INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 05 października 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 18 października 2010r.), uzupełnionym w dniu 23 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet wypłacanych pracownikom wykonującym dodatkowe czynności pomocnicze w ramach odbywanej podróży służbowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet wypłacanych pracownikom wykonującym dodatkowe czynności pomocnicze w ramach odbywanej podróży służbowej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 06 grudnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-850/10/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 23 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zatrudnia swoich pracowników m.in. na stanowisku kierowcy w transporcie międzynarodowym. Zasadniczą część swojego czasu pracy kierowcy spędzają w podróży służbowej, której etapem końcowym jest zazwyczaj siedziba niemieckiej Spółki wnioskodawcy. Za czas pozostawania w podróży służbowej i wykonywania pracy kierowcy, otrzymują oni diety w stałej wysokości nie niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, zgodnie z art. 77#61450; § 4 Kodeksu pracy. Zdarza się, że w czasie pobytu w siedzibie niemieckiej Spółki w Niemczech kierowcy wykonują różne czynności pomonicze nie związane ze stanowiskiem kierowcy. Spółka zamierza powierzać kierowcom w okresie przebywania w siedzibie niemieckiej Spółki wnioskodawcy wykonywanie różnych czynności pomocniczych na podstawia art. 42 § 4 Kodeksu pracy oraz wypłacać im za ten okres wynagrodzenie zasadnicze oraz diety z tytułu pozostawania w podróży służbowej w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z dnia 19 grudnia 2002r., a więc w wysokości wyższej niż diety przewidziane dla pracownika wykonującego pracę na stanowisku kierowcy. Reasumując Spółka zamierza wypłacać pracownikom wykonującym czynności na stanowisku kierowcy diety w wysokości określonej w wewnętrznych aktach obowiązujących w Spółce (diety nższe), a pracownikom-kierowcom wykonującym czynności pomocnicze na podstawie powierzenia - diety w wysokości przewidzianej w rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych poza granicami kraju (diety wyższe).

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca dodał, iż wysokość diet za czas pozostawania w podróży służbowej i wykonywania pracy kierowcy, określono zgodnie z uregulowaniami art. ustawy 77#61450; § 4 z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy, który stanowi, że „postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika, o którym mowa w § 2”. Zasady wynagradzania kierowców obowiązujące u wnioskodawcy stanowią, że z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju kierowcom wypłacane będą diety w wysokości 12,78 EUR. Dieta ta zgodnie z zapisem art. 775 Kodeksu pracy, nie może być po przeliczeniu na polskie złote niższa niż aktualna dieta z tytułu podróży służbowej na terenie kraju. Dieta ta jest zatem wypłacana w wysokości niższej niż przewidziana przykładowo dla terenu Niemiec w rozporządzeniu z 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, gdyż stawka diety przewidzianej za pracę na terenie Niemiec wynosi 42 EUR. Dieta wypłacana przez wnioskodawcę w wysokości 12,78 EUR za wykonywania pracy kierowcy na terenie Niemiec jest zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (który stanowi, że „wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13") zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca rozważa powierzenie kierowcom, o których mowa powyżej, wykonywanie określonych czynności pomocniczych w gospodarce towarowej na podstawie powierzenia w czasie pobytu w Niemczech i „przerwy" w wykonywaniu czynności kierowcy (np. w czasie oczekiwania na załadunek lub rozładunek towaru) oraz wypłacanie im za okres wykonywania owych czynności pomocniczych diety w wysokości nieprzekraczającej stawek wskazanych w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z dnia 19 grudnia 2002r. Zgodnie z powołanym powyżej rozporządzeniem, wnioskodawca zamierza wypłacać za wykonywanie przez kierowców wykonujących inne czynności pomocnicze w gospodarce towarowej na terenie Niemiec, na zasadzie powierzenia, diety w wysokości 42 EUR. Diety te są więc zaplanowane w wysokości wyższej (42 EUR) niż diety, które są wypłacane pracownikom za okres wykonywania przez nich pracy kierowcy (12,78 EUR).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy diety wypłacane kierowcom w okresie wykonywania przez nich określonych czynności pomocniczych na podstawie powierzenia w wysokości wyższej niż za okres wykonywania pracy kierowcy będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy Spółka zwolniona będzie z obowiązku odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, diety które zamierza wypłacać kierowcom wykonującym czynności pomocnicze w gospodarce towarowej poza siedzibą pracodawcy, na podstawie powierzenia, w wysokości wskazanej w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z dnia 19 grudnia 2002r. będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku odprowadzać od nich zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Według wnioskodawcy nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych fakt, że diety wypłacane pracownikom za czas wykonywania przez nich czynności kierowcy są niższe (12, 78 EUR) niż diety wypłacane za okres wykonywania przez pracowników-kierowców czynności pomocniczych w gospodarce towarowej (42 EUR na terenie Niemiec).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 cyt. ustawy stanowi iż, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

W świetle przytoczonych przepisów, przysługujące pracownikowi z tytułu odbytej podróży służbowej, w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, należności takie jak koszty za przejazdy, dojazdy, noclegi, a także inne wydatki określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem niezbędnym dla skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji podróży służbowej. Dlatego w tej kwestii należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie z art. 775 § 1 ustawy Kodeks pracy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Rozporządzenie powinno w szczególności określać wysokość diet, z uwzględnieniem czasu trwania podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju - walutę, w jakiej będzie ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków - § 2 art. 775 cyt. ustawy.

Warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż wymieniony w § 2 określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania - § 3 art. 775 ww. ustawy.

Postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika, o którym mowa w § 2 - art. 775 § 4 Kodeksu pracy.

W świetle powołanych powyżej przepisów, podróżą służbową jest każdy wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza miejsce pracy – w celu wykonania zadania służbowego.

W myśl art. 29 § 1 ww. ustawy określenie w umowie o pracę m.in. miejsca wykonywania pracy, pozostaje w gestii stron stosunku pracy. Pod pojęciem miejsca pracy rozumie się zarówno stały punkt w znaczeniu geograficznym, jak i pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju w inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym będzie świadczona praca. Miejsce pracy nie musi pokrywać się z siedzibą zakładu pracy, bowiem te pojęcia nie są tożsame. Decyzje o tym czy pracownik odbywa podróż służbową podejmuje pracodawca wysyłający pracownika poza miejsce określone jako miejsce pracy.

Należy zauważyć, że zwolnienie z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika uzależnione jest od określenia w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy.

W tym punkcie należy jednakże podkreślić, że pojęcie „podróż służbowa pracownika” zdefiniowane w art. 775 § 1 Kodeksu pracy, oraz regulacje dotyczące wysokości i warunków ustalania należności przysługujących pracownikom za czas podróży służbowej należą do zakresu prawa pracy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku, czy zasadności wypłacania diet i innych należności za czas podróży służbowej nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż za czas pozostawania w podróży służbowej i wykonywania pracy kierowcy, pracownicy wnioskodawcy otrzymują diety w stałej wysokości nie niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, zgodnie z treścią art. 77#61450; § 4 Kodeksu pracy. Zdarza się, że w czasie pobytu w siedzibie niemieckiej Spółki w Niemczech kierowcy wykonują różne czynności pomonicze nie związane ze stanowiskiem kierowcy. W związku z tym Spółka zamierza powierzać kierowcom w okresie przebywania w siedzibie niemieckiej Spółki wnioskodawcy wykonywanie różnych czynności pomocniczych na podstawie art. 42 § 4 Kodeksu pracy oraz wypłacać im za ten okres wynagrodzenie zasadnicze oraz diety z tytułu pozostawania w podróży służbowej w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z dnia 19 grudnia 2002r., a więc w wysokości wyższej niż diety przewidziane dla pracownika wykonującego pracę na stanowisku kierowcy.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z powołanego wyżej art. 77⁵ Kodeksu pracy oraz z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, to diety wypłacane przez pracodawcę z tytułu odbywanych podróży służbowych korzystać będą ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże jedynie do wysokości określonej w wymienionym rozporządzeniu. Podkreślić przy tym należy, iż przepis regulujący powyższe zwolnienie nie określa konkretnej kwoty diety, która podlegała będzie zwolnieniu, reguluje natomiast warunek do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, a mianowicie by dieta ta nie przekroczyła wysokości diety określonej w ww. rozporządzeniu. W sytuacji przekroczenia wysokości przedmiotowej diety powstała różnica winna być zaliczona do przychodu pracownika ze stosunku pracy, a pracodawca od tej różnicy jest zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.