INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z opłatą roczną użytkowania wieczystego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z opłatą roczną użytkowania wieczystego. Dnia 1 września 2011 r. wniosek został doprecyzowany o opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową.

W związku z powyższym, Spółka nabywa nieruchomości m. in. poprzez kupno praw własności gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów wraz z częściami składowymi należącymi do nabywanych nieruchomości (na przykład: budynki, budowle).

Dnia 23 listopada 2005 r., Spółka zawarła z kontrahentem (dalej: Firma) w formie aktu notarialnego umowę zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności obiektu stanowiącego odrębną nieruchomość, położonych w Z.

Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste Firmie przez Urząd Miasta nastąpiło dnia 15 kwietnia 2005 r. i obejmowało okres od dnia 15 kwietnia 2005 r. do dnia 15 kwietnia 2104 r.

W związku z powyższym, dnia 1 stycznia 2006 r. Spółka otrzymała od Urzędu Miasta pismo informujące o wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Opłata ta została ustalona na kwotę brutto 4.794,60 zł, w tym podatek VAT w kwocie 864,60 zł (według stawki VAT 22%).

Dnia 15 marca 2011 r. Spółka otrzymała od Urzędu Miejskiego fakturę VAT z datą wystawienia 8 marca 2011 r. dotyczącą opłaty rocznej z tytułu wyżej wymienionego użytkowania wieczystego za rok 2011, w której wykazano kwotę brutto 4.833,90 zł obejmującą podatek VAT w kwocie 903,90 zł (tj. według stawki VAT 23%) - Urząd Miasta nie zmienił kwoty wynagrodzenia netto z tytułu użytkowania wieczystego, lecz od niezmienionej podstawy naliczył podatek VAT według stawki 23%.

Powyżej wymieniona faktura VAT została ujęta w księgach Spółki w kwietniu 2011 r., a podatek VAT na niej wykazany, został rozliczony w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2011 r.

Kwestią istotną dla rozliczeń Spółki w zakresie podatku VAT, jest prawo do odliczenia podatku VAT z faktury, którą Spółka otrzymała w związku z obowiązkiem zapłaty opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. W związku z tym, Spółka jako czynny podatnik VAT, składając niniejszy wniosek o wiążącą interpretację przepisów podatkowych, ma ważny interes prawny.

Dnia 1 września 2011 r. Zainteresowany uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, iż zakup dokumentowany fakturą wystawioną w miesiącu marcu 2011 r. dotyczącą opłat za wieczyste użytkowanie ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce jako podatnikowi podatku VAT czynnemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej w marcu 2011 r. (po zmianie przepisów dotyczących stawek podatku VAT), która dotyczyła opłaty za wieczyste użytkowanie ustanowione w roku 2006 oraz, na której wykazany został podatek VAT według nieprawidłowej stawki (tj. 23% zamiast 22%)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż zapłata opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest związana z prowadzoną, przez Spółkę działalnością gospodarczą i czynnościami opodatkowanymi (nabywanie, budowa i wynajem nieruchomości) to przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT ((art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) (dalej: Ustawa o VAT)), pomimo faktu, że faktura, o której mowa powyżej została wystawiona ze stawką VAT 23%, zamiast 22%.

Zgodnie z art. 41 ust. 14a Ustawy o VAT, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta jest opodatkowana według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania. Zatem, w przypadku, gdy grunt został oddany w użytkowanie wieczyste dnia 15 kwietnia 2005 r., to należy tym samym stwierdzić, że czynność podlegająca opodatkowaniu, tj. dostawa towarów została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku VAT (1 stycznia 2011 r.), a w związku z tym została spełniona dyspozycja cytowanego wyżej przepisu art. 41 ust. 14a Ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, iż wnoszone po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010 r.), czyli w wysokości 22%.

Zdaniem Spółki, zastosowanie niewłaściwej stawki VAT nie powoduje utraty przez Spółkę prawa do odliczenia VAT wykazanego w nieprawidłowej wysokości na fakturze. Zdarzenie takie nie spełnia bowiem w opinii Spółki, przesłanek utraty prawa do odliczenia, o których mowa w art. 88 ust. 3a Ustawy o VAT, w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi;
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
2. na których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym.
   
   

Wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego stanowi wyjątek od zasady neutralności podatku VAT i w sytuacji opisanej w stanie faktycznym nie ma zastosowania.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz mając na uwadze powyżej wymienione przepisy Ustawy o VAT, zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo do obniżenia całej kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze VAT, w której zastosowano stawkę VAT w wysokości 23%, zamiast stawki VAT 22%.

Dodatkowo Spółka wskazuje, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m. in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 września 2008 r. (sygn. ITPP2/443-575/08/EŁ), w której stwierdzono, że w przypadku gdy kontrahent wystawia Spółce faktury z niewłaściwą stawką, tj. 22% zamiast 7% to „(..) Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach otrzymanych od podwykonawców (...)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej zwanej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Tut. Organ podkreśla jednak, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wynika z art. 88 ust. 3a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym.
   
   

Należy zauważyć, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. mocą ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) w art. 88 ust. 3a dodano pkt 7 w brzmieniu: „wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.”

Wskazać należy, iż przepisy dotyczące podatku od towarów i usług (w tym powołane wyżej), nie pozbawiają prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów, które zostały opodatkowane inną niż przyjęta przez Sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową. W związku z powyższym, Spółka nabywa nieruchomości m. in. poprzez kupno praw własności gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów wraz z częściami składowymi należącymi do nabywanych nieruchomości (na przykład: budynki, budowle). Dnia 23 listopada 2005 r., Spółka zawarła z kontrahentem w formie aktu notarialnego umowę zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności obiektu stanowiącego odrębną nieruchomość. Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste kontrahentowi przez Urząd Miasta nastąpiło dnia 15 kwietnia 2005 r. i obejmowało okres od dnia 15 kwietnia 2005 r. do dnia 15 kwietnia 2104 r. W związku z powyższym, dnia 11 stycznia 2006 r. Spółka otrzymała od Urzędu Miasta pismo informujące o wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Opłata ta została ustalona na kwotę brutto 4.794,60 zł, w tym podatek VAT w kwocie 864,60 zł (według stawki VAT 22%). Dnia 15 marca 2011 r. Spółka otrzymała od Urzędu Miejskiego fakturę VAT z datą wystawienia 8 marca 2011 r. dotyczącą opłaty rocznej z tytułu wyżej wymienionego użytkowania wieczystego za rok 2011, w której wykazano kwotę brutto 4.833,90 zł obejmującą podatek VAT w kwocie 903,90 zł (tj. według stawki VAT 23%) – Urząd Miasta nie zmienił kwoty wynagrodzenia netto z tytułu użytkowania wieczystego, lecz od niezmienionej podstawy naliczył podatek VAT według stawki 23%. Powyżej wymieniona faktura VAT została ujęta w księgach Spółki w kwietniu 2011 r., a podatek VAT na niej wykazany został rozliczony w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2011 r. Zainteresowany wskazał, iż zakup dokumentowany fakturą wystawioną w miesiącu marcu 2011 r. dotyczącą opłat za wieczyste użytkowanie ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług Spółki.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy prawa – odnoszące się do daty zaistnienia zdarzenia – wskazać należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej w marcu 2011 r., dokumentującej opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego, na której wykazany został podatek według nieprawidłowej stawki. Powyższe wynika z faktu, iż w opisanej sprawie został spełniony podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy czynnością udokumentowaną tą fakturą, a wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca jest bowiem czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem. Ponadto, powołane wyżej przepisy, ograniczają prawo do odliczenia podatku jedynie w ściśle określonych przypadkach, wśród których nie wymieniono nieprawidłowej stawki podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podatkowy nadmienia, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki prawidłowej dla opłat za użytkowanie wieczyste, o których mowa we wniosku, gdyż nie była ona przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Ponadto wskazuje się, iż z dniem 1 lipca 2004 r. na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 134, poz. 780), w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy, otrzymała brzmienie: „wystawionymi przez podmiot nieistniejący”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.