INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu tzw. ulgi za złe długi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu tzw. ulgi za złe długi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o doprecyzowanie przedmiotu wniosku oraz opisu zdarzenia przyszłego, a także o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację indywidualną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. zawarto umowę pomiędzy XXXX Sp. z o.o. (dalej: Dłużnik) a XXXX prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą XXXX (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany), na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się do wykonania instalacji chłodniczej w zakładzie Dłużnika, a ten do zapłaty zaliczki w wysokości 80.000,00 zł + VAT oraz kwoty 290.000,00 zł + VAT tytułem pozostałej części wynagrodzenia w 24 równych ratach płatnych do 15. danego miesiąca. Z uwagi na powyższe, Zainteresowany wystawił fakturę VAT z dnia 1 października 2009 r. uwzględniającą płatności otrzymane z tytułu zaliczek na kwotę po ich umniejszeniu 343.000,00 zł brutto. Z przedmiotowej faktury VAT pozostało do zapłaty 304.058,74 zł brutto. W dniu 10 maja 2010 r. Sąd Rejonowy w XXXX ogłosił upadłość Dłużnika z możliwością zawarcia układu. Do chwili złożenia wniosku postępowanie upadłościowe nie zakończyło się.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż Wnioskodawca i Dłużnik na dzień dokonania korekty podatku należnego będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, Dłużnik dalej prowadzi działalność gospodarczą, postępowanie naprawcze przedłuża się, Wnioskodawca nim dokona korekty zweryfikuje jeszcze, czy Dłużnik będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wierzytelność na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie została zbyta, przynależy do Wnioskodawcy. Zainteresowany z uwagi na to, iż oczekuje na interpretację nie zawiadamiał jeszcze Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku, wzywał jedynie w trybie procedury cywilnej do zapłaty pod rygorem wszczęcia postępowania sądowego, złożył także do Sądu zgłoszenie wierzytelności do postępowania naprawczego. Dłużnik na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z tzw. ulgi za złe długi, tj. skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług wynikającej z umowy i faktury VAT z części wierzytelności pozostałej do zapłaty...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź jest twierdząca, co wykazuje poniżej.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nie wystąpiły żadne przesłanki uniemożliwiające dokonanie korekty. Zdaniem Wnioskodawcy, wszczęcie postępowania upadłościowego już po dokonaniu dostawy towaru lub świadczeniu usługi nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Należy także podkreślić, iż cały podatek VAT wynikający z przedmiotowej faktury został zapłacony. Ponadto, inne przesłanki wyłączające możliwości skorzystania z ulgi nie ziściły się, stąd dokonanie korekty jest możliwe. Wnioskodawca i Dłużnik na dzień dokonania korekty podatku należnego będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, Dłużnik dalej prowadzi działalność gospodarczą, postępowanie naprawcze przedłuża się, Wnioskodawca nim dokona korekty zweryfikuje jeszcze, czy Dłużnik będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wierzytelność na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie została zbyta, przynależy do Wnioskodawcy. Zainteresowany z uwagi na to, iż oczekuje na interpretację nie zawiadamiał jeszcze Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku, wzywał jedynie w trybie procedury cywilnej do zapłaty pod rygorem wszczęcia postępowania sądowego, złożył także do Sądu zgłoszenie wierzytelności do postępowania naprawczego. Dłużnik na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca w dwóch różnych punktach art. 89a ust. 2 ustawy określa wymóg co do statusu stron transakcji. Art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż dłużnik w chwili dokonywania transakcji musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast pkt 3 wskazuje, iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jak i dłużnik powinni być czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W pkt 3 nie znajduje się już powtórzenie warunku zawartego w pkt 1 odnośnie postępowania likwidacyjnego czy upadłościowego. Literalne brzmienie przepisu pozwala zatem na wyprowadzenie wniosku, iż postawienie dłużnika w stan upadłości czy likwidacji już po dokonaniu dostawy nie stoi na przeszkodzie w skorzystaniu z ulgi na złe długi.

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 14 kwietnia 2009 r. zawarto umowę pomiędzy Dłużnikiem a Wnioskodawcą, na podstawie której Zainteresowany zobowiązał się do wykonania instalacji chłodniczej w zakładzie Dłużnika, a ten do zapłaty zaliczki w wysokości 80.000,00 zł + VAT oraz kwoty 290.000,00 zł + VAT tytułem pozostałej części wynagrodzenia w 24 równych ratach płatnych do 15. danego miesiąca. Z uwagi na powyższe, Zainteresowany wystawił fakturę VAT z dnia 1 października 2009 r. uwzględniającą płatności otrzymane z tytułu zaliczek na kwotę po ich umniejszeniu 343.000,00 zł brutto. Z przedmiotowej faktury VAT pozostało do zapłaty 304.058,74 zł brutto. W dniu 10 maja 2010 r. Sąd Rejonowy w XXXX ogłosił upadłość Dłużnika z możliwością zawarcia układu. Do chwili złożenia wniosku postępowanie upadłościowe nie zakończyło się. Wnioskodawca i Dłużnik na dzień dokonania korekty podatku należnego będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, Dłużnik dalej prowadzi działalność gospodarczą, postępowanie naprawcze przedłuża się, Wnioskodawca nim dokona korekty zweryfikuje jeszcze, czy Dłużnik będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wierzytelność na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie została zbyta, przynależy do Wnioskodawcy. Zainteresowany z uwagi na to, iż oczekuje na interpretację nie zawiadamiał jeszcze Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku, wzywał jedynie w trybie procedury cywilnej do zapłaty pod rygorem wszczęcia postępowania sądowego, złożył także do Sądu zgłoszenie wierzytelności do postępowania naprawczego. Dłużnik na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Na podatniku (wierzycielu) dokonującym korekty podatku należnego w ramach ulgi na złe długi ciążą liczne obowiązki związane z dokonaniem korekty. Zostały one określone w art. 89a ust. 3-6 ustawy.

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Przepis ten wprost wskazuje, że warunkiem niezbędnym dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia. Potwierdza to również art. 89b ust. 5 ustawy przewidujący, iż do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Według art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 89a ust. 6 ustawy, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez podatnika – sprzedawcę jest zawiadomienie podatnika – dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z ewentualnym poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla podatnika – dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której w wierzytelności nieściągalnej zawiadomił podatnik – sprzedawca.

Możliwość skorzystania z tzw. „ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela. Wskazuje na to językowy zapis przepisu, który mówi o warunkach, których spełnienie pozwala na skorzystanie z przysługującego prawa. Obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy ma charakter warunku formalnego. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Odnosząc przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki wymienione w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniające do skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa dokonania korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych.

Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z tzw. ulgi za złe długi, tj. skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług wynikającej z umowy i faktury VAT w części wierzytelności pozostałej do zapłaty, pod warunkiem jednak, że zawiadomi Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, a Dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.