INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją przedsięwzięcia pn. „Bezpieczne Popołudnia” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją przedsięwzięcia pn. „Bezpieczne Popołudnia”.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie zostało utworzone na mocy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Jego główną działalnością statutową jest:

• działanie na rzecz wszechstronnego rozwoju wsi oraz organizowanie, integrowanie wspólnot obywatelskich, a także realizowanie inicjatyw społecznych, służących dobru mieszkańców wsi, krzewienie wśród mieszkańców i ludzi związanych z tą miejscowością, troski o jej sprawy współczesne i przyszły rozwój;
• współdziałanie z samorządem i organami administracji państwowej oraz wspieranie działań poprzez opracowanie koncepcji wsi;
• działanie na rzecz placówek: szkoły, przedszkola;
• inicjowanie przedsięwzięć lokalnych na rzecz odbudowy i rozwoju wsi;
• podejmowanie działań służących ochronie środowiska naturalnego;
• organizowanie szkoleń, imprez kulturalnych i okolicznościowych;
• wzbogacanie osobowości, integracja mieszkańców i sympatyków wsi;
• działanie na rzecz zwiększenia szans życiowych mieszkańców wsi, zwłaszcza młodych ludzi;
• promocja aktywnego trybu życia, sportu, turystyki, itp.

Stowarzyszenie, za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania, złożyło wniosek w ramach działania 4.1/413 „Wdrożenie lokalnych strategii rozwoju”, Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich w latach 2007-2013, na operację, która nie odpowiada warunkom przyznania pomocy w ramach osi 3, ale przyczynia się do osiągnięcia celów tej osi, tzw. mały projekt, polegającą na realizacji przedsięwzięcia pn. „Bezpieczne Popołudnia” – obejmującego budowę ogólnodostępnego placu zabaw wraz z organizacją imprezy integracyjnej na placu oraz utworzenie i utrzymanie strony internetowej Stowarzyszenia, promującej atrakcje turystyczne regionu. Wszystkie poniesione wydatki nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Infrastruktura placu zabaw będzie ogólnodostępna i nieodpłatna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie może odzyskać podatek od towarów i usług z tytułu realizacji zadania pn. „Bezpieczne Popołudnia”, finansowanego w ramach działania 4.1/413 „Wdrożenie lokalnych strategii rozwoju”, Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, na operacje, które nie odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach osi 3, ale przyczyniają się do osiągnięcia celów tej osi – tzw. małych projektów...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nieprowadzeniem działalności gospodarczej i czynności sprzedaży, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z czym nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z tym, że wniosek Stowarzyszenia złożony w miesiącu grudniu 2010 r. dotyczy stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydaje się w oparciu o stan prawny obowiązujący w 2010 r.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Stowarzyszenie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie dokonuje czynności sprzedaży. W związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego budowę ogólnodostępnego placu zabaw wraz z organizacją imprezy integracyjnej na placu oraz utworzenie i utrzymanie strony internetowej Stowarzyszenia, promującej atrakcje turystyczne regionu, ubiega się o dofinansowanie poniesionych wydatków ze środków Unii Europejskiej. Infrastruktura placu zabaw będzie ogólnodostępna i nieodpłatna.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o które się ubiega, nie stanowi środków, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.