INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011r. (data wpływu 4 lutego 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 kwietnia 2011r. (data wpływu 2 maja 2011r.), z dnia 9 maja 2011r. oraz z dnia 12 maja 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla organizowanych przez Wnioskodawcę Międzynarodowych Warsztatów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla organizowanych przez Wnioskodawcę Międzynarodowych Warsztatów .

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011r. (data wpływu 2 maja 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 kwietnia 2011r. znak IBPP1/443-239/11/AW oraz pismami z dnia 9 maja 2011r. i z dnia 12 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja ustanowiona została w 2004r. i wpisana do KRS-u stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych. Fundacja ma charakter niedochodowej jednostki organizacyjnej użyteczności publicznej. Posiadane środki finansowe może przeznaczać wyłącznie na realizacje założonych celów. Cele działania Fundacji zapisane są w jej Statucie z dnia 6 stycznia 2004r. w par. 6 i jest to m.in. – wspieranie działań związanych z ochroną zdrowia, rozwój medycyny molekularnej, popieranie współpracy przyrodników, promowanie rozwoju młodych pracowników nauki, tworzenie odpowiednich warunków dla funkcjonowania i rozwoju medycyny molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych ze szczególnym uwzględnieniem farmakologii molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych.

Jednostka realizuje swoje cele statutowe m.in. poprzez prelekcje, konferencje, sympozja, seminaria i Warsztaty ..., jak też i Konferencje .... W Warsztatach i Konferencjach biorą udział specjaliści – lekarze zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Organizacja warsztatów i konferencji polega na zapewnieniu: wykładowców, materiałów szkoleniowych, harmonogramu prowadzonych zajęć, jak taż warunków noclegowych i żywieniowych dla uczestników. Udział w organizowanych przez Fundację formach kształcenia premiuje ich uczestników punktami edukacyjnymi, które służą dopełnieniu obowiązku szkolenia zawodowego (dokształcania i podnoszenia kwalifikacji zawodowych) przez lekarzy.

W dniu 6 grudnia 2007 r., w wyniku wcześniej złożonego przez Fundację wniosku o nadanie powyższym czynnościom numeru klasyfikacji PKWiU, Fundacja otrzymała odpowiedź z Urzędu Statystycznego w Łodzi, w której Urząd stanął na stanowisku, że usługi organizowania warsztatów kardiochirurgicznych mających na celu zdobycie lub pogłębienie wiedzy praktycznej noszą symbol PKWiU 80.42.20-00.00, tj. „usługi w zakresie pozostałych form kształcenia”.

W dniu 28 stycznia 2008r. złożony został przez Fundację wniosek do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług organizowania warsztatów kardiochirurgicznych.

W ww. wniosku Fundacja zadała pytanie, czy organizacja przez Fundację warsztatów kardiochirurgicznych, mających na celu zdobycie lub pogłębienie wiedzy przez ich uczestników podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Fundacji podejmowane przez Fundację czynności w przedmiocie organizacji warsztatów kardiochirurgicznych, mieszczące się w klasyfikacji 80.42.20-00.00 – „usługi w zakresie pozostałych form kształcenia” powinno być objęte zwolnieniem, co wynikać miało z treści obowiązującego wówczas art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), na podstawie którego zwolnione były z podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy (w tym wymienione w pozycji nr 7 tego załącznika „usługi w zakresie edukacji”).

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2008r. sygn. IBBP1/443-191/08/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2008r. za prawidłowe, na podstawie treści ww. pisma Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 6 grudnia 2007r., w związku z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

W związku z nowelizacją ustawy o VAT – od 1 stycznia 2011r. art. 43 ust. 1 pkt 1 został uchylony, jednocześnie zlikwidowany został załącznik nr 4 do ustawy.

W związku z powyższym wykaz usług zwolnionych z opodatkowania przeniesiony został do art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Zwolnienie dotyczące usług edukacyjnych uregulowane zostało w punktach od 28 do 29 art. 43 znowelizowanej ustawy o VAT. Uzasadnieniem dla dokonania ww. zmian była konieczność dostosowania przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług do obowiązującego aktualnie prawa europejskiego i orzecznictwa sądowego (w tym przede wszystkim orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości – dalej ETS). Tym samym – ze względu na fakt, że na skutek nowelizacji zlikwidowany został załącznik nr 4 do ustawy, a także uchylony został art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, na podstawie których, jak wskazano powyżej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2008r. uznał, że świadczone przez Fundację usługi organizowania warsztatów kardiochirurgicznych zwolnione są z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – nowa podstawa dla zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych przez Fundację usług przeniesiona została do regulacji określonych w treści art. 43 ust. 1 pkt 28-29 ustawy o VAT. Nowa podstawa zwolnienia, zgodnie z intencją ustawodawcy, powinna mieć oparcie w przepisach prawa wspólnotowego. W analizowanym przypadku podstawą dla zwolnienia świadczonych przez Fundację usług edukacyjnych będzie treść art. 132 ust. 1 lit. i) oraz art. 133 pkt a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2008r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1) (dalej Dyrektywa VAT).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2011r. podano również, że przedmiotem wniosku o interpretację jest zdarzenia przyszłe: organizacja Międzynarodowych Warsztatów i zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych od jej uczestników (tzw. fee).

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od dnia 10 stycznia 2008r. a od 4 grudnia 2009r. jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej PAN, jednostki badawczo-rozwojowej ani instytutu badawczego. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zaś świadczone usługi nie są w całości ani w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych. Fundacja nie posiada również zleceniodawcy, z którym zawierałaby umowę zlecenia, przeprowadzane warsztaty są organizowane w ramach statutowej działalności Wnioskodawcy, która uprawnia go do organizowania i prowadzenia działalności między innymi szkoleniowej. Opłaty (fee) pobierane od uczestników mają więc charakter wynagrodzenia za udział w konferencjach organizowanych przez Fundację.

Międzynarodowe Warsztaty :

Program warsztatów oraz część naukową przygotowuje i opracowuje Zakład Kardiologii pod patronatemStowarzyszenia ...w kooperacji z Europejskim Stowarzyszeniem .... W warsztatach bierze udział ok. 1400 lekarzy. Konferencja trwa 4 dni, udział w kosztach sponsorów powoduje obniżenie opłaty wpisowej. W trakcie warsztatów dokonywane są m.in. odczyty, prelekcje itp. światowej sławy lekarzy – ekspertów (np. profesorów) w tej dziedzinie w trakcie których przekazywane są informacje umożliwiające podnoszenie kwalifikacji zawodowych i uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych. Planowane są także operacje pokazowe transmitowane na żywo, dzięki którym lekarze śledzący przebieg takiej operacji mogą zdobywać także praktyczną wiedzę i umiejętności. Również zaudział w powyższych warsztatach przyznawane są punkty edukacyjne dla lekarzy (jako za udział w konferencji międzynarodowej, uczestnicy otrzymują więcej punktów).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 maja 2011r. podano ponadto, że Międzynarodowe Warsztaty odbywają się w oparciu o rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów oraz na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996r. Program Warsztatów oraz część naukową opracowuje Zakład Kardiologii . Międzynarodowe punkty edukacyjne przyznaje Europejskie Stowarzyszenie z siedzibą we Francji.

Międzynarodowe Warsztaty odbywają się w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Fundacja realizuje swoje cele przez organizowanie prelekcji, konferencji, sympozjów, warsztatów naukowych, seminariów, pokazów audiowizualnych, spotkań dyskusyjnych i wystaw poświęconych naukom medycznym. Jednocześnie, w par. 7 pkt g) Statutu określono, że Fundacja realizuje swoje cele również poprzez prowadzenie działalności szkoleniowej. Ww. postanowienia Statutu Fundacji jednoznacznie przesadzają o tym, że Fundacja realizuje swoje cele poprzez prowadzenie działalności szkoleniowej w postaci organizowanych przez Fundację prelekcji, konferencji, sympozjów, warsztatów naukowych czy seminariów.

Niemniej najistotniejsze znaczenie w kontekście niniejszych rozważeń ma treść par. 9 Statutu Fundacji. W par. 9 pkt 1) Statutu wskazuje się, że Fundacja prowadzi działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Z kolei w par. 9 pkt 3) Statutu znajduje się zapis, zgodnie z którym Fundacja ma charakter niedochodowej jednostki organizacyjnej użyteczności publicznej. Posiadane środki finansowe może przeznaczać wyłącznie na realizację założonych celów. Cytowane powyżej postanowienia Statutu nie pozostawiają wątpliwości, co do niekomercyjnego charakteru działalności Fundacji. Ze względu na określony w Statucie sposób dystrybucji uzyskiwanych przez Fundację środków (środki uzyskiwane w ramach realizacji przedstawionych w par. 6 Statutu celów Fundacji, przeznaczane są równocześnie na realizację założonych przez Fundację w jej Statucie celów) w powiązaniu z charakterem działalności Fundacji i z założonymi przez Fundację w jej Statucie celami działania, wskazują zarówno na niekomercyjny charakter jej działalności, jak i na jej szeroki, publiczny wymiar. Powyższe ma bowiem decydujący wpływ na skalę oddziaływania i na skutki podejmowanych przez Fundację czynności (w tym w ramach świadczenia przez Fundację usług edukacyjnych).

W uzupełnieniu z dnia 12 maja 2011r. Wnioskodawca poinformował ponadto, że Fundacja nie jest zarejestrowana jako podmiot będący organizatorem kształcenia w rozumieniu artykułu 19 ustawy o zawodzie lekarza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 28 kwietnia 2011r.):

Czy wykonywane przez Fundację, wymienione w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynności tj. organizacja Międzynarodowych Warsztatów i pobieranie opłat od jej uczestników (tzw. fee), od 1 stycznia 2011r. nadal podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie wprowadzonego nowelizacją do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), w związku z treścią art. 132 ust. 1 lit. i) oraz art. 133 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 28 kwietnia 2011r.), świadczone przez Fundację usługi w zakresie organizacji Międzynarodowych Warsztatów i pobieranie z tego tytułu opłat od jej uczestników (tzw. fee), zwolnione są nadal z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie wprowadzonego do ustawy nowelizacją art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, w związku z treścią art. 132 ust. 1 lit. i) oraz art. 133 Dyrektywy VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z kolei w Dyrektywie VAT w Tytule IX w Rozdziale 2 wymienione zostały w treści art. 132 zwolnienia dotyczące określonych czynności, wykonywanych w interesie publicznym. Nie ulega zatem wątpliwości, że na gruncie obecnie obowiązujących przepisów, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w art. 132 Dyrektywy VAT, wykonywane w szeroko pojętym interesie publicznym.

Zgodnie z treścią art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania podatkiem od towarów i usług kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W związku z treścią ww. przepisu pozostaje treść art. 133 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego zwolnienia określonego w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT o ile spełniony zostanie jeden lub kilka z warunków wymienionych w pkt a) – d) tego artykułu. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajduje również art. 133 pkt a) Dyrektywy VAT. Zgodnie z jego treścią – podmioty inne niż podmioty prawa publicznego mogą uzyskać zwolnienie z opodatkowania z tytułu świadczenia usług wymienionych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT o ile spełnią warunek, zgodnie z którym przy świadczeniu ww. usług podmioty te nie będą miały na celu dążenia do systematycznego osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W związku z treścią ww. przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że na podstawie wprowadzonego nowelizacją ustawy o VAT art. 41 ust. 1 pkt 29 lit. a, aby świadczone przez podatników usługi podlegać mogły zwolnieniu z opodatkowania, spełnione muszą zostać łącznie dwie przesłanki, tj. świadczone przez podatnika usługi muszą być zaklasyfikowane jako usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego i jednocześnie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Sposób interpretacji pojęcia „usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego” na gruncie przepisów prawa UE w pełni oddaje treść art. 14 rozporządzenia Rady nr 1777/2005 z 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/ EWG w brzmieniu – (...) „usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu”. Treść znowelizowanej ustawy o VAT w zakresie świadczenia usług edukacyjnych zwolnionych z opodatkowania należy odczytywać przez pryzmat treści przepisów prawa wspólnotowego w tym przedmiocie, albowiem powodem dokonania omawianych zmian była konieczność dostosowania treści polskich regulacji do treści regulacji prawa UE. Istotne znaczenie dla prawidłowej interpretacji analizowanego przepisu art. 41 ust. 1 pkt 29 lit. a zgodnie z intencją ustawodawcy, ma odwołanie się do fragmentu uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 1 pkt 8 lit. a tiret pierwsze i trzecie oraz lit. b pkt 10, pkt 11 i pkt 16 projektu). W części dotyczącej zmian w zakresie usług edukacyjnych, których zwolnienie jest przewidziane w art. 132 ust. 1 pkt i) Dyrektywy VAT stwierdza się, że (...) „Na podstawie ww. przepisu dyrektywy, zwolnieniu – zgodnie z projektem ustawy – będą podlegały również usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego (oraz świadczenie usług i dostawa ściśle z tymi usługami związane), prowadzone w formach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ramach tych usług będą mieściły się usługi polegające na nauce zawodu, m.in. staże lekarskie. Tego typu usługi podlegają zwolnieniu również obecnie, jako usługi w zakresie edukacji”.

Nie ulega tym samym wątpliwości, że aby określić daną działalność edukacyjną, na gruncie omawianych przepisów jako usługę kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, jej charakter powinien jednoznacznie wskazywać na cele związane z nauczaniem mającym na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Międzynarodowe Warsztaty organizowane przez Fundację realizują w pełni ww. cele. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w trakcie ww. zdarzeń, lekarze biorący w nich udział zdobywają i uaktualniają wiedzę niezbędną im do celów wykonywanego przez nich zawodu i specjalności w zakresie kardiologii i kardiochirurgii.

Zgodnie z drugą przesłanką zwolnienia świadczenia usług edukacyjnych wynikającą z treści analizowanego przepisu, aby świadczenie usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego zwolnione było z opodatkowania, prowadzone one być muszą w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym należy wskazać, że uczestnictwo w organizowanej przez Fundację przedmiotowej konferencji premiuje jej uczestników punktami edukacyjnymi, które służą dopełnieniu obowiązku szkolenia zawodowego przez lekarzy. Fundacja jako organizator wystawia zaświadczenia uczestnikom, na podstawie których otrzymują oni punkty edukacyjne. Jednocześnie Fundacja uzyskuje pisemne potwierdzenie uzyskania takich punktów przez uczestników organizowanych przez Fundację przedmiotowych warsztatów od instytucji, z którymi Fundacja współpracuje, a które jednocześnie przygotowują zaplecze merytoryczne.

Zasady uzyskiwania ww. punktów edukacyjnych regulowane są w ustawie z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t. j. Dz. U. z 2002r. Nr 21, poz. 204, ze zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231, poz. 232 dalej jako – rozporządzenie) oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 21 lipca 2005r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy. Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 ww. ustawy, lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób dopełnienia tego obowiązku. Jak wskazuje par. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia – doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie kształcenia specjalizacyjnego, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Zgodnie z par. 3 pkt 4 rozporządzenia lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym. Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem. Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego. Ww. rozporządzenie przewiduje również sposób określania i zasady przyznawania punktów edukacyjnych.

Zgodnie z § 6 określa się sposób ustalania liczby punktów edukacyjnych:

1. za realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności – punkty otrzymuje się wyłącznie za minimalny okres danej specjalizacji lub umiejętności, określony w jej programie;
2. za opublikowanie referatu naukowego wygłoszonego na krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym – nie dolicza się punktów, które przysługują za wygłoszenie referatu;
3. za opublikowanie rozprawy doktorskiej lub rehabilitacyjnej – nie dolicza się punktów;
4. za wykład o tej samej treści mimo wielokrotnego prezentowania – punkty uzyskuje się tylko raz.
   
   

Z kolei liczbę punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. Dodatkowo lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego w ramach programu przyjętego przez towarzystwo naukowe lub kolegium specjalistów, po akceptacji go przez Naczelną Radę Lekarską, może wystąpić do okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem, o wpisanie do okręgowego rejestru lekarzy liczby punktów uzyskanych w okresie rozliczeniowym, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia, na podstawie zaświadczenia wydanego przez to towarzystwo lub kolegium.

W pkt 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia zatytułowanym „Liczba punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego” wskazano, że za udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym lekarz może uzyskać 1 punkt za 1 h, maksymalnie 40 punktów. Jednocześnie ta forma kształcenia zawodowego umieszczona została w grupie 1 form doskonalenia zawodowego, wymienionych w załączniku nr 3, wśród tzw. aktywności podstawowych. Tym samym należy stwierdzić, że spełniona została w analizowanym przypadku również druga przesłanka dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Fundację usług w zakresie edukacji (przedmiotowe warsztaty). Wskazane powyżej przepisy kompleksowo regulują bowiem kwestie związane z uzyskiwaniem przez lekarzy dodatkowych kompetencji i dodatkowej wiedzy związanej z wykonywanym zawodem określając formy i zasady kształcenia.

Dodatkowo w kontekście rozważań dotyczących przesłanek zwolnienia z podatku VAT zawartych w treści art. 43 ust. 1 pkt 28 lit. a ustawy o VAT, należy również wskazać na przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) (dalej – rozporządzenie Ministra Edukacji). Zgodnie z par. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w pozaszkolnych formach kształcenia takich jak kurs, kurs zawodowy, seminarium czy praktyka zawodowa. W kontekście niniejszych rozważań należy zwrócić uwagę na treść par. 2 ust. 4 rozporządzenia Ministra Edukacji, zgodnie z którym seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora szkolenia. Jak wskazuje Statut Fundacji – Fundacja realizuje swoje cele poprzez prowadzenie działalności szkoleniowej w formie m.in. prelekcji, konferencji, sympozjów, czy właśnie seminariów. Biorąc pod uwagę charakter i kształt organizacyjny organizowanych przez Fundację Międzynarodowych Warsztatów , nie ulega wątpliwości, że mieszczą się one w zakresie definicji zawartej w treści art. 2 ust. 4 rozporządzenia Ministra Edukacji (seminarium). W ocenie Wnioskodawcy spełnione są zatem przesłanki, aby uznać przedmiotowe usługi kształcenia zawodowego za prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Tymi przepisami są bowiem wymienione rozporządzenia określające zasady i formy kształcenia zawodowego lekarzy (przyznawanie punktów edukacyjnych za udział w określonych formach edukacji) oraz wskazane rozporządzenie Ministra Edukacji (zgodnie z którym przedmiotowe warsztaty mogą być kwalifikowane jako seminarium).

Jak wskazano powyżej – aby świadczenie szeroko pojętych usług edukacyjnych mogło podlegać zwolnieniu z opodatkowania na gruncie Dyrektywy VAT, usługi te wykonywane być muszą w szeroko pojętym interesie publicznym. Jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 października 2010r. sygn. IPPP1-443-724/10-4/MP – cytowany powyżej art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady umiejscowiony został w rozdziale 2 zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym” co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku VAT wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym tzn. wypełniają obowiązki jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W art. 133 a) Dyrektywy VAT wymieniony został dodatkowy warunek, po którego spełnieniu podmioty inne niż podmioty prawa publicznego mogą uzyskać zwolnienie z opodatkowania z tytułu świadczenia usług edukacyjnych. Warunkiem tym jest, aby podmioty świadczące usługi edukacyjne nie miały na celu dążenia do systematycznego osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W związku z powyższym należy odwołać się do treści Statutu Fundacji z dnia 6 stycznia 2004r. W par. 6 Statutu Fundacji, wśród jej celów wymienione zostało m.in. wspieranie działań związanych z ochroną zdrowia. W par. 7 pkt a) Statutu określono, że Fundacja realizuje swoje cele przez organizowanie prelekcji, konferencji, sympozjów, warsztatów naukowych, seminariów, pokazów audiowizualnych, spotkań dyskusyjnych i wystaw poświęconych naukom medycznym. Jednocześnie, w par. 7 pkt g) Statutu określono, że Fundacja realizuje swoje cele również poprzez prowadzenie działalności szkoleniowej. Ww. postanowienia Statutu Fundacji jednoznacznie przesadzają o tym, że Fundacja realizuje swoje cele poprzez prowadzenie działalności szkoleniowej w postaci organizowanych przez Fundację prelekcji, konferencji, sympozjów, warsztatów naukowych czy seminariów.

Niemniej najistotniejsze znaczenie w kontekście niniejszych rozważeń ma treść par. 9 Statutu Fundacji. W par. 9 pkt 1) Statutu wskazuje się, że Fundacja prowadzi działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Z kolei w par. 9 pkt 3) Statutu znajduje się zapis, zgodnie z którym Fundacja ma charakter niedochodowej jednostki organizacyjnej użyteczności publicznej. Posiadane środki finansowe może przeznaczać wyłącznie na realizację założonych celów. Cytowane powyżej postanowienia Statutu nie pozostawiają wątpliwości, co do niekomercyjnego charakteru działalności Fundacji. Ze względu na określony w Statucie sposób dystrybucji uzyskiwanych przez Fundację środków (środki uzyskiwane w ramach realizacji przedstawionych w par. 6 Statutu celów Fundacji, przeznaczane są równocześnie na realizację założonych przez Fundację w jej Statucie celów) w powiązaniu z charakterem działalności Fundacji i z założonymi przez Fundację w jej Statucie celami działania, wskazują zarówno na niekomercyjny charakter jej działalności, jak i na jej szeroki, publiczny wymiar. Powyższe ma bowiem decydujący wpływ na skalę oddziaływania i na skutki podejmowanych przez Fundację czynności (w tym w ramach świadczenia przez Fundację usług edukacyjnych).

Istotne jest również to, że Fundacja jest odpowiedzialna za stronę finansową i organizacyjną związaną ze świadczeniem usług edukacyjnych w postaci organizowanych przedmiotowych warsztatów, z kolei za stronę merytoryczną ww., np. konferencji o tematyce psychiatrycznej odpowiada klinika, z którą Fundacja współpracuje. Nie ulega zatem wątpliwości, że taka forma organizacji przedmiotowych warsztatów wraz z zapewnieniem odpowiedniego zaplecza merytorycznego powoduje, że świadczone przez Fundację usługi edukacyjne spełniają przewidziane przez treść art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT cele, tj. podnoszą kwalifikacje zawodowe ich uczestników. Realizację tych celów zapewnia bowiem współpraca z instytucjami, które zagwarantować mogą, że organizowane przez Fundację przedmiotowe konferencje, w ramach wymienionych specjalizacji lekarskich, prowadzone będą na odpowiednio wysokim merytorycznie poziomie, gwarantującym podniesienie kwalifikacji zawodowych ich uczestników.

Jednocześnie należy wskazać, że przyznanie uczestnikom punktów edukacyjnych, o których była mowa powyżej odbywa się na skutek pisemnego potwierdzenia ich otrzymania, dokonywanego przez instytucje powyżej wymienione. O tym czy i ile punktów będzie można przyznać rozstrzyga i informuje Fundację, na podstawie ww. rozporządzeń, uprawniony do tego organ. Brak jest zatem swobody w przyznawaniu punktów edukacyjnych. Fundacja na podstawie takiego pisemnego rozstrzygnięcia uprawnionego organu wystawia odpowiednie zaświadczenie, które uczestnicy przedkładają odpowiedniemu organowi samorządu lekarskiego. Taka forma „dystrybucji” punktów edukacyjnych w ramach prowadzonej przez Fundację działalności stanowi kolejne potwierdzenie, że spełnione zostały w przedmiotowym stanie faktycznym przesłanki dla zwolnienia świadczonych przez Fundację usług edukacyjnych, wynikające z treści art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy o VAT, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.).

Jak stanowi art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

–oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT jest nie tylko spełnienie przesłanki dotyczącej rodzaju świadczonych usług (tj. usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego innych niż wymienione w pkt 26), ale także sposobu ich świadczenia (tj. prowadzenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach).

Z treści wniosku wynika, iż Fundacja ustanowiona została w 2004r. i wpisana do KRS-u stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych. Fundacja ma charakter niedochodowej jednostki organizacyjnej użyteczności publicznej. Posiadane środki finansowe może przeznaczać wyłącznie na realizacje założonych celów. Cele działania Fundacji zapisane są w jej Statucie z dnia 6 stycznia 2004r. w par. 6 i jest to m.in. – wspieranie działań związanych z ochroną zdrowia, rozwój medycyny molekularnej, popieranie współpracy przyrodników, promowanie rozwoju młodych pracowników nauki, tworzenie odpowiednich warunków dla funkcjonowania i rozwoju medycyny molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych ze szczególnym uwzględnieniem farmakologii molekularnej oraz dyscyplin pokrewnych.

Jednostka realizuje swoje cele statutowe m.in. poprzez prelekcje, konferencje, sympozja, seminaria i warsztaty, Warsztaty ..., jak też i Konferencje .... W Warsztatach i Konferencjach biorą udział specjaliści – lekarze zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Organizacja warsztatów i konferencji polega na zapewnieniu: wykładowców, materiałów szkoleniowych, harmonogramu prowadzonych zajęć, jak taż warunków noclegowych i żywieniowych dla uczestników. Udział w organizowanych przez Fundację formach kształcenia premiuje ich uczestników punktami edukacyjnymi, które służą dopełnieniu obowiązku szkolenia zawodowego (dokształcania i podnoszenia kwalifikacji zawodowych) przez lekarzy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od dnia 10 stycznia 2008r. a od 4 grudnia 2009r. jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej PAN, jednostki badawczo-rozwojowej ani instytutu badawczego. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zaś świadczone usługi nie są w całości ani w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych. Fundacja nie posiada również zleceniodawcy, z którym zawierałaby umowę zlecenia, przeprowadzane konferencje są organizowane w ramach statutowej działalności Wnioskodawcy, która uprawnia go do organizowania i prowadzenia działalności między innymi szkoleniowej. Opłaty (fee) pobierane od uczestników mają więc charakter wynagrodzenia za udział w konferencjach organizowanych przez Fundację.

Międzynarodowe Warsztaty odbywają się w oparciu o rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów oraz na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996r. Program Warsztatów oraz część naukową opracowuje Zakład Kardiologii Interwencyjnej . Międzynarodowe punkty edukacyjne przyznaje Europejskie Stowarzyszenie z siedzibą we Francji.

W trakcie warsztatów dokonywane są m.in. odczyty, prelekcje itp. światowej sławy lekarzy – ekspertów (np. profesorów) w tej dziedzinie w trakcie których przekazywaną są informacje umożliwiające podnoszenie kwalifikacji zawodowych i uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych. Planowane są także operacje pokazowe transmitowane na żywo, dzięki którym lekarze śledzący przebieg takiej operacji mogą zdobywać także praktyczną wiedzę i umiejętności. Również za udział w powyższych warsztatach przyznawane są punkty edukacyjne dla lekarzy (jako za udział w konferencji międzynarodowej, uczestnicy otrzymują więcej punktów).

Międzynarodowe Warsztaty odbywają się w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996r.

Fundacja nie jest zarejestrowana jako podmiot będący organizatorem kształcenia w rozumieniu artykułu 19 ustawy o zawodzie lekarza.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), a ponadto z wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów, wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Jak wynika z powołanych przez Wnioskodawcę regulacji prawnych, zakres szkoleń, ich forma oraz sposób ich ukończenia wynikają z przepisów dotyczących doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (t. j. z 2008r. Dz. U. Nr 136, poz. 857 ze zm.), lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

Stosownie do art. 19 ww. ustawy:

1. Kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:
   1. podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
   2. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
   3. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami kształcenia”.
2. Warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:
   1. posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności:
      a. cel (cele) kształcenia,
      b. przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną,
      c. formę (formy) kształcenia,
      d. wymagane kwalifikacje uczestników,
      e. sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia,
      f. sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia;
   2. zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia;
   3. zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
   4. posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny;
   5. zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
3. Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w ust. 2 przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju.
   
   

Z kolei z § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231, poz. 2326 ze zm.) wynika, że:

1. Doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.
2. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej.
3. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.
   
   

Stosownie do § 4 ww. rozporządzenia:

1. Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem.
3. Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego.
   1. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza okręgowa rada lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”. Wzór wpisu do dokumentu prawa wykonywania zawodu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
   2. Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie przedłożonej przez lekarza „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego” oraz dokumentacji potwierdzającej odbycie określonych form doskonalenia zawodowego.
   3. Liczbę punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
   
   

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest więc uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy, zdaniem tut. organu, usługi organizowania Międzynarodowych Warsztatów spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Podnoszą one bowiem kwalifikacje zawodowe ich uczestników. Lekarze otrzymują międzynarodowe punkty edukacyjne. W trakcie warsztatów dokonywane są m.in. odczyty, prelekcje itp. światowej sławy lekarzy – ekspertów (np. profesorów) w tej dziedzinie w trakcie których przekazywane są informacje umożliwiające podnoszenie kwalifikacji zawodowych i uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych.

Dodatkowo, w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przepisy ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenie w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów szczegółowo określają formę, realizację oraz sposób dokumentowania kształcenia zawodowego lekarzy.

Oznacza to zatem, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku ww. usług, bowiem szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując, od dnia 1 stycznia 2011r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizowania Międzynarodowych Warsztatów będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.