INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 3.06.2011 r. (data wpływu 9.06.2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13.07.2011 r. (data wpływu 18.07.2011 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania procedurą marży dostawy srebrnych monet nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od podmiotów krajowych, których sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT marża - jest prawidłowe
• opodatkowania procedurą marży dostawy srebrnych monet nabytych od podatników z obszaru Unii Europejskiej, których sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT ze zwolnieniem z podatku bądź fakturą VAT – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9.06.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania procedurą marży sprzedaży srebrnych monet.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje otworzyć działalność gospodarczą, w ramach której zamierza sprzedawać następujące srebrne monety bulionowe, które są legalnym środkiem płatniczym. Monety są bite/wytwarzane przez mennice państwowe i posiadają wartość nominalną w walucie danego kraju ale nie są one zwykle używane jako prawny środek płatniczy. Wartość rynkowa ww. monet, z powodu kruszcu z którego są wykonane, przekracza wielokrotnie znajdujący się na nich nominał.

Wnioskodawca planuje sprzedaż wymienionych wyżej srebrnych monet bulionowych w następujących przypadkach:

1. Kupuje monety od firmy krajowej i sprzedaje osobom fizycznym
2. Kupuje monety od osób fizycznym i sprzedaje osobom fizycznym
3. Kupuje monety od firmy zagranicznej np. niemieckiej i sprzedaje osobom fizycznym
   
   

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż planuje sprzedaż wymienionych wyżej srebrnych monet bulionowych w następujących przypadkach:

1. Kupuje monety od firmy krajowej na podstawie dokumentu księgowego VAT marża i sprzedaje osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej,
2. Kupuje monety od firmy krajowej na podstawie dokumentu księgowego VAT marża i sprzedaje podmiotom gospodarczym zarejestrowanym w Polsce,
3. Kupuje monety od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej na podstawie umowy kupna — sprzedaży i sprzedaje innej osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej,
4. Kupuje monety od firmy zagranicznej działającej na obszarze UE na podstawie faktury zwolnionej z podatku VAT i sprzedaje osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej,
5. Kupuje monety od firmy zagranicznej działającej na obszarze UE na podstawie faktury VAT i sprzedaje podmiotom gospodarczym zarejestrowanym w Polsce.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Strona wnosi o udzielenie jednoznacznej odpowiedzi czy przy którejkolwiek z wyżej wymienionych operacji firma Podatnika będzie mogła dokonywać sprzedaży w oparciu o szczególną procedurę VAT marża...

Zdaniem Wnioskodawcy zasadę opodatkowania marży dotyczącą przedmiotów stosuje się, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy, pod warunkiem, że podatnik dokonał nabycia od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o którym mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadającym regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie stwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że podstawowym warunkiem opodatkowania sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich według szczególnej procedury, tzw. „VAT- marża” jest uprzednie ich nabycie od podmiotu spełniającego odpowiednio wyżej wymienione kryteria.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 7 wyłącza ze zwolnienia przedmioty kolekcjonerskie. Zgodnie z definicją legalną tego pojęcia zawartą w tym przepisie za przedmioty kolekcjonerskie należy uznać monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które:

• nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy
• mają wartość numizmatyczną.
  
  

Z innych dokumentów np. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Nr L 347 z dnia 11.12.2006 r.) - art. 314 lit. b Dyrektywy 112, który odsyłając poprzez art. 136 do art. 135 lit. e, wynika, że istnieje możliwość stosowania marży.

Jednocześnie zgodnie z art. 314 procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika — pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zastały dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób;

1. osobę niebędącą podatnikiem;
2. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136;
3. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 262-292 i obejmuje dobra inwestycyjne;
4. innego podatnika - pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika - pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejsza procedurą marży.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 136 państwa członkowskie zwalniają z podatku VAT następujące transakcje;

1. dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności zwolnionej na podstawie art. 132, 135, 371, 375, 376 i 377, art. 37 ust 2, art. 379 ust 2 i art. 360-390, jeżeli te towary nie dały prawa do odliczenia;
2. dostawy towarów, przy których nabyciu lub wykorzystaniu VAT nie podlegał odliczeniu zgodnie z art. 176,
   
   

Państwa członkowskie zwalniają, w art. 135 lit. e, transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innych metali, banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które przedstawiają wartość numizmatyczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ ww. monety są bite/wytwarzane przez mennice państwowe i posiadają wartość nominalną w walucie danego kraju, ale (co należy podkreślić) nie są one zwykle używane jako prawny środek płatniczy, wydaje się, że w tym konkretnym przypadku sprzedający może zastosować szczególną procedurę polegającą na opodatkowaniu marżą podanych powyżej przykładów sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania procedurą marży dostawy srebrnych monet nabytych od podatników z obszaru Unii Europejskiej, których sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT ze zwolnieniem z podatku bądź fakturą VAT oraz za prawidłowe w zakresie opodatkowania procedurą marży dostawy srebrnych monet nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od podmiotów krajowych, których sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT marża.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, za towary uważa się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

W tym miejscu wskazać należy, na zapis art. 10 ust. 1 ww. ustawy, który w pkt od 1 do 5 wskazuje przypadki, których zaistnienie powoduje, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje. W pkt 4 tego przepisu wskazano, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 nie występuje w przypadku, gdy, dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Ponadto, art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu (…),

Art. 44 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie:

1. towarów, do których miałyby zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 5-8;
2. towarów, których import na warunkach określonych w przepisach dotyczących importu towarów byłby zwolniony od podatku;
3. towarów, o których mowa w art. 36 ust. 1.
   
   

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą i zarejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług. W ramach tej działalności będzie dokonywał sprzedaży srebrnych monet, które są legalnym środkiem płatniczym, lecz nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy. Strona będzie nabywać przedmiotowe monety od firm zagranicznych na podstawie faktury zwolnionej z podatku VAT i sprzedawać je będzie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz od firm zagranicznych na podstawie faktury VAT i sprzedawać je będzie podmiotom gospodarczym zarejestrowanym w Polsce.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, iż rozpatrując przedmiotową sprawę, Organ podatkowy przyjął, uwzględniając opis zdarzenia przyszłego oraz stanowisko Wnioskodawcy, iż przez firmy zagraniczne działające na obszarze Unii Europejskiej, Wnioskodawca rozumie podatników podatku od wartości dodanej.

Dokonując analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż nabycie srebrnych monet od kontrahentów z krajów Unii Europejskiej wyczerpuje znamiona wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż sprzedawcy przedmiotowych monet są podatnikami od wartości dodanej, Wnioskodawca będzie podatnikiem od podatku od towarów i usług, a nabywane monety mają służyć czynnościom wykonywanym przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku VAT. Nie zachodzą również żadne z przesłanek wymienionych w art. 10 ust. 1, które powodowałyby, iż dokonywanych przez Wnioskodawcę transakcji nie można by uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie dla wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych monet, o którym mowa w art. 44 ustawy. Artykuł ten odwołuje się co prawda do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, lecz zgodnie z jego zapisem zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem jednak banknotów i i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zatem dokonywane przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - monet srebrnych, nieużywanych zwykle jako prawny środek płatniczy, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wg stawki właściwej dla tych towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku bądź zwolnienia z podatku w stosunku do niektórych czynności.

I tak w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży srebrnych monet spełniających definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabywane z terytorium Unii Europejskiej monety są przeznaczone do odsprzedaży, a nie do używania przez Wnioskodawcę na własne cele.

Tym samym zastosowania nie znajdzie zwolnienie od podatku dla dostawy przedmiotowych monet przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie srebrnych monet sprowadzonych z krajów Unii Europejskiej, od podatników podatku od wartości dodanej podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych monet w każdym ze wskazanych we wniosku przypadków może być opodatkowana szczególną procedurą marży.

W ocenie tut. Organu z takim poglądem nie można się w pełni zgodzić.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niz metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zatem również monety są objęte dyspozycją wyżej powołanego przepisu.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych (…) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Zatem z ww. przepisów wynika, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest jednak przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, (…), które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Z analizy powyższych przepisów wynika, iż dla opodatkowania procedurą marży dostawy towarów nie jest istotny status ich nabywcy, lecz wyłącznie status podmiotu, od którego nabywane są towary mające być przedmiotem dostawy opodatkowanej w systemie VAT marża.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osób:

1. niebędących podatnikami podatku od towarów i usług,
2. które wprawdzie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale którym w stosunku do dostarczanych towarów używanych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub które należą do kategorii drobnych przedsiębiorców, zwolnionych od podatku od towarów i usług,
3. które są pośrednikami, a towar będący przedmiotem dostawy opodatkowany już był w szczególnej procedurze opodatkowania marży,
4. które nie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej i realizują dostawę towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 oraz regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.
   
   

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego (ponieważ podatku tego nie płacą, więc nie mają czego obniżyć), jak i osób, które wprawdzie podatnikami tego podatku są, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż z uwagi na to, że nabycie srebrnych monet, od podatników podatku od wartości dodanej, którzy wystawią fakturę VAT zwolnioną z podatku lub fakturę VAT wyczerpuje znamiona wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych monet w wysokości odpowiadającej kwocie podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych monet.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż srebrnych monet, nabytych od kontrahentów unijnych, będących podatnikami podatku od wartości dodanej, którzy dokumentują swoją sprzedaż fakturą VAT stosując zwolnienie z podatku bądź dokumentują swoją sprzedaż fakturą VAT, podlega opodatkowaniu specjalną procedurą marży przewidzianą w art. 120 ust. ust. 4 ustawy uznać należy za nieprawidłowe.

Ze złożonego wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawca będzie nabywał srebrne monety, nie używane zwykle jako prawny środek płatniczy od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od innych podmiotów krajowych na podstawie faktury VAT marża.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że ww. sytuacjach Wnioskodawca może opodatkować dostawę srebrnych monet stosując specjalną procedurę marży, gdyż spełnione są warunki określone w art. 120 ust. 10 pkt 1 i pkt 3, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia możliwość jej zastosowania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa srebrnych monet, nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz od firm krajowych, których sprzedaż udokumentowana zostanie faktura VAT marża, podlega opodatkowaniu specjalną procedurą marży przewidzianą w art. 120 ust. ust. 4 ustawy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 warszawa Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.