INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2011 r. (data wpływu 15.06.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 15.08.2011 r. (data nadania 16.08.2011 r., data wpływu 18.08.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 05.08.2011 r. Nr IPPB4/415-478/11-2/MP (data nadania 05.08.2011 r., data doręczenia 09.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości złożenia korekty PIT-37 dotyczącej zwrotu nadpłaconego podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.06.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% podwyższonych kosztów uzyskania przychodów oraz możliwości złożenia korekty PIT-37 dotyczacej zwrotu nadpłaconego podatku.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 05.08.2011 r. Nr IPPB4/415-478/11-2/MP (data nadania 05.08.2011 r., data doręczenia 09.08.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie w zakresie jakich przepisów ma być udzielona interpretacja, sprecyzowanie pytania, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w związku z zadanym pytaniem, doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz uiszczenie dodatkowej opłaty (oraz nadesłać kserokopię dowodu wpłaty).

Pismem z dnia 15.08.2011 r. (data nadania 16.08.2011 r., data wpływu 18.08.2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2005 roku Wnioskodawczyni jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w firmie, na stanowisku starszego projektanta ubioru. Zakres Jej obowiązków to projektowanie ubrań dziecięcych. Składa się na to: wymyślenie kształtu ubioru, nadruku, tkaniny, narysowanie modelu oraz stworzenie dokumentacji opisowej do narysowanego modelu. W ten sposób przygotowane projekty są przekazywane pracodawcy, który przejmuje wszelkie prawa do ich wykorzystania. Obowiązki takie Wnioskodawczyni wykonuje niezmiennie od 2005 roku do chwili obecnej. Niewątpliwie Wnioskodawczyni jest twórcą. Jednak firma, w której pracuje, autorskie koszty uzyskania przychodu od 80% całości wynagrodzenia rozlicza (w ramach odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych) dopiero od sierpnia 2010 r. W ramach obowiązków pracowniczych Wnioskodawczyni tworzy utwory w rozumieniu art. 1-3 ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.). Ponadto czas pracy poświęcony na wykonywanie utworów jest ewidencjonowany, podobnie jak ewidencjonowane są efekty pracy. Zakres obowiązków pracownika obejmuje 80% zadania, stanowiące utwory w rozumieniu art. 1-3 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W sierpniu 2010 roku pracodawca Wnioskodawczyni na podstawie aneksu do umowy, określił sposób wykonania dzieła, na podstawie którego pobiera zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia z uwzględnieniem 50% kosztów uzyskania przychodu. Wcześniej umowa o pracę nie zawierała szczegółowego opisu sposobu naliczania 50% kosztów uzyskania przychodu za wykonaną pracę, najmniej jednak Wnioskodawczyni uważa, że charakter Jej pracy, czyli stan faktyczny, uprawniał Ją, tak jak jest to obecnie do autorskich kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni chciałaby się ubiegać o zwrot nadpłaconego podatku za poprzednie 5 lat, ponieważ charakter Jej pracy od 2005 r. nie zmienił się, a do sierpnia 2010 r. odprowadzał podatek na zasadach ogólnych bez uwzględnienia 50% kosztów uzyskania przychodu.

W złożonym wniosku nie doprecyzowano pytań w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy Ordynacja podatkowa. Jednakże z uwagi na wniesienie dwóch opłat oraz treść stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie należy przyjąć, iż Wnioskodawczyni oczekuje interpretacji indywidualnej w zakresie:

• możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów oraz

• możliwości złożenia korekty PIT-37 dotyczącej zwrotu nadpłaconego podatku.
  
  

Zdaniem Wnioskodawczyni, 50% kosztami uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym, mogą zostać objęte także Jej dochody, od których pracodawca pobrał zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych w latach ubiegłych. Na podstawie korekty złożonych już formularzy PIT za lata ubiegłe Wnioskodawczyni może ubiegać się o zwrot odprowadzonego podatku od dochodów za pracę, która kwalifikuje się do objęcia jej 50% kosztami uzyskania przychodu.

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy rozpatrzenia wniosku w zakresie możliwości złożenia korekty PIT-37 oraz zwrotu nadpłaconego podatku. Natomiast w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów zostanie wydana odrębna interpretacja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej. Natomiast stosownie do art. 73 § 2 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego.

Stosownie do art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

W myśl art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do brzmienia art. 81 § 2 cyt. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Wyjaśnić należy, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim sporządzeniu deklaracji i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni może ubiegać się o zwrot podatku zapłaconego z tytułu umowy o pracę poprzez złożenie korekty zeznania podatkowego PIT–37 do 5 lat wstecz wraz z pisemnym uzasadnieniem przyczyn tej korekty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.