INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 15 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Do tej pory rozliczał się na zasadzie podatku liniowego – 19 %. Wnioskodawca chciałby wprowadzić całe swoje przedsiębiorstwo aportem do nowozawiązanej spółki komandytowej, w której wspólnikami-komandytariuszami byliby wnioskodawca wraz z córką i synem, a komplementariuszem byłaby istniejąca już spółka z o.o. Wnioskodawca nie zamierza likwidować swojej działalności w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa aportem. Gdy będzie przechodził na emeryturę, chciałby zbyć udziały lub wystąpić ze Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Wg jakiej wartości należy wycenić przedsiębiorstwo jako wkład wprowadzony do spółki...

Czy ww. czynność podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, wycena przedsiębiorstwa powinna nastąpić wg wartości rynkowej przedsiębiorstwa z daty wniesienia go aportem, bez uwzględniania ciężarów i długów przedsiębiorstwa (art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

W ocenie wnioskodawcy, czynność wniesienia aportu wywołuje konsekwencje w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych i podlega opodatkowaniu w wysokości 0,5 % wartości wkładu (art. 1 pkt 1 lit. k) oraz 6 pkt 8a, art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Wnioskodawca uważa, że podatek obciąża wspólników (art. 4 pkt 9 ww. ustawy).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (pyt. 3 i 4 sformułowane we wniosku). W pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Czynność wniesienia aportu nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności objętych podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawartym w art. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), w związku z czym nie podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem. Należy jednak zauważyć, iż czynność wniesienia aportu jest czynnością wtórną do faktu zwiększenia majątku spółki i jest konsekwencją zawarcia lub zmiany umowy spółki.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki osobowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania. Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy umowa spółki osobowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się siedziba tej spółki. Przy czym stosownie do art. 1a pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w tej ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy zawarciu umowy spółki stanowi wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego. Natomiast zgodnie z lit. b) tegoż przepisu podstawę opodatkowania stanowi - przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5 % (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca planuje wprowadzić całe swoje przedsiębiorstwo aportem do nowozawiązanej spółki komandytowej, w której wspólnikami-komandytariuszami byliby wnioskodawca wraz z córką i synem, a komplementariuszem byłaby istniejąca już spółka z o.o.

Czynność wniesienia aportu do spółki osobowej, w tym do spółki komandytowej, stanowi jedynie czynność czysto techniczną, świadczącą o zawarciu umowy spółki lub dokonaniu zmiany umowy spółki. Czynność wniesienia aportu jest zatem następstwem innej czynności. W świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zdarzeniem prawnym powodującym powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku są umowy spółki oraz zmiany takich umów, a nie czynność wniesienia aportu. O opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych decyduje zatem dokonanie czynności objętej zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wymienionej w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartym w art. 1 tej ustawy. Taką czynnością jest m.in. umowa spółki; nie jest nią natomiast sama czynność wniesienia wkładu (aportu) do spółki jako czynność nie zakwalifikowana do czynności objętych wymienionym podatkiem.

Należy zatem podkreślić, iż z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że w przypadku umowy spółki osobowej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki. Podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowiła wartość wniesionego aportu (wkładu) do spółki komandytowej.

Reasumując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje w dniu zawarcia umowy spółki (jeżeli wniesienie omawianego aportu wiąże się z zawarciem umowy spółki) lub w dniu zmiany tej umowy (jeżeli wniesienie aportu nie jest związane z zawarciem pierwotnej umowy spółki). To właśnie ta czynność (czynność zawarcia umowy lub jej zmiany) wywołuje konsekwencje w podatku od czynności cywilnoprawnych, a nie - jak twierdzi wnioskodawca – wniesienie aportu, w postaci przedsiębiorstwa, do spółki. Podstawę opodatkowania stanowi wartość wnoszonych wkładów. Wartość ta winna być określona w umowie spółki (zmianie umowy) i może (ale nie musi – bowiem z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych to nie wynika) odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego przedsiębiorstwa. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym – zgodnie ze wskazaniem wnioskodawcy - podatek od czynności cywilnoprawnych stanowi 0,5 % wartości wnoszonego aportu (przedsiębiorstwa). Przy czym obowiązek podatkowy będzie ciążył na spółce, a nie na wspólnikach.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.