INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku opatrzonym datą 19 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 24 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia, czy w związku z planowaną sprzedażą środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, Wnioskodawcę obowiązuje przepis § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 09 września 1997r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. nr 135, poz. 907 ze zm.) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w m.in. zakresie określenia, czy w związku z planowaną sprzedażą środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, Wnioskodawcę obowiązuje przepis § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 09 września 1997r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. nr 135, poz. 907 ze zm.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Agencja Rozwoju Przemysłu S.A., działając w imieniu Ministra Gospodarki wydała w dniu 21 listopada 2000r. dla małżonków, wspólników spółki cywilnej, zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE").

W związku z obowiązkiem przewidzianym przez art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych, nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną. W konsekwencji, spółka jawna stała się z mocy prawa (art. 26 § 5 K.s.h.) podmiotem, na który przeszły wszystkie prawa i obowiązki wspólników spółki cywilnej, w tym również prawa z ww. zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie"). W roku 2009 zmianie uległ skład wspólników spółki, ze spółki wystąpił jeden ze wspólników (żona) i przystąpiło do niej dwóch innych wspólników.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa o SSE), w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia, dla Wnioskodawcy (jako wspólnika spółki jawnej), Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego. Zwolnienie to wynika również z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Obowiązująca na dzień wydania Zezwolenia treść art. 12 ustawy o SSE przewidywała, że dochody każdego ze wspólników spółki jawnej są zwolnione od podatku dochodowego:

• całkowicie na okres 10 lat (tj. połowa okresu na jaki została ustanowiona strefa),
• w części wynoszącej 50% dochodu - w pozostałym okresie na jaki została ustanowiona strefa.

Potwierdzał to również przepis § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, który stanowił, że dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Regulacja, o której mowa powyżej w wymienionym § 5 ust. 2-5 jest kluczowa dla każdego przedsiębiorcy działającego na terenie SSE. Wysokość bowiem zwolnienia od podatku dochodowego ustala się na podstawie:

1. wartości poniesionych wydatków inwestycyjnych (§ 5 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie SSE), albo
2. liczby pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę działającego na terenie SSE (§ 5 ust. 4 Rozporządzenia w sprawie SSE).
   
   

Zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie SSE, przedsiębiorca dokonuje wyboru jednej z ww. podstaw zwolnienia. Raz wybrana podstawa zwolnienia nie może być zmieniona w ciągu roku podatkowego. W przypadku Wnioskodawcy, wybrał on zwolnienie od podatku dochodowego na podstawie liczby zatrudnionych pracowników. Zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia w sprawie SSE, w takiej sytuacji, zwolnienie od podatku dochodowego wynosi 10% dochodu na każdych dziesięciu pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę, jednakże zwolnienie to nie może wynieść mniej niż 10% i nie więcej niż 100% miesięcznego dochodu. Dotyczy to wyłącznie pracowników zatrudnionych po utworzeniu SSE, w danym miesiącu roku podatkowego. Liczbę pracowników ustala się w przeliczeniu na pełne etaty jako średnią miesięczną.

Spółka jawna zatrudniła ponad 100 nowych pracowników, przez co dochód wspólników spółki jawnej przez okres 10 lat był w całości zwolniony z podatku dochodowego.

Zgodnie z wydanym dla spółki jawnej Zezwoleniem, warunkiem prowadzenia działalności na terenie SSE było:

1. rozpoczęcie działalności w rozumieniu § 6 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie SSE, nie później niż do dnia 31 grudnia 2001r. (tj. rozpoczęcie działalności rozumiane jako wystawienie pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie SSE),
2. osiągnięcie poziomu zatrudnienia nie mniej niż 60 osób do dnia 31 grudnia 2001r. i nie mniej niż 100 osób do 31 grudnia 2003r.,
3. poniesienie nakładów inwestycyjnych w kwocie nie mniejszej niż 500.000 zł do dnia 31 grudnia 2001r. i nie mniej niż 2.000.000 zł do dnia 31 grudnia 2001r.,
4. przestrzeganie Regulaminu SSE,
5. posiadanie tytułu prawnego do władania nieruchomością na terenie SSE.
   
   

Spółka jawna spełniła wszystkie ww. warunki określone w Zezwoleniu.

Podkreślić należy, iż wysokość zwolnienia w podatku dochodowym dla wspólnika nie była uzależniona od poniesienia oznaczonej kwoty wydatków inwestycyjnych przez spółkę jawną. Wynika to stąd, iż podstawą do zwolnienia była liczba nowo zatrudnionych pracowników przez spółkę. Po zatrudnieniu ponad 100 pracowników, zwolnieniem z podatku dochodowego było objęte 100% dochodu (przez 10 lat) każdego ze wspólników z tytułu udziału w spółce jawnej.

W dniu 01 maja 2004r. weszła w życie ustawa z dnia 02 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. Nr 188, poz. 1840). Zgodnie z art. 5 tej ustawy, podmiot, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 01 stycznia 2001r. oraz posiadał status „średniego przedsiębiorcy" w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r.) - co miało miejsce w przypadku spółki jawnej - zachowuje prawo do zwolnień podatkowych na dotychczasowych zasadach do dnia 31 grudnia 2010 r. Ponieważ spółka jawna spełniała te warunki, dochody poszczególnych wspólników spółki z tytułu działalności na terenie SSE korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego całkowicie przez okres 10 lat, tj. do dnia 31 grudnia 2010r.

Obowiązujące na dzień wydania Zezwolenia Rozporządzenie w sprawie SSE określało w § 13 przypadki, w których przedsiębiorca działający na terenie SSE tracił prawo do zwolnień w podatku dochodowym. Przepis § 13 ust. 1 pkt 2 i 5 Rozporządzenia w sprawie SSE stanowił, iż, przedsiębiorca traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień: (...)

• przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału przedsiębiorców, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1, lub (...)
• otrzyma zwrot wydatków inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie.
  
  

Przepis § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE został z dniem 23 kwietnia 2001 r. w całości skreślony na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 30, poz. 336; dalej: „Rozporządzenie Zmieniające"). W myśl § 2 Rozporządzenia Zmieniającego, przepisy te (a tym samym skreślenie regulacji § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE) mają zastosowanie do czynności i zdarzeń zaistniałych od dnia 1 stycznia 2001 r.

Aktualnie spółka jawna zamierza sprzedać niektóre środki trwałe, które nabyła w latach 2000 - 2010. Przedmiotowe środki trwałe nie stanowiły dla wspólników spółki jawnej podstawy do korzystania przez nich ze zwolnienia w podatku dochodowym. W szczególności nie są to środki trwałe, które spółka jawna potraktowała jako nakłady inwestycyjne wymienione w Zezwoleniu, tzn. których obowiązek poniesienia został przewidziany w Zezwoleniu do kwoty 2.000.000 zł do dnia 31 grudnia 2001 r. (przedmiotowe nakłady inwestycyjne spółka jawna poniosła, jednakże ich nie zamierza sprzedawać).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy spółkę jawną nadal obowiązuje przepis § 13 ust. 1 pkt 2 i 5 rozporządzenia w sprawie SSE...(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, aktualnie spółkę jawną nie obowiązuje już przepis § 13 ust. 1 pkt 2 i 5 Rozporządzenia w sprawie SSE. Przepis § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE, który określał przypadki utraty prawa do zwolnień od podatku dochodowego utracił moc z dniem 23 kwietnia 2001 r. Przepis ten został bowiem skreślony na podstawie § 1 pkt 2 Rozporządzenia Zmieniającego. Powyższe Rozporządzenie Zmieniające nie zawiera przepisu intertemporalnego, który stanowiłby, że regulacja § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE zachowuje moc w stosunku do zezwoleń wydanych przed datą wejścia w życie Rozporządzenia Zmieniającego, tj. wydanych przed dniem 23 kwietnia 2001 r. Ponieważ § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE był przepisem, który określał przypadki utraty prawa podatnika do zwolnienia od podatku dochodowego, utraty tych praw nie można domniemywać. Z przepisów prawa musi wynikać wprost, że podatnik traci określone uprawnienia - w przedmiotowej sytuacji prawo do zwolnienia podatkowego. Inaczej dochodzi do naruszenia konstytucyjnych zasad i podstawowych praw podatnika. Brak jakiegokolwiek przepisu, który stanowiłby wprost, że § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE zachowuje moc do już wydanych zezwoleń, powoduje, że nie można przyjąć innej wykładni niż ta, że przepis ten z dniem 23 kwietnia 2001 r. przestał w ogóle obowiązywać. Podkreślić przy tym należy, że ustawodawca w sytuacji, gdy chciał określone przepisy prawa nadal stosować do już wydanych zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE, zawsze wyrażał to wprost, stanowiąc, że określona regulacja (przepisy) ma zastosowanie do zezwoleń wydanych przed określoną datą. Przykładem są tu chociażby przepisy ustawy z dnia 02 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. Nr 188, poz. 1840). Przy czym takich przykładów w zakresie regulacji strefowych jest bardzo dużo. Jedyny przepis intertemporalny zawarty w Rozporządzeniu Zmieniającym stanowił, że przepisy określone w tym rozporządzeniu (tj. w Rozporządzeniu Zmieniającym) mają zastosowanie do czynności i zdarzeń zaistniałych od dnia 1 stycznia 2001 r. Oznacza to, że zdarzenia określone w skreślonym § 13 Rozporządzenia w sprawie SSE, które zaistniały od dnia 1 stycznia 2001 r. - nie wywołują skutku w postaci utraty prawa do zwolnienia, gdyż przepis ten został uchylony. Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że aktualnie spółkę jawną nie obowiązuje już przepis § 13 ust. 1 pkt 2 i 5 Rozporządzenia w sprawie SSE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 21 ust. 5a ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego (art. 21 ust. 5b ww. ustawy).

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 44, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym (art. 21 ust. 5c ww. ustawy).

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych, a także zasady i warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie tych stref, regulują m.in. przepisy ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007r. nr 42, poz. 274 ze zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze wydane na podstawie delegacji zawartej w ww. ustawie.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu 21 listopada 2000r. (na dzień wydania zezwolenia), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, zwanego dalej "zezwoleniem".

Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5 (art. 16 ust. 10 ww. ustawy).

Specjalna strefa ekonomiczna, o której mowa we wniosku, ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 09 września 1997r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. nr 135, poz. 907 ze zm.). W rozporządzeniu tym określono zwolnienia i preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie ww. strefy.

W myśl § 5 ust. 1 tego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym w dniu 21 listopada 2000r. (na dzień wydania zezwolenia), dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się na podstawie przepisu ust. 3 lub 4. Przedsiębiorca dokonuje wyboru jednej z podstaw zwolnienia i o wybranej podstawie zawiadamia niezwłocznie wydającego zezwolenie oraz urząd skarbowy właściwy w sprawach podatku dochodowego. Wybrana podstawa zwolnienia nie może być zmieniona w ciągu roku podatkowego (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie natomiast z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, przedsiębiorca traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień:

1. wystąpią u niego za poszczególne lata zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochody budżetu państwa i składek na ubezpieczenie społeczne, przekraczające odrębnie z każdego tytułu 3,0% kwoty wpłat należnych za te lata; w odniesieniu do podatku od towarów i usług zaległości we wpłacie nie mogą przekroczyć 3,0% podatku należnego lub
2. przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału przedsiębiorców, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1, lub
3. ustaną okoliczności upoważniające do zaliczania składników majątku przedsiębiorcy przyjętych do odpłatnego korzystania na podstawie umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze do składników jego majątku w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c), lub
4. maszyny lub urządzenia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), zostaną przekazane do prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem strefy, lub
5. otrzyma zwrot wydatków inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie, lub
6. zostanie postawiony w stan likwidacji, lub zostanie ogłoszona jego upadłość.
   
   

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu zwolnionego od podatku, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę w miesiącu następującym po miesiącu, w którym utracił prawo do zwolnień (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zwolnienia od podatku dochodowego i preferencje, o których mowa w § 5, 10 i 11, mogą ulec zmianie w celu ich dostosowania do zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej jako członka Unii Europejskiej (§ 15 ww. rozporządzenia).

Cyt. wyżej przepisy § 13 oraz § 15 ww. rozporządzenia, skreślone zostały na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 marca 2001r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 30, poz. 336). Przy czym, zgodnie z § 2 ww rozporządzenia z dnia 13 marca 2001r., przepisy tego rozporządzenia mają zastosowanie do czynności i zdarzeń zaistniałych od dnia 01 stycznia 2001r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2000r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 117, poz. 1228 ze zm.), wprowadzono zmianę treści przepisów przyznających zwolnienia i preferencje dla podatników prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jednakże w myśl art. 5 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12-14 i 19 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawą z dnia 02 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. nr 188, poz. 1840 ze zm.), dokonano kolejnych zmian w zakresie zasad funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

-w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r.).

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku przedsiębiorców posiadających status średniego przedsiębiorcy, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przed dniem 01 stycznia 2001r., w zakresie dotyczącym korzystania przez nich ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, do dnia 31 grudnia 2010r. należało stosować przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000r. Z uwagi na fakt, iż w polskim systemie prawa rozporządzenia wydawane m.in. przez Radę Ministrów wydawane są na podstawie delegacji zawartych w ustawach i w celu ich wykonania, do zwolnień w podatku dochodowym od osób fizycznych wynikających z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wydanych przed dniem 01 stycznia 2001r. należy stosować przepisy rozporządzeń wykonawczych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000r., a zatem także cyt. § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 09 września 1997r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. nr 135, poz. 907 ze zm.). Natomiast od dnia 01 stycznia 2011r. w powyższym zakresie zastosowanie znajdą przepisy ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka ta powstała z przekształcenia spółki cywilnej i posiada zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydane w dniu 21 listopada 2000r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu pomocy otrzymanej na utworzenie nowych miejsc pracy. Spółka zamierza sprzedać niektóre środki trwałe, które nabyła w latach 2000 – 2010. Środki te nie stanowiły dla wspólników spółki podstawy do korzystania przez nich ze zwolnienia w podatku dochodowym, wydatki poniesione na ich nabycie nie stanowiły nakładów inwestycyjnych, do poniesienia których spółka została zobligowana w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (nakłady te spółka poniosła, lecz nie zamierza ich sprzedawać).

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, iż sprzedaż wskazanych we wniosku środków trwałych nastąpi po 01 stycznia 2011r., do oceny skutków podatkowych tej sprzedaży przepis cyt. § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 09 września 1997r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, nie będzie miał zastosowania. W powyższym zakresie stosować należy przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011r.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku, iż „(…) aktualnie spółkę jawną nie obowiązuje już przepis § 13 ust. 1 pkt 2 i 5 Rozporządzenia w sprawie SSE (…)” należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych przyczyn niż wskazane we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35 – 016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.