INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki przeznaczone dla pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki przeznaczone dla pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy jest firmą rodzinną, której przedmiotem działania jest świadczenie usług w zakresie:

• sprzedaży hurtowej i detalicznej materiałów grzewczych i sanitarnych,
• wykonywania usług budowlanych polegających na:
  
  
  1. Robotach związanych z montażem instalacji centralnego ogrzewania (PKWiU 45.33.11),
  2. Roboty związane z montażem instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (PKWiU 45.33.12),
  3. Roboty związane z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnej (PKWiU 45.33.20),
  4. Roboty związane z instalacją centralnego odkurzania (PKWiU 45.34),
  5. Roboty związane z instalacją kolektorów słonecznych wspomagające centralne ogrzewanie (PKWiU 45.33),
  6. Roboty związane z budową przydomowych oczyszczalni ścieków (PKWiU 45.34).
  
  
  
• usługi serwisowe gwarancyjne i pogwarancyjne na wykonane usługi instalacyjne,
• doradztwo techniczne w zakresie prowadzonej działalności,
• usługi projektowe w zakresie prowadzonej działalności.

Usługi wykonywane są dla wszystkich kontrahentów funkcjonujących na rynku w tym także osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Roboty budowlano-instalacyjne wykonywane są z materiałów własnych firmy (pochodzące z własnych magazynów służących do sprzedaży hurtowej i detalicznej) oraz w niektórych przypadkach z materiałów inwestora (zleceniodawcy).

Roboty instalacyjne ww. Firma wykonuje na terenie całego kraju u różnych inwestorów i na różnych obiektach budowlanych. Pracownicy w swoich umowach o pracę mają wskazane miejsce pracy teren całego kraju.

W związku z wykonywaniem usług w innych miejscowościach niż siedziba firmy Wnioskodawca wyraził zgodę aby pracownicy nabywali posiłki gotowe lub zakupywali produkty spożywcze, z których samodzielnie przygotowują sobie posiłki. Zdarza się również, że w okresach szczytu handlowego Firma nabywa dla swoich pracowników w formie usługi cateringowej posiłki, lub zakupuje środki spożywcze, z których samodzielnie przygotowują sobie posiłki. Są to świadczenia dobrowolne niewynikające z przepisów prawa pracy. Posiłki te mają na celu wsparcie pracowników w okresie wzmożonego wysiłku i zakup tych posiłków lub produktów spożywczych jest finansowany ze środków obrotowych firmy i nie jest uzależniony od sytuacji życiowej czy materialnej danego pracownika. Należy zaznaczyć, że te świadczenia nie wynikają ani z Kodeksu pracy ani innych przepisów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).

Czy wydatki na zakup gotowych posiłków lub produktów spożywczych, z których są przygotowywane we własnym zakresie, sfinansowane w całości ze środków obrotowych firmy stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, są to koszty podatkowe. Przepisy podatkowe nie określają szczegółowo jakie wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wymieniają jedynie te, które kosztem podatkowym nie są (art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ). Wydatki, o których mowa w pytaniu nie należą do wydatków pracodawcy na działalność socjalną. Są finansowane ze środków obrotowych firmy i nie są uzależnione od sytuacji życiowej czy materialnej danego pracownika. Wydatki mają na celu wsparcie pracowników w czasie wzmożonego wysiłku fizycznego. Poniesione przez Firmę ww. wydatki nie wątpliwie wpływają na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zapewniając pracownikom omawiane posiłki pracodawca stwarza im lepsze warunku pracy, co w konsekwencji przełoży się na zwiększenie efektywności i wydajności. Zostaje, zatem zachowany związek przyczynowo – skutkowy poniesionych wydatków z przychodami firmy. Wydatki te należą do kosztów pośrednio związanych z przychodami firmy, są zatem potrącane w dacie poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
• zostały właściwie udokumentowane.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot ”w szczególności” oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Przedstawiając we wniosku opis stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż wyraził zgodę aby pracownicy nabywali posiłki gotowe lub zakupywali produkty spożywcze, z których samodzielnie przygotowują sobie posiłki. Zdarza się również, że w okresach szczytu handlowego Firma nabywa dla swoich pracowników w formie usługi cateringowej posiłki, lub dokonuje zakupu środków spożywczych, z których samodzielnie przygotowują sobie posiłki.

Wnioskodawca stwierdził przy tym, iż posiłki te mają na celu wsparcie pracowników w okresie wzmożonego wysiłku i zakup tych posiłków lub produktów spożywczych jest finansowany ze środków obrotowych firmy i nie jest uzależniony od sytuacji życiowej czy materialnej danego pracownika.

Reasumując, w świetle powyższego wydatki o których mowa we wniosku, jeżeli są kosztami funkcjonowania firmy, są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Pracodawca może uznać wydatki związane z zakupem gotowego posiłku typu catering, czy też produkty spożywcze dla pracowników świadczących usługi w innych miejscowościach niż siedziba firmy za koszty uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa więc obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Podkreślenia wymaga również, iż to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Nie może się ono jednak ograniczać wyłącznie do posiadania faktury, bądź też innego dowodu stwierdzającego wyłącznie wysokość poniesionych z ww. tytułu wydatków. Niezbędnym jest, bowiem dysponowanie dowodami umożliwiającymi w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.