na terenie przedsiębiorstwa jak i poza nim. Udział pracowników w tych spotkaniach jest obowiązkowy. Spółka organizuje też spotkania o charakterze integracyjnym. Tu obecność nie jest obowiązkowa. Każdy z pracowników podejmuje decyzje o uczestnictwie w takim spotkaniu. Na spotkania integracyjnych zawsze poza częścią „rozrywkową” jest część informacyjna służąca przekazaniu informacji o osiągniętych sukcesach i planach na przyszłość. Wszystkie spotkania finansowane są ze środków obrotowych przedsiębiorstwa.

Wprowadzana od kilku lat technika w przedsiębiorstwie przyniosła widoczne pozytywne rezultaty. W wyniku działań udało się dotychczas bardzo istotnie zwiększyć wydajność pracy w Spółce. Zwiększone zostało zaangażowanie załogi w celu poszukiwania rozwiązań technologicznych i technicznych dla lepszego przebiegu procesów. Utrzymano poziom produkcji przy istotnym zmniejszeniu zatrudnienia. Udało się utrzymać konkurencyjność cenową wyrobów na rynkach międzynarodowych. Założenia podjęte przy decyzji o wprowadzeniu TPM zostały zrealizowane.

Jednym z elementów występujących w czasie organizowanych spotkań szkoleniowych, informacyjnych czy integracyjnych jest posiłek, z którego może skorzystać każdy z pracowników. W czasie spotkań na terenie przedsiębiorstwa często Wnioskodawca zamawia usługę cateringową. Często również, a szczególnie gdy spotkania są poza siedzibą firmy Zainteresowany zleca ich organizację firmie zewnętrznej. Wówczas poza podstawowym przedmiotem spotkania, korzystają również z usługi gastronomicznej, przy czym podkreśleniu wymaga fakt, że usługa ta jest elementem składowym kompleksowej usługi organizacji imprezy czy też spotkania.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość skorzystania z prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego, wykazanej na fakturze VAT, która obejmuje wynagrodzenie za opisane we wniosku usługi cateringowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniu sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje usługi gastronomicznej, ani usługi cateringowej. Zatem zasadne jest rozważenie, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowywanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe www.sjp.pw.pl), zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, iż catering stanowi usługę odrębną od gastronomicznej.

Ponadto, w ocenie tut. Organu, odstąpienie od uznania kwalifikacji statystycznych za podstawowe źródło wytycznych umożliwiających identyfikację usług dla potrzeb opodatkowania VAT, nie wyłącza możliwości ich dalszego pomocniczego zastosowania.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.). Usługi związane z wyżywieniem na gruncie PKWiU z 2008 r. sklasyfikowane są w dziale 56, w tym „Pozostałe usługi gastronomiczne” pod symbolem PKWiU 56.29, natomiast „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)” pod symbolem PKWiU 56.21.

Powyższa klasyfikacja również potwierdza, iż usługi cateringowe stanowią usługi odrębne od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym, z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy.

Ponadto należy zwrócić uwagę na treść § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w którym wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym w pozycji 7, jako opodatkowane stawką podatku 8%, zostały wymienione: usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Wskazać należy, iż z ww. § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wynika jednoznacznie wyłączenie zastosowania stawki podatku w wysokości 8% m.in. do kawy, herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej, a także innych towarów w stanie nieprzetworzonym, opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Oznacza to, iż na gruncie obowiązujących przepisów mamy do czynienia z dwoma odrębnymi przedmiotami transakcji, tj. usługą związaną z wyżywieniem opodatkowaną stawką preferencyjną, z której wyłączono określone towary, tj. kawę, herbatę (wraz z dodatkami), napoje bezalkoholowe gazowane, wodę mineralną oraz inne towary w stanie nieprzetworzonym opodatkowane stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy należy wskazać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług cateringowych, tj. polegających na dostarczaniu gotowych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego oraz towarów: tj. kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, pod warunkiem, że zostanie spełniona przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. mają one związek z opodatkowanymi czynnościami wykonywanymi przez Zainteresowanego.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z zakupem usługi cateringowej, o ile usługa ta spełnia kryteria uznania jej za usługę cateringową i o ile nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT za usługi cateringowe został załatwiony interpretacją. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługi kompleksowe nr IPTPP3/443-80/11-3/IB, zaś w części dotyczącej opodatkowania przekazania usług cateringowych i gastronomicznych związanych z prowadzoną działalnością IPTPP3/443-80/11-4/IB.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.