INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2011r. (data wpływu23 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług edukacyjnych oraz sposobu dokumentowania zwolnienia na fakturze VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 10 grudnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług edukacyjnych oraz sposobu dokumentowania zwolnienia na fakturze VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 marca 2011r. (data wpływu 23 marca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1228/10/AL z dnia 28 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010r. Nr 220 poz. 1447). Głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług edukacyjnych w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez kształcenie zawodowe głównie w dziedzinie prawo (np. prawo zamówień publicznych, finanse publiczne, gospodarka nieruchomościami, itp.). Kontrahentami przedsiębiorcy są wyłącznie pracownicy jednostek sektora finansów publicznych (art. 9 ust. o finansach publicznych - Dz. U. z 2009r. Nr 157, poz. 1240) oraz podmioty gospodarujące środkami publicznymi (art. 5 ust. o finansach publicznych - Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240). Świadczone usługi edukacyjne finansowane są w całości ze środków publicznych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 grudnia 2007r. tytułem rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwsza deklaracja złożona została za grudzień 2007r.

Zleceniodawcą usług edukacyjnych są jednostki sektora finansów publicznych (zgodnie art. 9 ustawy o finansach publicznych). Umowy zawierane są z przedstawicielami tych jednostek (np. umowa z urzędem gminy zawarta pomiędzy urzędem gminy reprezentowanym przez wójta a zleceniobiorcą).

Umowa przewiduje przeprowadzenie jednodniowego szkolenia z zakresu prawa (np. prawa zamówień publicznych). Umową objęte jest prowadzenie sześciogodzinnego szkolenia zgodnie z programem szkolenia (program obejmuje zagadnienia związane ze stosowaniem ustawy prawo zamówień publicznych przez zamawiających). Zleceniobiorca zobowiązany jest zapewnić salę wykładową, materiały piśmienne, szkoleniowe, prowadzącego, wyżywienie.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty.

Usługi edukacyjne są finansowane w całości ze środków publicznych, o których mowa w art. 5 ustawy o finansach publicznych i są innymi niż wymienione w art. 43 ust 1 pkt 26.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż odwołując się do wykładni literalnej i funkcjonalnej pojęcia „kształcenia zawodowego” należy podnieść, że każde szkolenie, które ma na celu zdobycie wiedzy lub umiejętności umożliwiające jej zastosowanie i wykorzystanie w zawodzie jest przejawem kształcenia zawodowego. Taki właśnie charakter mają usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawcę, albowiem związane są one z szkoleniami z zakresu przepisów (i zmian) w prawie. Każda jednostka sektora finansów publicznych (a więc każdy klient Wnioskodawcy) zobowiązany jest na mocy Konstytucji działać i podejmować decyzję w granicach przewidzianych prawem. Zatem znajomość prawa przez pracowników jednostek sektora finansów publicznych jest niezbędna do wykonywania powierzonych czynności. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że usługi świadczone przez niego są usługami kształcenia zawodowego finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dotyczą szkoleń z zakresu prawa i praktycznego zastosowania przepisów prawa oraz zmian w zakresie przepisów prawa (np. prawo zamówień publicznych, gospodarka nieruchomościami w gminie, rachunkowość budżetowa, dyscyplina finansów publicznych). Szkolenia prowadzone są przez wybitnych specjalistów, praktyków i osoby pracujące w jednostkach sektora finansów publicznych. Główną cechą szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę jest ich praktyczna użyteczność pozwalająca na bezpośrednie zastosowanie w zawodzie (np. na stanowisku skarbnika, głównego księgowego albo naczelnika wydziału zamówień publicznych).

Uczestnikami szkoleń są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych.

Trudno jest się odnieść Wnioskodawcy do pojęcia „szkoleń zawodowych” czy „kształcenia zawodowego”. Szkolenia pracowników jednostek sektora finansów publicznych odbywają się głównie w ramach tzw. funduszu szkoleniowego, który jest wydzielony w każdym budżecie jednostki sektora finansów publicznych i który gwarantuje pracownikowi danej jednostki podnoszenie swoich kompetencji zawodowych w ramach tego funduszu. Zatem Wnioskodawca na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy przedmiotowe usługi będą świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących” odpowiada twierdząco.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż uczestnikami szkoleń zasadniczo są pracownicy:

1. organów władzy publicznej, w tym organów administracji rządowej, organów kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądów i trybunałów;
2. jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków;
3. jednostek budżetowych;
4. samorządowych zakładów budżetowych;
5. agencji wykonawczych;
6. instytucji gospodarki budżetowej;
7. państwowych funduszy celowych;
8. ZUS-u i zarządzanych przez niego funduszy oraz KRUS-u i funduszy zarządzanych przez prezesa KRUS-u;
9. NFZ-u;
10. samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej;
11. uczelni publicznych;
12. PAN-u i tworzonych przez nią jednostek organizacyjnych;
13. państwowych i samorządowych instytucji kultury oraz państwowych instytucji filmowych,
14. inne państwowych lub samorządowych osób prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Pracownicy jednostek sektora finansów publicznych zobowiązani są działać w granicach prawa. Szeroki zakres obowiązywania przepisów nakłada szczególny obowiązek znajomości stanów prawnych oraz aktualizacji wiedzy w tym zakresie. Nieznajomość prawa oraz jego naruszenie może skutkować różnymi formami odpowiedzialności (np. karnej, dyscyplinarnej w zakresie dyscypliny finansów publicznych, czy majątkowej za rażące naruszenie prawa). Na szkoleniu przekazywana jest wiedza w zakresie zamówień publicznych (np. jak prawidłowo udzielić zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego) co skutkuje bezpośrednim zastosowaniem wiedzy zdobytej na szkoleniu w codziennych czynnościach zawodowych. Nauczanie organizowane przez Wnioskodawcę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia i ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Uczestnicy szkoleń będą mogli wykorzystać wiedzę zdobytą na szkoleniu, np. w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, w postępowaniu z tytułu naruszenia dyscypliny finansów publicznych, w procesie wydawania decyzji administracyjnych, podczas zawierania umów, podczas tworzenia procedur wewnętrznych w ramach systemu kontroli zarządczej, itp.

Używane we wniosku pojęcia usługa edukacyjna i szkoleniowa są tożsame.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Jak Wnioskodawca ma zamiar dokumentować od 2011r. świadczoną przez siebie usługę... Czy Wnioskodawca ma zamiar wystawiać fakturę VAT i jakie dane opisujące świadczona usługę Wnioskodawca ma zamiar w tej fakturze zawrzeć...” Wnioskodawca odpowiedział, iż dokumentami są: oferta wraz z programem szkolenia, karta zgłoszeniowa na szkolenie, faktura VAT. Dokumentem potwierdzającym wykonanie umowy jest faktura VAT.

Wnioskodawca ma zamiar wystawiać fakturę VAT wraz z adnotacją, że szkolenie (względnie usługa edukacyjna) zwolnione są z stosowania 23% stawki podatku VAT zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że używane w niniejszym wniosku pojęcia usługa edukacyjna i szkolenie są tożsame.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zatem usługa edukacyjna podnosząca kwalifikacje zawodowe w dziedzinie prawo (np. prawo zamówień publicznych, odpowiedzialność za naruszenie D.F.P itd.) podlega zwolnionej stawce podatku VAT zgodnie z art. 1 pkt 8 lit. a tiret trzeci punkt 29 lit. c (Dz. U. z 2010r. Nr 226, poz. 1476) cyt.: „Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych...”

Czy usługa kształcenia zawodowego z zakresu prawa (np. zamówień publicznych, dyscypliny finansów publicznych, finansów publicznych, gospodarki nieruchomościami, podatków) pracowników sektora finansów publicznych może zostać zakwalifikowana jako usługa zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 1 pkt 8 lit. a tiret trzeci punkt 29 lit. c (Dz. U. z 2010r. Nr 226, poz. 1476) cyt.: „Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych...”

Jeśli tak, to w jaki sposób dokumentować zwolnienie na fakturze VAT (brak kodu PKWiU)...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 1 pkt 8 lit. a tiret trzeci punkt 29 lit. c (Dz. U. z 2010r. Nr 226, poz. 1476) cyt.: „Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych...” usługa podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie kształcenia zawodowego w dziedzinie prawo i finansowana w całości ze środków publicznych objęta jest zwolnioną stawką podatku VAT, co expressis verbis wyraża powyżej cytowany przepis.

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż dokumentowanie zwolnienia na fakturze VAT może odbywać się poprzez wskazanie podstawy prawnej w rubryce PKWiU - zamiast odpowiedniego kodu PKWiU (bo ustawodawca takiego nie przewidział) można wskazać na art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT. Alternatywnym rozwiązaniem może być zamieszczenie stosownej adnotacji w polu „uwagi” na fakturze VAT o treści „usługa edukacyjna podlegająca zwolnieniu od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 29”. Powyższe dwa rozwiązania są stanowiskiem Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub,
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane a także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od dnia 1 grudnia 2007r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220 poz. 1447).

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług edukacyjnych w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez kształcenie zawodowe głównie w dziedzinie prawo (np. prawo zamówień publicznych, finanse publiczne, gospodarka nieruchomościami, itp.).

Usługi edukacyjne, które świadczy Wnioskodawca są finansowane w całości ze środków publicznych, o których mowa w art. 5 ustawy o finansach publicznych i są innymi niż wymienione w art. 43 ust 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zleceniodawcą usług edukacyjnych są jednostki sektora finansów publicznych (zgodnie art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych – Dz. U. Nr 157, poz. 1240). Umowy zawierane są z przedstawicielami tych jednostek.

Zleceniobiorca zobowiązany jest zapewnić salę wykładową, materiały piśmienne, szkoleniowe, prowadzącego, wyżywienie.

Bezpośrednimi uczestnikami szkoleń prowadzonych przez Wnioskodawcę zasadniczo są pracownicy organów władzy publicznej, w tym organów administracji rządowej, organów kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądów i trybunałów; jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków; jednostek budżetowych; samorządowych zakładów budżetowych; agencji wykonawczych; instytucji gospodarki budżetowej; państwowych funduszy celowych; ZUS-u i zarządzanych przez niego funduszy oraz KRUS-u i funduszy zarządzanych przez prezesa KRUS-u; NFZ-u; samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej; uczelni publicznych; PAN-u i utworzone przez nią jednostki organizacyjne; państwowych i samorządowych instytucji kultury oraz państwowych instytucji filmowych; innych państwowych lub samorządowych osób prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Pracownicy jednostek sektora finansów publicznych zobowiązani są działać w granicach prawa. Szeroki zakres obowiązywania przepisów nakłada szczególny obowiązek znajomości stanów prawnych oraz aktualizacji wiedzy w tym zakresie. Nieznajomość prawa oraz jego naruszenie może skutkować różnymi formami odpowiedzialności (np. karnej, dyscyplinarnej w zakresie dyscypliny finansów publicznych, czy majątkowej za rażące naruszenie prawa).

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi edukacyjne dotyczą szkoleń z zakresu prawa i praktycznego zastosowania przepisów prawa oraz zmian w zakresie przepisów prawa (np. prawo zamówień publicznych, gospodarka nieruchomościami w gminie, rachunkowość budżetowa, dyscyplina finansów publicznych). Szkolenia mają na celu zdobycie wiedzy lub umiejętności umożliwiających jej zastosowanie i wykorzystanie w zawodzie.

Główną cechą szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę jest więc ich praktyczna użyteczność pozwalająca na bezpośrednie zastosowanie w zawodzie (np. na stanowisku skarbnika, głównego księgowego albo naczelnika wydziału zamówień publicznych).

Każda jednostka sektora finansów publicznych (a więc każdy klient Wnioskodawcy) zobowiązany jest na mocy Konstytucji działać i podejmować decyzję w granicach przewidzianych prawem. Zatem znajomość prawa przez pracowników jednostek sektora finansów publicznych jest niezbędna do wykonywania powierzonych czynności. Uczestnicy będą mogli wykorzystać wiedzę zdobytą na szkoleniu, np. w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, w postępowaniu z tytułu naruszenia dyscypliny finansów publicznych, w procesie wydawania decyzji administracyjnych, podczas zawierania umów, podczas tworzenia procedur wewnętrznych w ramach systemu kontroli zarządczej, itp.

Szkolenia pracowników jednostek sektora finansów publicznych odbywają się głównie w ramach tzw. funduszu szkoleniowego, który jest wydzielony w każdym budżecie jednostki sektora finansów publicznych i który gwarantuje pracownikowi danej jednostki podnoszenie swoich kompetencji zawodowych w ramach tego funduszu. Przedmiotowe usługi będą świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących.

A zatem nauczanie organizowane przez Wnioskodawcę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia i ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty i nie znajduje w jego przypadku zastosowanie przepis art. 43 ust 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie wskazał, iż świadczone przez niego usługi edukacyjne są w całości finansowane ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi edukacyjne (szkolenia) przeprowadzane przez Wnioskodawcę dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego tychże pracowników, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi edukacyjne realizowane w ramach szkoleń mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy uczestników z zakresu różnych gałęzi prawa i praktycznego zastosowania przepisów prawa oraz zmian w zakresie przepisów prawa co pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia.

Powyższe usługi edukacyjne finansowane są w całości ze środków publicznych, co oznacza, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. usługi edukacyjne/szkolenia (usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego) finansowane w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż planowane usługi edukacyjne będą od 1 stycznia 2011r. korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczona przez niego usługa edukacyjna w zakresie kształcenia zawodowego finansowana w całości ze środków publicznych objęta jest zwolnieniem, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż świadczoną usługę edukacyjną ma zamiar dokumentować poprzez wystawienie faktury VAT z adnotacją na fakturze, że szkolenie/usługa edukacyjna (pojęcia tożsame) zwolnione są z stosowania 23% stawki podatku VAT zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 marca 2011r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do postanowień art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Natomiast przepis § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku (…) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub
2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.
   
   

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, 360) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od datysprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku(wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W myśl § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu (…) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub
2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

Z uwagi na fakt, iż zwolnienia z podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług edukacyjnych ustawodawca nie uzależnił od sklasyfikowania ich do określonego grupowania PKWiU, lecz wyłącznie od określenia czy usługi te spełniają kryteria określone w przepisie prawa (w przypadku Wnioskodawcy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT), Wnioskodawca winien zamieścić na fakturze VAT dokumentującej wykonanie tych usług przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku lub przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

Ustawodawca nie wskazał w jakim miejscu faktury VAT winien znajdować się powyższy zapis, a zatem uznać należy, iż miejsce zamieszczenia tej adnotacji pozostaje dowolne. Wnioskodawca może dokonać powyższego zapisu w miejscu przeznaczonym na stawkę podatku lub w polu „uwagi”. Ważne jest, by zapis taki na fakturze został zawarty.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż na fakturze VAT w rubryce PKWiU lub „uwagi” Wnioskodawca można wskazać na art. 43 ust 1 pkt 29 ustawy VAT, należy uznać za prawidłowe.

Jednakże tut. organ pragnie nadmienić, iż fakt zamieszczenia, przez podatnika stosującego zwolnienie od podatku, na fakturze VAT przepisu ustawy na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku jest wymogiem koniecznym, a zatem Wnioskodawca winien a nie może taką adnotację zamieścić na fakturze VAT.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.