INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 10 marca 2011r. Znak: IBPB II/1/415-19/11/AŻ wezwano wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Córka wnioskodawczyni, urodzona w dniu 02 maja 1988r., studiuje zaocznie na wyższej uczelni. W 2010r. nie osiągnęła dochodu wyższego niż kwota wolna od podatku. W dniu 26 listopada 2010r. na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) córka wnioskodawczyni otrzymała pomoc publiczną – jednorazowe środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej z projektu pt. „...” w ramach programu aktywizacji zawodowej osób do 30 roku życia z Rezerwy Ministra. Kwota otrzymanej dotacji to 19.127,14 zł. Środki te stanowią pomoc de minimis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji przysługuje wnioskodawczyni za 2010r. ulga z tytułu wychowywania dziecka...

Zdaniem wnioskodawczyni powyższa ulga jej przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 7 w związku z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy warunkiem do skorzystania z ww. odliczenia jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż z tzw. ulgi prorodzinnej mogą m.in. skorzystać podatnicy – w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego - wychowujący w roku podatkowym pełnoletnie dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy):

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (w 2010r. jest to kwota 3.089,00 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż córka wnioskodawczyni urodzona w 1988r., studiująca zaocznie na wyższej uczelni, nie osiągnęła w 2010r. dochodu wyższego niż kwota wolna od podatku. Jednakże w dniu 26 listopada 2010r., na podstawie art. 46 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.), córka wnioskodawczyni otrzymała pomoc publiczną – jednorazowe środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej z projektu pt. „...” w ramach programu aktywizacji zawodowej osób do 30 roku życia z Rezerwy Ministra. Kwota otrzymanej dotacji to 19.127,14 zł. Środki te stanowią pomoc de minimis. Wnioskodawczyni jest zdania, że przysługuje jej ulga z tytułu wychowywania dziecka.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) Starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 4-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż uzyskane środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 19.127,14 zł korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Nie wlicza się ich zatem do dochodu uzyskanego przez pełnoletnie dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli zatem pozostały dochód osiągnięty w 2010r. przez córkę wnioskodawczyni nie przekroczy kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, tj. kwotę 3089,00 zł, wówczas wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z tzw. ulgi prorodzinnej, pod warunkiem, że wnioskodawczyni utrzymuje córkę w związku wykonywaniem przez nią ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.