INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011r. (data wpływu 2 lutego 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach realizowanego projektu pn. „…” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach realizowanego projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi w przeważającym zakresie działalność produkcyjną w branży systemów grzewczych. Wnioskodawca na podstawie Umowy o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego, zawartej z Agencją Rozwoju uzyskał dofinansowanie (tzw. dotację rozwojową) na realizację projektu pn. „…”, którego przedmiotem jest przeprowadzenie szeregu szkoleń na terenie całej Polski dla pracowników firm oraz przedsiębiorstw jednoosobowych zajmujących się wykonywaniem instalacji grzewczych w budynkach. Kwota wnioskowanej dotacji została oparta o Budżet projektu w którym skalkulowano szacowane koszty realizacji szkoleń dla z góry przyjętej liczby uczestników. Na tej podstawie biorąc pod uwagę szacowaną i zakładaną liczbę uczestników szkoleń obliczono koszt szkolenia na jedną osobę. Do kosztów tych w szczególności zaliczono koszty wynagrodzeń wykładowców, koszty wynajmu sal szkoleniowych, koszty wyżywienia i noclegów uczestników i wykładowców, jako że szkolenia są dwudniowe, koszty wynagrodzeń dla obsługi administracyjno-księgowej projektu, koszty promocji i rekrutacji uczestników projektu, koszty archiwizacji dokumentów związanych z projektem, koszty zakupu sprzętu i materiałów niezbędnych do realizacji projektu np. laptopy.

Umowa o dofinansowanie zobowiązuje Wnioskodawcę do wniesienia na potrzeby realizacji ww. projektu tzw. wkładu własnego/prywatnego w odgórnie określonej kwocie na potrzeby pokrycia części wydatków związanych ze szkoleniami, w pozostałej części wydatki te są finansowane ze środków dotacji rozwojowej. Według wytycznych projektu, wkład prywatny Wnioskodawcy stanowić ma 20% ceny szkolenia dla mikro i małych przedsiębiorstw, 30% ceny szkolenia dla średnich przedsiębiorstw i 40% dla dużych przedsiębiorstw. Ponieważ na etapie rozpoczęcia i w trakcie realizacji projektu, Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć ile przedsiębiorstw weźmie udział w szkoleniach i jakiego rodzaju będą to przedsiębiorstwa, Wnioskodawca według wskazań PARP i szacunkowych danych dotyczących potencjalnych uczestników szkoleń, określił szacunkową wysokość wkładu własnego, jaki ma być wniesiony przez danego uczestnika szkoleń w zależności od tego, czy jest mikro, małym, średnim czy dużym przedsiębiorcą. Wnioskodawca refinansuje bowiem według wytycznych AR ww. wkład własny poprzez obciążenie nim w określonym stosunku beneficjentów ostatecznych – tj. uczestników szkoleń. Pozostałą część kosztu szkolenia pokrywa Wnioskodawca ze środków uzyskanej dotacji rozwojowej. Po zakwalifikowaniu danego przedsiębiorstwa i jego pracowników lub przedstawicieli do udziału w szkoleniu, Wnioskodawca zawiera z daną firmą umowę szkoleniową, która określa rodzaj przedsiębiorstwa oraz liczbę pracowników lub przedstawicieli danej firmy uczestniczących w szkoleniu a także wysokość wkładu własnego tej firmy. Ponieważ określenie kwotowe wkładu własnego danego beneficjenta ostatecznego jest na etapie rozpoczęcia i realizacji projektu tylko szacunkowe, dlatego też w umowach z beneficjentami ostatecznymi Wnioskodawca zastrzegł prawo do zmiany wysokości wkładu własnego w zależności od końcowego rozliczenia projektu. W szczególności ostateczny podział kwoty wkładu własnego, do jakiego wniesienia został zobowiązany Wnioskodawca, na poszczególnych beneficjentów ostatecznych zależeć będzie od tego, ile i jakiego rodzaju przedsiębiorstwa skierowały swoich pracowników lub przedstawicieli na szkolenia. Z tytułu wniesienia wkładu własnego przez beneficjentów ostatecznych, Wnioskodawca wystawia na nich fakturę na wysokość tego wkładu własnego opodatkowując ten wkład własny stawką 22% przed 1 stycznia 2011r.i 23% po tej dacie, tytułując je jako „udział w szkoleniu”. Wnioskodawca nie dolicza do wartości faktury części finansowanej z otrzymanej dotacji rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo zajmujące się głównie produkcją i sprzedażą systemów grzewczych. W ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej podatnik posiada również zarejestrowaną działalność pn. „pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane” PKD 2007 85.59.B.

Wnioskodawca dla potrzeb realizacji projektu i zgodnie z zatwierdzonym przez AR budżetem dokonuje zakupu szeregu towarów i usług, a naliczony z tego tytułu podatek VAT Wnioskodawca odlicza na ogólnych zasadach. Okres realizacji projektu przewidziano na czas około dwóch lat od grudnia 2009r.

Wydatki kwalifikowane w ramach projektu są zasadniczo kwotami netto, z wyjątkiem wydatków w zakresie gastronomii i usług noclegowych – w tym zakresie Wnioskodawca uzyskał zgodę AR na zaliczenie do wydatków kwalifikowanych również podatku VAT od zakupu usług gastronomicznych i noclegowych ze względu na niemożliwość odliczenia podatku VAT od tych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupach towarów i usług na potrzeby realizacji projektu, w sytuacji, gdy koszt tych zakupów finansowany jest ze środków pochodzących z ww. dotacji rozwojowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych i nabytych na potrzeby realizacji ww. projektu od podatku należnego na ogólnych zasadach. Powyższe nie dotyczy podatku VAT od nabycia usług gastronomicznych i noclegowych, dlatego też w tym zakresie Wnioskodawca uzyskał zgodę AR na uznanie kwot tego podatku naliczonego od ww. usług za wydatek kwalifikowalny, tzn. tak, aby Wnioskodawca nie ponosił kosztów realizacji projektu we własnym zakresie w wysokości przekraczającej własny wkład.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zgodnie zaś z brzmieniem ww. przepisu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. A zatem dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. wydatków. Istotny dla uzyskania prawa do odliczenia podatku VAT jest wyłącznie związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Przy ustalaniu prawa do odliczenia należy jednakże mieć na uwadze ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT ogranicza bowiem prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie usług noclegowych i gastronomicznych.

Z interpretacji tut. organu znak : IBPP4/443-232/11/EJ z dnia 2 maja 2011r. wynika, że Wnioskodawca w ramach realizacji projektu pn. „…” będzie świadczył usługi szkoleniowe opodatkowane stawką 23% VAT oraz zwolnione od podatku (w stanie prawnym od 1 stycznia 2011r). Natomiast w stanie prawnym do 31 grudnia 2010r. usługi te mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonane zakupy służą obu rodzajom działalności, podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z proporcją określoną na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż jest on uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby realizacji projektu od podatku należnego na ogólnych zasadach, za wyjątkiem usług gastronomicznych i noclegowych, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. A. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.