INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu, zaciągniętego na nabycie nieruchomości wykorzystywanej w tej działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu, zaciągniętego na nabycie nieruchomości wykorzystywanej w tej działalności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w zakresie handlu sprzętem spawalniczym. W dniu 28 sierpnia 2009 r. nabył nieruchomość, tj. budynek wraz z gruntem z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Budynek konstrukcyjnie nie nadaje się do celów mieszkaniowych jest bowiem zaprojektowany jako budynek usługowo handlowy. Budynek wraz z gruntem nabyty został za kwotę 410.000 zł. Zakup w znacznej mierze został sfinansowany z kredytu hipotecznego 352.841,64 zł udzielonego w dniu 26 sierpnia 2009 r. Kredyt został udzielony Wnioskodawcy i Jego żonie (strony nie posiadają rozdzielności majątkowej, ani innej tego typu umowy), jako osobom fizycznym nieprowadzącym działności gospodarczej, ze względu na fakt, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działaność gospodarcza została założona w 2008 i w ocenie banku jego firma zbyt krótko #161;staniała na rynku.

Obecnie budynek jest wykorzystywany przede wszystkim, jako sklep i magazyn w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz w części jest wynajmowany innym podmiotom gospodarczym. Budynek jest wykazany w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę, który dokonuje comiesięcznych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy płacone comiesięczne odsetki od kredytu hipotecznego można uznać jako koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 23 ust. 1 pkt 1, 32, 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapłacone odsetki od kredytu, które nie zwiększają kosztów inwestycji (przemiotowy budynek był w momencie zakupu był kompletny i gotowy do użytkowania) stanowią koszt uzyskania przychodu. Przeznaczenie konstrukcyjne budynku oraz jego faktyczne użytkowanie w sposób oczywisty potwierdza że jest on związany tylko i wyłącznie z prowadzoną działanością gospodarczą, a zatem spełniona jest przesłanaka określona w art. 22 ust. 1 pkt 1 (winno być art. 22 ust. 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przeto należy przyjąć i część odsetkowa w comiesięcznej spłacie kredytu stanowi koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (…).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie pożyczki (kredytu), a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość, tj. grunt wraz ze znajdującym się na nim budynkiem użytkowym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek konstrukcyjnie nie nadaje się do celów mieszkaniowych jest bowiem zaprojektowany jako budynek usługowo handlowy. Ww. nieruchomość zakupiono za kwotę 410.000 zł, z której kwota 352.841,64 zł pochodziła z kredytu hipotecznego udzielonego w dniu 26 sierpnia 2009 r. Kredyt został udzielony Wnioskodawcy i Jego żonie (strony nie posiadają rozdzielności majątkowej ani innej tego typu umowy) jako osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli Wnioskodawca będzie w stanie wykazać (udokumentować), iż uzyskane z kredytu środki pieniężne zostały całości przeznaczone na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (na zakup gruntu wraz z ww. budynkiem), to do kosztów uzyskania przychodów tej działalności może bezpośrednio zaliczyć odsetki od ww. kredytu, zapłacone po nabyciu tej nieruchomości (tj. oddaniu budynku do użytkowania), zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.