INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011r. (data wpływu 31 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2011r. (data wpływu 29 marca 2011r.), pismem z dnia 6 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.) oraz pismem z dnia 11 maja 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prawidłową stawką podatku VAT usług szkoleniowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2011r. (data wpływu 29 marca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 marca 2011r. znak: IBPP1/443-219/11/KW, pismem z dnia 6 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.) oraz pismem z dnia 11 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Grupa 1 szkoleń - obsługa i konserwacja urządzeń podlegających Urzędowi Dozoru Technicznego typu: suwnice, podesty ruchome, dźwigi towarowo-osobowe, wózki jezdniowe, żurawie przenośne typu HDS, żurawie samojezdne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnego od dnia 12 lipca 2010r. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (85.59 B).

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia skierowane są do osób bezrobotnych, osób chcących uzyskać lub podnieść swoje kwalifikacje oraz nabyć umiejętności niezbędne do wykonywania określonej pracy na danym stanowisku. Kursy i szkolenia prowadzone są w formie wykładów oraz zajęć praktycznych.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie prowadzenia szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane w całości ze środków publicznych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanymi w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Usługi w zakresie prowadzenia szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, które wynikają z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r.

Usługi szkoleniowe dotyczące wyżej wymienionych szkoleń Wnioskodawca świadczy osobiście oraz przez osoby zatrudnione na podstawie umów zlecenia.

Zleceniodawcą są zakłady pracy, dla których świadczy się usługę polegającą na przeprowadzeniu kursu lub szkolenia na podstawie dostarczonego zlecenia oraz dla osób indywidualnych.

Osoby biorące udział w szkoleniach nabywają zarówno wiedzę teoretyczną jak i praktyczną, zatem nie tylko będą wiedziały teoretycznie jak obsługiwać bądź konserwować dane urządzenia, ale również będą umiały praktycznie to wykonywać w ramach wykonywanego zawodu. Nauczanie to ma na celu uzyskanie oraz uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestników szkolenia, pozostających w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także chcących zmienić branżę lub zawód (zaistniały stan faktyczny ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 23 marca 2011r.).

W piśmie z dnia 6 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że usługi w zakresie prowadzenia szkoleń dla grupy 1 prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, które wynikają z Ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia Rady (WE) NR 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. Art. 13 dyrektywy 77/388/EWG.

W piśmie z dnia 11 maja 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że usługi w zakresie prowadzenia szkoleń dla grupy 1 prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, które wynikają z Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe szkolenia wchodzą w zakres kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz w związku z tym, iż są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, czy korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit a) ustawy... (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 marca 2011r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w postaci kursów i szkoleń z zakresu obsługi i konserwacji urządzeń podlegających UDT, powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Spełnione zostały bowiem obie wymagane przepisem przesłanki zwolnienia, tj.:

• szkolenia stanowią kształcenie zawodowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
• prowadzone są w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
  
  

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż podlegające pod ten sam nr PKD (85.59 B) szkolenia BHP oraz kursy prawa jazdy są zwolnione z VAT. (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 marca 2011r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Prowadzi szkolenia dotyczące obsługi i konserwacji urządzeń podlegających Urzędowi Dozoru Technicznego typu: suwnice, podesty ruchome, dźwigi towarowo-osobowe, wózki jezdniowe, żurawie przenośne typu HDS, żurawie samojezdne. Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia skierowane są do osób bezrobotnych, osób chcących uzyskać lub podnieść swoje kwalifikacje oraz nabyć umiejętności niezbędne do wykonywania określonej pracy na danym stanowisku. Kursy i szkolenia prowadzone są w formie wykładów oraz zajęć praktycznych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie prowadzenia szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Usługi w zakresie prowadzenia szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, które wynikają z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. oraz z ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.), Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860). Usługi szkoleniowe dotyczące wyżej wymienionych szkoleń Wnioskodawca świadczy osobiście oraz przez osoby zatrudnione na podstawie umów zlecenia. Zleceniodawcą są zakłady pracy, dla których świadczy się usługę polegającą na przeprowadzeniu kursu lub szkolenia na podstawie dostarczonego zlecenia oraz dla osób indywidualnych. Osoby biorące udział w szkoleniach nabywają zarówno wiedzę teoretyczną jak i praktyczną, zatem nie tylko będą wiedziały teoretycznie jak obsługiwać bądź konserwować dane urządzenia, ale również będą umiały praktycznie to wykonywać w ramach wykonywanego zawodu. Nauczanie to ma na celu uzyskanie oraz uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestników szkolenia, pozostających w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także chcących zmienić branżę lub zawód.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.) osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie.

Przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne (art. 22 ust. 3 ustawy o dozorze technicznym).

W myśl art. 23 ust. 5 ww. ustawy Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.), które zgodnie z § 1 określa:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia sprawdzenie kwalifikacji przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.

Stosownie do § 3 ust 1 ww. rozporządzenia komisja kwalifikacyjna, po stwierdzeniu kompletności wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, wyznacza termin egzaminu sprawdzającego kwalifikacje, zwanego dalej "egzaminem", powiadamiając o nim niezwłocznie wnioskodawcę.

Egzamin składa się z dwóch części:

1. z egzaminu ustnego z wiedzy teoretycznej w zakresie określonym w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym,
2. z egzaminu praktycznego polegającego na sprawdzeniu umiejętności w zakresie obsługi i konserwacji urządzeń technicznych (ust. 2).
   
   

Szczegółową tematykę egzaminu ustala komisja kwalifikacyjna w zależności od rodzaju i zakresu kwalifikacji, o których sprawdzenie ubiega się osoba zainteresowana, i podaje ją do wiadomości tej osobie, na 14 dni przed terminem egzaminu (ust. 3).

Zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki pozytywny wynik egzaminu jest podstawą do wydania zaświadczenia kwalifikacyjnego.

Zgodnie z § 6 rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Zgodnie z art. 2375 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r., nr 21, poz. 94 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2004r., Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które zgodnie z § 1 rozporządzenie określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej "szkoleniem";
2. zakres szkolenia;
3. wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
4. sposób dokumentowania szkolenia;
5. przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

Zgodnie z § 1a pkt 2 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce organizacyjnej prowadzącej działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy - rozumie się przez to:

1. placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego, ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego,
2. szkołę ponadgimnazjalną,
3. jednostkę badawczo-rozwojową, szkołę wyższą lub inną placówkę naukową,
4. stowarzyszenie, którego celem statutowym jest działalność związana z bezpieczeństwem i higieną pracy,
5. osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej,

jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy, szkolenia, w tym przekazanie mu informacji i instrukcji dotyczących zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy.

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3 (ust. 2). Programy szkolenia, na podstawie których były prowadzone aktualne szkolenia pracowników, powinny być przechowywane przez pracodawców (ust. 3). Ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (ust. 4).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia dotyczące obsługi i konserwacji urządzeń podlegających Urzędowi Dozoru Technicznego typu: suwnice, podesty ruchome, dźwigi towarowo-osobowe, wózki jezdniowe, żurawie przenośne typu HDS, żurawie samojezdne mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestników szkolenia, pozostających w bezpośrednim związku z branżą luz zawodem, a także chcących zmienić branżę lub zawód, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w ustawie z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.), w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2004r., nr 180, poz. 1860 ze zm.). Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność oświatową – szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej to prowadzone szkolenia dotyczące obsługi i konserwacji urządzeń podlegających Urzędowi Dozoru Technicznego typu: suwnice, podesty ruchome, dźwigi towarowo-osobowe, wózki jezdniowe, żurawie przenośne typu HDS, żurawie samojezdne będą korzystały od 1 stycznia 2011r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.