Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1231/10-4/JF
z 22 lutego 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP3/443-1231/10-4/JF
Data
2011.02.22
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Kasy rejestrujące --> Kasy rejestrujące
Słowa kluczowe
ewidencjonowanie
ewidencjonowanie
kasa rejestrująca
kasa rejestrująca
sprzedaż
sprzedaż
usługi transportowe
usługi transportowe
Istota interpretacji
Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących usług transportu pasażerskiego świadczonych na odcinku trasy przebiegającym przez terytorium Polski.
Wniosek ORD-IN 563 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13.12.2010 r. (data wpływu 17.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy fiskalnej usługi transportu pasażerskiego świadczonej na odcinku trasy na terytorium Polski - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 17.12.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy fiskalnej usługi transportu pasażerskiego świadczonej na odcinku trasy na terytorium Polski. Wniosek zawierał braki formalne. W związku z powyższym pismem z dnia 11.01.2011 r. znak IPPP3/443-1231/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Spółkę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Wezwanie doręczono w dniu 14.01.2011 r. Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Spółka jest podmiotem zagranicznym z siedzibą w Niemczech, nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. W szczególności Spółka nie posiada na terytorium Polski żadnego biura, zaplecza technicznego, jak również nie zatrudnia pracowników. Również w przyszłości, w związku z wykonywaną działalnością, opisaną poniżej, Spółka nie zamierza zatrudniać na terytorium Polski pracowników ani utrzymywać w Polsce żadnej placówki handlowej ani administracyjnej. Przedmiotem działalności Spółki są:
Z uwagi na okazjonalny charakter transportu autokarowego przebiegającego na terytorium Polski, Spółka dotychczas w oparciu o regulację zawartą w § 34 Rozporządzenia Ministra Finansów w oprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 24 grudnia 2009 r. (Dz. U. nr 224, poz. 1799 ze zm.) rozliczała podatek od towarów i usług (dalej: VAT lub „podatek”) w sposób ryczałtowy wpłacając do urzędu celnego kwotę równowartości iloczynu stawki 7%, kwoty 285 złotych i liczby podróżujących, w zaokrąglaniu do pełnych złotych. Mając jednakże na uwadze:
Spółka zamierza się zarejestrować na potrzeby VAT w Polsce i rozliczać podatek na ogólnych zasadach właściwych dla usług transportowych, tj. ustalać podstawę opodatkowania polskim podatkiem VAT w oparciu o odległość przebytą w Polsce i stosować obniżoną stawkę VAT właściwą dla usług transportu autokarowego - obecnie 7% (od 2011 r. - 8%). Spółka pragnie podkreślić, że prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na ustalenie podstawy opodatkowania dla usług transportowych wykonywanych na terytorium Polski (w szczególności ewidencję liczby kilometrów przebytych na terytorium Polski oraz wynagrodzenia Spółki, którą należy przyporządkować do usługi transportowej). Jednakże, wątpliwości Spółki budzi potencjalny obowiązek stosowanie kas fiskalnych w związku z dokonywaniem sprzedaży na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej (pasażerów i turystów). W tym kontekście Spółka wyjaśnia, że sprzedaż opisanych wycieczek autokarowych na rzecz turystów niemieckich oraz pobieranie płatności następuje wyłącznie w Niemczech. Wycieczki sprzedawane są w szczególności poprzez sieć około 200 biur podróży (agentów Spółki) zlokalizowanych na terytorium Niemiec. Klient wnosi płatność gotówką lub kartą do właściwego biura podróży; natomiast biura podróży dokonują okresowych rozliczeń ze Spółką (np. na koniec miesiąca — łącznie w odniesieniu do wszystkich turystów, którzy wykupili wycieczkę w tym czasie). Fizycznie żadne usługi nie są sprzedawane (i żadne płatności nie są pobierane) na terytorium Polski, w szczególności nie jest możliwe kupno biletu w autobusie od kierowcy. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy Spółka zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących usług transportu pasażerskiego świadczonych na odcinku trasy przebiegającym przez terytorium Polski, stanowiących element usługi opisanej w punkcie a) stanu faktycznego niniejszego wniosku, wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej... Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do sprzedaży usług transportu pasażerskiego świadczonych na odcinku trasy przebiegającym na terytorium Polski, stanowiących element usługi opisanej w punkcie a) stanu faktycznego wniosku, wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, wystąpi obowiązek ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. W opinii Spółki obowiązek ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących obrotu i kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (art. 111 ust. 1 ustawy o VAT) dotyczy wyłącznie podatników obecnych fizycznie na terytorium Polski, tj. sytuacji, gdy dany podatnik posiada w Polsce placówkę handlową (punkt sprzedaży) wykorzystywaną do prowadzenia przedmiotowej sprzedaży. Świadczy o tym przede wszystkim szereg warunków technicznych, określonych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z 2008 r. nr 212, poz. 1338 ze zm.) jakie powinny zostać spełnione przez podatnika, aby taka ewidencja prowadzona była w sposób prawidłowy i zgodnie z prawem. W szczególności, § 7 Rozporządzenia, jak również załączniki do Rozporządzenia stanowią, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących obowiązany jest:
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż Spółka nie posiada jakiejkolwiek fizycznej obecności w Polsce. W praktyce oznacza to, że gdyby interpretować przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT w ten sposób, że dokonywana przez nią sprzedaż usług transportu przebiegającego przez terytorium Polski podlega obowiązkowi rejestracji przy użyciu kas rejestrujących, Spółka nie miałaby obiektywnej możliwości wypełnienia tego obowiązku. W szczególności wynika to z następujących okoliczności:
W takim przypadku szereg wymogów technicznych, zawartych w Rozporządzeniu, m.in. tych wskazanych przez Spółkę powyżej, nie mógłby być w praktyce spełniony. A instalacja kasy rejestrującej poza terytorium Polski z góry przesądziłaby o tym, że Spółka nie będzie w stanie spełnić warunków stosowania tej kasy i będzie działać z naruszeniem przepisów prawa (w szczególności Rozporządzenia).
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, podmiot zagraniczny z terytorium innego kraju UE i nieposiadający żadnej fizycznej obecności w Polsce, prowadzący sprzedaż podlegającą opodatkowaniu polskim VAT nie jest zobowiązany do rejestracji tej sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących. Spółka zwraca uwagę, że jest to jedyna wykładnia art. 111 ustawy o VAT, dająca się pogodzić z systematyką przepisów o VAT (tj. nieprowadząca do konieczności działania wbrew przepisom Rozporządzenia) oraz ogólną zasadą neutralności VAT. Należy zaznaczyć, iż powyższe stanowisko Spółki znajduje poparcie również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów w dniu 22 września 2010 r. sygn. IPPP3/443-615/10-2/KC. We wspomnianej interpretacji Dyrektor stwierdził, iż: (...) przepisy odnoszące się do kas fiskalnych nie regulują kwestii, gdy sprzedawca, co do zasady mający obowiązek ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, nie posiada w Polsce fizycznego miejsca dokonywania takiej dostawy. (...) Wobec powyższego, mimo istnienia obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu za pomocą kas rejestrujących, w sytuacji gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie posiadając żadnego fizycznego miejsca sprzedaży ani siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski nie ma możliwości jej zainstalowania a także co za tym idzie spełnienia wszelkich obowiązków wynikających z przepisów dotyczących kas rejestrujących zawartych w ww. rozporządzeniach. Powyższe powoduje, że Wnioskodawca nie ma w tym przypadku obowiązku prowadzenia ewidencji swojej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.