INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dotacji w części dotyczącej:

• zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wsparcia finansowego – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów –jest prawidłowe,
• sposobu księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur dokumentujących zakupy sfinansowane ze środków z dotacji – jest nieprawidłowe,
• stanu remanentu i ujęcia go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest nieprawidłowe,
• rozliczenia kosztów z uwzględnieniem różnic remanentowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dotacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu XX.XX. 2010 roku rozpoczęła działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Nie jest podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności jest:

• Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania PKD 74.10.Z,
• Sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin itp. PKD 47.76.Z,
• Produkcja pozostałych wyrobów gdzie indziej niesklasyfikowana PKD 32.99.Z.

W dniu XX. XX. 2010 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę na otrzymanie wsparcia finansowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki dla Działania 6.2, którego celem jest sfinansowanie wydatków związanych z uruchomieniem działalności gospodarczej oraz jej prowadzenie przez okres co najmniej 12 miesięcy od jej rozpoczęcia. Dotację w wysokości 39.000 zł przeznaczono na zakup środków trwałych, wyposażenia, adaptację lokalu, reklamę oraz zakup towarów handlowych.

W ramach ww. programu Wnioskodawczyni otrzyma również wsparcie pomostowe na okres pierwszych 6 miesięcy prowadzenia działalności, przeznaczone na czynsz, paliwo, telefon, składki ZUS na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zarówno wsparcie finansowe i pomostowe udzielane są i rozliczane w kwotach brutto. Część towarów handlowych zostanie zakupiona ze środków własnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymana dotacja oraz wsparcie pomostowe korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych...
2. Czy zakupy dokonane za otrzymaną dotację oraz sfinansowane wsparciem pomostowym stanowią koszty uzyskania przychodu...
3. W jaki sposób księgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktury dokumentujące zakupy sfinansowane ze środków z dotacji...
4. Czy w remanencie na dzień 31 grudnia 2010 r. uwzględnić stan:
   1. wszystkich towarów handlowych – zakupionych zarówno ze środków z dotacji oraz środków własnych
   2. czy tylko tych zakupionych ze środków własnych...
5. Który stan remanentu wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów – opisany w punkcie „a” czy w punkcie „b”...
6. W jaki sposób dokonać rocznego rozliczenia kosztów z uwzględnieniem różnic remanentowych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki otrzymane w formie dotacji stanowić będą przychód, który będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania.

Wydatki bezpośrednio sfinansowane ww. przychodami zwolnionymi od podatku nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wpisuje się faktury dokumentujące zakupy sfinansowane ze środków z dotacji, a w kolumnie „uwagi” odnotowuje się, że wydatki sfinansowano z dotacji.

Na dzień 31 grudnia 2010 r. sporządza się dwa remanenty, w pierwszym uwzględniając towary zakupione ze środków z dotacji, w drugim towary zakupione ze środków własnych.

Do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wpisuje się tylko stan remanentu, w którym zostały spisane towary zakupione ze środków własnych.

Do rozliczenia kosztów jako remanent końcowy zalicza się wartość towarów zakupionych ze środków własnych, natomiast nie uwzględnia się wartości towarów zakupionych ze środków z dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej:

• zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wsparcia finansowego – uznaje się za prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów – uznaje się za prawidłowe,
• sposobu księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur dokumentujących zakupy sfinansowane ze środków z dotacji – uznaje się za nieprawidłowe,
• stanu remanentu i ujęcia go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – uznaje się za nieprawidłowe,
• rozliczenia kosztów z uwzględnieniem różnic remanentowych – uznaje się za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust 3 pkt 1,2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
   1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
   2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
   3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
   1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej „Sekcja Gwarancji",
   2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
   3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od dnia 10 listopada 2010 roku prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, na rozpoczęcie której otrzyma dotację w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 6.2. Dotacja w wysokości 39.000 zł przyznana zostanie na zakup środków trwałych, wyposażenia, adaptację lokalu, reklamę i zakup towarów handlowych. W ramach ww. programu otrzyma również wsparcie pomostowe na okres pierwszych sześciu miesięcy prowadzenia działalności, przeznaczone na czynsz, paliwo, telefon oraz składki ZUS na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Mając na uwadze przedstawione uprzednio przepisy stwierdzić należy, że środki otrzymane przez Wnioskodawczynię w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki oraz wsparcie pomostowe stanowią przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu.

Przy czym jak wskazano wyżej, zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup środków trwałych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem przychodu, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ww. środkami (w tym otrzymanym wsparciem pomostowym), stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 137 nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do skutków podatkowych sfinansowania ww. środkami wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie środków trwałych, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, iż jeżeli zakup (wytworzenie) środka trwałego zostanie sfinansowany z otrzymanych na ten cel środków finansowych, m.in. wyłączonych z przychodów na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych środków trwałych.

Zatem, wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane przez Wnioskodawczynię z otrzymanych środków pomocowych (dotacji i wsparcia pomostowego) zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, w odniesieniu do środków trwałych w całości sfinansowanych wskazanymi środkami odpis amortyzacyjny nie będzie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych (…), osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów (…), z zastrzeżeniem ust. 3 i 5 (zastrzeżenia te nie dotyczą przedmiotowego stanu faktycznego), albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że Wnioskodawczyni ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obowiązek ten dotyczy przychodów i kosztów mających wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1457 ze zm.). Zawarte w rozporządzeniu objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów określają w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze przychodów i rozchodów są następujące dowody księgowe:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

nbspnbsp - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie z § 13 ww. rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto niektóre wydatki, ściśle określone w § 14 rozporządzenia, mogą być udokumentowane za pomocą tzw. dowodów wewnętrznych.

Zaznaczyć przy tym należy, iż cytowane wyżej przepisy rozporządzenia zawierają zamknięty katalog dokumentów, stanowiących podstawę do ujęcia wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż co do zasady, dokumentem będącym podstawą ujęcia operacji gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest faktura VAT.

Przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, a więc w części objętej zwolnieniem przedmiotowym, nie podlegają zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie można księgować otrzymane dotacje jest kolumna 16 (uwagi). Tam mogą być ewidencjonowane faktycznie otrzymane przez podatnika tego rodzaju przychody oraz pokrywane z nich wydatki, jako niemające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Poza tą kolumną dotacje zwolnione z opodatkowania, ani pokrywane z nich wydatki nie powinny być w księdze ewidencjonowane.

Natomiast odnosząc się do pytań dotyczących sporządzenia remanentu należy wskazać, że zgodnie z art. 24 ust. 2 ww. ustawy u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (…).

Stosownie do treści § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

W myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty i inne podobne obniżenie, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Zatem, w remanencie na dzień 31 grudnia 2010 r. należy uwzględnić stan wszystkich towarów handlowych – zakupionych zarówno ze środków z dotacji oraz środków własnych i taki stan remanentu – opisany w punkcie „a” – wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Do rozliczenia kosztów jako remanent końcowy należy zaliczyć wartość towarów zakupionych ze środków własnych, natomiast nie należy uwzględniać wartości towarów zakupionych ze środków z dotacji.

Zauważyć jednak należy, że pomimo tego, iż nabycie towarów handlowych nastąpi w drodze zakupu, wartość towarów zakupionych ze środków z dotacji nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawczyni wydatek ten sfinansuje bezpośrednio z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomimo zatem ciążącego na Wnioskodawczyni obowiązku ujęcia ww. towarów w remanencie końcowym wartość towarów wynikająca z ich wyceny, nie może być brana pod uwagę, przy ustalaniu dochodu rocznego stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.