INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego. Ewidencja prowadzona jest w formie ksiąg rachunkowych a dochody opodatkowane są 19% podatkiem liniowym. W 2010 roku Zainteresowany przyjął do użytkowania samochód ciężarowy. Samochód ten był wcześniej wykorzystywany przez żonę Wnioskodawcy w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Po zakończeniu umowy leasingu w 2007 roku żona dokonała wykupu samochodu za kwotę 2.440 zł (w tym 22% VAT). W fakturze dokumentującej wykup jako przedmiot sprzedaży określono „bezumowne korzystanie z przedmiotu leasingu”. Po wykupie samochód ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności żony, a w związku z zawieszeniem tej działalności nie jest w niej wykorzystywany. Wnioskodawca posiada z żoną małżeńską wspólność majątkową. W 2010 roku przedmiotowy samochód Zainteresowany wprowadził do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności (opisanej na wstępie) według wartości początkowej ustalonej na poziomie cen rynkowych, wg wartości przyjętej do ubezpieczenia AC, tj. 30.165 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla celów podatkowych właściwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej na poziomie ceny rynkowej czy też winna być to wartość określona na fakturze potwierdzającej wykup samochodu od leasingodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane od wartości ustalonej na poziomie ceny rynkowej. Przedmiotowy samochód nie jest wykorzystywany w działalności żony Zainteresowanego i nie jest możliwe ustalenie wartości początkowej w inny sposób, a zatem zasadne jest zastosowanie przepisów art. 22g ust. 8 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 powołanej ustawy są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Na podstawie przedstawionych we wniosku informacji należy stwierdzić, że wartością początkową samochodu osobowego będzie zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, cena jego nabycia.

Za cenę nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy uważa kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Jako wyjątek od powyższej zasady ustawodawca wprowadził w art. 22g ust. 8 ww. ustawy, możliwość ustalenia wartości początkowej nabywanych środków trwałych w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Metoda ta zastosowanie może być jednak wyłącznie w sytuacji gdy ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe, a nabycie przez podatnika następuje przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n.

Ze złożonego wniosku wynika, że nabycie środka trwałego nastąpiło w drodze kupna, więc zasady ustalania wartości początkowej w oparciu o art. 22g ust. 8 w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania.

Biorąc pod uwagę informacje przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż wartość 2.440 zł to kwota wynikająca z faktury potwierdzająca wykup samochodu od leasingodawcy.

Wykup przedmiotu leasingu po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy, staje się odrębnym od umowy leasingu zdarzeniem prawnym, tj. umową sprzedaży.

O powyższym świadczy przede wszystkim fakt, iż korzystający jest jedynie uprawniony do zakupu przedmiotu leasingu, a nie jest zobowiązany do dokonania tej czynności. Realizacja tego uprawnienia wymaga wyrażenia chęci jego odkupienia od korzystającego. W związku z powyższym wykup przedmiotowego samochodu po zakończeniu umowy leasingu jest nabyciem w drodze kupna, a wartość wykupu – ceną jego nabycia w myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast treść art. 22g ust. 11 ww. ustawy stanowi, że w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że samochód ciężarowy po wykupie nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności żony Zainteresowanego. Ponadto w związku z zawieszeniem tej działalności nie jest w niej wykorzystywany.

W związku z powyższym należy przyjąć, że Wnioskodawca postąpi nieprawidłowo wprowadzając samochód nabyty od leasingodawcy do ewidencji środków trwałych według wartości 30.165 zł, gdyż wykup przedmiotowego samochodu po zakończeniu umowy leasingu jest nabyciem w drodze kupna i wartość początkowa tego składnika majątku powinna być ustalona w kwocie odpowiadającej wartości wykupu.

Reasumując, Wnioskodawca wprowadzając przedmiotowy samochód do ewidencji środków trwałych winien ustalić cenę nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według ceny wykupu od leasingodawcy, a następnie od tak ustalonej wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.