INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie ze Statutem Zespół Szkół XXX (Wnioskodawca) składa się z:

1. Publicznego Gimnazjum XXX, zwanego dalej Gimnazjum,
2. Liceum Ogólnokształcącego XXX (szkoły ponadgimnazjalnej), zwanego dalej Liceum.

Zgodnie z art. 10 ustawy Karta Nauczyciela od 1 września 2007 r. (ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r., t. j. Dz. u. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się w Zespole Szkół jako odrębnej jednostce organizacyjnej na podstawie umowy o pracę lub mianowania.

Umowa o pracę określa wymiar czasu pracy w Zespole Szkół - nie określa natomiast liczby realizowanych godzin w poszczególnych typach szkół. Nauczyciel realizuje godziny w poszczególnych typach szkół na podstawie przydziału czynności, sporządzanym corocznie zgodnie z arkuszem organizacyjnym szkoły.

Jednostka sporządza listy płac zgodnie z zawartymi umowami o pracę, tj. dla Zespołu.

Jednostka nadrzędna sugeruje sporządzanie list płac oddzielnie dla Liceum i oddzielnie dla Gimnazjum. Przy takim rozwiązaniu podstawą do wypłaty dla każdego pracownika będą dwie oddzielne listy płac, gdyż program płacowy nie generuje listy zbiorczej dla zespołu. Sporządzanie list płac w ten sposób jest możliwe, pod warunkiem wpisania w programie dwóch etatów dla pracownika zgodnie z przydziałem czynności, który sporządzany jest do umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa w Zespole Szkół sporządzając listy płac osobno dla Liceum i osobno dla Gimnazjum (które stanowić będą podstawę do wypłaty w sytuacji, gdy umowa o pracę z każdym pracownikiem zawarta jest (jedna) przez Zespół można dzielić koszty uzyskania przychodu i ulgę podatkową procentowo lub ułamkowo proporcjonalnie do przydziału czynności w danym typie szkoły, tj. Liceum lub Gimnazjum...

Na przykład:

Nauczyciel zatrudniony w Zespole realizuje 18 godzin. Ma przydzielone godziny: 9 - w Liceum, 9 - w Gimnazjum, a więc koszty uzyskania przychodu miałby np. proporcjonalnie do przydzielonych godzin, tj.:

• w Liceum - 50% x 111,25 = 55,63
• w Gimnazjum - 50 % x 111,25 = 55,62 i analogicznie - ulga podatkowa:
• w Liceum - 50 % x 46,33 = 23,17
• w Gimnazjum - 50 % x 46,33 = 23,16.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. u. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się na podstawie umowy o pracę lub mianowania w Zespole Szkół.

W związku z powyższym wynagrodzenie ze stosunku pracy zgodnie z zawartą umową o pracę powinno być wypłacane w zespole, a więc koszty uzyskania przychodu i ulga podatkowa przypisana powinna być do zawartego stosunku pracy z danym pracodawcą, a nie dzielona (zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) lub pkt 2a ustawy.

Koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy potrąca się co do zasady według miesięcznych zryczałtowanych kwot określonych w treści art. 22 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do powołanego art. 22 ust. 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Stosownie do art. 32 ust. 3 ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3;
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5. ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący Zespołem Szkół składa się z Gimnazjum oraz Liceum Ogólnokształcącego. Zawarta z nauczycielem jedna umowa o pracę określa wymiar czasu pracy w Zespole Szkół - nie określa natomiast liczby realizowanych godzin w poszczególnych typach szkół. Jednostka nadrzędna sugeruje sporządzanie list płac oddzielnie dla liceum i oddzielnie dla gimnazjum.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. u. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. u. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:

1. zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki;
2. przyznawania nagród oraz wymierzania kar porządkowych nauczycielom i innym pracownikom szkoły lub placówki;
3. występowania z wnioskami, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły lub placówki, w sprawach odznaczeń, nagród i innych wyróżnień dla nauczycieli oraz pozostałych pracowników szkoły lub placówki.<...li>
   
   

Stosownie do przepisu art. 5b ww. ustawy, prawa i obowiązki nauczycieli przedszkoli, szkół i placówek określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. u. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.).

Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela, stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się w szkole, a w przypadku powołania zespołu szkół jako odrębnej jednostki organizacyjnej - w zespole szkół na podstawie umowy o pracę lub mianowania.

Stosownie do treści art. 11 ww. ustawy, dyrektor szkoły nawiązuje z nauczycielem stosunek pracy odpowiednio na podstawie umowy o pracę lub mianowania na stanowisku zgodnym z posiadanymi przez nauczyciela kwalifikacjami oraz zgodnie z posiadanym przez nauczyciela stopniem awansu zawodowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że pomimo, iż praca wykonywana jest przez nauczyciela zarówno w Gimnazjum, jak i w Liceum to umowa o pracę zawarta jest z jednym pracodawcą, tj. Zespołem Szkół. Placówka ta będzie zatem zakładem pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty uzyskania przychodów oraz ulga podatkowa, o której mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinny być przypisane do zawartej umowy o pracę z Zespołem Szkół, tak więc przedmiotowe kwoty nie powinny być dzielone proporcjonalnie do czynności wykonywanych w danym typie szkoły, tj. Liceum czy Gimnazjum. w związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.