INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-369/11-2/KS z dnia 5 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia osoby współpracującej oraz sporządzenia informacji PIT-11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia osoby współpracującej oraz sporządzenia informacji PIT-11.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą o charakterze usługowym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r., nr 155, poz. 1095, z późn. zmianami) na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonanego w Urzędzie Miasta. Podatek dochodowy od osób fizycznych ustalany jest na postawie ewidencji prowadzonej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni wybrała progresywną skalę podatkową określoną w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307, z późn. zmianami; ustawa ta nazwana będzie w dalszej części niniejszego wniosku „updof”). Jest także podatnikiem podatku od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza zatrudnić swojego męża na podstawie umowy o pracę sporządzonej w oparciu o przepisy prawa pracy. Mąż jest inwalidą, ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności ustalony przez Powiatowy Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności ze względu na schorzenia narządu ruchu oraz układu krążenia. Mąż nie ma uprawnień do renty inwalidzkiej ZUS. Uczestnictwo w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię polegające głównie na wykonywaniu pracy w miejscu zamieszkania jest ze względu na stan zdrowia męża jedną z nielicznych dostępnych mu form aktywizacji zawodowej.

Norma prawna zawarta w art. 8 ust. 2 i ust. 11 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585, z późn. zmianami; ustawa ta nazwana będzie w dalszej części niniejszego wniosku „usus”) nakazuje traktować dla celów ubezpieczeń społecznych jako osobę współpracującą męża zatrudnionego na podstawie umowy o pracę zawartą z żoną prowadzącą działalność gospodarczą. Z prawem o ubezpieczeniach społecznych powiązane jest prawo o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (ustawa z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych — tekst jednolity Dz. U. nr 164 z 2008 r., poz. 1027, z późn. zmianami) oraz prawo wprowadzające obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy (ustawa z 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - tekst jednolity Dz. U. nr 69 z 2008 r., poz.415, z późn. zmianami). Tak więc mąż zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartą z żoną prowadzącą działalność gospodarczą będzie traktowany jako osoba współpracująca również w zakresie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz w dziedzinie opłacania składek na Fundusz Pracy.

Przepis zawarty w art. 16 ust. 5a „usus” nakazuje osobie prowadzącej działalność gospodarczą opłacać w całości z własnych środków składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe osoby współpracującej. Również z własnych środków Wnioskodawczyni będzie musiała opłacać składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne męża oraz na Fundusz Pracy. Ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osoby współpracującej zgodnie z ustaleniami zawartymi w „usus” mają charakter obowiązkowy, zaś ubezpieczenie chorobowe jest ubezpieczeniem dobrowolnym. Obowiązkowe jest również powszechne ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej oraz wpłaty na Fundusz Pracy. W każdym roku kalendarzowym są zastrzeżone minimalne wysokości składek na ubezpieczenia społeczne, powszechne ubezpieczenia zdrowotne oraz na Fundusz Pracy osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących. Podstawę wymiaru tych minimalnych składek stanowi 60% prognozowanego na dany rok kalendarzowy przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej (w 2011 r. jest to kwota 2015,40 zł).

Wnioskodawczyni wskazała, iż regulacje prawa pracy oraz prawa o ubezpieczeniach społecznych nie ustanawiają ograniczeń w zakresie zawierania umów o pracę z małżonkiem. Takie stanowisko odnośnie unormowań zawartych w prawie pracy oraz w prawie o ubezpieczeniach społecznych zajął Zakład Ubezpieczeń Społecznych w skierowanym do jej męża piśmie z 31.03.2009 r. Jedynie w zakresie ubezpieczeń społecznych, powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz w dziedzinie opłacania składek na Fundusz Pracy pracownik taki traktowany jest jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawczyni w prawie podatkowym również nie można znaleźć ograniczeń w zakresie możliwości zawierania umów o pracę z własnym małżonkiem przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą. W art. 12 ust. 4 „updof” stwierdzono jedynie, że „Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy …”. Jednakże ustalenia zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 10 „updof” zabraniają wliczać do kosztów uzyskania przychodów wartości pracy własnej małżonka podatnika.

Ustawa z 27.08.1997 r. o Rehabilitacji Zawodowej i Społecznej oraz Zatrudnianiu Osób Niepełnosprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., nr 214, poz. 1407, z późn. zmianami), ustawa ta nazwana będzie w dalszej części niniejszego wniosku „uorzis”) przewiduje możliwość uzyskania co miesiąc dofinansowania do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej. Dofinansowanie to wypłacane jest na rzecz pracodawcy ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Pismem z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 lipca 2011 r. Nr IPPB1/415-369/11-2/KS Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez doprecyzowanie pytania oznaczonego nr 1 i 2, oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie jak również uiściła brakującą opłatę. Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego.

W uzupełnieniu Wniosku Wnioskodawczyni podała, iż składki na ubezpieczenie społeczne męża są w całości opłacane z jej środków, zaś małżonek zatrudniony przez drugiego małżonka na podstawie umowy o pracę, jest traktowany w zakresie ubezpieczeń społecznych jako osoba współpracująca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przepisy ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307, z późn. zmianami; ustawa ta nazwana będzie w dalszej części niniejszego wniosku „updof”) pozwalają ewidencjonować wynagrodzenie brutto małżonka Wnioskodawczyni zatrudnionego przeze nią na podstawie umowy o pracę jako koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dotyczącej jej działalności gospodarczej...”
2. W jaki sposób należy ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dotyczącej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, składki na ubezpieczenie społeczne oraz składki na Fundusz Pracy opłacane z jej środków z tytułu zatrudnienia jej męża na podstawie umowy o pracę...
3. Czy dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej wypłacane na rzecz pracodawcy ze Środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie przepisów zawartych w „uorzis” należy potraktować jako dotacje bądź też dopłaty otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków... O tym składniku przychodów z działalności gospodarczej mówi norma prawna zawarta w Art. 14 ust 2 pkt 2 „updof”.
4. W jaki sposób należy obliczać zaliczki na podatek dochodowy należny od wynagrodzenia męża Wnioskodawczyni (do obliczania i pobierania w ciągu roku tych zaliczek zakład pracy zobowiązany jest na podstawie ustaleń zawartych w art. 31 „updof”).
5. Jakie dane należy zamieścić w formularzu PIT-11 (Informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy) dotyczącym wynagrodzenia za pracę męża Wnioskodawczyni...
6. Jakie dane należy zamieścić w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym przez męża Wnioskodawczyni z tytułu zatrudnienia przez nią na podstawie umowy o pracę...
7. Czy wynagrodzenie za pracę brutto wyszczególnione w umowie o pracę zawartą z małżonkiem podatnika może mieć inną wysokość niż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy osoby współpracują zdefiniowanej przepisami zawartymi w „usus” (w 2011 r. ta podstawa wymiaru wynosi 2.015,40 zł).
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 4 i 5. Odpowiedź na pytania oznaczonego nr 1-2 została udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej. Natomiast w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawczyni zaliczki od wynagrodzenia za pracę jej męża należy obliczać w sposób określony w art. 32 ust. 1 „updof”, ust. 2 i ust 3. W odniesieniu do przypadku analizowanego w niniejszym wniosku ta norma prawna oznacza, że comiesięczną zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 18% należy obliczać od wynagrodzenia brutto (uzgodnionego w umowie o pracę jej męża) pomniejszonego zgodnie z zaleceniem zawartym w art. 22 ust. 2, pkt 1 „updof” o zryczałtowany koszt uzyskania dochodu w wysokości 111,25 zł. Zaliczę tę należy ponadto zmniejszyć o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej (bo wynagrodzenie za pracę będzie jedynym źródłem przychodów jej męża). Wnioskodawczyni zaznacza, że w analizowanym przypadku nie wystąpią składki na ubezpieczenia społeczne zatrudnionego pracownika potrącone przez płatnika ze środków podatnika (to znaczy z wynagrodzenia brutto pracownika).

Zdaniem Wnioskodawczyni zaliczek na podatek dochodowy obliczanych każdego miesiąca kalendarzowego w sposób zaproponowany w niniejszym punkcie nie należy również zmniejszać o kwotę składek płaconych na powszechne ubezpieczenie zdrowotne jej męża (pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę). Składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej są bowiem opłacane ze środków osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Dlatego składki te powinny być odliczane co miesiąc od zaliczek na podatek dochodowy od dochodu, który Wnioskodawczyni osiąga z działalności gospodarczej.

Ad. 5 i 6

Zdaniem Wnioskodawczyni w formularzu PIT-11 („informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”) oraz w „Zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym” przez męża zatrudnionego na podstawie umowy o pracę zawartą z żoną prowadzącą działalność należy podać następujące informacje:

• wynagrodzenie brutto osiągnięte w trakcie roku podatkowego,

• zryczałtowany koszt uzyskania dochodu z tytułu wykonywania umowy o pracę (w analizowanym tu przypadku wynosi on 1.335 zł rocznie, art. 22, ust. 2, pkt 1 „updof”),

• dochód netto (dochód brutto pomniejszony o koszt uzyskania przychodu),

• suma zaliczek na podatek dochodowy pobranych w ciągu roku podatkowego.
  
  

W dokumentach tych nie należy zamieszczać informacji o składkach na ubezpieczenie społeczne oraz o składkach na ubezpieczenie zdrowotne (bo są one opłacane w całości ze środków własnych osoby prowadzącej działalność gospodarczą).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4). W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pani zatrudnić swojego męża (będącego osobą niepełnosprawną), którego wynagrodzenie jest dofinansowywane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że wypłacane niepełnosprawnym pracownikom wynagrodzenia (dofinansowywane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych) nie zostały zakwalifikowane do dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów, wobec czego podlegają one opodatkowaniu omawianym podatkiem. Stąd też wypłacane mężowi wynagrodzenie za pracę, pomimo uzyskiwanego dofinansowywania, należy zakwalifikować do przychodów określonych w przepisie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawczyni jako płatnik winna obliczać i pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W myśl art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31, płatnik oblicza stosownie do zapisów w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, iż zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
   
   

Natomiast, stosownie do treści art. 32 ust. 2 ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

W świetle zaś art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3;
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5. ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
   
   

Jednocześnie na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika (art. 32 ust. 3b ustawy).

Z treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłat z tytułu umowy o pracę, wynika, iż płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od dochodu uzyskanego przez pracownika po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu oraz składek na ubezpieczenie społeczne, gdy składki te zostały potrącone z wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika. Również zaliczka na podatek pomniejszana jest o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdy zostały one pobrane w danym miesiącu przez zakład pracy z wynagrodzenia pracownika. Mając jednak na względzie okoliczność, iż składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne osób współpracujących w całości finansuje osoba prowadząca działalność gospodarczą, a więc nie są one potrącane z wynagrodzenia osoby współpracującej, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można ich uwzględniać przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłacanych tej osobie.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż od wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu osobie współpracującej, Wnioskodawczyni jako płatnik winna obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawczyni jako płatnik od dochodu uzyskanego przez osobę współpracującą – męża odlicza tylko koszty uzyskania przychodu tj. bez pomniejszania o składki na ubezpieczenie społeczne gdyż są one finansowane w całości przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, a nie przez pracownika. Podobnie zaliczka na podatek nie może być pomniejszona o składki na ubezpieczenie zdrowotne gdyż tak jak składki na ubezpieczenie społeczne, są one w całości sfinansowane przez Wnioskodawczynię jako płatnika. Tak obliczoną zaliczkę, zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu obliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia osoby współpracującej nalaeżło uznać za prawidłowe. Natomiast odnosząc się do problematyki dotyczącej imiennych informacji o wysokości dochodu wskazać należy na treści art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (PIT-11).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa wyjaśnić należy, że Wnioskodawczyni wskazała w sposób prawidłowy dane jakie należy zamieścić w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11). Jednocześnie jak słusznie zauważyła Wnioskodawczyni nie ma podstaw prawnych do zamieszczania w deklaracji PIT-11 informacji o składkach na ubezpieczenie społeczne oraz o składkach na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej, ponieważ jak już wskazano wcześniej w całości finansuje je podmiot prowadzący działalność gospodarczą –Wnioskodawczyni, a więc nie są one potrącane z wynagrodzenia osoby współpracującej –małżonka. W związku z powyższym w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można ich uwzględniać przy wypełnianiu obowiązków ciążących na płatnikach, wynikających z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczynię w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.