INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.03.2011 r. (data wpływu 14.03.2011 r.), uzupełnionym w dniu 09.06.2011 r. (data wpływu 14.06.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30.05.2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług szkoleń nurkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.03.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług szkoleń nurkowych. Wniosek uzupełniony został w dniu 09.06.2011 r. (data wpływu 14.06.2011 r.), na wezwanie Organu z dnia 30.05.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma Wnioskodawcy świadczy usługi szkoleń nurkowych - zarówno na stopnie podstawowe, jak również średnie, wyższe (przewodników podwodnych), instruktorskie oraz specjalistyczne (morsko-wrakowe, podlodowe, suche skafandry, nitroxowe itp.).

Szkolenia te są prowadzone przez wyspecjalizowanych instruktorów z odpowiednimi uprawnieniami. Uzyskane certyfikaty są honorowane na całym świecie. Szkolenia te są prowadzone przede wszystkim dla osób fizycznych a uzyskane kwalifikacje są niezbędne do uzyskania np. stopnia płetwonurka zawodowego. Do końca 2010 roku usługi świadczone przez Wnioskodawcę korzystały ze zwolnienia z podatku VAT, ponieważ zaliczane były do usług edukacyjnych.

Wnioskodawca nie jest szkołą w rozumieniu przepisów oświaty.

Aby zostać instruktorem nurkowania i np. samodzielnie móc prowadzić działalność gospodarczą w zakresie szkoleń nurkowych należy przejść najpierw wszystkie szkolenia nurkowe od podstawowego poprzez szkolenia specjalistyczne. Podobnie jest z nurkiem zawodowym, który wykonuje prace podwodne - najpierw musi zostać nurkiem czyli odbyć szkolenia takie jak prowadzone przez Wnioskodawcę. Zatem prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia mają cechy podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a nabyte uprawnienia mogą być wykorzystywane w celach zawodowych - zarobkowych.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 09.06.2011 r. (data wpływu 14.06.2011 r.) Wnioskodawca wskazał ponadto, iż nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Szkolenia prowadzone są przez instruktorów rekreacji ruchowej o specjalności płetwonurkowanie. Uprawnienia te są nadawane przez Ministra Sportu i Turystyki na podstawie rozporządzenia Ministra sportu i turystyki w sprawie szczególnych warunków uzyskiwania kwalifikacji zawodowych w sporcie z dnia 18 lutego 2011 r. i ustawy z dnia 26 czerwca 2010 r. o sporcie.

Samo szkolenie nie jest prowadzone na podstawie odrębnych przepisów.

Wytyczne do każdego szkolenia posiada każda organizacja nurkowa np. CMAS, PADI, SSI itp. Uzyskane w ten sposób stopnie nurkowe są niezbędne aby móc uzyskać np. stopnie instruktora rekreacji ruchowej o specjalności płetwonurkowanie nadawane przez Ministra Sportu i Turystyki, lub zatrudnić się w charakterze przewodnika podwodnego lub instruktora - są one honorowane na całym świecie. Są uznawane w służbach mundurowych jako dodatkowe kwalifikacje zawodowe (straż, straż graniczna, policja) oraz niezbędne do wykonywania odpowiednich czynności służbach ochotniczych takich jak WOPR czy TOPR.

Cykl szkolenia składa się z kilku etapów - począwszy od płetwonurka młodzieżowego, poprzez stopnie P1, P2, P3, obowiązkowe szkolenia dodatkowe takie jak nurkowania w suchych skafandrach, pod lodem, morsko-wrakowe a skończywszy na stopniach instruktorskich.

Szkolenia nie są w ogóle finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługi szkoleń nurkowych świadczone przez Wnioskodawcę po 01.01.2011 r. mogą nadal korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, pomimo iż nie są prowadzone przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie są świadczone przez nauczycieli...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę powinny nadal korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, ponieważ kwalifikacje jakie adepci Wnioskodawcy uzyskują wraz z uzyskaniem odpowiedniego certyfikatu mogą przez nich być wykorzystane do celów zawodowych. Instruktorzy mogą prowadzić własne centra nurkowe i szkolić innych płetwonurków, przewodnicy podwodni mogą pracować zawodowo w centrach nurkowych na całym świecie i prowadzić grupy płetwonurków pod wodą, a inne uprawnienia, które Spółka nadaje płetwonurkom są honorowane przez straż pożarną lub są pomocne w uzyskaniu uprawnień płetwonurka zawodowego.

Podobnie jak szkolenia BHP, które są wykonywane przez odpowiednio przeszkolone osoby – szkolenia Wnioskodawcy są prowadzone przez wykwalifikowanych instruktorów z odpowiednim doświadczeniem zawodowym. Ponieważ, aby zostać instruktorem lub uzyskać uprawnienia przewodnika podwodnego należy odbyć cały cykl szkolenia, począwszy od stopnia podstawowego poprzez wyższe i specjalistyczne – Wnioskodawca uważa, że cały cykl szkoleń prowadzonych przez Spółkę powinien być zwolniony z podatku od towarów i usług.

Inaczej wyglądałoby to tak, jakby studia wyższe mogły korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług a szkoły podstawowe i gimnazja już nie, ponieważ nie wszyscy adepci tych drugich ukończą studia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia m.in. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleń nurkowych - zarówno na stopnie podstawowe, jak również średnie, wyższe (przewodników podwodnych), instruktorskie oraz specjalistyczne (morsko-wrakowe, podlodowe, suche skafandry, nitroxowe itp.). Szkolenia te są prowadzone przez wyspecjalizowanych instruktorów z odpowiednimi uprawnieniami. Uzyskane certyfikaty są honorowane na całym świecie. Szkolenia te są prowadzone przede wszystkim dla osób fizycznych a uzyskane kwalifikacje są niezbędne do uzyskania np. stopnia płetwonurka zawodowego. Aby zostać instruktorem nurkowania i np. samodzielnie móc prowadzić działalność gospodarczą w zakresie szkoleń nurkowych należy przejść najpierw wszystkie szkolenia nurkowe od podstawowego poprzez szkolenia specjalistyczne. Podobnie jest z nurkiem zawodowym, który wykonuje prace podwodne - najpierw musi zostać nurkiem czyli odbyć szkolenia takie jak prowadzone przez Wnioskodawcę. Zatem prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia mają cechy podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a nabyte uprawnienia mogą być wykorzystywane w celach zawodowych - zarobkowych.

Wnioskodawca nie jest szkołą w rozumieniu przepisów oświaty.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Szkolenie nie są prowadzone na podstawie odrębnych przepisów.

Wytyczne do każdego szkolenia posiada każda organizacja nurkowa np. CMAS, PADI, SSI itp. Uzyskane w ten sposób stopnie nurkowe są niezbędne aby móc uzyskać np. stopnie instruktora rekreacji ruchowej o specjalności płetwonurkowanie nadawane przez Ministra Sportu i Turystyki, lub zatrudnić się w charakterze przewodnika podwodnego lub instruktora - są one honorowane na całym świecie. Są uznawane w służbach mundurowych jako dodatkowe kwalifikacje zawodowe (straż, straż graniczna, policja) oraz niezbędne do wykonywania odpowiednich czynności służbach ochotniczych takich jak WOPR czy TOPR.

Cykl szkolenia składa się z kilku etapów - począwszy od płetwonurka młodzieżowego, poprzez stopnie P1, P2, P3, obowiązkowe szkolenia dodatkowe takie jak nurkowania w suchych skafandrach, pod lodem, morsko-wrakowe a skończywszy na stopniach instruktorskich.

Szkolenia nie są w ogóle finansowane ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przeprowadzane przez Spółkę szkolenia nurkowe umożliwiające wykorzystanie nabytych umiejętności w celach zawodowych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu uzyskanie, zwiększenie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

Podkreślić należy, iż zgodnie z normą wyrażoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, zwolnieniem objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Tak więc, ustawodawca przewidział zastosowanie zwolnienia przedmiotowego dla ww. usług, ale wyłącznie w sytuacji, gdy warunki ich świadczenia, w szczególności forma i zasady wynikają z odrębnych od podatkowych aktów prawnych.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. ( Dz. U. Nr 780 poz. 483) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Warunki wykonywania prac podwodnych oraz zasady i tryb nabywania uprawnień do ich wykonywania reguluje ustawa z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (Dz. U. nr 199, poz. 1936 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy o wykonywaniu prac podwodnych przepisów ustawy nie stosuje się do płetwonurkowania w celach sportowych i rekreacyjnych.

Natomiast formy i zasady przeprowadzania szkoleń osób ubiegających się o uprawnienia do wykonywania prac podwodnych uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2010 r. w sprawie szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do wykonywania prac podwodnych (Dz. U. nr 126, poz. 856).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż szkolenia nie są prowadzone na podstawie odrębnych przepisów, natomiast wytyczne do każdego szkolenia posiada każda organizacja nurkowa np. CMAS, PADI, SSI itp. Uzyskane w ten sposób stopnie nurkowe są niezbędne aby móc uzyskać np. stopnie instruktora rekreacji ruchowej o specjalności płetwonurkowanie nadawane przez Ministra Sportu i Turystyki, lub zatrudnić się w charakterze przewodnika podwodnego lub instruktora - są one honorowane na całym świecie. Są uznawane w służbach mundurowych jako dodatkowe kwalifikacje zawodowe (straż, straż graniczna, policja) oraz niezbędne do wykonywania odpowiednich czynności służbach ochotniczych takich jak WOPR czy TOPR.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić zatem należy, iż przedstawione przez Wnioskodawcę formy i zasady przeprowadzania szkoleń nurkowych nie wypełniają dyspozycji zawartej w art. 43 ust.1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, tj. warunku, prowadzenia ich w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Natomiast wytyczne do każdego szkolenia, które posiada każda organizacja nurkowa np. CMAS, PADI, SSI itp. nie wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa a jedynie stanowią wewnętrzne uregulowania wynikające odpowiednio z działalności poszczególnych organizacji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleń nurkowych mające charakter szkoleń zawodowych nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem nie została spełniona również przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją.

Z wniosku wynika również, że przedmiotowe szkolenia nie są w ogóle finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, ani też na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., ponieważ przedmiotowe szkolenia nie są finansowane ani w całości, ani co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadząc szkolenia nurkowe nie spełnia również żadnego z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29, przedmiotowe szkolenia od 1 stycznia 2011 r. opodatkowane są podstawową – 23% stawką podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.