INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.02.2011 r. (data wpływu 01.03.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia maksymalnej kwoty pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy działającemu na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.03.2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia maksymalnej kwoty pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy działającemu na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. D. posiada zezwolenie z dnia 31.01.2006 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie strefy: -usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale.

Zgodnie z zezwoleniem Spółka zobowiązana jest spełnić następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE:

1. Zatrudnienie na terenie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej co najmniej 8 pracowników w terminie do 31.08.2006r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie w terminie do 31.08.2011 r. Liczbę pracowników ustala się w przeliczeniu na pełne etaty jako średnią zatrudnienia w danym roku.
2. Poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. w sprawie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. nr 222 z późn. zm.) o łącznej wartości co najmniej 2.220.000,00 PLN w terminie do 31.08.2006r.
3. Przestrzeganie Regulaminu Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej i innych Regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.
   
   

Do tego zezwolenia były wydane 3 decyzje Ministra Gospodarki:

Decyzja z dnia 25.10.2006r. w sprawie zmiany zezwolenia w ten sposób, że pkt II ppkt 2 zezwolenia dotyczący poniesienia wydatków inwestycyjnych wyrazy ,, o łącznej wartości co najmniej 2 220 000,00 PLN w terminie do dnia 31.08.2006 r.” zastępuje się wyrazami „o łącznej wartości co najmniej 4 370 000,00 PLN do dnia 31.08.2007”.

Decyzja z dnia 19.06.2008r. w sprawie zmiany zezwolenia w ten sposób, że pkt II ppkt 2 dotyczący poniesienia nakładów inwestycyjnych otrzymuje następujące brzmienie: „Poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 222, poz. 2251 z późn.zm.) o wartości co najmniej 5 200 000 zł w terminie do 31 grudnia 2007r., w tym 4 370 000 zł w terminie do 31 sierpnia 2007 r.”.

Decyzja z dnia 27.01.2009r. w sprawie zmiany zezwolenia w ten sposób, że pkt II ppkt 2 dotyczący poniesienia nakładów inwestycyjnych otrzymuje następujące brzmienie:

„Poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 222 poz. 2251 z późn. zm.) w kwocie co najmniej 6 400 000 zł w terminie do 30 kwietnia 2009r. w tym 5200 000 zł w terminie do 31 grudnia 2007r.”.

Zezwolenia udzielono Spółce do dnia 8 sierpnia 2016 roku.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011r., Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: „ustawa o PDOP”) oraz w związku z uzyskanym Zezwoleniem dochód Spółki powstający w wyniku wyżej określonej działalności strefowej podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka korzysta ze zwolnienia w PDOP z tytułu kosztów nowej inwestycji. Konsekwentnie Spółka obowiązana jest do kalkulacji przysługującej jej maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, tzw. limitu pomocy publicznej, jako iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Ponadto stosownie do § 9 Rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Rozporządzenie w sprawie KSSE) dla prawidłowego ustalenia maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego, koszty inwestycji (wydatki kwalifikowane) oraz wielkość pomocy publicznej podlegają obowiązkowi dyskontowania na dzień uzyskania zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z zasadami przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej oraz przepisami ustawy o PDOP, w analizowanym stanie faktycznym, przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od PDOP należy przyjąć faktyczną wysokość wydatków kwalifikowanych poniesionych w trakcie obowiązywania zezwolenia na realizację inwestycji, w związku z którą uzyskano to zezwolenie, nawet wówczas gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych w nim określonych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do obliczenia maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie wydatki kwalifikowane, tzn. także tę ich cześć, która przewyższa minimalną wielkość określoną w Zezwoleniu. Spółka opiera swoje stanowisko na analizie przepisów prawa, treści udzielonego jej Zezwolenia, a także na jednolitym w tym zakresie stanowisku organów podatkowych w analogicznych sprawach.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom działającym w Strefie w postaci zwolnienia od PDOP przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją. Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie KSSE, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (tak jak w przypadku Spółki), lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Odnosząc się do definicji „kosztów nowej inwestycji” wskazać należy, iż zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie KSSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych -zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
   
   

Należy podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m. in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową. W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i dla Spółki kwota ta wynosi 6 400 000 PLN. A zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji. W świetle przytoczonych powyżej przepisów, w szczególności z uwagi na brak przepisów ograniczających wielkość wydatków kwalifikowanych wyłącznie do wielkości wskazanej w zezwoleniu, jako wielkości minimalnej, Spółka stoi na stanowisku, iż uprawniona jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszystkie wydatki kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia w sprawie KSSE, poniesione w terminie od daty uzyskania zezwolenia. Tę tezę potwierdza również treść zezwolenia. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 ze zm.; dalej: ustawa o SSE), zezwolenie stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą. Z kolei stosownie do ust. 2 przywołanego przepisu zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, pod jakimi zostało ono wydane, dotyczące w szczególności:1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników, 2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Przywołany przepis wskazuje zatem, iż dokument ten ma za zadanie określenie warunków, których wypełnianie gwarantuje prawo do zwolnienia podatkowego. Treść zezwolenia, w stanie prawnym obowiązującym Spółkę, nie określa natomiast maksymalnej kwoty wartości pomocy publicznej. Tym samym, zezwolenie określa poziom wydatków kwalifikowanych, do poniesienia których Spółka jest zobowiązana. Spółka uprawniona jest zarazem do poniesienia wydatków kwalifikowanych w kwocie przekraczającej wielkość wskazaną w zezwoleniu, które będą stanowić wydatek inwestycyjny, zwiększający dostępny dla Spółki limit pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.