INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu wydatków poniesionych w związku z pobytem dziecka w placówce opiekuńczo - wychowawczej lub rodzinie zastępczej na terenie innego powiatu niż powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu wydatków poniesionych w związku z pobytem dziecka w placówce opiekuńczo - wychowawczej lub rodzinie zastępczej na terenie innego powiatu niż powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Organem gminy zgodnie z art. 11a ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Gmina posiada osobowość prawną nadaną przez art. 2 ust. 2 tejże ustawy. Zadania własne gminy zostały zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy. Gmina jest miastem na prawach powiatu - zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 05 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.). W myśl art. 92 tej ustawy funkcję organu powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje prezydent miasta. W związku z powyższym w przypadku Gminy do zadań określonych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym dochodzą też zadania określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej (pkt 3), wspierania osób niepełnosprawnych (pkt 5). Konkretyzację w/w zapisów zawiera ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz.1362 z późn. zm.) W myśl art. 19 pkt 5 tej ustawy do zadań własnych powiatu należy pokrywanie kosztów utrzymania dzieci z terenu powiatu, umieszczonych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i rodzinach zastępczych, również na terenie innego powiatu. Zgodnie z art. 86 ust. 1 w/w ustawy ,,w przypadku gdy powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nieposiadający miejsca w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej albo rodziny zastępczej wystąpi do powiatu prowadzącego tego typu placówkę lub rodzinę zastępczą albo na terenie którego funkcjonuje tego typu placówka o przyjęcie dziecka pozbawionego całkowicie lub częściowo opieki albo niedostosowanego społecznie, powiat prowadzący taką placówkę lub rodzinę zastępczą albo powiat, na terenie którego funkcjonuje tego typu placówka, ma obowiązek przyjąć to dziecko, jeżeli dysponuje wolnym miejscem.” Zgodnie z ust. 2 w przypadku umieszczenia dziecka w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej na terenie innego powiatu powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed skierowaniem do całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej ponosi wydatki na jego utrzymanie w wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania dziecka w tej placówce. W myśl art. 86 ust. 2a tejże ustawy środki uzyskane z tytułu zwrotu wydatków, o których mowa w ust. 2, przeznacza się na utrzymanie całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej. Na podstawie art. 86 ust. 3 „w przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na terenie innego powiatu, powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej ponosi wydatki na jego utrzymanie w łącznej kwocie świadczeń przysługujących danej rodzinie zastępczej.” Zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy „powiat prowadzący całodobową placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub rodzinę zastępczą przyjmującą dziecko oraz powiat na terenie którego funkcjonuje całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza zawiera z powiatem właściwym ze względu na miejsce zamieszkania przyjętego dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej lub skierowaniem do całodobowej placówki opiekuńczo- wychowawczej porozumienie w sprawie umieszczenia dziecka i wysokości wydatków, o których mowa w ust. 2 lub 3 ”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy do czynności o której mowa w art. 86 ustawy z dnia 2 marca 2004 r. o pomocy społecznej tj. obciążanie innych powiatów właściwych ze względu na miejsce zamieszkania dziecka z tytułu zwrotu wydatków ponoszonych w związku z jego pobytem w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub rodzinie zastępczej stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zaś kwoty otrzymane z w/w tytułu stanowią obrót w rozumieniu przepisów ustawy oraz czy w konsekwencji winny być wykazywane w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i w ślad za tym w deklaracji VAT-7 w poz. 20...
2. Czy obciążając inne powiaty w/w kwotami należy udokumentować tenże fakt fakturą VAT, rachunkiem, czy też notą obciążeniową (księgową)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (..). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż to placówki opiekuńczo-wychowawcze świadczą na rzecz dzieci usługi. Jednak Powiat ma jedynie ustawowy obowiązek obciążyć inny powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka kwotą stanowiącą zwrot wydatków związanych z jego pobytem. Brak tu jest miejsca na uregulowanie w/w kwestii w ramach stosunków cywilnoprawnych cechujących się dobrowolnością i umownością. W art. 86 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej wyraźnie jest użyty termin „obowiązek”, a jedynie brak miejsca w placówce zwalnia powiat z obowiązku przyjęcia dziecka z innego powiatu. W ocenie wnioskodawcy czynność ta nie podlega przepisom ustawy o VAT, gdyż w/w ustawa w cytowanych zapisach o nich nie stanowi. Ustawowe rozwiązanie narzucające innemu powiatowi pokrycie kosztów w formie zwrotu wydatków nie stanowi odpłatnego świadczenia usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT ze strony powiatu przyjmującego dziecko do własnej placówki i otrzymującego zwrot wydatków z tym związanych. Kwota ta stanowi jedynie przekazanie środków na pokrycie kosztów zadań wynikających z przepisów nałożonych na powiaty przez przepisy prawa tj. ustawę o samorządzie powiatowym i ustawę o pomocy społecznej.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy w przepisach ustawy o pomocy społecznej ustawodawca wprowadził niejako automatyzm dotyczący zarówno przesłanek wystąpienia o zwrot wydatków, jak i jego późniejszego wykorzystania (przeznaczenie na potrzeby tejże placówki). Porozumienie o którym mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej ma wymiar techniczny potwierdzający fakt, iż posiada wolne miejsce, uregulowane są też w nim kwestie dotyczące danych dziecka czy też terminów w których jest dokonywany zwrot w/w wydatków. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż oprócz aspektu przedmiotowego czynność taka nie podlega przepisom ustawy o VAT ze względu na kryterium podmiotowe, zaś oba kryteria winny być spełnione łącznie. Na podstawie art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne (...) wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W ocenie Wnioskodawcy w świetle takiej definicji podatnika nie sposób uznać, iż osoba prawna (gmina będąca miastem na prawach powiatu) osiągająca obroty opodatkowane głównie z tytułu wykonywanej na podstawie umów cywilnoprawnych gospodarki nieruchomościami (najem, dzierżawa, sprzedaż, oddanie w użytkowanie wieczyste, sporadycznie zamiana, aport) jest w przypadku będącym przedmiotem wniosku podatnikiem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną dla potrzeb tej ustawy w art. 15 ust. 2. Natomiast jak zaznaczono podatnikami takimi są placówki opiekuńcze, wychowawcze świadczące faktycznie tego typu usługi, choć korzystają one ze zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT. Dodatkowo za prawidłowością takiego stanowiska przemawiają regulacje unijne. Przepisy wspólnotowe tj. art. 13 ust.1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. stanowi, iż „krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami”. Konsekwencją przyjęcia takiego stanowiska jest, iż dokumentowanie czynności o których mowa w art. 86 ustawy o pomocy społecznej będące przedmiotem wniosku nie powinno się odbywać poprzez wystawienie faktury VAT o której mowa w art. 106 ustawy o VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że takim dokumentem nie powinien być też rachunek o którym mowa w art. 87 ust.1 ustawy Ordynacja podatkowa z uwagi na fakt, iż zgodnie z w/w przepisem taki dokument, potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi, wystawiają na żądanie kupującego lub usługobiorcy, jeżeli inne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą. Także definicja działalności gospodarczej określona w Ordynacji podatkowej (inaczej określona niż w ustawie o VAT) w ocenie Wnioskodawcy nie odnosi się do gminy będącej miastem na prawach powiatu obciążającej na podstawie wymogów ustawowych ościenne powiaty kwotami o których mowa w art. 86 ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej ilekroć w tej ustawie jest mowa o działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność do przedsiębiorców.

Według Wnioskodawcy najwłaściwszym dokumentem byłaby w omawianym przypadku nota obciążeniowa (księgowa). Przepisy ustawy z dnia 2 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), które mają m.in. zastosowanie do państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych, w art. 20 ust. 2 stawiają wymóg aby każda operacja przeprowadzana między jednostką a jej kontrahentem udokumentowana była dowodem źródłowym stwierdzającym jej dokonanie, przekazywanym w oryginale kontrahentowi, czyli dowodem zewnętrznym własnym. Nota obciążeniowa (określana zamiennie jako nota księgowa) będąca uniwersalnym dokumentem księgowym służącym dokumentowaniu transakcji dla których nie przewidziano odrębnych formularzy jest właśnie, zdaniem Wnioskodawcy, takim prawidłowym dokumentem-zewnętrznym własnym.

Końcowo Wnioskodawca zwraca uwagę, iż przedstawiony stan faktyczny jest wg niego zbliżony do opisanego we wniosku z dnia 05 lipca 2010 r.( który dotyczył obciążania ościennych gmin kosztami pobytu dzieci w przedszkolach) w odpowiedzi na który Minister Finansów (wg ówcześnie obowiązującej właściwości miejscowej - organ przez niego upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) wydał interpretację indywidualną znak: IPPP3/443-658/10-2/LK z dnia 05 października 2010 r. w której uznano w całej rozciągłości stanowisko Gminy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.