Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1475/12/IK
z 28 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności dostawy działek zabudowanych stacjami transformatorowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności dostawy działek zabudowanych stacjami transformatorowymi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Skarb Państwa zamierza sprzedać na rzecz E. . S.A. pięć działek zabudowanych budynkami stacji transformatorowych (o numerach ………) przeznaczonych na realizację urządzeń infrastruktury technicznej wraz nieodpłatnie przenieść prawo własności tych budynków. Budynki były wybudowane z nakładów poniesionych przez poprzedników prawnych E. O. S.A., a następnie utrzymywane z nakładów obecnego operatora. Budynki posadowione na działkach nie stanowią odrębnego przedmiotu własności. Budynku trafo, wg oświadczeń złożonych przez E. O. S.A., stanowią środek trwały przedsiębiorstwa. Tymi budynkami faktycznie dysponuje E.a O. S.A., jako następca prawny Z. E. jednak nie rozporządza nimi w sensie prawnym. Skarb Państwa zarządza tymi działkami, przynajmniej od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podstawą opodatkowania, w opisanym powyżej (zdarzeniu przyszłym) stanie faktycznym, będzie czynność polegająca na dostawie budynków transformatorowych, czy też ww. czynność należy traktować jako dostawę gruntów niezabudowanych wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budynków?
2. Czy w przypadku, gdy za podstawę opodatkowania zostanie uznana czynność polegająca na dostawie budynków transformatorowych, będzie ona podlegała zwolnieniu z VAT?
3. Czy w przypadku, gdy za podstawę opodatkowania zostanie uznana czynność polegająca na dostawie gruntów niezabudowanych, będzie ona podlegała opodatkowaniu stawką 23%, zaś nieodpłatne przeniesienie prawa własności budynków nie będzie podlegać ustawie o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując ustawę o VAT rodzą się wątpliwości czy przedmiotem dostawy będzie sprzedaż budynków wraz z gruntem, czy też sprzedaż gruntu z przeznaczeniem na realizację urządzeń infrastruktury technicznej wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budynków. W celu czytelnego opisania wątpliwości Wnioskodawca przedstawił dwa warianty postępowania.

Wariant I

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotem sprzedaży są działki gruntu zabudowane budynkami trafostacji z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności tych budynków. Budynki posadowione na działkach nie stanowią odrębnego przedmiotu własności, zaś użytkownikiem budynków jest E. O. S.A.

Wnioskodawca powołuje treść art. 29 ust 5, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, wywodząc, iż powyższe przepisy uzależniają prawo do zwolnienia od podatku od pierwszego zasiedlenia danego budynku bądź budowli. Pod pojęciem pierwszego zasiedlenia na gruncie ustawy o VAT rozumie się oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wartość ulepszeń wynosiła co najmniej 30 proc. wartości początkowej). W praktyce z pojęciem pierwszego zasiedlenia utożsamia się np. dokonanie pierwszej sprzedaży budynku lub oddanie budynku w dzierżawę po wybudowaniu bądź istotnym ulepszeniu. Budynki nie były dotychczas oddane w dzierżawę użytkownikowi, czyli E. O. S. A., tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, zachodzą przesłanki do uznania, iż transakcja jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Gruntami, co do których planowana jest sprzedaż, Skarb Państwa zarządza od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, czyli jeszcze przed wejściem w życie ustawy o VAT z 1993 r., a zatem siłą rzeczy w stosunku do tych budynków Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, tym bardziej, że budynki zostały wybudowane ze środków poprzednika prawnego E. O. S.A.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stwierdza, iż można domniemywać, iż w transakcji zbycia pięciu działek zabudowanych stacjami transformatorowymi z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budynków, na gruncie ustawy o VAT dojdzie do zbycia budynków transformatorowych, które korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Wariant II

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem sprzedaży będzie pięć działek zabudowanych budynkami transformatorowymi. Budowle wybudowane były z nakładów poniesionych przez poprzedników prawnych E. O. S.A., a następnie utrzymywane z nakładów obecnego operatora. Budynki posadowione na działkach nie stanowią odrębnego przedmiotu własności. Tymi budynkami faktycznie dysponuje E. O. S.A. jako następca prawny Z. E., jednak nie rozporządza nimi w sensie prawnym. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, iż według oświadczeń złożonych przez E. O. S.A. przedmiotowe stacje trafo stanowią środek trwały Spółki. Jednak, zdaniem Wnioskodawcy, budynki stacji trafo posadowione na działkach nie stanowią odrębnego przedmiotu własności. Skarb Państwa zarządza tymi działkami od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.

Wnioskodawca podkreśla, iż zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowych działek (o numerach 194/9, 8/1,126/2, 292, 35) na rzecz dotychczasowego użytkownika budynków trafostacji usytuowanych na działkach tj. na rzecz E. O. S.A. z przeznaczeniem na realizację urządzeń infrastruktury technicznej wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budynków.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. l). Wnioskodawca zaznacza, że posiada prawo własności, ale nie posiada prawa rozporządzania jak właściciel, tak więc nie może, dojść do dostawy budynków. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, dlatego zwrot „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można utożsamiać jako „prawo własności”. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Wnioskodawca powołując art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego wskazuje, iż urządzenia trafo nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli stanowią środek trwały przedsiębiorstwa energetycznego. W związku z powyższym, działki, na których znajdują się stacje trafo powinny być uznane dla celów VAT za działki niezabudowane. Przedmiotowe budynki nie znajdują się bowiem w majątku Wnioskodawcy (ponieważ nie rozporządza nimi jak właściciel), lecz Z. E. W takim przypadku nie można twierdzić, że Wnioskodawca dokonuje dostawy budynku (stacji trafo), lecz wyłącznie gruntu.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku gruntu niezabudowanego zastosowanie może znaleźć art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem zwolnieniu od podatku podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jeżeli zatem dany teren przeznaczony jest pod zabudowę, wówczas powinien być opodatkowany stawką 23%. Zasady określające przeznaczenie danego terenu określa ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Generalnie, przeznaczenie danego terenu wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku jego braku przeznaczenie terenu może wynikać z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. W przypadku braku tych aktów (planu bądź decyzji), przeznaczenie danego terenu może wynikać ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Spełnienie powyższych przesłanek powinno, w ocenie Wnioskodawcy, zostać ustalone w odniesieniu do każdej działki. I tak:

• działka o numerze nr …. o powierzchni ……, położona w P., arkusz mapy 7. Dla nieruchomości IV Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w T. prowadzi księgę wieczystą KW nr. Dla działki nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzji o warunkach zabudowy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania terenu działka położona jest na terenie oznaczonym jako stacja transformatorowa SN/nn. Dojazd do nieruchomości drogą o nawierzchni asfaltowej. Budynek posadowiony na działce nie stanowi odrębnego przedmiotu własności;

• działka o numerze nr … o powierzchni ……, położona w G. przy ul. G., arkusz mapy ….. Dla nieruchomości IV Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Tczewie prowadzi księgę wieczystą KW nr. W planie zagospodarowania przestrzennego Miasta Gniew działka położona jest na terenie oznaczonym jako tereny zabudowy usługowej. Dojazd do nieruchomości drogą o nawierzchni asfaltowej. Budynek posadowiony na działce nie stanowi odrębnego przedmiotu własności;

• działka o numerze nr …. o powierzchni ….., położona w miejscowości L., gmina P., arkusz mapy 6. Dla nieruchomości IV Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w T. prowadzi księgę wieczystą KW nr . Dla działki nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzji o warunkach zabudowy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Terenu działka położona jest na terenie oznaczonym jako stacja transformatorowa SN/nn. Dojazd do nieruchomości drogą krajową nr … o nawierzchni asfaltowej. Budynek posadowiony na działce nie stanowi odrębnego przedmiotu własności;

• działka o numerze nr … o powierzchni ….., położona w miejscowości M., gmina P., arkusz mapy 2. Dla nieruchomości IV Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w T. prowadzi księgę wieczystą KW nr. Dla działki nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzji o warunkach zabudowy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Terenu działka położona jest na terenie oznaczonym jako stacja transformatorowa SN/nn. Dojazd do nieruchomości drogą o nawierzchni asfaltowej. Budynek posadowiony na działce nie stanowi odrębnego przedmiotu własności;

• działka o numerze nr ….o powierzchni …., położony w miejscowości K., gmina M., arkusz mapy 1. Dla nieruchomości IV Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w T. prowadzi księgę wieczystą KW nr. Dla działki nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzji o warunkach zabudowy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka stanowi teren zabudowany. Dojazd do nieruchomości drogą utwardzoną brukiem kamiennym. Budynek posadowiony na działce nie stanowi odrębnego przedmiotu własności.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomości gruntowe oznaczone w ewidencji gruntów jako działki o numerach ……., na których znajdują się stacje trafo powinny być uznane dla celów VAT za działki niezabudowane. Jak wykazano wyżej działki o numerach …….. w planie zagospodarowania przestrzennego lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę. W konsekwencji, dostawa tych działek będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23%. Wnioskodawca zaznacza również, iż w tej transakcji obok zbycia nieruchomości gruntowej dochodzi również do nieodpłatnego przeniesienia prawa własności budynków (potwierdzone to będzie w akcie notarialnym). Samo nieodpłatne przeniesienie prawa własności budynków jako czynność cywilistyczna, dopełniająca formalność, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w transakcji sprzedaży pięciu działek zabudowanych budynkami stacji trafo (o numerach ………) z przeznaczeniem na realizację urządzeń infrastruktury technicznej wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budynków, dochodzi do zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę ze stawką 23%, oraz dochodzi do nieodpłatnego przeniesienia prawa własności budynków, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. , zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego należy wywieść, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Przyjmuje się, że pojęcie tereny przeznaczone pod zabudowę obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej.

Ponadto wskazać należy, iż mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. cytowany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy otrzymuje brzmienie: „zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”, natomiast definicję „terenu budowlanego” zawiera dodany z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy. I tak zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa z przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. (art. 43 ust. 7a ustawy).

Podstawa opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast wg art. 29 ust. 5 cytowanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać Spółce pięć działek zabudowanych budynkami stacji transformatorowych z przeznaczeniem na realizację urządzeń infrastruktury technicznej. Ww. budynki zostały wzniesione przez Z. E. - poprzednika prawnego Spółki. Obecnie ww. stacje są użytkowane przez Spółkę.

W celu określenia prawidłowego sposobu opodatkowania należy w niniejszej sprawie ustalić co będzie przedmiotem dostawy. Wskazanie przedmiotu dostawy umożliwi określenie prawidłowego sposobu opodatkowania planowanych czynności.

Kwestie, dotyczące mienia zostały uregulowane m.in. w art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z którego wynika, iż część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Art. 48 K.c. stanowi natomiast iż, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Jednakże zgodnie z treścią art. 49 K.c. urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu.

Dodatkowo wskazać należy, że stacje transformatorowe traktować należy jako całość, tj. zarówno urządzenia wewnątrz, jak i budynek spełniają funkcję urządzenia określonego w art. 49 K.c. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego (sygn. II CK 359/03, sygn. I OSK 196/07), w rozstrzygnięciach których wskazano: „trwałe fizyczne i funkcjonalne połączenie konstrukcji ścian, dachu i podłoża z instalacjami energetycznymi przeznaczonymi do odprowadzania, przetwarzania i rozdzielania prądu elektrycznego przesądza o tym, że zarówno budynek, jak i instalacje energetyczne należy uznać za części składowe całości w postaci rzeczy złożonej (art. 47 § 2 K.c.) i że dopiero ta całość wyczerpuje treść pojęcia „urządzenie”.

Opisane we wniosku budynki stacji transformatorowych posadowione na działkach, które będą przedmiotem sprzedaży stanowią środek trwały przedsiębiorstwa. Z uwagi na fakt, iż budynki te wchodzą w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 49 K.c., nie należą do części składowych przedmiotowych działek. W efekcie przedmiotem dostawy nie będą budynki stacji transformatorowych lecz wyłącznie działki gruntu zabudowanego, do którego przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9, art. 29 ust. 5 ustawy, jak również normy prawne zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą miały zastosowania. Zatem budynki stacji transformatorowych nie mogą być uwzględnione przy ustalaniu stawki VAT.

Wobec powyższego sprzedaż zabudowanych działek gruntu podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%, a podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy.

Ponadto podkreślić również należy, iż budynki stacji transformatorowych, wchodzące w skład przedsiębiorstwa nie mogą być - jak wskazano we wniosku - przedmiotem nieodpłatnego przekazania. Wnioskodawca nie będąc właścicielem przedmiotowych budynków nie może bowiem przenieść na Spółkę - nabywcę (tj. faktycznego właściciela i użytkownika tych budynków) prawa do dysponowania ww. obiektami jak właściciel.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.