INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (zwanej dalej „Spółka,”). Drugim wspólnikiem w Spółce jest inna osoba fizyczna (żona Wnioskodawcy). Wnioskodawca wraz z żoną rozważa wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu). Przedmiotem aportu byłyby nieruchomości.

Jako aport mógłby zostać wniesiony:

• grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego do zabudowy,
• grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego częściowo do zabudowy,
• grunt zabudowany wraz z budynkami mieszkalnymi znajdującymi się na tym gruncie,
• grunty z naniesieniami budowlanymi stanowiącymi budynek mieszkalny w trakcie realizacji.

(dalej jako „Nieruchomości”).

Obecnie Nieruchomości stanowią współwłasność Wnioskodawcy i zaliczane są do jego majątku prywatnego (majątku objętego wspólnością małżeńską). Nieruchomości, które stanowiłyby przedmiot aportu, nie są i nie były wykorzystywane w celach prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. w związku z powyższym Nieruchomości nie będą u Wnioskodawcy spełniać warunków do uznania ich za środek trwały, nie będą również służyły do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Wniesienie Nieruchomości jako aportu do Spółki nastąpiłoby przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Na dzień wniesienia aportu ustalona zostałaby wartość rynkowa Nieruchomości. Innymi słowy, Nieruchomości, które stanowiłyby przedmiot aportu, byłyby wniesione do Spółki przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, przedmiot aportu stałby się własnością Spółki i byłby wykorzystywany przez Spółkę w celu prowadzenia działalności gospodarczej, co będzie się wiązało z wykazaniem go w ewidencji środków trwałych.

Niewykluczone jest, że Nieruchomości będą przedmiotem odpłatnego zbycia. Możliwe, iż transakcja ta dokonana będzie w ciągu 12 miesięcy od wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki, bądź też zbycie nastąpi później.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej.

1. Jak określić wartość początkową Nieruchomości wniesionych tytułem aportu do Spółki...
2. Czy wartość początkowa powinna być ustalona przy uwzględnieniu wartości Nieruchomości, która zostanie wskazana przez Wnioskodawcę w dniu wniesienia aportu do Spółki (zakładając, że wartość ta odpowiadać będzie wartości rynkowej)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, za wartość początkową Nieruchomości przyjąć należy ich wartość określoną przez Wspólnika w akcie notarialnym, na podstawie, którego nastąpi wniesienia wkładu do Spółki, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej na dzień wniesienia.

Za stanowiskiem takim przemawia brzmienie art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którego brzmieniem: „za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się (…) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.”

Sposób ustalenia wartości rynkowej precyzuje ust. 16 cytowanego artykułu, stanowiący, iż przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przepis ten w ust. 3 stanowi, że wartość rynkową o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pogląd ten nie budzi wątpliwości w orzecznictwie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 maja 2009 r. (sygn. akt II FSK 201/08) stwierdził, iż wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej „ustala się (...) jako wartość przyjętą przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.” Tak też zinterpretował ten przepis Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który w wyroku z 26 stycznia 2010 r. (sygn. i SA/Gd 903/09) uznał, iż „W przypadku zbycia wniesionej do spółki komandytowej-akcyjnej nieruchomości kosztem uzyskania przychodu dla danego wspólnika będzie (proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej) wartość początkowa tej nieruchomości, ustalona w chwili wniesienia aportu do spółki, określona w akcie notarialnym przenoszącym jej własność na rzecz spółki. (...) Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowo-akcyjna dokona sprzedaży gruntu, wniesionego przez wspólnika aportem do spółki, wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu w postaci wartości nieruchomości, jak również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością (nie zaliczone wcześniej do kosztów podatkowych), poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia, w tym o wartość nakładów poniesionych przez spółkę komandytowo-akcyjną.”

Podobnie w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 sierpnia 2009 r. (sygn. akt i SA/Sz 464/09) zwrócono uwagę, iż „sposób ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (...) ustala się ją jako wartość przyjętą przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu”.

Identyczne jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wyrażone w interpretacjach indywidualnych: z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. IPPB1/415-329/10-2/ES, z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. IPPB1/415-1193/08-3/ES, z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. IPPB1/415-349/09-6/EC oraz z dnia 1 września 2009 r. sygn. IPPB1/415-464/09-5/MT oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. ILPB1/415-745/08-5/IM, jak również Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2010 r., sygn. lBPBI/1/415-1031/09/ESZ.

Od tak ustalonej wartości początkowej będą dokonywane odpisy amortyzacyjne, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż: „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie - art. 23 ust 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów”.

Odpisy te stanowić będą koszty uzyskania przychodów u Wspólnika Spółki osobowej, na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w zw. z art. 22a-22o oraz art. 23 ww. ustawy - oraz stosownie do przysługującego mu udziału w zyskach, o czym mówi art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Pojęcie aportu oznacza wkład niepieniężny wniesiony do spółki w celu pokrycia udziału (w całości lub części). Przedmiotem aportu mogą być wszelkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą one być wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów.

Według art. 8 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. u. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Zasady ustalania wartości początkowej poszczególnych środków trwałych, w sytuacji ich wniesienia do osobowej spółki handlowej jako wkładu niepieniężnego, reguluje przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z dyspozycją wskazanego przepisu za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe uregulowania prawne należy uznać, iż w przypadku, gdy nieruchomości zostaną wniesione jako wkład do handlowej spółki osobowej, w ewidencji środków trwałych spółki osobowej należy określić wartość początkową poszczególnych nieruchomości w wysokości ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższej jednak od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. w związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów rozstrzygnięto w dniu 15 grudnia 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1046/10-3/AGr.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.