INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 8 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania działki zamiennej przyznanej w ramach odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania działki zamiennej przyznanej w ramach odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 8 kwietnia 2008 r. przez Starostę została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dla przedsięwzięcia „...” na działkach o numerach m.in. 968/1, 968/2, 969/18, których właścicielem była spółka gminna. Wywłaszczenia dokonano na podstawie art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 12 ust. 1,2,3,4,6 oraz art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. nr 80 poz. 721 z 2003 r. z późn. zm.). W ww. decyzji stwierdzono także, że przejście prawa własności nieruchomości następuje za odszkodowaniem, ustalanym przez Starostę w odrębnej decyzji. Decyzja o ustaleniu odszkodowania o numerze została wydana dnia 12 listopada 2010 r. W decyzji tej ustalono wysokość odszkodowania należnego spółce na kwotę 1 273 301,00 zł. Ponadto w decyzji tej prezes spółki zawnioskował o przyznanie nieruchomości zamiennej zamiast odszkodowania. Przedstawiciel Gminy przychylił się do tego wniosku. Spółce w zamian za odszkodowanie została przyznana działka nr 939/1 oraz prawo użytkowania wieczystego działki 2040/17 (będącej własnością Skarbu Państwa). Wartość działek zamiennych ustalono na kwotę 1 301 185 zł. Spółka zobowiązana została do wpłaty 27 884,00 zł na rzecz Gminy stanowiącej różnicę pomiędzy ustalonym odszkodowaniem przejętej nieruchomości, a wartością nieruchomości przyznanej. Jest oczywistym, że przejęcie wywłaszczonych działek od spółki jest transakcją opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie przez Wnioskodawcę nieruchomości zamiennej zamiast odszkodowania pieniężnego stanowi dla gminy transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie nieruchomości (działek 939/1, 2040/17) spółce zamiast odszkodowania w pieniądzu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. nr 54 poz. 535 z późn. zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby zaznaczyć iż, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 7 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów (gruntów) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy – w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Od zasady tej ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Na podstawie bowiem art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ani organ władzy publicznej (wójt, burmistrz) ani urząd obsługujący ten organ (urząd gminy) wydając nieruchomość za odszkodowaniem nie może skorzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Zarówno bowiem organy władzy publicznej, jak i urzędy obsługujące te organy nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, iż czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku wywłaszczenia nieruchomości za odszkodowaniem nie są realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane.

Na podstawie art. 128. ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw. Odszkodowanie ustala starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 5 (art. 129 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 131 ust. 1 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna. Różnicę miedzy wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dnia 8 kwietnia 2008 r. została wydana przez Starostę decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dla przedsięwzięcia „...” na działkach o numerach m.in. 968/1, 968/2, 969/18 których właścicielem była spółka gminna. W. ww. decyzji stwierdzono także, że przejście prawa własności nieruchomości następuje za odszkodowaniem, ustalanym przez Starostę w odrębnej decyzji. W decyzji tej ustalono wysokość odszkodowania należnego spółce na kwotę 1 273 301,00 zł. Ponadto w decyzji tej prezes spółki zawnioskował o przyznanie nieruchomości zamiennej zamiast odszkodowania. Przedstawiciel Gminy przychylił się do tego wniosku. Spółce w zamian za odszkodowanie została przyznana działka nr 939/1 oraz prawo użytkowania wieczystego działki 2040/17 (będącej własnością Skarbu Państwa).

Tak więc, mając na uwadze stan faktyczny oraz ww. wymienione przepisy prawa stwierdzić należy, iż czynność dostawy nieruchomości zamiennej będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.