INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2011r. (data wpływu 23 maja 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania jest:

• prawidłowe w części dotyczącej stwierdzenia zasadności naliczenia podatku VAT od otrzymanego odszkodowania
• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania budowli objętych odszkodowaniem
• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania VAT odszkodowania z tytułu wywłaszczenia gruntów rolnych
• nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania stawki podatkowej w wysokości 8% z tytułu odszkodowania za krzewy ozdobne i drzewa owocowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca wskazał, iż w związku z prowadzoną na terenie gminy inwestycją drogową – budowa drogi ekspresowej krajowej S-69, odcinek węzeł x, należące do Wnioskodawcy nieruchomości gruntowe składające się z wielu działek zostały wywłaszczone na rzecz Skarbu Państwa. Na mocy decyzji Wojewody Śląskiego Wnioskodawcy zostało przyznane odszkodowanie do wypłaty którego został zobowiązany Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Zgodnie z ww przepisami Wnioskodawca naliczył podatek VAT przyjmując kwotę otrzymanego odszkodowania jako kwotę brutto, uznając, że kwota odszkodowania jest całym świadczeniem od nabywcy, gdyż nigdzie nie ma określenia, że jest to kwota netto. Opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów i usług za wynagrodzeniem, które w przedstawionej sytuacji przyjęło postać odszkodowania. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (uchwała Rady Gminy Nr … z dnia 27.07.2006 r.) część gruntów objętych odszkodowaniem znajduje się w obszarze oznaczonym w planie R – tereny przeznaczone na funkcje rolnicze bez prawa zabudowy. Wnioskodawca zastosował zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9. Na terenie objętym wywłaszczeniem znajdowały się również budowle (stare ogrodzenia, przepusty, drogi utwardzone tłuczniem), za które Wnioskodawca otrzymał również odszkodowanie. Wnioskodawca do opodatkowania przyjął stawkę zwolnioną na podst. art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż odszkodowaniem zostały objęte również krzewy ozdobne, drzewa owocowe i w stosunku do tych towarów zastosował stawkę 8% na podstawie zał. nr 3 poz. 6 do ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności opodatkowane takie jak: dzierżawa i najem, refakturowanie usług za media, użytkowanie wieczyste, reklama.

Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym do ww. wniosku oświadczył, iż wywłaszczenie budowli, za które otrzymał odszkodowanie nastąpiło w ramach pierwszego zasiedlenia (w myśl ustawy o VAT), gdyż Wnioskodawca nie wydzierżawiał oraz nie oddawał w najem tychże budowli lub ich części po ich wybudowaniu. Wnioskodawca nie ponosił również żadnych wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazał, iż nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od budowli (przepusty, stare ogrodzenia, drogi utwardzone tłuczniem), gdyż są to stare budowle powstałe jeszcze przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług tj. przed 1993 r. Wnioskodawca nie ponosił również żadnych wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż krzewy ozdobne oraz drzewa, które znajdowały się na gruntach objętych wywłaszczeniem, nie stanowiły odrębnej dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Krzewy i drzewa zostały w tym samym czasie wywłaszczone co grunty, tylko osobno wycenione przez rzeczoznawcę do odszkodowania przyznanego Decyzją Wojewody x, do którego wypłaty został zobowiązany Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina postąpiła zgodnie z prawem naliczając podatek VAT od otrzymanego odszkodowania.
2. Czy Gmina postąpiła słusznie uznając grunty rolne i budowle za zwolnione z podatku VAT, a stosunku do krzewów ozdobnych i drzew owocowych zastosowała stawkę podatkową w wysokości 8%...
   
   

Wnioskodawca, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, uważa, że opodatkowując otrzymane odszkodowanie w zamian za wywłaszczone grunty, budowle i krzewy ozdobne i drzewa owocowe postąpił słusznie naliczając podatek VAT, gdyż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Zdaniem Wnioskodawcy stosując zwolnienie z opodatkowania gruntów rolnych postąpił słusznie gdyż kierował się Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego w myśl, którego część gruntów objętych wywłaszczeniem są gruntami rolnymi bez prawa do zabudowy. Natomiast w stosunku do budowli objętych odszkodowaniem Wnioskodawca zastosował zwolnienie z podatku VAT, gdyż w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej stwierdzenia zasadności naliczenia podatku VAT od otrzymanego odszkodowania
• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania budowli objętych odszkodowaniem
• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania VAT odszkodowania z tytułu wywłaszczenia gruntów rolnych
• nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania stawki podatkowej w wysokości 8% z tytułu odszkodowania za krzewy ozdobne i drzewa owocowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. a zatem sprzedaż gruntów zabudowanych podlega w chwili sprzedaży opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (j. t. z 2008r. Dz. U. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi. Stosownie do art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się, jak wynika z art. 12 ust. 4 ww. ustawy, z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

-z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Ponadto zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo samorządowa jednostka organizacyjna otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały zarząd odpowiednio nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego, z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna, z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Przeniesienie własności gruntów w zamian za odszkodowanie dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi odpłatną dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ustawą z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578) wprowadzono obowiązujące od 1 stycznia 2011r. zmiany dotyczące podstawowej stawki podatku VAT. Zgodnie z art. 146a ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r.:

1.stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że nieruchomość, która jest przedmiotem opisywanej transakcji jest przeznaczona pod budowę drogi ekspresowej, natomiast część gruntów objętych odszkodowaniem znajduje się zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego w obszarze oznaczonym w planie R – tereny przeznaczone na funkcje rolnicze bez prawa zabudowy.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług w cytowanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu.

Zasadniczo celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przedmiotowej sprawie część działek objętych dostawą ujęta jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w obszarze oznaczonym w planie R – tereny przeznaczone na funkcje rolnicze bez prawa zabudowy. Jednocześnie istnieje akt administracyjny w postaci decyzji Wojewody o ustanowieniu na tej działce lokalizacji drogi krajowej. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), droga jest budowlą. Również z treści art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) wynika, że droga jest obiektem budowlanym – budowlą. Zatem teren na którym znajduje się droga jest terenem zabudowanym, natomiast teren niezabudowany przeznaczony pod drogę jest terenem budowlanym.

Stosownie zaś do art. 11 i ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Reasumując, dostawa działek niezabudowanych przeznaczonych pod budowę drogi ekspresowej dokonana w formie wywłaszczenia za odszkodowaniem, o których mowa we wniosku, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej.

W przypadku natomiast dostawy nieruchomości zabudowanej możliwość zwolnienia od podatku uzależniona jest od spełnienia warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10-10a oraz ust. 7a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Aby jednak można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Jeśli jednak dostawa nieruchomości jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, lub gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata, to może ona korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT po spełnieniu określonych w tym przepisie warunków.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach zwolniona z opodatkowania jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Z opisu sprawy wynika, iż na części gruntów (działek) objętych odszkodowaniem znajdowały się również budowle (stare ogrodzenia, przepusty, drogi utwardzone tłuczniem). Dostawa budowli za które Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia, Wnioskodawca nie wydzierżawiał oraz nie oddawał w najem przedmiotowych budowli po ich wybudowaniu, oraz nie ponosił żadnych wydatków na ich ulepszenie, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od budowli, gdyż są to stare budowle powstałe przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług tj. przed 1993 r.

Jednocześnie z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że krzewy ozdobne i drzewa, które znajdowały się na gruntach objętych wywłaszczeniem nie stanowiły odrębnej dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zostały w tym samym czasie wywłaszczone co grunty tylko osobno wycenione.

Mając na uwadze analizę powołanych przepisów prawa oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowych budowli zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem przedmiotowa transakcja nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże ze względu na to, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało w stosunku do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosił on wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej dostawa tych budowli korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowych działek zabudowanych korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W stosunku do krzewów ozdobnych i drzew owocowych, które znajdowały się na gruntach objętych wywłaszczeniem z uwagi na fakt, iż nie były przedmiotem odrębnej dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przypadająca na nie wartość odszkodowania podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową lub korzysta ze zwolnienia analogicznie jak dostawa gruntu, na którym są posadowione.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.