INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów używanych oraz prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, wynikającej z faktur otrzymanych z tytułu nabycia tych towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów używanych oraz prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, wynikającej z faktur otrzymanych z tytułu nabycia tych towarów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży towarów używanych (części samochodowych) i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE. Transakcje te rozlicza Pan jako dostawę towarów używanych procedurą szczególną, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Towary nabywa Pan na terytorium RP oraz innych państw członkowskich i sprzedaje je za pośrednictwem Internetu na terenie UE. Dostawcami tych towarów są osoby fizyczne i podmioty wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy. Zakupy dokumentowane są umowami kupna–sprzedaży, fakturami VAT marża, rachunkami oraz fakturami VAT. Nabywane towary przemieszczane są z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju, do Pana firmy. W wyniku sprzedaży następuje przemieszczenie towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, głównie Niemiec. Niektóre faktury, dokumentujące zakupy krajowe, mają naliczony podatek wg stawki 23%. Towary nabywa Pan od osób i podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, ale sporadycznie niektóre podmioty „na sprzedawane części” wystawiają faktury z wykazanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż towarów używanych, nabytych na faktury VAT z naliczonym podatkiem od towarów i usług, prawidłowo dokumentuje Pan fakturami VAT marża i czy w takim przypadku prawidłowo odlicza cały podatek naliczony wykazany w tych fakturach zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie takie jest prawidłowe, albowiem żaden przepis ustawy oraz rozporządzenia wykonawczego z dnia 28 marca 2011 r. nie stanowi o obowiązku dokumentowania takiej sprzedaży takim samym dokumentem, jakim potwierdzono jego nabycie. Wskazał Pan, że zgodnie z zasadą prawa wspólnotowego dotyczącego systemu VAT oraz „ art. 86 pkt 1 polskiej ustawy VAT”, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej ww. zakup. Dodał, że zakup towarów używanych z naliczonym podatkiem od towarów i usług służy sprzedaży opodatkowanej, albowiem sprzedaż tych towarów jest sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W ustawie o podatku od towarów i usług, w rozdziale 4 działu XII, zawarto regulacje prawne dotyczące szczególnej procedury w zakresie m.in. dostawy towarów używanych.

W świetle zapisów art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Ustęp 1 pkt 4 powołanego artykułu stanowi, że na potrzeby stosowania rozdziału 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Stosownie do ust. 10 cyt. wyżej artykułu, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzając nabycie towarów na tych zasadach.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (ust. 2 tego artykułu).

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osób niebędących podatnikami podatku od towarów i usług,
2. podatników podatku od towarów i usług, którym w stosunku do dostarczanych towarów używanych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub osób należących do kategorii drobnych przedsiębiorców, zwolnionych od podatku od towarów i usług, które są pośrednikami, a towar będący przedmiotem dostawy opodatkowany już był na zasadzie szczególnej procedury,
3. podmiotów, które nie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i realizują dostawę towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 lub regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego (ponieważ podatku tego nie płacą, więc nie mają czego obniżyć), jak i osób, które wprawdzie podatnikami tego podatku są, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe regulacje prawne dotyczące wystawiania faktur zawierają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Zgodnie z § 5 ust. 8 tego aktu prawnego, w fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 119 lub art. 120 ustawy:

1. w miejsce oznaczenia „FAKTURA VAT” stosuje się oznaczenie „FAKTURA VAT marża” lub
2. umieszcza się odesłanie odpowiednio do:



1. przepisów art. 119 ustawy lub art. 306 dyrektywy,
2. przepisów art. 120 ustawy lub art. 313 dyrektywy oraz


3. zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-6 i 12.

W art. 86 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wskazano, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do treści art. 120 ust. 19 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z ust. 4 i 5.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, będąc czynnym podatnikiem VAT UE, prowadzi Pan działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży towarów używanych (części samochodowych). Transakcje te rozlicza Pan stosując szczególną procedurę opodatkowania marży, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Towary nabywane są na terytorium RP oraz innych państw członkowskich i sprzedawane za pośrednictwem Internetu na terenie UE. W wyniku sprzedaży następuje przemieszczenie towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, głównie Niemiec. Zakupy dokumentowane są umowami kupna–sprzedaży, fakturami VAT marża, rachunkami oraz fakturami VAT. Niektóre faktury dokumentujące zakupy krajowe, mają naliczony podatek wg stawki 23%.

Odnosząc przedstawione okoliczności faktyczne sprawy do powołanych wyżej przepisów prawa wskazać należy, że w przypadku dostawy towarów (części samochodowych) nabytych od podmiotu krajowego, który transakcję opodatkował 23% stawką podatku - wbrew twierdzeniu zawartemu we wniosku - nie był Pan uprawniony do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży z uwagi na niespełnienie przesłanek, o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy. W konsekwencji dokonana przez Pana dostawa podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych i powinna zostać udokumentowana fakturą VAT, stosownie do regulacji zawartych w art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. W związku z tym, iż transakcja sprzedaży winna być opodatkowana na zasadach ogólnych przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze otrzymanej od sprzedawcy, przy założeniu, że nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.