INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 873/09 – stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjnych i reklamowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjnych i reklamowych. Dnia 22 czerwca 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o wymagany podpis członka zarządu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową, głównie w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych. W związku z prowadzoną działalnością Spółka podejmuje działania promocyjne i reklamowe mające na celu zwiększenie sprzedaży i wzmocnienie pozycji na rynku regionalnym. W ramach działalności mającej na celu realizację strategii marketingowej, Spółka przekazuje klientom nieodpłatnie nagrody, w tym również samochód osobowy. Przekazywane nieodpłatnie towary na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (nagrody w organizowanych przez Spółkę promocjach i konkursach) nie stanowią prezentów o małej wartości ani próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Spółka dokonuje odliczenia naliczonego podatku VAT związanego z nabyciem towarów, które następnie są wydawane w ramach organizowanych akcji reklamowych i promocyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku VAT, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów, należących do jej przedsiębiorstwa, na cele związane z tym przedsiębiorstwem – w tym również samochodu osobowego – nie podlega opodatkowaniu VAT, a Spółka zachowuje jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które są następnie przedmiotem przekazania...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów, należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem – jak nagrody w promocjach i konkursach – nie podlega opodatkowaniu VAT, a Spółka zachowuje jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które są następnie przedmiotem przekazania. Czynności podlegające opodatkowaniu VAT zostały wymienione w przepisie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym przepisem opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Opodatkowaniu VAT podlegają zatem dostawy odpłatne. Ustawodawca przewidział jednak wyjątek od tej zasady określony w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w którym określił czynności nieodpłatne podlegające VAT. W związku z powyższym – w opinii Spółki – przyjęcie literalnej wykładni wspomnianego przepisu nie powinno budzić wątpliwości. Z treści przywołanego przepisu wynika, iż nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku, gdy jest dokonywane na cele nie związane z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa. Spółka wskazuje, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem”. Według Spółki, związkiem takim są wszelkie czynności, które podejmowane są przez Spółkę będące w bezpośrednim związku z procesem sprzedaży materiałów budowlanych i mające na celu jej zwiększenie.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że w świetle brzmienia przepisów art. 7 ustawy o VAT, nieodpłatne wydanie wszelkiego rodzaju towarów, należących do przedsiębiorstwa Spółki (w odniesieniu do których Spółka dokonała odliczenia VAT naliczonego w związku z ich nabyciem) w formie nagród wydawanych w promocjach i konkursach związane jest bezpośrednio z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i nie podlega opodatkowaniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 24 czerwca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-428/09-3/MK, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji tut. Organ stwierdził, że nieodpłatne przekazanie, przez Zainteresowanego towarów w ramach działań promocyjnych i reklamowych stanowi dostawę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Pismem z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 16 lipca 2009 r.) Spółka z o.o. wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2009 r. nr ILPP1/443 428/09 3/MK.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o. wniosła w dniu 22 września 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Po rozpatrzeniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 4 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 873/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację. Następnie na skutek wniesionej od ww. orzeczenia przez Ministra Finansów skargi kasacyjnej Spółka z o.o. wniosła w dniu 30 kwietnia 2010 r. odpowiedz na skargę organu podatkowego. Pismem z dnia 11 maja 2011 r. tut. Organ cofnął wniesioną uprzednio skargę kasacyjną. Skutkiem powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 24 maja 2011 r., sygn. akt I FSK 841/10 umorzył postępowanie kasacyjne. W konsekwencji orzeczenie WSA w Łodzi z dnia 4 marca 2010 r., stało się od dnia 24 maja 2011 r. prawomocne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 873/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) o czym stanowi art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

W myśl art. 7 ust. 3 przepisu ust. 2 ustawy, nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Wobec tego, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Skoro art. 7 ust. 2 ustawy, traktuje o opodatkowaniu (jako dostawy towarów) przekazania towarów wyłącznie na cele nie związane z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa, a w pkt 1 i 2 ust. 2 wymieniono tylko sytuacje przykładowe przekazania towarów, w tym darowizny, na co wskazuje zwrot „w szczególności” to przyjąć należy, że ust. 3 art. 7 odnosi się jedynie do towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa zostało wyłączone z przedmiotowego opodatkowania. Z powyższego wynika, że przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie towarów stanowiących nagrody w konkursie, należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem stosownie do art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów również w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności handlowej podejmuje działania promocyjne i reklamowe. W zakresie działalności mającej na celu realizację strategii marketingowej, Wnioskodawca przekazuje klientom nieodpłatnie nagrody (w tym również samochód osobowy). Przekazane nieodpłatnie towary – na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – nie stanowią prezentów o małej wartości ani próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i ust. 7 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów, następnie przekazywanych w ramach akcji reklamowych i promocyjnych.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że w przedmiotowej sprawie czynność nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjnych i reklamowych, które są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca zachowuje jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które są przedmiotem przekazania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.