INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 styczeń 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zysku na rzecz wspólnika spółki komandytowej, będącego osobą fizyczną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zysku na rzecz wspólnika spółki komandytowej, będącego osobą fizyczną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zysku na rzecz wspólnika spółki komandytowej, będącego osobą fizyczną.

Podatnik jest jednym ze wspólników spółki komandytowej, w której pełni funkcję komandytariusza posiadającego określoną ilość udziałów. Wnioskujący zakłada, że spółka będzie osiągać zyski, a zatem planuje pobieranie kilkakrotnie w ciągu roku podatkowego zaliczek pieniężnych na poczet przyszłych zysków. Zaliczki będą ustalane na podstawie wysokości posiadanego przez każdego z komandytariuszy udziału w spółce, jako część wypracowanego do momentu wypłaty zaliczki zysku Spółki. Na koniec roku podatkowego, każdy z komandytariuszy będzie rozliczał się z pobranych w ciągu roku zaliczek, w ten sposób, że zwróci przelewem różnicę pomiędzy pobranymi zaliczkami, a przypadającym na niego zyskiem z udziału w spółce ( gdy zysk będzie mniejszy od zaliczek) lub zwróci całą zaliczkę, jeżeli okaże się, że na koniec roku podatkowego spółka poniosła stratę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie po zakończeniu roku obrotowego lub w jego trakcie podziału zysku między wspólników spółki komandytowej, t.j. wypłaty części lub całości zysku na rzecz wspólników, zgodnie z proporcją ustaloną w umowie spółki, powoduje powstanie po ich stronie dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, sama wypłata części lub całości zysku na rzecz wspólników nie powoduje powstania po ich stronie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku spółki komandytowej podstawą do ustalenia podatku dochodowego jest dochód realizowany i opodatkowany na bieżąco (w zależności od wyboru poszczególnych wspólników – albo według skali progresywnej albo stawką liniową – 19%), a nie wypłata zysku na rzecz wspólników po zakończeniu lub w trakcie roku obrotowego.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej i nie jest podmiotem w zakresie podatku dochodowego – podmiotami takimi są natomiast wspólnicy spółki komandytowej. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznych czy prawnymi – podlegają oni opodatkowaniu odpowiednio podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ( w tym w spółce komandytowej ), określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zgodnie z art. 8 ust. 2 tej ustawy, koszty uzyskania przychodów spółki niebędącej osobą prawną należy alokować do jej wspólników proporcjonalnie do prawa w udziale w zysku. W związku z powyższym, zarówno przychody spółki komandytowej z prowadzenia działalności gospodarczej, jak i koszty związane z tą działalnością są w istocie przychodami i kosztami wspólników spółki proporcjonalnie do prawa poszczególnych wspólników w udziale w zysku. Zatem przychód (dochód) spółki komandytowej podlega opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku. Obowiązek opodatkowania zysku wspólników wystąpi niezależnie od tego, czy zysk ten został wspólnikom faktycznie wypłacony, czy też został w spółce zatrzymany. Jednocześnie, zgodnie z odrębnymi przepisami ustaw: Kodeksem spółek handlowych oraz ustawą o rachunkowości, wspólnik spółki komandytowej może żądać podziału jej wyniku finansowego i wypłaty części lub całości zysku wykazanego w sprawozdaniu finansowym spółki. W opinii Wnioskującej, wypłata z tytułu podziału zysku stanowi odzwierciedlenie uzyskiwanego przez wspólników dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej. Dochód ten jest opodatkowany u każdego wspólnika proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku oraz opodatkowany jest w sposób zależny od tego jaką formę opodatkowania wybiorą poszczególni komandytariusze – czy stawki liniowej 19%, czy skali progresywnej. W konsekwencji sama wypłata na rzecz wspólnika z tytułu podziału zysku spółki komandytowej nie skutkuje powstaniem dodatkowego obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.- określanego dalej skrótem K.s.h.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo- akcyjna.

W myśl art. 51 K.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Stosownie zaś do przepisu art. 52 § 1 omawianej ustawy, wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 K.s.h. cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

Ponieważ Spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, przychody (dochody) z udziału w spółce osobowej podlegają opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku - co stanowi naturalną konsekwencję pozbawienia spółki osobowej statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym środki stanowiące przychody Spółki komandytowej, co do zasady stanowią już w momencie ich powstania przychody jej wspólników i u nich też są opodatkowane uzyskane z tego tytułu na przestrzeni roku podatkowego dochody z zachowaniem proporcji określonej przepisem art. 8 ust. 1. ww. ustawy.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli w myśl odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego i niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji, dopuszczalne jest pobieranie przez wspólnika spółki komandytowej w trakcie roku podatkowego zaliczek z wypracowanego do momentu wypłaty zysku, to wypłata takich zaliczek nie spowoduje powstania przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli Wnioskodawca na koniec roku podatkowego rozliczy się z pobranych zaliczek (poprzez zwrot różnicy między kwotą pobranych zaliczek, a przypadającym na niego zyskiem, bądź poprzez całkowity zwrot pobranych zaliczek, w przypadku gdy wystąpi strata).

Jednocześnie, wypłaty z zysku Spółki komandytowej, dokonane w myśl przepisu art. 52 § 1 K.s.h., stanowić będą czynność neutralną podatkowo dla wspólników Spółki komandytowej, jako że zysk wypracowany w Spółce stanowi w istocie opodatkowane już środki jej wspólników. Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje opodatkowania wypłat z zysku Spółki komandytowej, o których mowa w art. 52 § 1 K.s.h.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.