INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 31 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytuł najmu do właściwego źródła przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytuł najmu do właściwego źródła przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z dwóch wspólników spółki T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Spółka”). Jednocześnie, zarówno Wnioskodawca, jak i drugi wspólnik, są jedynymi członkami zarządu Spółki. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca razem z drugim wspólnikiem Spółki oraz jego żoną nabyli na współwłasność nieruchomość. Nieruchomość stanowi prywatną własność współwłaścicieli (nie stanowi ich wkładu do Spółki). Wnioskodawca oraz drugi wspólnik Spółki wraz z żoną zamierzają wynajmować przedmiotową nieruchomość Spółce z przeznaczeniem na siedzibę Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu nieruchomości na rzecz Spółki stanowić będą przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy może będą stanowić inne przychody pochodzące z odrębnego źródła w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 w p.d.o.f., a Wnioskodawca będzie uprawniony do zapłaty podatku dochodowego z tytułu najmu nieruchomości w formie ryczałtu ewidencjonowanego...

Według Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu nieruchomości na rzecz Spółki nie będą stanowić przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 roku, nr 51, poz. 307, ze zmianami) (dalej jako „u.p.d.o.f.”), a tym samym nie będą objęte 19% stawką podatkową od dochodów z tytułu najmu nieruchomości uzyskanych z działalności gospodarczej.

Art. 14 ust. 2 pkt 11 u.p.d.o.f. stanowi, iż „przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą” są traktowane jako przychody z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody z najmu, zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu, mogą być traktowane jako przychody z działalności gospodarczej wyłącznie, jeżeli pochodzą ze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynajmowanie przez niego na rzecz Spółki nieruchomości wchodzącej w skład jego majątku prywatnego nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f. a zatem przychody osiągane z tytułu najmu tejże nieruchomości nie będą przychodami z działalności gospodarczej.

Art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. stanowi bowiem, iż działalnością gospodarczą lub pozarolniczą działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność:

• wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

• polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

• polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnychprowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4 - 9 u.p.d.o.f.
  
  

Zatem wynajmowanie nieruchomości stanowi działalność gospodarczą jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:

• jest wykonywane w sposób zorganizowany, co z jednej strony oznacza, że osoba ją wykonująca działa w ramach potocznie rozumianego przedsiębiorstwa, czyli pewnej zorganizowanej struktury, na którą składają się siedziba czy pracownicy, utrzymuje kontakty handlowe z innymi przedsiębiorcami, a z drugiej, że spełnia obowiązki polegające w szczególności na zgłoszeniu wykonywania działalności gospodarczej w postaci najmu do Ewidencji Działalności Gospodarczej i Urzędu Statystycznego, czy obowiązki podatkowe lub obowiązki z zakresu ubezpieczeń społecznych charakterystyczne dla przedsiębiorców;

• jest wykonywane w sposób ciągły, czyli polega na dokonywaniu (albo zamiarze wykonywania) przez dłuższy okres czasu czynności powtarzalnych, czy innymi słowy, podejmowaniu ciągu działań.
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę oraz odnosząc się do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, wg Wnioskodawcy wynajmowanie jednej nieruchomości:

• bez zamiaru wynajmowania kolejnych nieruchomości,

• przy jednoczesnym niezatrudnianiu pracowników,

• przy jednoczesnym nie zarejestrowaniu się przez wynajmującego w Ewidencji Działalności Gospodarczej i Urzędzie Statystycznym lub mimo takiego zarejestrowania - nie wskazanie najmu jako przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej,

• przy jednoczesnym nierozliczaniu przychodów z najmu jako przychodów z działalności gospodarczej, ale jako przychody z innych źródeł,

- nie będzie stanowić wykonywania działalności gospodarczej, ale będzie tzw. „najmem prywatnym”. Wobec tego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jego przyszłe dochody z tytułu najmu nieruchomości na rzecz Spółki powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 u. p.d.o.f.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, iż niniejsze dochody mogą być również (zamiast skali podatkowej) opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych — na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 roku, nr 144, poz. 930, ze zmianami), który wprost stanowi, iż „Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.”

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w m.in. w interpretacji Urzędu Skarbowego Poznań — Nowe Miasto z dnia 22 czerwca 2007 roku, nr EDB/415-13/07/HZA.

Dodatkowo, interpretacja Wnioskodawcy o niekwalifikowaniu przychodów z najmu jako przychodów z działalności gospodarczej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 lutego 2010 roku (sygnatura akt I SA/Łd 766/09). W niniejszym orzeczeniu Sąd stwierdził, że „Jeżeli (...) podatnik prowadzi działalność gospodarczą i wynajmuje składniki majątku niezwiązane z tą działalnością albo wynajmem obejmuje składniki swojego majątku osobistego, prywatnego niezwiązane z tą działalnością to wówczas przychody z najmu będą kwalifikowane jako pochodzące z odrębnego źródła, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych (...).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Nie dotyczy to jedynie przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem działalności zgodnie z treścią cytowanych zapisów art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wynajmować Spółce prywatną nieruchomość.

Jeżeli zatem Wnioskodawca podejmie decyzję iż przychody z tego najmu będą zaliczone do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) jeżeli podatnik złoży pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania.

Przepis art. 9a ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W świetle art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów, o którym mowa w art. 6 ust. 1a, wynosi 8,5%.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Aby skorzystać z ryczałtowej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów z najmu, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczeń o wyborze formy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Reasumując, biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przychód uzyskany z wynajmowania nieruchomości może być zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu nieruchomości mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

Ponadto należy podkreślić, że przywołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego dotyczący przepisów prawa wydany został w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołany wyrok sądu administracyjnego, nie jest wiążący dla tut. organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.