INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 października 2010 r. Burmistrz Miasta wydał zaświadczenie o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej o zarejestrowaniu działalności gospodarczej na nazwisko Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem tej działalności są usługi sklasyfikowane jako pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych. Zarejestrowaną działalność gospodarczą zgłoszono w Urzędzie Skarbowym, wybierając jako formę opodatkowania zasady ogólne (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Dokonano również rejestracji ww. działalności dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W okresie od 1 listopada 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. nie uzyskano żadnych przychodów, w związku z tym, że firma była w okresie organizacji. Poniesiono natomiast następujące wydatki:

• usługi administracyjne zgodnie z fakturą na kwotę 24 zł 40 gr;
• składki ZUS za miesiąc listopad 2010 r. 117 zł 11 gr
  
  razem 141 zł 51 gr

Powyższe wydatki Wnioskodawca ocenia jako koszty pośrednie związane z zarejestrowaną działalnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wymienione wydatki stanowią koszty uzyskania przyszłego przychodu i być ujęte w książce przychodów i rozchodów roku 2010...
2. Czy wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodu roku 2010 w związku z niepodjęciem działalności gospodarczej i mogą być ujęte w kosztach następnego roku, czyli wtedy gdy osiągnięty zostanie przychód...

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu roku 2010. Stanowisko to Wnioskodawca argumentuję w sposób następujący:

• wydatki odnoszą się do przyszłych przychodów, ponieważ w roku 2010 nie uruchomiono jeszcze działalności;
• w sytuacji gdy wydatki te ujęto by w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, to wówczas ostateczne rozliczenie roku 2010 oznaczało by wynik ujemny (stratę), strata zaś w świetle art. 24 ust. 2 oznacza różnicę między osiągniętymi przychodami, a poniesionymi kosztami.

W omawianym przypadku nie można zdaniem Wnioskodawcy mówić o stracie w związku z niepodjęciem działalności (brakiem przychodu).

Tak więc Wnioskodawca uważa, że prawidłowym działaniem będzie ujęcie tych kosztów w roku 2011, tj. przy obliczaniu dochodu za rok w którym uzyskano przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 29 października 2010 r. uzyskał zaświadczenie o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej o zarejestrowaniu działalności gospodarczej na jego nazwisko. Zarejestrowaną działalność gospodarczą zgłoszono w Urzędzie Skarbowym, wybierając jako formę opodatkowania zasady ogólne (podatkowa księga przychodów i rozchodów). W okresie od 1 listopada 2010 r. do 31 grudnia 2010 r., nie uzyskał żadnych przychodów, ponieważ działalność gospodarcza była dopiero w organizacji, natomiast poniósł wydatki dotyczące usług administracyjnych udokumentowane fakturą VAT oraz składki ZUS za miesiąc listopad 2011 r.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Kosztami uzyskania przychodu są zatem racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Dla potrzeb podatkowych ważne jest, aby wydatek był poniesiony w określonym celu. Zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione w roku podatkowym, w którym nie uzyskano przychodu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istotnym jest ustalenie, czy takie wydatki mają związek z tą działalnością, czy też wydatki te nie są związane z działalnością gospodarczą, (np. mają charakter osobisty). Poza tym koszt podatkowy musi być odpowiednio udokumentowany.

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 cytowanej ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 ze zm.).

Wzór podatkowej księgi przychodów i rozchodów został określony w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia. W księdze tej, kolumny od 10 do 14 służą do ewidencjonowania operacji gospodarczych związanych z ponoszonymi kosztami.

W załączniku powyższym zawarto również „Objaśnienie do podatkowej księgi przychodów i rozchodów”. Zgodnie z pkt 13 „Objaśnień” – kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia.

Natomiast kolumna 14 jest wyznaczona do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 13.

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 2 cyt. rozporządzenia określono, iż zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 tj. podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zatem wydatki dotyczące usług administracyjnych udokumentowane fakturą VAT oraz składki ZUS za miesiąc listopad 2010 r., poniesione przez Wnioskodawcę przed uzyskaniem pierwszego przychodu, ale po dniu zarejestrowania działalności gospodarczej we właściwym organie rejestrowym oraz dokonaniu zgłoszenia w urzędzie skarbowym dotyczą tej działalności i z nią są związane, stanowią zatem koszt uzyskania przychodów roku 2010 r., niezależnie od tego, że w 2010 r. nie uzyskano z tytułu działalności gospodarczej żadnego przychodu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Zatem wymienione we wniosku wydatki, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią zgodnie z cyt. powyżej art. 22 ust 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia. Wówczas zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w tym roku podatkowym wystąpi strata ze źródła przychodu - pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.