Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-67/11-4/JG
z 11 maja 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-67/11-4/JG
Data
2011.05.11
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania
Słowa kluczowe
łączenie
łączenie spółek
rok podatkowy
rozliczanie (rozliczenia)
zeznanie podatkowe
Istota interpretacji
Czy X1 była uprawniono do uwzględnienia w swoim zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2010 r. przychodów i kosztów osiągniętych / poniesionych przez X2 w 2010 r. do momentu połączenia, co wynika z (ego, ze w związku z dokonanym połączeniem rok podatkowy spółki przejmowanej ( X2) nie zakończył się, więc X2 nie była zobowiązana do złożenia własnego zeznania podatkowego CIT-8 za rok, w którym nastąpiło połączenie?
Wniosek ORD-IN 215 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2011 r. (data wpływu 18.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sporządzenia zeznania rocznego CIT-8 w związku z połączeniem spółek metodą łączenia udziałów – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 18 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 04 kwietnia 2011 r. o brakującą opłatę - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sporządzenia zeznania rocznego CIT-8 w związku z połączeniem spółek metodą łączenia udziałów. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Spółka X1 posiadała 100% udziałów w kapitale X2. W listopadzie 2010 r. nastąpiło połączenie X1 oraz X2. Połączenie odbyło się w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, tj. poprzez przejęcie (X1 jako spółka przejmująca, X2 jako spółka przejmowana). Połączenie zostało rozliczone dla celów bilansowych zgodnie z art. 44c ustawy o rachunkowości (dalej: u.o.r.) - czyli metodą łączenia udziałów. Metoda ta polega na sumowaniu poszczególnych pozycji odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów połączonych spółek, według stanu na dzień połączenia, po uprzednim doprowadzeniu ich wartości do jednolitych metod wyceny i dokonaniu wyłączeń. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy X1 była uprawniona do uwzględnienia w swoim zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2010 r. przychodów i kosztów osiągniętych / poniesionych przez X2 w 2010 r., do momentu połączenia, co wynika z tego, że w związku z dokonanym połączeniem rok podatkowy spółki przejmowanej (X2) nie zakończył się, więc X2 nie była zobowiązana do złożenia własnego zeznania podatkowego CIT-8 za rok, w którym nastąpiło połączenie... Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka była uprawniona do uwzględnienia w swoim zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2010 r. przychodów i kosztów osiągniętych / poniesionych przez X2 w 2010 r. do momentu połączenia, co wynika z tego, że w związku z dokonanym połączeniem rok podatkowy spółki przejmowanej (X2) nie zakończył się, więc X2 nie była zobowiązana do złożenia własnego zeznania podatkowego CIT-8 za rok, w którym nastąpiło połączenie. Zgodnie z art. 8 ust. 6 u.p.d.o.p. „Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych Z przytoczonego przepisu a contrario wynika, że jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych, to nie dochodzi do zakończenia danego roku podatkowego. Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 4 u.o.r. „księgi rachunkowe zamyka się m.in., w jednostce przejmowanej, na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia”. Jednocześnie jednak art. 12 ust. 3 pkt 2 u.o.r. przewiduje, że „można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki” (podkreślenie Spółki). Jak zostało wskazane powyżej księgi rachunkowe X2 - zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 3 pkt 2 u.o.r. - nie zostały zamknięte w związku z połączeniem (spełnione zostały oba warunki, tj. zastosowano metodę łączenia udziałów i nie powstał nowy podmiot). Tym samym, czytając łącznie wskazane przepisy rok podatkowy X2 nie kończy się w związku z połączeniem. Jednocześnie zatem nie powstaje obowiązek złożenia zeznania rocznego oraz rozliczenia się w podatku dochodowym od osób prawnych z tego tytułu. W konsekwencji X2 nie była zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego CIT-8 za rok, w którym nastąpiło połączenie. W rezultacie przychody i koszty z tego okresu wykazuje w swoim zeznaniu podatkowym spółka przejmująca (X1), zgodnie z zasadą sukcesji podatkowej, wyrażoną w art. 93 Ordynacji podatkowej. Reasumując, przychody i koszty podatkowe osiągnięte przez X2 w roku połączenia do dnia połączenia powinny zatem zostać zsumowane z przychodami i kosztami podatkowymi osiągniętymi przez X1 w roku połączenia i wykazane łącznie w jednym rozliczeniu podatkowym złożonym przez X1. Pogląd powyższy podzielany jest również w orzecznictwie - przykładowo wyrok WSA w Poznaniu z 16.01.2009 (sygn. SA/Po 1405/08) oraz przez organy podatkowe - przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31.08.2010 (sygn. ITPB3/423-257a/10/MK), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21.07.2010 (sygn. IPPB3/423-264/10-2/MC), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31.05.2010 (sygn. IBPBI/2/423-454/10/JD), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12.09.2008 (sygn. IP-PB3-423-901/08-2/ER). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.